امام شناسی در زيارت جامعه كبيره: #نسیم_بهشت (۶) 🔘👈 گریستن آسمان بر امام حسین(علیه السلام) امام صادق(عليه السلام) درباره ی اين سخن خداى متعال: «پيش از وى، همنام او را نيافريده بوديم» فرمود: «مقصود، حسين بن على و يحيى بن زكريّا هستند كه هيچ كس پيش از آن دو، اين نام ها را نداشتند و آسمان، جز بر آن دو، بر كسى چهل روز نگِريست». گفتم: گريه ی آسمان، چگونه بود؟ فرمود: «[خورشيد] سرخْ طلوع مى كرد و سرخ غروب مى كرد» 📓كامل الزيارات، ص۱۸۲، ح۲۵۰، تأويل الآيات الظاهرة، ج۱، ص۳۰۲، ح۳، مجمع البيان، ج۶، ص۷۷۹، بحار الأنوار،ج۴۵، ص۲۱۱، ح۲۲ 👈 هنگامى كه از امام صادق(عليه السلام)پرسيدند: درباره ی زيارت حسين(عليه السلام) چه مى فرمايى؟ حضرت فرمود: زيارتش كن و[در حقّ او ]جفا نكن كه او، سالار شهيدان و سَرور جوانان بهشتى و همانند يحيى بن زكريّاست و آن دو هستند كه آسمان و زمين، بر ايشان گريست. 📓كامل الزيارات، ص۴۸۶، ح۷۴۱، بحار الأنوار، ج۴۵، ص۲۱۱، ح۲۷. #نسیم_بهشت(۷) 🔘👈شبيه ترينِ مردم به فاطمه(عليها السلام) محمّد بن حنفيّه، از امام حسن(عليه السلام)نقل می کند که فرمود: حسين بن علی(عليه السلام)، شبيه ترينِ مردم به فاطمه(عليهاالسلام)است و من، شبيه ترينِ مردم به خديجه كبرا هستم. 📓مناقب لابن شهر آشوب، ج۴ ص۲ و بحار الأنوار، ج۲۴ ص۳۱۶، ح۲۱. بعد از واقعه ی کربلا........ 🔘👈امام باقر علیه‌السّلام: پدرم علیّ بن حسین (سلام‌ اللّه‌ علیهما) بعد از کشته شدن پدرشان حسین بن علی (سلام‌ اللّه‌ علیهما) چادری موئین را به عنوان منزل برگزيده و در بیابان ساکن شدند و به دلیل کراهت از اختلاط با مردم و همنشینی با آن‌ها چند سال در آنجا ماندند؛ از بیابانی که در آن جا ساکن بودند، به عنوان زائر پدرش حسين بن علی و جدّشان اميرالمؤمنين رهسپار عراق می‌شدند، بی‌ آن که کسی بر این امر مطّلع شود! 📓بحارالانوار ج۹۷ ص۶۳ ✔خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و در امان ماندن از تفرقه‌ها قرار داده است. 📓بحار الانوار، ج 43، ص 158

