#نسیم_بهشت (۴) 🔘👈عقیقه کردن امام حسین(علیه السلام) در منابع شیعه ✔ شیخ طوسى ـ به سندش، از امام زين العابدين(عليه السلام) نقل می کند:اسماء بنت عُمَيس خَثعَمى برايم گفت: ...روز هفتم تولّد حسين(عليه السلام)، پيامبر(صلى الله عليه و آله) نزد من آمدوفرمود:«پسرم را بياور»او را آوردم و با او، همان گونه كرد كه باحسن(عليه السلام) كرده بود و يك قوچ سپيد براى اوعقيقه كرد[۱] همان گونه كه براى حسن(عليه السلام) كرده بودورانش را به قابله داد و سرش را تراشيد و هموزن مويش، نقره مسكوك صدقه دادوبر سرش عطر ماليدوفرمود: «خون ماليدن بر سر، سنّت جاهلى است» ✍ ۱.در برخی منابع دوقوچ آمده است 📓الأمالي للطوسي: ص۳۶۷، ح۷۸۱ عن عليّ بن عليّ بن رزين عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام، عيون أخبار الرضا(عليه السلام): ج۲، ص۲۵، ح۵ عن داوود بن سليمان الفرا عن الإمام الرضا عن آبائه(عليهم السلام)، المناقب لابن شهر آشوب: ج۴،ص ۲۶،عن هاني بن هاني عن الإمام عليّ(عليه السلام) و عن الإمام زين العابدين(عليه السلام) وعن أسماء بنت عميس، روضة الواعظين،ص۱۷۱ من دون إسنادٍ الى أحدٍ من أهل البيت(عليهم السلام)، بحار الأنوار، ج۴۳ ص۲۳۹،ح۴

#نسیم_بهشت (۵) 🔘👈 اشک پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در تولد امام حسین(علیه السلام) ✔امام زين العابدين(عليه السلام)می گوید: اسماء بنت عميس، برايم ... نقل كرد : پس از يك سال، حسين(عليه السلام) متولّد شد و پيامبر(صلى الله عليه و آله) آمد و فرمود: «اى اسماء ! پسرم را به من بده». او را در پارچه ی سفيدى به ايشان دادم. پيامبر(صلى الله عليه و آله) در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت و او را در دامنش نهاد و گريست. گفتـ[م] : پدر و مادرم فدايت! چرا مى گِريى؟ پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمود: «بر اين پسرم مى گِريم». گفتم: او الآن متولّد شده است، اى پيامبر خدا! فرمود : «پس از من، گروه ستمكار، او را مى كُشند. خداوند، شفاعتم را به آنان نرساند!». سپس فرمود: «اى اسماء ! اين را به فاطمه مگو، كه او را تازه به دنيا آورده است» . 📓شیخ صدوق، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲، ص۲۵ ح۵.

🔴 آتش زده شدن خیمه ها در کربلا در کتاب مخفی یهود 🌕 در بخش دوم بند ۱۹ آمده: خیمه‌های رنگینی كه جای نشستن فرزند زادگانست سوخته شود؛ و آشكار شوند خویشان معروف كه به ناز پرورده شده بودند و شایع گردد و با لب تشنه كشته شود. צ. צבועה נצפעא, נשרפא ונפרעא, ומיודעא ידיעה, בשועה נשתשע. این بند به آتش زده شدن خیمه ها توسط سپاه عمر سعد لعنت الله علیه اشاره دارد؛ مقصود از فرزندزادگان، نواده‌های پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله است که لشکر دشمن بعد از کشتن سیدالشهدا علیه السلام به جایگاه و خیام امام حمله برده و خیمه های آنان را آتش زدند و فرزندان رسول خدا که به عظمت پرورده شده بودند، از خیمه‌های سوخته بیرون شتافته و پراکنده‌ی بیابان ها گشتند؛ سپاه عمر سعد به سرکردگی شمر لعین، خیمه گاه را محاصره کردند و شمر دستور داد وارد خیمه شوید و زینت و زیور زنان را غارت کنید و هرچه بود به غارت بردند؛ قسمت دوم آیه هم اشاره به زمان اسارت اهل بیت امام حسین دارد که دشمنان خدا و پیامبرش آن عزیزان را در بازار کوفه و شام به گردش درآورده و اهل بیت پیامبر را به مردم نشان دادند. 📘کتاب وحی کودک با نام عبری «نبوئت هيلد» ➥ شیخ احمد ڪـافی

نيمه‌هاي شب بود هيئت عزاداريشان تمام شد، ديدم خبري نشد. پريشان و منقلب بودم، گفتم: خدايا، اين چه حرفي بود كه من زدم؟ شايد خودشان دوست دارند بچه‌ام را به اين حال ببينم، شايد مصلحت خدا بر اين است. با خود گفتم: ديگر حرفي است كه زده‌ام، اگر عملي نشد فردا مشك را پاره مي‌كنم. آمدم منزل وارد حجره شديم و نشستيم. هم من گريه مي‌كردم و هم پسرم گريه مي‌كرد. مي‌گويد: گريه بسيار كردم، يكدفعه پسرم صدا زد : بابا، بس از ديگر، بلند شو بابا! بابا، اگر دلت را سوزاندم من را ببخش بابا! بابا، هر چه رضاي خدا باشد من هم راضيم! من از حجره بلند شده، بيرون آمدم و رفتم اتاق بقلي نشستم. ولي مگر آرام داشتم؟! مستمرا گريه مي‌كردم تا اينكه خواب چشمان من را فرا گرفت در آن هنگام ناگهان شنيدم كه پسرم مرا صدا مي‌زند و مي‌گويد: بابا، بيا اربابت كمكم كرد. بابا، بيا اربابت مرا شفا داد. بابا. آمدم در را باز كردم، ديدم پسرم با پاي خودش آمده است. گفتم : عزيزم، چه شد؟! صدا زد: بابا، وقتي تو از اتاق بيرون رفتي، داشتم گريه ميكردم كه يك دفعه اتاق روشن شد ديدم يك نفر كنار من ايستاده به من مي‌گويد بلند شود! گفتم : نمي‌توانم برخيزم. گفت: يك بار بگو يا اباالفضل و بلند شو! بابا، يك بار گفتم يا اباالفضل و بلند شدم،‌ بابا. بابا، ببين اربابت نااميدم نكرد و شفايم داد! ناقل داستان مي‌گويد: پسرم را بلند كرده، به دوش گرفتم و از خانه بيرون آمدم، در حاليكه با صداي بلند مي‌گفتم : اي هيئتها بياييد ببينيد عباس عليه السلام بي‌وفا نيست، بچه‌ام را شفا داد! پایان. ➥ شیخ احمد ڪـافی

💠 غفلت مُهلِک چطور می ‌شود كه انسان پیرو هوای نفس می ‌شود؟ تحلیلی كه قرآن ارائه می ‌كند این است كه اگر كسی صحنه محاكمه #معاد را منكر باشد یا صحنه محاكمه معاد را منكر نباشد ولی از یاد ببرد، چنین آدمی رهاست. 🔸 اگر كسی نداند كه مسئول است، اگر نداند كه این #عمل_زنده_است و این عمل دامن گیر او می‌ شود و او را به هر سَمتی كه بخواهد می ‌برد، اگر به این معتقد نیست یا از یادش رفته است، خود را رها می ‌پندارد. 🔸 فرمود: ﴿إِنَّ الَّذینَ یضِلُّونَ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ﴾، چرا؟ ﴿بِما نَسُوا یوْمَ الْحِسابِ﴾؛ آنكه جلوی آدم را می‌ گیرد مسئله معاد است، آن چیزی که جلوی هوا را می ‌گیرد اعتقاد به محكمه است. انسان اگر بداند که آبرویش فوراً می ‌رود، آن كار را انجام نمی دهد؛ اگر كسی بداند عمل زنده است و آبروبَر است دست به خلاف نمی ‌زند. اثر تربیتی اعتقاد به معاد این است که اگر كسی بداند كه #عمل_زنده_است، مواظب كار خودش است. آیت الله العظمی جوادی آملی جلسه تفسیر سوره مبارکه ص جلسه 5 🏴🏴 و کربلا عبرت است برای آنان که به دنبال حقیقت هستند و بدانیم که قاتلان سیدالشهدا ، به یکباره سقوط نکردند #خطر_در_کمین_است اگر #غفلت کنیم و #مراقب نباشیم •

