آیه بامداد چهارشنبه : #قرآن . سوره شورى : وَ ما تَفَرَّقُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ «14» . و (از دور پيامبران) پراكنده نشدند مگر پس از آنكه #علم (به حقّانيّت آنان) برايشان حاصل شد، به خاطر روحيه #كينه و حسادت كه ميانشان بود، و اگر سنّتِ سابق خداوند (در مورد مهلت دادن به كفّار) تا زمانى معيّن نبود، ميان آنان حكم مى‏شد (و اهل باطل هلاك مى‏گشتند) و همانا كسانى كه پس از آنان كتاب آسمانى را به ميراث بردند، درباره‏ى آن دچار شك و #ترديد هستند. . نكته ‏ها: در اين آيه يك بار «جاءَهُمُ الْعِلْمُ» آمده و يك بار «أُورِثُوا الْكِتابَ» يعنى با آنكه حقّ را مى‏دانند و وارث كتاب آسمانى هستند باز هم راه تفرقه مى‏پيمايند. #شك، گذرگاه خوبى است ولى توقف گاه خوبى نيست. آن شكى كه به طور طبيعى پيدا شود و مقدّمه تحقيق و بررسى گردد، ارزش دارد، ولى اگر شك برخاسته از لجاجت و سوء ظن و سبب ركود و بى‏ اعتنايى شود، ضد ارزش است. . پيام‏ها: 1- با وجود سفارش پيامبران به وحدت بازهم مردم اختلاف كردند. لا تَتَفَرَّقُوا ... وَ ما تَفَرَّقُوا ... 2- بيشتر تفرقه‏هايى كه در دين پديد آمده است از جانب عالمان و دانشمندان است. تَفَرَّقُوا ... مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ‏ 3- سرچشمه اكثر تفرقه ‏ها، #حسادت و ظلم و فزون‏ طلبى است. وَ ما تَفَرَّقُوا إِلَّا ... بَغْياً بَيْنَهُمْ‏ 4- دليل #مهلت‏ هاى الهى ربوبيّت اوست تا هر كس در سايه #آزادى و فرصت، جوهره خود را نشان دهد. «سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ» 5- مهلت دادن يكى از سنّت‏هاى الهى است. «إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى» 6- مهلت‏ هاى الهى تا زمان معيّنى است. «إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى» 7- شكى كه همراه با سوءظنّ باشد، شك مخرّب است. «لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ»

آیه بامداد جمعه : #قرآن . سوره شورى : وَ الَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما اسْتُجِيبَ لَهُ ، حُجَّتُهُمْ داحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ عَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ «16» . و كسانى كه درباره خداوند پس از آنكه دعوت او را پذيرفته ‏اند به جدال (مى ‏پردازند) #دليل شان نزد پروردگارشان باطل و بى‏ پايه است و بر آنهاست خشم الهى و برايشان عذاب سختى است. نكته ‏ها: «محاجه» از « #حج» به معناى قصد است و به آن نوع گفتگويى گفته مى‏شود كه قصد گوينده اثبات يا ابطال چيزى باشد. هنگامى كه راه روشنى براى شما ثابت شد ، به خاطر #شك و وسوسه از آن دست بر نداريد و هنگامى كه به كسى ايمان پيدا كرديد با #شايعه او را رها نكنيد. وقتى كه يك راه و رسم و يا عادت و سنّتى نيكو و منطقى در جامعه تثبيت شده آن را به جدل نكشيد. پيام‏ها: 1- بعد از آنكه از راه عقل و فطرت خدا را شناختيد مجادله نكنيد. «يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما اسْتُجِيبَ لَهُ» 2- شرك فاقد اعتبار است و مشركان منطقى ندارند. «حُجَّتُهُمْ داحِضَةٌ» 3- تلاش براى به #ترديد انداختن مؤمنان، موجب خشم و عذاب الهى است. يُحَاجُّونَ‏ ... عَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ‏