#نسیم_بهشت (۱) 🔘 رؤياى اُمّ اَيمن، پيش از ولادت امام حسین(علیه السلام) ▪️👈از امام صادق(عليه السلام) نقل است که فرمود: همسايگان اُمّ اَيمَن، نزد پيامبر(صلى الله عليه و آله) آمدند و گفتند: اى پيامبر خدا! اُمّ ايمن، ديشب از گريه نخوابيد و تا صبح، پيوسته گريه مى كرد. پيامبر خدا به دنبال امّ ايمن فرستاد و او آمد. پيامبر(صلى الله عليه و آله) به او فرمود: «اى امّ ايمن! خداوند، چشمانت را گريان نكند! همسايگانت نزد من آمده و خبر داده اند كه تو، همه شب را گريسته اى. خداوند، چشمانت را گريان نكند! چه چيزى تو را گريان كرده است؟». امّ ايمن گفت: اى پيامبر خدا! رؤياى وحشتناكى ديدم و همه شب را گريستم. پيامبر خدا به او فرمود : «آن را براى فرستاده خدا حكايت كن، كه خدا و فرستاده اش داناترند». امّ ايمن گفت: بر من گران مى آيد كه از آن، سخن بگويم. پيامبر(صلى الله عليه و آله)به او فرمود: «رؤيا، [هميشه] آن گونه كه ديده مى شود، نيست. آن را براى فرستاده ی خدا بازگو». امّ ايمن گفت: در اين شب ديدم كه برخى از اعضايت در خانه ام افتاده است. پيامبر خدا به او گفت: «چشمانت آسوده باشد (آسوده بخواب)ـ اى امّ ايمن ـ كه فاطمه، حسين را مى زايد و تو، او را تربيت و سرپرستى مى كنى. پس اين چنين، برخى از اعضاى من در خانه ی تو قرار مى گيرد». 📓 ابن شهرآشوب، المناقب، ج۴، ص۷۰

#نسیم_بهشت (۲) 🔘 بشارت به تولد امام حسین(علیه السلام) ▪️👈امام صادق(علیه السلام) می فرماید: جبرئيل(عليه السلام) بر محمّد(صلى الله عليه و آله) نازل شد و به ايشان گفت: اى محمّد! خداوند به تو مژده ی تولّد فرزندى از فاطمه را مى دهد كه امّتت پس از تو، او را مى كُشند. پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمود: «اى جبرئيل! بر خدايم درود مى فرستم؛ امّا من به فرزندى كه از فاطمه(عليهاالسلام)متولّد شود و امّتم پس از من، او را بكُشند، نياز ندارم». جبرئيل(عليه السلام)بالا رفت و سپس فرود آمد و [دوباره] مانند آنچه گفته بود، گفت. پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمود: «اى جبرئيل! بر خدايم درود مى فرستم؛ امّا من به فرزندى كه امّتم پس از من، او را مى كُشند، نيازى ندارم». جبرئيل(عليه السلام) به سوى آسمان، بالا رفت و سپس فرود آمد و گفت: اى محمّد! خدايت، بر تو سلام مى رساند و تو را چنين مژده مى دهد كه امامت، ولايت و وصايت را در نسل او قرار مى دهد. پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمود: «راضى شدم». سپس به فاطمه(عليهاالسلام) پيام داد كه: «خداوند، مرا به فرزندى مژده داده كه از تو متولّد مى شود و امّتم پس از من، او را مى كُشند». فاطمه(عليهاالسلام) پيغام داد: من به فرزندى كه از من، متولّد شود و امّتت پس از تو، او را بكُشند، نيازى ندارم. پيامبر(صلى الله عليه و آله) به او پيام داد كه خداوند، امامت و ولايت و وصايت را در ذريّه ی او (آن فرزند) قرار داده است و فاطمه(عليهاالسلام)پيام داد: من، راضى شدم . 📓 شیخ کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۶۴

#نسیم_بهشت(۳) 🔘👈 عقیقه کردن امام حسین(علیه السلام) در منابع اهل تسنن ✔ امام صادق(علیه السلام) می فرماید: پيامبر(صلى الله عليه و آله) به فاطمه(سلام الله علیها)فرمود : «موى حسين را وزن كن و همسنگ آن، نقره صدقه بده و يک ران از گوسفند عقيقه را به قابله او بده» . 📓 المستدرك على الصحيحين، ج۳، ص۱۹۷، ح۴۸۲۸، السنن الكبرى، ج۹، ص۵۱۱، ح۱۹۲۹۸، كنزالعمّال، ج ۱۶، ص۵۹۹، ح۴۶۰۰۲ . ✔ از امام باقر(علیه السلام)هم نقل است که فرمود: پيامبر(صلى الله عليه و آله) يك گوسفند براى حسين (عليه السلام) عقيقه كرد و فرمود: «اى فاطمه! سرش را بتراش و هموزن آن، صدقه بده» . ما آن را وزن كرديم . يك درهم بود . 📓المستدرك على الصحيحين، ج۴، ص۲۶۵، ح۷۵۸۹، سنن الترمذي، ج۴، ص۹۹، ح۱۵۱۹ ✍ عقيقه كردن، يعنى قربانى كردن گوسفند براى سلامت فرزند، كه بهتر و مستحب است در روز هفتم تولّدش باشد. ✍ يك درهم، برابر دوازده قيراط و هر قيراط ، برابر با دو دهمِ گرم است(ن.ك:فرهنگ معين).