🔘👈یاعلی مددی کن معرفت عباس شما بر دل ما جای بگیرد کیست عباس؟ بهتر بگویم چیست عباس؟! او ابو الفضل است پدر فضل و فضائل کیست عباس عباسی که عبوس و غضبناک است بر دشمنان حضرت ابوتراب(صلی الله علیه و اله) و متبسم و رئوف است بر موالیان حضرت شاه جهان... عباسی که گوشه ای از غضب اوست: إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا ما از پروردگارمان در روزی كه روز عبوس و بسیار هولناكی است می‌ترسیم. انسان - 10 اما نه برای دوستانش فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا پس خدا نگه‌دار آنان از آسیب و گزند آن روز است و شادابی و شادمانی به آنان عطا می‌كند انسان - 11 کیست عباس قمر العشیرة آن قمري كه در دامان مادری آمد که در شان مادر ایشان همین بیت بس است که گفت: بر عزتت بس است علی خواستگار توست شاهی که آستین ز زمان و زمین کشد آن قمری که جلوه اش در کربلا این آیه را برای ما ترسیم کرد وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ و خورشید و ماه به هم جمع شوند قیامه - 9 يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ آن روز انسان گوید: گریزگاه و محل فرار كجاست؟ قیامه - 10 اری وقتی شمس حسینی و قمر عباسی با هم به میدان میزد ندای همه دشمنان أین المفر میشد او ساقی است ساقی محبت و معرفت حضرت مولا به دوستان تشنه معرفتش... او ساقی است ساقی عشق... اری شما آن کسی هستی که اگر ما را سگ درگاهت بپذیری اهل اصحاب کهف امیرالعوالم علی (صلی الله علیه و آله) میشویم... یاعباس قلم‌ را یارای وصف دستان تو نیست چه رسد به وصف شأنی از شئون شما ! دستت درست باد که دست ید اللهت کردست کار خلق به روز جزا درست الهی بیدین العباس عجل لولیک الفرج حق یاعلی مدد✔ جهت روز تاسوعا

#عصر_عاشورا_و_شام_غریبان ◼️ فدای غیرتت، ای مظلوم قتلگاه... نوشته اند: حضرت سید الشهداء صلوات اللّه علیه، در قتلگاه بودند و وقتی فهمیدند، دشمن متوجه خیمه گاه شده، از روی غیرت چنان نعره زدند که از همه زخم های بدنش، خون تازه بیرون زد. 📓مقتل خطی، مُبکی العیون(نجفی) ص٣٧٣

#عصر_عاشورا_و_شام_غریبان ◼️ فدای غیرتت، ای مظلوم قتلگاه... نوشته اند: حضرت سید الشهداء صلوات اللّه علیه، در قتلگاه بودند و وقتی فهمیدند، دشمن متوجه خیمه گاه شده، از روی غیرت چنان نعره زدند که از همه زخم های بدنش، خون تازه بیرون زد. 📓مقتل خطی، مُبکی العیون(نجفی) ص٣٧٣

امام صادق علیه السلام فرمودند: «آنگاه که اصحاب امام حسین علیه السلام شهید شدند و ایشان تنها ماند، فرشتگان بسوی خدا ضجّه زدند و گریه کردند و گفتند: پروردگارا! با حسین علیه السلام پسر پیغمبرت صلی الله علیه و آله چنین رفتار کنند؟ پس خداوند نور حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه) را به آن ها عرضه کرد و فرمود: با مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) انتقام او را می گیرم» 📓اصول کافی، جلد ١، صفحه ٤٦٥

امام حسین علیه السلام در شب عاشورا یک جور سخن گفت و در روز عاشورا یک جور دیگر. شب عاشورا، سخن از «نمی‌خواهم، احتیاج ندارم، بروید، بیعتم را برداشتم» بود. روز عاشورا می‌گوید: «بیائید به من کمک کنید، آیا یاور و مددکاری هست؟ هل من ناصر ینصرنی؟» شب صحبت می‌کند تا مبادا خبیثی در بین طیّب‌ها باشد، و روز سخن می‌گوید تا مبادا طیّبی در بین خبیث‌ها مانده باشد. شب غربال می‌کند تا فقط «صالحان» بمانند و روز غربال می‌کند تا فقط «اشقیاء» در مقابل او ایستاده باشند. آیت الله حائری شیرازی •┈┈••✾•🌿🏴🌿•✾••┈•

🚩🚩«یا لثارات الحسین» #با_امام_زمان عج الله تعالی فرجه الشریف خدایا از تو می‌خواهیم که خون‌خواهی حسین را همراه با آن امامِ یاری شده‌ از اهل بیت محمد صلی الله علیه و آله روزی ما نمایی 🏴🏴🏴 أن یرزقنی طلب ثارک مع #امام_منصور من اهل بیت محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله (فرازی از #زیارت_عاشورا ) توفیق خونخواهی حسین، ایمان ، بصیرت ، زمان شناسی، عمل به هنگام ، شجاعت و صبر می خواهد ماندن در مسیر ولایت می خواهد. تولی و تبری می خواهد. همراهی با امام زمان گوهری است که باید برای آن تلاش کرد و امروز فرصتی است برای اینکه به برکت خون حضرت سید الشهدا، این همراهی با امام زمان را طلب کنیم. 🏴🏴 #شمرزمانه ات را بشناس

☑️ صــــرفا برای عبرت...!! #ولی_دیر_شده_بود 🔹بعد از واقعه عاشورا حدوداً ۳۵ هزار نفر در یاری اهل بیت کشته شدند ولی اصلا ارزش کار اون ۷۲ نفر رو نداشت... 🔸گروه اوّل توابیّن بودند؛ 🔻همون‌هایی که روز عاشورا سکوت کردند، بعد از شهادت همگی قیام کردند تقریباً همه کشته شدند. ۵۰۰۰ نفر... #ولی_دیر_شده_بود 🔹گروه دوّم مردم مدینه بودند؛ 🔻بعد از عاشورا قیام کردند همگی کشته شدند حدود ۱۰ هزار نفر. یزید گفت: لشکری که به مدینه حمله کنه، سه روز جان و مال و ناموس مردم مدینه برايش حلاله. #ولی_دیر_شده_بود 🔹گروه سـوّم مختار بود که بعد از جنگ‌های فراوان و کشته شدن حدود ۲۲ هزار نفر. گر چه قاتلان امام مظلوم (علیه السلام) را قصاص کرد... #ولی_دیر_شده_بود 1️⃣ مردمی که در مدینه هنگام خروج امام حسین (علیه السلام) همراهیش نکردن... 2️⃣ مردمی که هنگام ورود امام حسین (علیه السلام) به کوفه کمکش نکردند... 👈 همه بعدها به کمک امام رفتند... #ولی_دیر_شده_بود امام سجاد (علیه السلام) هم استقبال خاصّی از این حرکت‌ها نمی‌کردند. «#چون_دیر_شده_بود.» 🔻حدود ۳۵ هزار نفر کشته شدند امّا دیر شده بود. 👌خیلی فرق هست بین اون ۷۲ نفری که به موقع به یاری امامشون رفتند...! ⚠️ ما باید مراقب باشیم که از امام خودمون(امام زمان عج) عقب نیفتیم. ☝🏼الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ، وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللّازِمُ لَهُمْ لاحِقٌ_ 🔻هر که بر ایشان تقدم جوید از دین بیرون رفته و کسى که از ایشان عقب ماند به نابودى گراید. 🤲🏻اَللَّهُـمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّـدٍ وَآلِ مُحَمـَّدوَ عَجِّـل فَرَجَهُـم🌹🍃 #نشـرپـیام‌صـدقه‌جـاریه

