آیه بامداد یکشنبه : #قرآن . سوره شورى : يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِها وَ الَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْها وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلا إِنَّ الَّذِينَ يُمارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلالٍ بَعِيدٍ «18» . كسانى كه ايمان به #قيامت ندارند (نسبت به وقوع آن) شتاب مى‏ ورزند، ولى كسانى كه به آن ايمان دارند از آن مى‏ ترسند و مى ‏دانند كه قيامت حقّ است، بدانيد محقّقا كسانى كه درباره قيامت به جدال مى‏ پردازند در #گمراهى دورى هستند. . نكته‏ ها: اگر افراد گم شده، نزديك باشند، اميدى به پيدا شدن و نجاتشان هست، ولى اگر دور باشند، پيداشدنشان سخت يا محال است. «لَفِي ضَلالٍ بَعِيدٍ» كفّار و مشركان همواره در برابر هشدارهاى انبيا نسبت به قيامت شتاب زدگى داشتند و مى‏گفتند: «مَتى‏ هذَا الْوَعْدُ»* زمان اين تهديدها چه وقت است، چرا عملى نمى‏شود. گرچه در بسيارى كارها از عجله انتقاد شده است لكن در مواردى نظير اقامه نماز، دفن ميّت، ازدواج در جوانى، پرداخت بدهى، توبه و پذيرايى از مهمان، عجله مورد سفارش است. «يُمارُونَ» به معناى اصرار در #ترديد است و « #مشفق» از «شفقت» به معناى هراس همراه با مراقبت است. پيام‏ها: 1- شتاب‏زدگى ما، در تدبير الهى نقشى ندارد و نارواست. «يَسْتَعْجِلُ» 2- بيان دو ديدگاه و مقايسه ميان آنها عامل رشد و انتخاب بهتر است. «لا يُؤْمِنُونَ بِها وَ الَّذِينَ آمَنُوا» 3- ايمان بايد بر اساس علم باشد. وَ الَّذِينَ آمَنُوا ... يَعْلَمُونَ‏ ... 4- ايمان به معاد سبب ايجاد خوف از آن مى‏شود. (زيرا قيامت محل بروز حوادث هولناك است.) «آمَنُوا مُشْفِقُونَ» 5- علم و ايمان و خوف در كنار هم مفيدند، اگر يكى از آنها نباشد كارساز نيست (چنانچه ابليس و بلعم باعورا و فرعون علم داشتند امّا ايمان و خوف نداشتند.) «وَ الَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْها وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ» 6- اصل شك در #معاد گمراهى است و ايجاد شك و اصرار بر آن در ديگران گمراهى دور است. «ضَلالٍ بَعِيدٍ» 7- توقف و تداوم در جدال مورد انتقاد است. «يُمارُونَ فِي السَّاعَةِ»

آیه بامداد دوشنبه : #قرآن . سوره زخرف : أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَ مَنْ كانَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ «40» . (اى پيامبر!) آيا تو مى‏توانى سخن خود را به گوش كران برسانى ؟! يا كوران و كسانى را كه در #گمراهى آشكارند هدايت كنى؟! نكته‏ها: سخن حقّ تنها در زنده دلان خدا ترس مؤثّر است نه ديگران. در قرآن مى‏خوانيم: «لِيُنْذِرَ مَنْ كانَ حَيًّا» ، تا به هر زنده دلى هشدار دهد، «إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ‏ الرَّحْمنَ» تنها كسانى را هشدار مى‏دهد كه پيرو ذكر بوده و #خداترس مى‏باشند. پيام‏ها: 1- اگر زمينه پذيرش نباشد حتّى سخن رسول خدا اثرى نخواهد داشت. «أَ فَأَنْتَ» 2- پيامبر براى هدايت مردم سوز داشت. أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ‏ ... أَوْ تَهْدِي‏ 3- #قرين شدن شيطان سبب كرى و كورى باطنى مى‏گردد. «الصُّمَ‏- الْعُمْيَ»