#نسیم_بهشت (۴) 🔘👈عقیقه کردن امام حسین(علیه السلام) در منابع شیعه ✔ شیخ طوسى ـ به سندش، از امام زين العابدين(عليه السلام) نقل می کند:اسماء بنت عُمَيس خَثعَمى برايم گفت: ...روز هفتم تولّد حسين(عليه السلام)، پيامبر(صلى الله عليه و آله) نزد من آمدوفرمود:«پسرم را بياور»او را آوردم و با او، همان گونه كرد كه باحسن(عليه السلام) كرده بود و يك قوچ سپيد براى اوعقيقه كرد[۱] همان گونه كه براى حسن(عليه السلام) كرده بودورانش را به قابله داد و سرش را تراشيد و هموزن مويش، نقره مسكوك صدقه دادوبر سرش عطر ماليدوفرمود: «خون ماليدن بر سر، سنّت جاهلى است» ✍ ۱.در برخی منابع دوقوچ آمده است 📓الأمالي للطوسي: ص۳۶۷، ح۷۸۱ عن عليّ بن عليّ بن رزين عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام، عيون أخبار الرضا(عليه السلام): ج۲، ص۲۵، ح۵ عن داوود بن سليمان الفرا عن الإمام الرضا عن آبائه(عليهم السلام)، المناقب لابن شهر آشوب: ج۴،ص ۲۶،عن هاني بن هاني عن الإمام عليّ(عليه السلام) و عن الإمام زين العابدين(عليه السلام) وعن أسماء بنت عميس، روضة الواعظين،ص۱۷۱ من دون إسنادٍ الى أحدٍ من أهل البيت(عليهم السلام)، بحار الأنوار، ج۴۳ ص۲۳۹،ح۴

#نسیم_بهشت (۵) 🔘👈 اشک پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در تولد امام حسین(علیه السلام) ✔امام زين العابدين(عليه السلام)می گوید: اسماء بنت عميس، برايم ... نقل كرد : پس از يك سال، حسين(عليه السلام) متولّد شد و پيامبر(صلى الله عليه و آله) آمد و فرمود: «اى اسماء ! پسرم را به من بده». او را در پارچه ی سفيدى به ايشان دادم. پيامبر(صلى الله عليه و آله) در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت و او را در دامنش نهاد و گريست. گفتـ[م] : پدر و مادرم فدايت! چرا مى گِريى؟ پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمود: «بر اين پسرم مى گِريم». گفتم: او الآن متولّد شده است، اى پيامبر خدا! فرمود : «پس از من، گروه ستمكار، او را مى كُشند. خداوند، شفاعتم را به آنان نرساند!». سپس فرمود: «اى اسماء ! اين را به فاطمه مگو، كه او را تازه به دنيا آورده است» . 📓شیخ صدوق، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲، ص۲۵ ح۵.