╭━⊰✨﷽✨⊱━╮ 📖 پیام دو ترجمه صوتی صفحه ۲۳۸ قرآن کریم «سوره یوسف» 📋 نکات تفسیری را در پیام سوم و چهارم می‌بینیم. ⬅️ ✨🌸✧🌸✧🌸✨ 👆 تقدیمی اندیشکده علوم "قرآن، عرفان، اخلاق و عقاید" وابسته به "دانشگاه ملی مجازی" ═✨✧🌸✧✨═

╭━━⊰✨﷽✨⊱━━╮ 📖 پیام سه نکات تفسیری سوره‌ مبارکه «یوسف» صفحه ۲۳۸ قرآن مجید [۱](قسمت اول) ✨🌸✧🌸🌸✧🌸✨ 1️⃣ گناهان بزرگ، با نرمش و مراوده شروع می‌شود. «رٰاوَدَتْهُ» 🌸✨ 2️⃣ سعی کنیم نام خلافکار را نبریم و با اشاره از او یاد کنیم. «الَّتِی» ✨🌸 3️⃣ مسائل مربوط به مفاسد اخلاقی را سربسته و مؤدّبانه مطرح کنید. «رٰاوَدَتْهُ...غَلَّقَتِ» 🌸✨ 4️⃣ حضور مرد و زن نامحرم در یک محیط در بسته، زمینه را برای گناه فراهم می‌کند. «غَلَّقَتِ الْأَبْوٰابَ وَ قٰالَتْ هَیْتَ لَکَ» ✨🌸 5️⃣ زشتی زنا، در طول تاریخ مورد پذیرش بوده است و به همین دلیل، زلیخا همه‌ی درها را محکم بست. «غَلَّقَتِ الْأَبْوٰابَ» 🌸✨ 6️⃣ همه‌ی درها بسته، امّا درِ پناهندگی خدا باز است. «غَلَّقَتِ الْأَبْوٰابَ... مَعٰاذَ اللّٰهِ» ✨🌸 7️⃣ موقعیّت‌های امتحان الهی متفاوت است؛ گاه در چاه و گاه در کاخ. « رٰاوَدَتْهُ... قٰالَ مَعٰاذَ اللّٰهِ» 🌸✨ 8️⃣ توجّه به خدا، عامل بازدارنده از گناه و لغزش است. «مَعٰاذَ اللّٰهِ» ✨🌸 9️⃣ اگر رئیس یا بزرگ ما دستور گناه داد؛ نباید از او اطاعت کنیم. «هَیْتَ لَکَ قٰالَ مَعٰاذَ اللّٰهِ» (به خاطر اطاعت از مردم، نباید نافرمانی خدا نمود.) «لا طاعة لمخلوق فی معصیة الخالق» 🌸✨ 🔟 بهترین نوع تقوا آن است که به خاطر لطف، محبّت و حقّ خداوندی گناه نکنیم؛ نه از ترس رسوایی در دنیا یا آتش در آخرت. «مَعٰاذَ اللّٰهِ إِنَّهُ رَبِّی أَحْسَنَ مَثْوٰایَ» ✨🌸 1️⃣1️⃣ یاد عاقبت گناه، مانع از ارتکاب آن است. «لاٰ یُفْلِحُ الظّٰالِمُونَ» 🌸✨ 2️⃣1️⃣ یک لحظه گناه، می‌تواند انسان را از رستگاری ابدی دور کند. «لاٰ یُفْلِحُ الظّٰالِمُونَ» ✨🌸 3️⃣1️⃣ خداوند، بندگان مخلص را حفظ می‌کند. «لِنَصْرِفَ عَنْهُ... إِنَّهُ مِنْ عِبٰادِنَا الْمُخْلَصِینَ» 🌸✨ 1️⃣4️⃣ بدی و فحشا با مخلص بودن یکجا جمع نمی‌شود. «لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ...الْمُخْلَصِینَ» ✨🌸 1️⃣5️⃣ مخلص شدن مخصوص یوسف علیه السلام نیست؛ می‌توان با پیمودن راه آن حضرت به مقام مخلصین نزدیک شد. «إِنَّهُ مِنْ عِبٰادِنَا الْمُخْلَصِینَ» پاورقی _________________ ۱. تفسیر نور، تالیف استاد محسن قرائتی ✨🌸✧🌸🌸✧🌸✨ تقدیمی👆 اندیشکده علوم "قرآن، عرفان، اخلاق و عقاید" وابسته به "دانشگاه ملی مجازی" ══✨✧🌸✧✨══

━━⊰✨﷽✨⊱━━╮ 📖 پیام چهار نکات تفسیری سوره‌ مبارکه «یوسف» صفحه ۲۳۸ قرآن مجید [۱](قسمت دوم) ✨🌸✧🌸🌸✧🌸✨ 1️⃣ گفتن «مَعٰاذَ اللّٰهِ» به تنهایی کفایت نمی کند؛ باید از گناه فرار کرد. «اسْتَبَقَا» 🌸✨ 2️⃣ بهانه بسته بودن در، برای تسلیم شدن در برابر گناه کافی نیست؛ باید به سوی درهای بسته حرکت کرد شاید باز شود. «اسْتَبَقَا الْبٰابَ» ✨🌸 3️⃣ زلیخا عاشق نبود؛ بلکه هوس باز بود؛ چرا که عاشق حاضر است جانش را فدای معشوق کند؛ نه این که او را متهم و به زندان افکند. « أَرٰادَ بِأَهْلِکَ سُوءاً..» 🌸✨ 4️⃣ در برخی روایات، شاهد را کودکی معرّفی کرده‌اند که مثل عیسی علیه السلام در گهواره به سخن آمد؛ ولی چون سند محکمی ندارد؛ نمی‌توان به آن اعتنا کرد؛ امّا بهتر است شاهد را یکی از مشاوران عزیز بدانیم که فامیل همسر و دارای هوش و ذکاوت بود و همانند عزیز مصر، شاهد این اتّفاق گردید و الاّ اگر خود شاهد اصل ماجرا بود؛ معنی نداشت که به صورت جمله شرطیه، شهادت دهد و بگوید: « إِنْ کٰانَ.... » ✨🌸 5️⃣ کسی که در مقام قضاوت است؛ باید شکایت شاکی و دفاع متهم را بشنود و مدارک را بررسی کند و سپس نظر دهد. (در این ماجرا همسر گفت؛ که یوسف سوء قصد داشته، «أَرٰادَ بِأَهْلِکَ سُوءاً» یوسف تهمت را رد کرد و گفت: «هِیَ رٰاوَدَتْنِی» شاهد نیز علامت صدق و کذب را از راه پاره شدن پیراهن جلو تا پشت سر مطرح کرد.) 🌸✨ 6️⃣ دفاع از بی‌گناه، واجب است و سکوت در همه جا زیبا نیست. «شَهِدَ شٰاهِدٌ» ✨🌸 7️⃣ خداوند از راهی که هیچ انتظارش نمی‌رود؛ افراد را حمایت می‌کند. «شَهِدَ شٰاهِدٌ مِنْ أَهْلِهٰا» 🌸✨ 8️⃣ حقّ، پشت پرده نمی‌ماند و مجرم روزی رسوا می‌شود. «إِنَّهُ مِنْ کَیْدِکُنَّ» ✨🌸 9️⃣ سخن حقّ را گرچه تلخ و بر ضرر باشد بپذیریم. (عزیز مصر پذیرفت که مقصّر همسر اوست) «إِنَّهُ مِنْ کَیْدِکُنَّ» 🌸✨ 🔟 عزیز مصر می‌خواست مسئله مخفی بماند؛ ولی مردم دنیا در تمام قرن‌ها از ماجرا با خبر شدند؛ تا پاکی یوسف ثابت شود. «یُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هٰذٰا» ✨🌸 1️⃣1️⃣ روابط لجام گسیخته جنسی و هوسرانی، حتّی در بین غیر متدیّنین به ادیان الهی، کاری ناپسند شمرده می‌شده است. «اسْتَغْفِرِی لِذَنْبِکِ» 🌸✨ 2️⃣1️⃣ اخبار مربوط به خانواده مسئولان، زود شایع می‌گردد؛ پس باید مراقب رفتارهای خود باشند. «قٰالَ نِسْوَةٌ... اِمْرَأَتُ الْعَزِیزِ» ✨🌸 3️⃣1️⃣ بستن درها برای انجام گناه نیز مانع رسوایی نمی‌شود. «قٰالَ نِسْوَةٌ... اِمْرَأَتُ الْعَزِیزِ تُرٰاوِدُ » پاورقی _________________ ۱. تفسیر نور، تالیف استاد محسن قرائتی ✨🌸✧🌸🌸✧🌸✨ تقدیمی👆 اندیشکده علوم "قرآن، عرفان، اخلاق و عقاید" وابسته به "دانشگاه ملی مجازی" ══✨✧🌸✧✨══

