📜 #متن |🔰انتظار حقیرانه 🌼مسأله‏ ى انتظار ما از حجت مسأله‏ ى توسل را توضيح مى‏ دهد. 🌼اين درست كه ما آن‏ها را شفيع و همراه طلب خود ساخته‏ ايم و حتى نمك طعام و رنج فرزندانمان را با آن‏ ها در ميان مى‏ گذاريم و اين درست است كه ما جز از اين‏ ها نمى‏ خواهيم ولى درست‏ ترين، اين است كه از اين‏ ها جز خودشان را نخواهيم. 🌼 از آن‏هابراى رسيدن به بت‏ ها و عروسك‏ هاى حقير و ناچيزمان استفاده نكنيم و اين‏ ها را براى رسيدن به اين آرزوهاى كوچك زير پا نگذاريم تا آن‏جا كه با اشك و سوز بگوييم مهدى جان! آقا جان! اگر جواب مرا ندهى بر مى‏گردم! 🌼راستى به كجا بر مى‏ گرديم؟ به سوى چه كسى و در چه دنياى بزرگ و كوچكى؟! 🌼 ما همه‏ى اين راه‏ ها را تجربه كرده‏ ايم و از همه‏ ى بن‏ بست‏ ها زخم خورده‏ ايم تا به اين‏ ها روى آورديم. حال چگونه با برآورده نشدن خواسته‏ هاى كوچكمان و دعاهاى ريزو درشتمان از اين‏ ها بر مى‏ گرديم و با آن‏ها قهر مى‏كنيم؟! 🌼اگر ما به خاطر اين خواسته‏ ها از اولياء خود بريديم و حتى در دلمان بر آن‏ ها خرده گرفتيم، معلوم مى‏ شود كه ما اين خواسته‏ ها را از آن‏ها ضرورى‏ تر و مهم‏ تر مى‏ دانيم و در هنگام تعارض، آن‏ ها را زير پا مى‏ گذاريم، و بر آن‏ها مى شوريم! 🌼 در حالى‏كه آن‏ها آمده‏ اند تا به من بياموزند كه چگونه با رنج‏ ها برخورد كنم و چگونه از نعمت‏ ها به غرور و تكاثر نرسم و چگونه در هر موقعيت، موضع‏ گيرى مناسب داشته باشم و از بدى‏ ها خوب استفاده كنم و به كوثر دست بيابم. ❛❛ عین‌صاد 📚 #وارثان_عاشورا | ص ۴۱