🔰 سیر و سلوک متعارف(انتخاب‌معبود) 💰 دومین چیزی که باید درباره آن تامل کرد، معبودهایی است که دنبال وصال و لذت قرب آنها هستیم. معبود‌هایی که انسان از سر غفلت به آنها دل می‌دهد عبارت‌اند از: دنیا، نفس، شیاطین و انسان‌های دیگر. آیا ممکن است انسان در مقابل آنها خضوع و تذلل کند؟ بله. ممکن است. 💡این خضوع انواعی دارد: خضوع محبت یا خفت یا طمع و یا خوف. در دعای ابوحمزه آمده است که: اللهم انی اسالک خشوع الایمان قبل خشوع الذل فی‌النار. 🔆 انسان همراه با لذت‌ها و رنج‌هاست و اگر این دو حالت از او گرفته شود، از حرکت می‌ایستد. اگر هیچ حُبی در انسان نباشد، لذت هم به نقطه صفر می‌رسد. 💡اگر هیچ چیز را دوست نداشته باشد، از هیچ چیزی هم لذت نمی‌برد و برای هیچ چیزی هم رنج نمی‌کشد. باید ببینیم که سرمایه‌ی «حُب» را به پای چه معبودهایی میریزیم؛ به چه چیزی دل می‌بندیم و از آمدن چه چیزهایی خوشحال و از رفتن چه چیزیهایی نگران می‌شویم. آنچه، بود و نبودشان بر دل تاثیر میگذارد و انسان را تهدید و تطمیع می‌کند، چه چیزهایی هستند؟ 🔻 شاید سوال شود: مگر می‌شود دنیا و نفس را عبادت کرد؟ بله، برای عبادت دنیا و نفس، چه ها که نکرند؟ این معبودها گاهی انسان را به لذت هم میرسانند، اما باید دید که باطن آن‌ها چیست؟ ... برای رهایی از این بندها، باید دید هر یک از معبودها چه چیزی از انسان می‌گیرند و چه چیزی به او می‌دهند. باید نگاه واسعی به آن‌ها داشت؛ باید همه را با هم دید؛ نه فقط دنیا، بلکه باید بیش از دنیا را هم دید. 📙 ضیافت بلا، ص ۱۹ و ۲۰ ✍️ حضرت آیت‌الله میرباقری #ضیافت‌_بلا #پاراکتاب 🦊 @antirobah