🦋خدا علامه طباطبائی را رحمت کند. یک کسی خدمت علامه رفته بود. گفت: آقا من وقت ندارم بنشینم و حرف گوش کنم و بخوانم. سرپایی به من بگو اسلام یعنی چی؟ مرحوم علامه لبخندی زدند و گفتند: اسلام یعنی رحمانیت و رحیمیت. با همه مهربان باش. با بندگان خوب خدا و مؤمنین رحیم باشد با همه رحمان. کل اسلام یعنی این.🪴 فرمول👇 🦋تقرب به خداوند بدون جذب این دو اسم ممکن نیست. در راس تمام اسم های خداوند، این دو اسم است، رحمان و رحیم نمی‌شود کسی مومن باشد اما مهربان نباشد عصبی باشد، زود به هم بریزد. 🪴 #پای_درس #استادمحمدشجاع

🔴 خبر دادن علما از زنده بودن سفیانی و نزدیکی ظهور! روزى در محضر عارف مرحوم آيت‌اللـه محمّدجواد أنصارى همدانی از ایشان درباره عثمان بن عنبسه يا همان سفيانى (ملعون) سؤال مى‌كنند... و ايشان ‌میفرمايند: «سفيانى الآن هفده سال دارد! با توجه به زمان این فرمایش مرحوم انصاری، سنّ سفيانى الآن، حدود هشتاد و خورده ای سال است! چون در روایات ما یکی از علائم حتمی ظهور حضرت ولیعصر (عج)، خروج سفیانی است پس سفیانی بخاطر بالا رفتن سنش به زودی خروج خواهد کرد... بنا بر شواهدی از علما از جمله امام موسی صدر و.... سفیانی یکی از فرماندهان ارتش سوریه است... از آنجا كه سفيانى و خروج آن، از علائم قطعی ظهور امام زمان عليه‌السّلام است، درنتیجه قرب ظهور حضرت نيز دانسته مى‌شود. 📒 نور مجرد، ج1، ازص509 به بعد، تالیف آیت الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی ➥ شیخ احمد ڪـافی

شرح و تفسیر قوىّ و صبور باش امام در چهارمین کلمه از کلمات قصارش به پنج وصف از اوصاف انسانى اشاره مى کند که یکى منفى و چهار وصف از آن مثبت است و آثار هر کدام را در جمله بسیار کوتاهى بر مى شمارد. نخست مى فرماید: ;عجز و ناتوانى آفت است (الْعَجْزُ آفَةٌ). عجز مفهوم وسیعى دارد که هرگونه ناتوانى علمى، جسمى، اقتصادى و فکرى را شامل مى شود و به یقین اینها بزرگ ترین آفات زندگى انسان است; انسان عاجز، ذلیل و خوار عقب مانده و شکست خورده و بى ارزش و بى مقدار است به همین دلیل اسلام مى گوید: بکوشید و هرگونه عجز را از خود دور سازید و با قدرت و قوت به اهداف مالى و معنوى خود برسید. البته گاه مى شود که عجز و ناتوانى بدون اختیار دامان انسان را مى گیرد، ولى غالباً چنین نیست، بلکه نتیجه کوتاهى ها و بى برنامگى هاست. همان گونه که در حدیث جالبى که کلینى در کافى از امیر مؤمنان على(علیه السلام) نقل کرد مى خوانیم: ;إِنَّ الاَْشْیَاءَ لَمَّا ازْدَوَجَتْ ازْدَوَجَ الْکَسَلُ وَالْعَجْزُ فَنُتِجَا بَیْنَهُمَا الْفَقْرَ; هنگامى که اشیاء با یکدیگر ازدواج کردند تنبلى و ناتوانى نیز به هم پیوستند و فرزند آنها فقر بود ;. سپس در دومین نکته اشاره به آثار مثبت صبر و شکیبایى کرده مى فرماید: ;صبر شجاعت است ;; (وَالصَّبْرُ شَجَاعَةٌ). بدیهى است صبر چه در مقابل عوامل معصیت باشد، چه در مسیر اطاعت پروردگار چه در برابر مصائب روزگار انجام گیرد، نوعى شجاعت محسوب مى شود و تنها شجاعانند که از عهده شکیبایى در این مراحل سه گانه بر مى آیند. نمونه کامل این سخن همان چیزى است که امیر مؤمنان على(علیه السلام) در صدر اسلام از پیغمبر و یاران باوفایش تجربه کرده بود که در برابر انواع مشکلاتى که از سوى دشمنان اسلام هر روز به شکلى انجام مى شد صبر و استقامت کرده بودند و با شجاعت تمام آنها را پشت سر گذاشتند و اگر این شکیبایى شجاعانه مسلمانان صدر اول در دوران محاصره شعب ابى طالب و هجرت به حبشه و سپس هجرت به سوى مدینه و بعد از آن حضور در میدان هاى جنگ بدر، خیبر، خندق و حنین نبود امروز آیینى به نام اسلام بر بخش عظیمى از جهان سایه نیفکنده بود. در واقع مسلمانان هم در برابر خواسته هاى دل استقامت و صبر نشان دادند، هم در مسیر اطاعت پروردگار و هم در مقابل مصائب و مشکلات پى در پى. همان گونه که در حدیثى در جلد دوم کافى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که مى فرماید: ;الصَّبْرُ ثَلاَثَةٌ صَبْرٌ عِنْدَ الْمُصِیبَةِ وَصَبْرٌ عَلَى الطَّاعَةِ وَصَبْرٌ عَنِ الْمَعْصِیَة ; در کلمات بزرگان نیز تعبیرات جالبى درباره صبر آمده است از جمله این که گفته اند: ;الصَّبْرُ مُرٌّ لا یَتَجَرَّعُهُ إلاّ حُرٌّ; صبر تلخ است ولى جز آزادگان این شربت ناگوار را نمى نوشند ;. نیز گفته اند ;إنَّ لِلاْزْمانِ الْمَحْمُودَةِ وَالْمَذْمُومَةِ أعْماراً وَآجالاً کَأَعْمارِ النّاسِ وَآجالِهِمْ فَاصْبِرُوا لِزَمانِ السُّوءِ حَتّى یَفْنى عُمْرُهُ وَیَأتی أجَلُهُ; دوران هاى خوب و بد عمر و اجلى دارند مانند عمر و اجل انسان ها; به هنگامى که دوران سختى پیش آید صبر کنید تا عمرش پایان گیرد و اجلش فرا رسد ;. نیز گفته اند: ;إذا تَضَیَّفَتْکَ نازِلَةٌ فَأقْرِهَا الصَّبْرُ عَلَیْها وَأکْرِمْ مَثْواها لَدَیْکَ بِالتَّوَکُّلِ وَالاْحْتِسابِ لِتُرِحِّلَ عَنْکَ وَقَدْ أبْقَتْ عَلَیْکَ أکْثَرَ مِمّا سَلَبَتْ مِنْکَ; هنگامى که حادثه سختى به میهمانى تو آمد با صبر و شکیبایى از آن پذیرایى کن و جایگاه آن را با توکل بر خدا و حساب عند الله گرامى بدار تا زمانى که این میهمان از نزد تو برود در حالى که بیش از آنچه از تو گرفته است براى تو باقى خواهد گذارد ;. آن گاه در سومین جمله مى فرماید: ;زهد ثروت است ;; (وَالزُّهْدُ ثَرْوَةٌ). اشاره به اینکه انسان از ثروت آیا چیزى جز بى نیازى مى خواهد و آدم زاهدِ قانع، از همه خلق بى نیاز است و چه بسا ثروتمندانى که جزء نیازمندان هستند. زهد همان بى اعتنایى به زرق و برق دنیا و مال و منال و شهرت و آوازه است. زاهد کسى نیست که فاقد این امور باشد بلکه زاهد کسى است که دلبسته و وابسته به این امور نباشد; خواه آن را داشته باشد یا نه! بلکه مى توان گفت: زاهدان از ثروتمندان غنى ترند، چرا که ثروتمندان از یک سو باید پیوسته ثروت خود را حساب و کتاب کنند و از سوى دیگر مراقب باشند سارق و دشمنى آن را از دست آنها نگیرد در حالى که زاهدان از همه اینها بى نیازند.در حدیثى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم که خطاب به على(علیه السلام) فرمود: ;یَا عَلِیُّ إِنَّ اللَّهَ قَدْ زَیَّنَکَ بِزِینَة لَمْ یُزَیِّنِ الْعِبَادَ بِزِینَة أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْهَا; زَیَّنَکَ بِالزُّهْدِ فِی الدُّنْیَا; اى على خداوند تو را به زینتى آراسته که هی

