📜 #متن |🔰انتظار حقیرانه
🌼مسأله ى انتظار ما از حجت مسأله ى توسل را توضيح مى دهد.
🌼اين درست كه ما آنها را شفيع و همراه طلب خود ساخته ايم و حتى نمك طعام و رنج فرزندانمان را با آن ها در ميان مى گذاريم و اين درست است كه ما جز از اين ها نمى خواهيم ولى درست ترين، اين است كه از اين ها جز خودشان را نخواهيم.
🌼 از آنهابراى رسيدن به بت ها و عروسك هاى حقير و ناچيزمان استفاده نكنيم و اين ها را براى رسيدن به اين آرزوهاى كوچك زير پا نگذاريم تا آنجا كه با اشك و سوز بگوييم مهدى جان! آقا جان! اگر جواب مرا ندهى بر مىگردم!
🌼راستى به كجا بر مى گرديم؟ به سوى چه كسى و در چه دنياى بزرگ و كوچكى؟!
🌼 ما همهى اين راه ها را تجربه كرده ايم و از همه ى بن بست ها زخم خورده ايم تا به اين ها روى آورديم. حال چگونه با برآورده نشدن خواسته هاى كوچكمان و دعاهاى ريزو درشتمان از اين ها بر مى گرديم و با آنها قهر مىكنيم؟!
🌼اگر ما به خاطر اين خواسته ها از اولياء خود بريديم و حتى در دلمان بر آن ها خرده گرفتيم، معلوم مى شود كه ما اين خواسته ها را از آنها ضرورى تر و مهم تر مى دانيم و در هنگام تعارض، آن ها را زير پا مى گذاريم، و بر آنها مى شوريم!
🌼 در حالىكه آنها آمده اند تا به من بياموزند كه چگونه با رنج ها برخورد كنم و چگونه از نعمت ها به غرور و تكاثر نرسم و چگونه در هر موقعيت، موضع گيرى مناسب داشته باشم و از بدى ها خوب استفاده كنم و به كوثر دست بيابم.
❛❛ عینصاد
📚 #وارثان_عاشورا | ص ۴۱
📜 برادر و خواهر معلم!
💠 در حالى كه فرصتها چون ابر مىگريزند و زمان همچون كودكان پابرهنه در كوچههاى شهر مىدود و ما در كار تماشاى «خسران» خويش، در معاملهاى كه هر ثانيه، «هستى» را با «نيستى» مبادله مىكنيم،
💠 آيا لحظهاى انديشيدهاى؟ و با طرح چند سؤال از خويش، ابرهاى بارور در گذر زمان را به «باريدن» و سيراب كردن، واداشتهاى
تا در بارش زلال آن به «رويش» و «فلاح» برسى؟ كه... «كه هستى»، «چه مىكنى»، «براى كه كار مىكنى»، «چرا كار مىكنى»، «در كجا هستى»، «به كجا مىخواهى بروى»، «به كجا رسيدهاى» و «به كجا رساندهاى»؟!!
💠 بگذار، صميمانه از تو بپرسم، اين سؤال را كه، راستى، «چرا معلم شدهاى؟»
💠 انگيزه و نيت تو براى انتخاب اين كار چه بوده است؟
آيا معلمى را به عنوان يك «شغل» همانند ساير شغلها، براى كسب درآمد گزيدهاى؟
💠 آيادر طلبِ يك كار به اصطلاح بىدردسر و با چند ماه تعطيلى با مزد و مواجب، بودهاى؟
💠 اگر چنين است، در خويش، تجديد نظر كن و مسئوليت خدايى و انسانىات را به خاطر آور، كه تو همانند يك كارمند اداره نيستى.
💠 تو با «انسانهايى» سر و كار دارى كه بسيارى از مسائل «زندگى» شان را از تو مىآموزند، اعمال و حركات تو را الگو قرار مىدهند.
💠 بخش عظيمى از شخصيتشان را «حرفها» و «رفتار» «تو» مىسازد.
اگر فاسد باشى، نسلهايى را فاسد كردهاى و اگر صالح باشى، نسلها را اصلاح كردهاى.
❛❛ عینصاد
📚 #تربیت_کودک | ص ۹
#⃣ #متن #بریده_کتاب #تربیت