آیه بامداد دوشنبه : #قرآن . سوره زخرف : أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَ مَنْ كانَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ «40» . (اى پيامبر!) آيا تو مى‏توانى سخن خود را به گوش كران برسانى ؟! يا كوران و كسانى را كه در #گمراهى آشكارند هدايت كنى؟! نكته‏ها: سخن حقّ تنها در زنده دلان خدا ترس مؤثّر است نه ديگران. در قرآن مى‏خوانيم: «لِيُنْذِرَ مَنْ كانَ حَيًّا» ، تا به هر زنده دلى هشدار دهد، «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ‏ الرَّحْمنَ» تنها كسانى را هشدار مى‏دهد كه پيرو ذكر بوده و #خداترس مى‏باشند. پيام‏ها: 1- اگر زمينه پذيرش نباشد حتّى سخن رسول خدا اثرى نخواهد داشت. «أَ فَأَنْتَ» 2- پيامبر براى هدايت مردم سوز داشت. أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ‏ ... أَوْ تَهْدِي‏ 3- #قرين شدن شيطان سبب كرى و كورى باطنى مى‏گردد. «الصُّمَ‏- الْعُمْيَ»