چ بنده اى به زینتى بهتر از آن نزد خداوند آراسته نشده است تو را به زهد در دنیا آراسته است ; و در حقیقت چنین است چون آراستگى به زهد انسان را به بسیارى از صفات دیگر از فضایل اخلاقى مى آراید. به همین دلیل در حدیث دیگرى از امام صادق(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: ;جُعِلَ الْخَیْرُ کُلُّهُ فِی بَیْت وَجُعِلَ مِفْتَاحُهُ الزُّهْدَ فِی الدُّنْیَا... حَرَامٌ عَلَى قُلُوبِکُمْ أَنْ تَعْرِفَ حَلاَوَةَ الاِْیمَانِ حَتَّى تَزْهَدَ فِی الدُّنْیَا; تمام نیکى ها در خانه اى قرار داده شده و کلید آن زهد در دنیاست... سپس فرمود: حلاوت ایمان بر دل و جان شما حرام است تا زمانى که دل هایتان زهد در دنیا پیشه کند ;. آن گاه در چهارمین جمله مى فرماید: ;تقوا و پرهیزگارى سپرى است (در برابر گناهان و خطرات شیطان و هواى نفس) ;; (وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ). ورع به معناى تقوا یا حد اعلاى تقواست به گونه اى که انسان حتى از شبهات پرهیز کند. این فضیلت انسانى از حالت خداترسى باطنى سرچشمه مى گیرد که چون در برابر او گناهى ظاهر شود سدى در میان او و گناه ایجاد کند. تعبیر به ;جنة ; تعبیر جالبى است، زیرا سپر وسیله اى دفاعى در مقابل آماج تیرهاى دشمن یا شمشیرها و نیزه هاست گویا هواى نفس و شیطان پیوسته قلب انسان را هدف تیرهاى خود قرار مى دهد و انسان با ورع به وسیله این سپر مى تواند از آزار آنها در امان بماند. در حدیثى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: ;لِکُلِّ شَىْء أُسٌّ وَأُسُّ الاْیمانِ الْوَرَعُ; هر چیز اساس و شالوده اى دارد و شالوده ایمان ورع است ; در حدیثى که از امیر مؤمنان على(علیه السلام) در غررالحکم نقل شده مى خوانیم: ;عَلَیْکَ بِالْوَرَعِ فَإنَّهُ عَوْنُ الدّینِ وَشَیْمَةُ الْمُخْلِصینَ; بر تو باد به پیشه کردن ورع، زیرا (بهترین) یاور دین و روش مخلصان است ; سپس در پنجمین و آخرین جمله مى فرماید: ;رضایت و خشنودى (از تقدیرات الهى) بهترین همنشین است ;; (وَنِعْمَ الْقَرِینُ الرِّضَى). همنشین خوب کسى است که به انسان آرامش بخشد و او را از بى تابى در برابر مشکلات باز دارد و در او روح امید بدمد و تمام این آثار در راضى بودن به قضاى الهى است. آنکس که مقدرات را از سوى خداوند حکیم و مهربان مى داند هرگز از مصائبى که به هر حال در دنیا روى مى دهد و مشکلاتى که گریبان انسان را ناخواسته مى گیرد ناراحت نمى شود و بى تابى نمى کند و اعصاب خود را در هم نمى کوبد. البته این بدان معنا نیست که انسان در برابر هر حادثه اى تسلیم شود، بلکه به این معناست که تمام کوشش خود را براى پیروزى بر مشکلات به کار گیرد; ولى اگر حوادثى خارج از حیطه قدرت او رخ دهد در برابر آن راضى باشد و زبان به ناشکرى نگشاید و جزع و بى تابى نکند. در روایتى آمده است که موسى بن عمران(علیه السلام) به پیشگاه خداوند عرضه داشت: مرا به عملى راهنمایى کن که اگر آن را انجام دهم رضاى تو را به دست آورده باشم. خداوند به او وحى فرستاد که رضاى من (گاه) در ناخوشنودى توست و طاقت آن را ندارى... موسى بر زمین به سجده افتاد عرض کرد خداوندا افتخار سخن گفتنت با من را به من بخشیده اى و پیش از من به کس دیگرى نداده اى و هنوز مرا به عملى راهنمایى نکرده اى که با آن رضا و خوشنودى ات را به دست آورم ;فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِ أَنَّ رِضَایَ فِی رِضَاکَ بِقَضَائِی; خداوند به او وحى فرستاد که رضاى من در این است که تو راضى به قضاى من باشى ;