#نسیم_بهشت (۶) 🔘👈 گریستن آسمان بر امام حسین(علیه السلام) امام صادق(عليه السلام) درباره ی اين سخن خداى متعال: «پيش از وى، همنام او را نيافريده بوديم» فرمود: «مقصود، حسين بن على و يحيى بن زكريّا هستند كه هيچ كس پيش از آن دو، اين نام ها را نداشتند و آسمان، جز بر آن دو، بر كسى چهل روز نگِريست». گفتم: گريه ی آسمان، چگونه بود؟ فرمود: «[خورشيد] سرخْ طلوع مى كرد و سرخ غروب مى كرد» 📓كامل الزيارات، ص۱۸۲، ح۲۵۰، تأويل الآيات الظاهرة، ج۱، ص۳۰۲، ح۳، مجمع البيان، ج۶، ص۷۷۹، بحار الأنوار،ج۴۵، ص۲۱۱، ح۲۲ 👈 هنگامى كه از امام صادق(عليه السلام)پرسيدند: درباره ی زيارت حسين(عليه السلام) چه مى فرمايى؟ حضرت فرمود: زيارتش كن و[در حقّ او ]جفا نكن كه او، سالار شهيدان و سَرور جوانان بهشتى و همانند يحيى بن زكريّاست و آن دو هستند كه آسمان و زمين، بر ايشان گريست. 📓كامل الزيارات، ص۴۸۶، ح۷۴۱، بحار الأنوار، ج۴۵، ص۲۱۱، ح۲۷.

#نسیم_بهشت(۷) 🔘👈شبيه ترينِ مردم به فاطمه(عليها السلام) محمّد بن حنفيّه، از امام حسن(عليه السلام)نقل می کند که فرمود: حسين بن علی(عليه السلام)، شبيه ترينِ مردم به فاطمه(عليهاالسلام)است و من، شبيه ترينِ مردم به خديجه كبرا هستم. 📓مناقب لابن شهر آشوب، ج۴ ص۲ و بحار الأنوار، ج۲۴ ص۳۱۶، ح۲۱.

#نسیم_بهشت(۸) 🔘👈انگشتر امام حسین(علیه السلام) ▪️ محمّد بن مسلم  می گوید: از امام صادق(عليه السلام) پرسيدم: انگشتر حسين بن على(عليه السلام) به چه كسى رسيد؟ و نيز به ايشان گفتم: شنيده ام كه در واقعه ی عاشورا، از انگشتش بيرون كشيده شده است. فرمود: «آن گونه كه گفته اند، نيست؛ حسين(عليه السلام) به فرزندش على بن الحسين(عليه السلام)، وصيّت كرد و انگشترش را در انگشت او نمود و كارش را به او واگذار كرد، همان گونه كه پيامبر خدا(صلى الله عليه و آله) با اميرمؤمنان على(عليه السلام) كرد و امير مؤمنان(عليه السلام) با حسن(عليه السلام) و حسن(عليه السلام)با حسين(عليه السلام). سپس آن انگشتر، پس از پدرش، به پدرم و از او به من رسيد و اكنون، نزد من است و من هر جمعه، آن را به دست مى كنم و با آن ، نماز مى خوانم». روز جمعه، در حالى كه امام صادق(عليه السلام) نماز مى خواند، بر او در آمدم. چون از نماز فارغ شد، دستش را به سوى من دراز كرد و انگشترى در انگشتش ديدم كه نقشش چنين بود: «ذكرِ لا إله إلّا اللّه، ساز و برگِ ديدار با خداست». سپس [امام عليه السلام ] فرمود: «اين انگشتر جدّم ابو عبد اللّه حسين بن على عليه السلام است». ✍ ممكن است مراد روايت، نفى رُبودن انگشترى باشد كه از مواريث امامت است. نقل هايى نيز كه حاكى اند كه انگشت مبارك امام(عليه السلام)را به خاطر انگشتر، قطع كردند و آن را رُبودند ، شايد منظورشان انگشتر ديگرى باشد . 📓 شیخ صدوق، الأمالي، ص۲۰۷، ح۲۲۹، علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج۴۳، ص۲۴۷، ح۲۳. ▪️در دلائل الإمامة  آمده است: امام حسين(عليه السلام) دو انگشتر داشت . نگين يكى عقيق بود با اين نقش: «إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ» یعنی:«خداوند ، كار خود را به انجام رساننده است» و بر انگشتر ديگرش ـ كه روز شهادتش از دستش بيرون آوردندـ چنين نوشته بود:«لا إلهَ إلَا اللّه ُ عُدَّةُ لِقاءِ اللّهِ» یعنی:«ذكر لا إله إلّا اللّه ، ساز و برگِ ديدار با خداست». هر كس انگشترهايى مانند آن دو به دست كند، حِرزِ (نگه دارنده) او در برابر شيطان هستند. 📓 طبری، دلائل الإمامة، ص۱۸۱.

