📖مهار انحراف #قسمت_هفتم 📓نفوذ یهود در دستگاه حکومت پیامبر 📜الف. شخصيت پردازي ابوبكر در بين مردم مكه صاحب نام بود و جايگاه ويژهاي داشت. روشن است كه مسلمانان از اسلام آوردن او خشنود شده باشند و او نيز براي انجام مأموريت خود، سعي داشت اين ذهنيت را همواره زنده نگهدارد؛ بنابراين در اين راستا دست به تلاشهايي چند زد: 1⃣همراهي با رسول خدا(ص ) - ۲ ◀️او ميخواهد خود را در نزد حاضران به عنوان فردي مهم و ارزشمند براي پيامبر(ص) معرفي كند، و اين امر دهان به دهان از حاضران به ساير مردم مدينه منتقل شود و آنان نيز با او آشنا شوند. ◀️در اين وقايع، ابوبكر خود را همراه پيامبر اكرم(ص) قرار مي‌دهد تا مردم با شناخت پيامبر اكرم(ص)، او را نيز بشناسند؛ در حالي كه اين امر براي اميرمؤمنان (ع)، در آن زمان ميسور نبود؛ چرا كه در زمان حضور در مكه، ايشان جوان بودند و همانند سايران كمتر جلب توجه مي كردند. ◀️اين كار براي حضرت ابوطالب هم ميسر نبود. چون ايشان اسلام خود را اعلان نكرد، ايشان وقار و حكمت حكيمان را واجد بود و به گفته اكثم بن صيفي، حكيم عرب: «حكمت، رياست و حلم در ابوطالب گرد آمده بود.»[۱] ◀️ابوطالب سيدي بزرگوار و فرمانروايي پر هيبت بود به نظر مشركان، ابوطالب از خود آنها بود و حمايتي كه از پيامبر مي‌كرد، حمايت از بستگان و قبيله‌اي بود. ◀️حضرت ابوطالب اسلام خود را اظهار و اعلام نكرد تا بتواند با حفظ رياست بر قريش، از رسول خدا(ص) حمايت كند. از اين رو مي‌بينيم پس از وفات حضرت ابوطالب، انواع آزارها بر رسول خدا(ص) جاري شد كه در دوران حضور وي، جرئت بر انجام آنها نداشتند. ◀️حضرت حمزه نيز از چنين موقعيتي برخوردار نبود. ايشان گرچه اسلام خود را اعلام كرد، اما اولاً اين امر سال ششم پس از بعثت بود؛ ثانياً حضرت حمزه زودتر از پيامبر به مدينه هجرت كرد. ولي ابوبكر تا زمان هجرت در مكه ماند و هيچ مشكلي براي اقامت در آنجا نداشت. كه اين نيز ميتواند علامت همراهي او با مشركين باشد.[۲] ◀️در تاريخ تنها يك مورد شكنجه درباره ابوبكر ذكر شده كه آن هم دروغ است. نقل كرده‌اند: نوفل بن خويلد، ابوبكر و طلحه را گرفت و آن دو را با طنابي به هم بست و هر دو را شكنجه داد. ◀️بر اين نقل نقدهايي وارد شده است. از جمله اسكافي ميگويد: مشركان تنها عبيد و اجير و كسي را كه حامي نداشت، شكنجه مي‌دادند. از سوي ديگر مورخان عامه قائلاند ابوبكر از بزرگان قريش بود، حرفش نافذ بود و بزرگي بود كه دعوت او را اجابت ميكردند. پس ممكن نيست او را شكنجه و آزار كرده باشند.[۳] [۱]. الكني والالقاب ج1 ،ص108 – 109. [۲]. المستدرك، ج3 ،ص369؛ البدايه والنهايه، ج3 ،ص40؛ سيره‌النبي، ج2 ،ص527. [۳]. شرح نهج‌البلاغه، ج13 ،ص 255؛ تاريخ الطبري، ج2 ،ص60؛ سيره‌النبي، ج1 ،ص165؛ البدايه والنهايه، ج3 ،ص39. #پاراکتاب #استاد_مهدی_طائب #مهار_انحراف #یهود 🦊 @antirobah