🟩عوامل نابود کننده حزن مذموم 🟢دوستی با خداوند ارتباط و پيوند قلبى پيوسته با خداوند و دوستى با حق و ياد او، اطمينان دل و آرامش نفس مى آورد و تمامى اضطراب ها و نگرانى ها را از وجود انسان برمى دارد و مردان بزرگ، داراى روحى بلند و قلبى آرام و زندگى خود را همراه با امنيّت و افتخار سپرى مى كنند كه خداوند درباره آنان مى فرمايد: أَلَآ إِنَّ أَوْلِيَآءَ اللَّهِ لَاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَاهُمْ يَحْزَنُونَ» آگاه باشيد! يقيناً دوستان خدا نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى شوند. إِنَّ الَّذِينَ قَالُواْ رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقمُواْ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَاهُمْ يَحْزَنُونَ»بى ترديد كسانى كه گفتند: پروردگار ما الله است، سپس [در ميدان عمل بر اين حقيقت ] استقامت ورزيدند، نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى شوند. 🟢 یقین هر چه نور يقين در دل انسان افزايش يابد، افق ديد و شهود او كامل تر و از سلامت و صحّت بيشترى بهره مند مى گردد. امام على(ع) در وصيّت خويش به فرزندش امام حسن (ع) مى فرمايد: «نِعْمَ طارِدُ الْهُمُومِ الْيَقِينُ» يقين، چه نيكو غم زدايى است.(۹) حضرت سجّاد(ع)مى فرمايد: الرِّضَا بِمَكْرُوهِ القَضاءِ أَرْفَعُ دَرَجاتِ الْيَقِينِ» راضى بودن به تقديرات ناخوشايند، از بالاترين مرتبه هاى باور است.(۱۰) 🟢 اعتقاد به قضا و قدر الهی شخص معتقد به قضا و قدر الهی هر آنچه را که خدا بر او مقدر کند، خیر می‌داند. پس محزون نیست. چنانچه امام صادق (ع) در مواعظ خويش مى فرمايد:«إِنْ كانَ كُلُّ شَىْ ءٍ بِقَضاءٍ وَ قَدَرٍ فَالْحُزْنُ لِماذا؟» اگر همه چيز به حكم و تقدير است، پس اندوه براى چه؟(۱۱) 🟢زهد و بی اعتنایی به دنیا خداوند كريم مى فرمايد: «لّكَيْلَا تَأْسَوْاْ عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُواْ بِمَآ ءَاتَاكُمْ وَ اللَّهُ لَايُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ» تا [با يقين به اينكه هر گزند و آسيبى و هر عطا و منعى فقط به اراده خداست و شما را در آن اختيارى نيست ] بر آنچه از دست شما رفت، تأسف نخوريد، و بر آنچه به شما عطا كرده است، شادمان و دلخوش نشويد، و خدا هيچ گردنكش خودستا را [كه به نعمت ها مغرور شده است ] دوست ندارد. 🟢ذکر الهی و استغفار پيامبر(ص) مى فرمايد: مَنْ أَكْثَرَ الْاسْتِغْفارَ جَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْ كُلِّ هَمٍّ فَرَجاً وَ مِنْ كُلِّ ضِيقٍ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقُهُ مِنْ حَيثُ لايَحْتَسِبُ. هر كه زياد استغفار كند خداوند گره غم هاى او را بگشايد و از هر تنگنايى بيرونش برد و از جايى كه گمان نمى برد روزيش رساند.(۱۲) و نيز خطاب به امام على علي فرمود: يا عَلِىُّ! أَمانٌ لِأُمَّتى مِنَ الْهَمِّ: لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ الَّا بِاللَّهِ. لا مَلْجَأَ وَ لا مَنْجَى مِنَ اللَّهِ الَّا إِلَيْهِ» اى على! ذكر لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ الَّا بِاللَّهِ امان امّت من از غم و اندوه است(۱۳) 🟢توجه به آیات و احادیث در ماهیت دنیا پیامبر اعظم(ص) در یکی از دعاهای خود می فرماید: اللهم ارنی الاشیاء کما هی خدایا اشیاء و مخلوقات خود را آنچنان که هست به من نشان بده، یعنی نگاه واقع بینی و حقیقت بینی زیرساخت برخورداری از قضاوت صحیح و جهان بینی صحیح است که در نهایت واکنشی معقول و انسانی و الهی را به همراه دارد. یکی از عواملی که باعث می‌شود انسان در مورد دنیا دچار اشتباه نشود و دچار غم دنیا نشود به دست آوردن شناخت صحیح نسبت به دنیا ات استفاده از آیات و احادیث است؛ امیرالمومنین علی(ع) در بیانات گوناگون، به تقابل محبت دنیا و سعادت آخرت اشاره کرده و همه مردم را به دنیاگریزی و آخرت طلبی ترغیب نموده صلاح الآخره رفض الدنیا؛ صلاح آخرت در ترک علاقه به دنیاست و اخسر الناس من رضی الدنیا عوضا عن الآخره؛ زیانکارترین مردم کسی است که به جای آخرت به دنیا راضی و خشنود گشته است ➕از امیرالمومنین علی (ع) روایت شده «إنَّ السُّعَداءَ بِالدُّنيا غَدا هُمُ الهارِبونَ مِنهَا اليَومَ» براستی که نیکبختان دنیا در فردای قیامت همان کسانی هستند که امروز از آن گریزانند.(۱۴) ➕امیرالمومنین علی(ع) می‌فرماید:« أعظَمُ المَصائبِ و الشَّقاءِ الوَلَهُ بِالدُّنيا»بزرگترین مصیبتها و بدبختیها، شیفتگی به دنیاست ➕علی(ع) می فرماید دنیا دو روز است: «الدهرُ يَومانِ : فيَومٌ لَكَ و يَومٌ علَيكَ ، فإذا كانَ لكَ فلا تَبطَرْ ، و إذا كانَ عَليكَ فلا تَحزَنْ ، فَبِكِلَيهِما سَتُختَبَرُ». روزگار دو روز است ؛ روزى به كام تو و روزى به زيان تو . چون به كام تو بود، سرمست مشو و چون به زيان تو بود، غمناك مباش ؛ زيرا هر دو مايه آزمايش توست.(۱۵) 🌺شعر پیش صاحب نظران ملک سلیمان باد است بلکه آن است سلیمان که ز ملک آزاد است این‌که گویند که بر آب نهاده است جهان مشنو ای خواجه که بنیاد جهان بر باد است. 🔻 ادامه دارد 👇👇