#نسیم_بهشت (۹) 🔘👈لباس عزت   ▪️حميد بن مسلم می گوید: چون حسين(عليه السلام) با سه يا چهار نفر تنها ماند، شلوار يَمانى محكمش را ـ كه چشم را خيره مى كردـ، خواست تا زير لباسش بپوشد و آن را پاره پاره و رشته رشته كرد تا پس از شهادتش، آن را به غارت نبرند. يكى از ياران او گفت: كاش زير آن، شلوارك مى پوشيدى! فرمود: «آن ، لباسِ خوارى است و براى من، شايسته نيست كه آن را بپوشم». امّا هنگامى كه به شهادت رسيد، بحر بن كعب، آن را از[تن] ايشان در آورد و ايشان را بى لباس، رها كرد.  📓طبری، تاريخ الامم...، ج۵، ص۴۵۱، 📓 ابن اثیر، الكامل في التاريخ، ج۲، ص۵۷۲، 📓طبرانی، المعجم الكبير، ج۳، ص۱۱۷، ح۲۸۵۰، 📓 ابن عساکر، تاريخ دمشق، ج۱۴، ص۲۲۱، 📓گنجی، كفاية الطالب، ص۴۳۴، 📓عقیلی، بغية الطلب في تاريخ حلب، ج۶، ص۲۶۱۷

#نسیم_بهشت (۱۰) 🔘👈زینت دوش نبي(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در منابع اهل تسنن جابر، از ابوجعفر نقل می کند: پيامبر(صلى الله عليه و آله)، حسن و حسين (عليهماالسلام)را در حالى كه[بر دوش]خود حمل مى كرد، بر مجلسى از مجلس هاى انصار، عبور داد. آنان گفتند: اى پيامبر خدا! چه مَركب خوبى! فرمود : «و چه سواران نيكويى!». 📓ابن أبي شيبة،المصنّف،ج۷،ص۵۱۴، ح۲۱؛ 📓قاضی نعمان، شرح الأخبار،ج۳،ص۸۰، ح۱۰۰۷.

#نسیم_بهشت (۱۱) 🔘👈غذا خوردن از دست پيامبر(صلّي الله عليه و آله) ▪️ سلمان فارسى می گوید: بر پيامبر(صلى الله عليه و آله) در آمدم. حسن و حسين(عليهماالسلام)غذا مى خوردند. پيامبر(صلى الله عليه و آله) يك بار در دهان حسن(عليه السلام) لقمه مى نهاد و يك بار در دهان حسين(عليه السلام). چون غذا خوردن تمام شد، پيامبر(صلى الله عليه و آله)، حسن(عليه السلام) را بر گردن و حسين(عليه السلام) را بر روى ران خود نهاد و سپس فرمود: «اى سلمان ! آيا اينان را دوست دارى؟». گفتم: اى پيامبر خدا! چگونه آنها را دوست نداشته باشم، در حالى كه نزد تو چنين جايگاهى دارند؟! فرمود: «اى سلمان! هر كس اينان را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و هر كس مرا دوست بدارد، خدا را دوست داشته است». سپس دستش را بر شانه حسين(عليه السلام) نهاد و فرمود: «او، امام پسر امام است، نُه تن از نسل او، امامانى نيك و امين ومعصوم اند و نهمينِ آنان، قائمِ (قيام كننده) ايشان است» 📓خزاز قمی، كفاية الأثر، ص۴۵، 📓 بحار الأنوار،ج۳۶، ص۳۰۴، ح۱۴۳ .