🌷 #شهید #عمران_پستی_هشتجین از تهران آمد و ما را دور خودش جمع کرد و گفت اولین راهپیمایی را در هشتجین برگزار می‌کنیم. برنامه‌ریزی و اقدامات اولیه را انجام داده بود. او خودش پلاکاردهایی با شعارهای استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی، نهضت ما حسینی است، رهبر ما خمینی است، مرگ بر شاه و ... آماده کرده بود و بین ما توزیع کرد. جاوید غفاری، اباصلت سیدسیاح، رجب‌علی رجبی، تقی علوی، اکبر اکبری، من و چند نفر دیگر بودیم. به ما گفت: پلاکاردها را دور کمر خود بپیچید و به داخل کلاس ببرید. بعد هم منتظر باشید تا من داخل حیاط مدرسه اولین شعار را بدهم. آن‌وقت با باز کردن پلاکاردها بیرون بریزید و راهپیمایی را شروع کنید. ما توصیه‌های او را انجام دادیم و داخل کلاس‌ها رفتیم. منتظر بودیم تا با اشاره‌ی عمران کار بزرگی را انجام دهیم که بزرگترها جرئت انجام دادنش را نداشتند. دلهره و اضطراب امانمان را بریده بود. پس از مدتی، عمران با بلندگوی کوچک دستی‌اش از داخل حیاط مدرسه فریاد زد: مدرسه‌ده یوخلامیرام، بوشدا منی معلیمیم. (نمی‌خواهم توی مدرسه در خواب غفلت باشم.) تا صدای عمران به گوش ما رسید، همه بیرون ریختیم و پلاکاردهای مرگ بر شاه و دیگر پلاکاردها را بیرون آوردیم و شعارهای عمران را با صدای بلند فریاد زدیم. کلام‌الله میرمجیدی معاون مدرسه‌مان با چوب افتاد به جان ما تا ما را جمع کند. اما با سرسختی از مدرسه بیرون زدیم و دوستان غیرمدرسه‌ای که بیرون منتظر بودند، به ما پیوستند. آن روز عمران شعار داد و اولین راهپیمایی را در هشتجین برگزار کردیم. به نقل از کتاب #هفتمین_فرمانده