💠داستان روزی کسی با حالی پریشان خدمت امام صادق(ع) رسید و از سختی زندگی خود شکایت کرد. حضرت، زندان کوفه را به یاد وی آورد و فرمود: زندان کوفه چگونه است؟ آن مرد گفت: جایی تنگ و بدبو است که افراد در آن جا در بدترین شرایط به سر می برند. حضرت فرمود: تو نیز در زندان دنیا به سر می بری، با وجود این می خواهی در آسایش و خوشی باشی؛ مگر نمی دانی که دنیا زندان مومن است.(۱۶) 👈 حضرت با ترسیم چهره واقعی دنیا برای وی، بار غم و اندوهش را کاستند و به او نیرویی تازه بخشیدند. 💠داستان روزی حضرت سلیمان (ع) با شکوه پادشاهی عبور می‌کرد؛ در حالی که پرندگان بر سرش سایه افکنده بودند و جن و انس در اطرافش با کمال ادب و احترام عبور می‌نمودند. در مسیر راه دید عابدی در گوشه‌ای مشغول عبادت خداست. آن عابد هنگامی که موکب پر شکوه سلیمان را دید، به پیش آمد و گفت: «ای پسر داوود! به راستی خداوند سلطنت و امکانات عظیمی در اختیارات نهاده است!». حضرت سلیمان که هرگز به جاه و مقام دل نبسته و مقامات ظاهری او را مغرور ننموده بود، به عابد چنین فرمود:«لِتَسْبِیحَةٌ فِی صَحِیفَةِ مُؤْمِنٍ خَیرٌ مِمّا اُعْطِی لِاِبْنِ داوْدَ، فَاِنَّ ما اُعْطِی ابْنُ داوُدَ یذْهَبُ وَ التَّسبیحُ تَبْقِی؛ ثواب یک تسبیح خالص در نامة عمل مؤمن، از همة آن‌چه خداوند به سلیمان داده بیش‌تر است؛ زیرا ثواب آن تسبیح، در نامة عمل باقی می‌ماند؛ ولی سلطنت سلیمان (ع) از بین می‌رود».(۱۷) 💠داستان مردي از پيروان پيامبر اسلام(ص) به نام سعد، بسيار مستمند بود و از اصحاب صفّه محسوب مي‌شد. و تمام نمازهايش را پشت سر پيامبر مي‌خواند. پيامبر از فقر سعد ناراحت بود، روزي به او وعده داد اگر مالي به دستم بيايد، تو را بي‌نياز مي‌كنم. مدّتي گذشت و بر حسب اتفاق، چيزي به دست نيامد و افسردگي پيامبر بر وضع مادي سعد، بيشتر شد. در اين هنگام جبرييل نازل شد و دو درهم با خود آورد و عرض كرد: خداوند مي‌فرمايد: ما از اندوه تو، به واسطه فقر سعد ‌آگاهيم، اگر مي‌خواهي از اين حال خارج شود، اين دو درهم را به او بده و بگو خريد و فروش كند. پيامبر دو درهم را گرفت. وقتي براي نماز ظهر از منزل خارج شد، سعد را مشاهده كرد كه به انتظار ايشان بر در يكي از حجره‌هاي مسجد ايستاده است. فرمود: مي‌تواني تجارت كني؟ عرض كرد: سوگند به خدا كه سرمايه ندارم! پيامبر آن دو درهم را به او داد و فرمود: سرمايه خود كن و به خريد و فروش مشغول شو. سعد پول را گرفت و براي انجام نماز به مسجد رفت و بعد از نماز ظهر و عصر، به طلب روزي مشغول شد. خداوند بركتي به او داد كه هر چه را به يك درهم مي‌خريد دو درهم مي‌فروخت. كم‌كم وضع مالي او خوب شد؛ به طوري كه بر در مسجد، دكاني گرفت و كالاي خود را آنجا مي‌فروخت. وقتي تجارتش بالا گرفت، كارش از نظر عبادي به جايي رسيد كه حتي وقتي بلال اذان مي‌گفت، او خود را براي نماز آماده نمي‌كرد. پيامبر به وي فرمود: سعد! دنيا تو را مشغول كرده و از نماز باز داشته است. او مي‌گفت: اگر اموال خود را بگذارم ضايع مي‌شود، مي‌خواهم پول جنسي را كه فروخته‌ام دريافت كنم و پول كالايي را كه پيش از اين خريده‌ام بپردازم. پيامبر(ص) از مشاهده اشتغال سعد به ثروت و باز ماندنش از بندگي، افسرده شد. جبرييل نازل شد و عرض كرد: خداوند مي‌فرمايد: از افسردگي تو اطلاع يافتيم، كدام حال را براي سعد مي‌پسندي؟ پيامبر(ص) گفت: حال قبلي برايش بهتر است. جبرييل گفت: آري! علاقه به دنيا انسان را از ياد آخرت غافل مي‌كند، حال دو درهمي را كه به او دادي از او پس بگير. پيامبر به سعد فرمود: دو درهمي كه به تو داده‌ام برنمي‌گرداني؟ عرض كرد: اگر به جاي آن، دويست درهم، بخواهيد مي‌دهم. فرمود: نه، همان دو درهم را بده. سعد پول را تقديم كرد و چيزي نگذشت كه وضع مالي او به حال اول برگشت.(۱۸) 👈لغت اَصْحاب صُفّه گروهی از یاران پیامبر اسلام(ص) که پس از هجرت به مدینه در قسمت شمالی مسجد النبی سکنی گزیدند و به سبب از دست‌دادن و یا رهاکردن خانه، دارایی و جایگاه خود در قبایل، با پذیرش فقر و تنگدستی، به عبادت و تعلیم و تعلم و شرکت در جهاد روی آوردند. ــــــــــــــــــــــــــــ 📎پی نوشتها ۱.بحار الأنوار ، ج۷۸،ص۱۱. ۲.الكافي،ج۲،ص۳۲۰. ۳.الکافی،ج۲،ص۴۵۴ ۴.نهج البلاغه فيض الاسلام ،ج۶  ،ص۱۲۵۷. ۵.تحف العقول،ص۳۵۸. ۶.همان،ص۵۱. ۷.توسعه اقتصادی،ج۲،ص۹۵۸. ۸.نهج البلاغه، حکمت ۳۷۹. ۹.بحار الأنوار ،ج۷۷،ص۲۱۱. ۱۰.الكافي ،ج۲،ص۱۲۸ ۱۱.امالي صدوق،ص۵۶. ۱۲.نهج الفصاحه، ح۲۹۴۱. ۱۳.مكارم الأخلاق ،ج۲،ص۳۳۴. ۱۴.نهج البلاغة ، خطبه ۲۲۳ ۱۵.تحف العقول ،ص۲۰۷. ۱۶.الکافی، ج۲، ص۲۵۰. ۱۷. المحجة البیضاء، ج۵، ص۳۵۵. ۱۸.الکافی،ج ۵، ص۳۱۲. 🌺 والسلام علی من اتبع الهدی 🌺

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️در روايات اسلامی چه مذمت هایی درباره افراد فحاش آمده است؟ (بخش اول) 💠درباره مذمت از شخص #فَحّاش، روايات زيادى آمده و به او وعده آتش داده شده است، مرحوم خوئى پنج روايت آورده است. 1⃣ابى بصير از امام صادق (ع) نقل مى كند كه فرمودند: «مِنْ عَلَامَاتِ شِركِ الشَّيْطَانِ الَّذِى لَا يُشَكُّ فِيهِ اَن يَكُونَ فَحّاشاً لَايُبَالِى بِمَا قَالَ وَ لَا بِمَا قِيلَ لَهُ». (از علامت هاى حضور و شرك شيطان كه شكى در آن نيست، اين است كه كسى #فَحّاش باشد كه باكى از آنچه گويد و از آنچه درباره او گويند نداشته باشد [يعنى شيطان در نزد چنين شخصى حاضر و با او شريك است]) 2⃣امام صادق (ع) فرمودند: «رسول الله (ص) فرمودند: «اِذَا رَأَيتُمُ الرَّجُلَ لَايُبَالِى مَا قَالَ وَ لَا مَا قِيلَ لَهُ فَاِنَّهُ لِغَيَّةٍ اَو شِركِ شَيطَانٍ». [۱] (هنگامى كه مردى را ديديد كه باكى ندارد در آنچه مى گويد و يا آنچه به او گفته مى شود اين بواسطه ضلالت يا شركت شيطان است) 3⃣سليم بن قيس از اميرالمؤمنين امام علی (ع) نقل مى كند كه: «رسول الله (ص) مى فرمودند: خداوند بهشت را حرام كرده است بر هر #فحّاش بى آبرو و كم شرمى كه باكى از آنچه گويد و آنچه به او گفته شود ندارد؛ زيرا اگر از حالش بازرسى كنى يا از زنا است يا از شركت شيطان. به وى عرض شد: اى رسول خدا (ص) در ميان مردمان شركت شيطان هم هست؟ فرمود: گفتار خداى عز و جل را نخوانده اى كه به شيطان فرمود: شركت كن با ايشان در مالها و فرزندان». همين راوى مى گويد: «مردى از فقيهى [مراد يكى از ائمه (علیهم السلام) است] سؤال كرد آيا در بين مردم كسى هست كه از آنچه درباره او گفته مى شود ناراحت نشود و باكى نداشته باشد؟ فرمود: كسى كه متعرّض مردم شود و به آنان دشنام گويد در صورتى كه مى داند كه آنها رهايش نمى كنند و تلافى مى كنند، او كسى است كه به آنچه مى گويد و يا درباره او گفته مى شود اهميت نمى دهد». 4⃣سماعه از امام صادق (ع) نقل مى كند كه: «رسول الله (ص) فرمودند: «اِنّ مِن شَرِّ عِبَادِ اللهِ مَنْ تَكرَهُ مُجَالَسَتُهُ لِفُحْشِهِ». (از بدترين بندگان خدا كسى است كه همنشينى با او به خاطر فحش دادن او ناپسند شمرده می شود) 5⃣ابى عبيده از امام صادق (ع) نقل مى كند كه فرمودند: «الْبَذَاءُ مِنَ الْجَفَاءِ وَ الْجَفَاءُ فِی النَّارِ». (بدزبانى از جفاكارى است و جفاكار در آتش است). 🔹امام باقر (ع) فرمودند: «سِلَاحُ اللِّئَامِ قَبِيحُ الكَلَامِ». [۲] (سلاح انسان هاى پَست، زشت گويى است). شايد ديده باشيد وقتى دو نفر با هم نزاع مى كنند و يكى قدرت مقابله با ديگرى را ندارد، شروع به اهانت مى كند؛ يعنى #فحش، اسلحه انسان هاى ضعيف است. خدا به فرياد انسان هايى برسد كه به خاطر بددهن بودن آنها، مردم از آنها كناره گيرى مى كنند؛ اين گونه افراد از بدترين مردم در مكتب رسول الله (ص) هستند. رسول گرامى (ص) فرمودند: «اِنّ مِنْ شَرِّ النّاسِ مَنْ تَرَكَهُ النّاسُ اِتِّقَاءَ فُحْشِهِ»؛ [۳] از بدترين مردم كسى است كه مردم به خاطر دورى از #بدزبانى او، او را ترك گويند). #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] «لِغَيّةٍ» لام براى ملكيت مجازيه است كه بر سر «غَيّة» به كسر و فتح اول و فتح ياء مشدّده بمعنى ضلالت و گمراهى است آمده است. گفته مى شود او ولد غيّه است؛ يعنى فرزند زنا است «الغيى» مثل «الغِنى»: پست و ساقط از اعتبار (الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ‏۲، ص ۳۲۳ [۲] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، چ دوم، ج ‏۷۵، ص ۱۸۵، باب ۲۲ [۳] كنز العمال في سنن الأقوال و الأفعال، متقى هندی، مؤسسة الرسالة، بيروت، ۱۴۰۱ق، الطبعة الخامسة، ج ۳، ص ۵۹۷، ح ۸۰۸۲ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۵ش، چاپ اول‏، ج ۲، ص ۴۶۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #فحاش #فحاشی #بدزبانی

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️گفتگوی امام سجاد (ع) با ابن زیاد در دارالاماره کوفه چگونه بود؟ 🔹 #ابن_زياد (لعنة الله علیه) در دارالاماره کوفه رو به #امام_سجاد (عليه السلام) كرد و پرسيد: «تو كيستى؟» حضرت پاسخ داد: «من على بن الحسين هستم». ابن زياد گفت: مگر على بن الحسين را خداوند (در كربلا) نكشت؟ #امام (عليه السلام) فرمود: من برادرى به نام على بن الحسين داشتم كه مردم (ستمگر) او را به قتل رساندند. ابن زياد گفت: نه، او را خدا كشت! امام زین العابدین (عليه السلام) با استفاده از آيه ۴۲ سوره زمر فرمود: «أللهُ يَتَوَفَّى الاَْنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا؛ خداوند، جانها را به هنگام مرگشان مى گيرد». (يعنى هر چند خداوند، جان هر كس را هنگام مرگ مى ستاند، ولى برادرم را عده اى ستمكار به شهادت رساندند). ابن زياد كه از اين جواب دندان‌شكن خشمگين شده بود، گفت: تو با جرأت و جسارت پاسخ مرا مى دهى؟! هنوز در تو، توانايى پاسخگويى به من وجود دارد؟ او را ببريد و گردن بزنيد!! 🔹حضرت زينب كبرى (عليهاالسلام) چون چنين ديد، #امام_سجاد (عليه السلام) را در آغوش گرفت و خطاب به ابن زياد فرمود: بس است؛ هر چه خواستى از خون ما بر زمين ريختى. سپس افزود: «وَاللهِ لا اُفارِقُهُ، فَإِنْ قَتَلْتَهُ فَاقْتُلْني مَعَهُ؛ به خدا سوگند! از او جدا نخواهم شد، اگر مى خواهى او را بكشى، مرا نيز همراه او به قتل برسان». ابن زياد به حضرت زينب و امام سجاد (عليهما السلام) نگاهى انداخت و گفت: «عَجَباً لِلرَّحِمِ؛ شگفتا از مهر خويشاوندى!». سپس افزود: به خدا سوگند! گمان مى كنم اين زن دوست دارد با برادرزاده اش كشته شود. از او (على بن الحسين) درگذريد كه گمان مى كنم همين بيمارى براى درد و رنجش كافى است. [۱] 🔹سيد بن طاووس در كتابش پس از نقل ماجراى فوق (با مقدارى تفاوت) مى افزايد: #امام_سجاد (عليه السلام) رو به عمه اش كرد و فرمود: «عمه جان! تو آرام باش تا من با وى سخن بگويم». آنگاه رو به ابن زياد كرد و فرمود:  «أَبِالْقَتْلِ تُهَدِّدُني يَابْنَ زِياد، أَما عَلِمْتَ أَنَّ الْقَتْلَ لَنا عادَةٌ وَ كَرامَتَنَا الشَّهادَةُ؛ اى پسر زياد! آيا ما را با قتل تهديد مى كنى؟ مگر نمى دانى كه كشته شدن [در راه خدا]، عادت [ديرين] ما و شهادت، مايه كرامت و افتخار ماست». پس از اين گفتگوها ابن زياد كه كاملا شكست خورده بود، دستور داد امام سجاد (عليه السلام) و همراهانش را در خانه اى كنار مسجد اسكان دهند. [۲] آيا با هيچ قلم و بيانى ممكن است ارزش و عظمت اين سخنان را در آن مجلس كه گروهى حاضر بودند ترسيم كرد؟ به يقين اين سخنان زبان به زبان مى گشت و سراسر كوفه را فرا گرفت و به بيرون آن نيز منتقل شد و تأثير خود را در داورى مردم درباره عظمت خاندان امیرالمؤمنین امام على (عليه السلام) و خباثت دشمنان آن گذاشت و بار ديگر بذر انقلاب را بر ضد آل اميه در همه جا پاشيد. پی نوشت ها؛ [۱] ارشاد مفيد، ص ۴۷۳ - ۴۷۴ و ملهوف (لهوف)، ص ۲۰۲ (با مقدارى تفاوت) همچنين رجوع كنيد به تاريخ طبرى، ج ۴، ص ۳۵۰ [۲] ملهوف (لهوف)، ص ۲۰۲ 📕عاشورا ريشه ‏ها، انگيزه‏ ها، رويدادها، پيامدها، سعید داودی و مهدی رستم نژاد، (زیر نظر آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى) ص ۵۷۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_سجاد #حضرت_زینب #کربلا #عاشورا