آیه بامداد یکشنبه : #قرآن . سوره شورى : يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِها وَ الَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْها وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلا إِنَّ الَّذِينَ يُمارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلالٍ بَعِيدٍ «18» . كسانى كه ايمان به #قيامت ندارند (نسبت به وقوع آن) شتاب مى‏ ورزند، ولى كسانى كه به آن ايمان دارند از آن مى‏ ترسند و مى ‏دانند كه قيامت حقّ است، بدانيد محقّقا كسانى كه درباره قيامت به جدال مى‏ پردازند در #گمراهى دورى هستند. . نكته‏ ها: اگر افراد گم شده، نزديك باشند، اميدى به پيدا شدن و نجاتشان هست، ولى اگر دور باشند، پيداشدنشان سخت يا محال است. «لَفِي ضَلالٍ بَعِيدٍ» كفّار و مشركان همواره در برابر هشدارهاى انبيا نسبت به قيامت شتاب زدگى داشتند و مى‏گفتند: «مَتى‏ هذَا الْوَعْدُ»* زمان اين تهديدها چه وقت است، چرا عملى نمى‏شود. گرچه در بسيارى كارها از عجله انتقاد شده است لكن در مواردى نظير اقامه نماز، دفن ميّت، ازدواج در جوانى، پرداخت بدهى، توبه و پذيرايى از مهمان، عجله مورد سفارش است. «يُمارُونَ» به معناى اصرار در #ترديد است و « #مشفق» از «شفقت» به معناى هراس همراه با مراقبت است. پيام‏ها: 1- شتاب‏زدگى ما، در تدبير الهى نقشى ندارد و نارواست. «يَسْتَعْجِلُ» 2- بيان دو ديدگاه و مقايسه ميان آنها عامل رشد و انتخاب بهتر است. «لا يُؤْمِنُونَ بِها وَ الَّذِينَ آمَنُوا» 3- ايمان بايد بر اساس علم باشد. وَ الَّذِينَ آمَنُوا ... يَعْلَمُونَ‏ ... 4- ايمان به معاد سبب ايجاد خوف از آن مى‏شود. (زيرا قيامت محل بروز حوادث هولناك است.) «آمَنُوا مُشْفِقُونَ» 5- علم و ايمان و خوف در كنار هم مفيدند، اگر يكى از آنها نباشد كارساز نيست (چنانچه ابليس و بلعم باعورا و فرعون علم داشتند امّا ايمان و خوف نداشتند.) «وَ الَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْها وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ» 6- اصل شك در #معاد گمراهى است و ايجاد شك و اصرار بر آن در ديگران گمراهى دور است. «ضَلالٍ بَعِيدٍ» 7- توقف و تداوم در جدال مورد انتقاد است. «يُمارُونَ فِي السَّاعَةِ»

آیات بامداد دوشنبه : #قرآن . سوره دخان‏ : إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ «43» سوره دخان‏ : طَعامُ الْأَثِيمِ «44» سوره دخان‏ : كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ «45» سوره دخان‏ : كَغَلْيِ الْحَمِيمِ «46» . (ميوه) همانا درخت زقّوم، غذاى گناهكاران است. همچون مس آب كرده در #شكم آنها مى‏جوشد. همچون جوشش آب داغ. . سوره دخان‏ : خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلى‏ سَواءِ الْجَحِيمِ «47» سوره دخان‏ : ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذابِ الْحَمِيمِ «48» . (به مأموران دوزخ گفته مى‏شود) گنه‏كار را بگيريد و او را به وسط #آتش شعله ‏ور بكشيد. سپس از آب سوزان بر سرش بريزيد. . سوره دخان‏ : ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ «49» سوره دخان‏ : إِنَّ هذا ما كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ «50» . (به او گفته مى‏شود) بچش كه تو همان هستى كه به گمان خود عزيز و كريم بودى ! اين همان است كه همواره در آن #ترديد داشتيد. . نكته ‏ها: « #زقوم» نوعى غذاى ناخوشايند در دوزخ است. در سوره‏ى صافّات آيه 63 نيز اين گونه آمده است: شَجَرَةُ الزَّقُّومِ‏ ... إِنَّها شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ‏ درخت يا گياهى است كه از دوزخ مى‏رويد، آرى همان گونه كه انسان مجرم در دوزخ هميشه مى‏ماند، درخت هم به اراده‏ى خدا باقى مى‏ماند. . «أَثِيمٍ» به كسى گويند كه بر گناه پايدار باشد. «مهل» به معناى فلز يا مس ذوب شده يا آلوده است. «فَاعْتِلُوهُ» به معناى كشاندن همراه با قهر و خشونت است. . پيام‏ها: 1- معاد، حق است. (مسئله‏ى طعام و آب جوش، ... ) طَعامُ‏ ... فِي الْبُطُونِ‏ 2- #گناه سبب عذاب و قهر الهى است. «طَعامُ الْأَثِيمِ» 3- عذاب قيامت هم جسمى است و هم روحى. (عذاب جسمى موادّ جوشان و عذاب روحى، شنيدن تحقير و تمسخر به اينكه شما بوديد كه در دنيا تنها براى خود عزّت و كرامت قائل بوديد.) «ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ» 4- دوزخيان از درون و بيرون مى‏سوزند. يَغْلِي فِي الْبُطُونِ‏ ... صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذابِ الْحَمِيمِ‏

آیه بامداد سه شنبه ، سالروز میلاد سید الشهدا ، ثارالله ، ابن علی و فاطمه ، الهام بخش مبارزه برای حق برای همه جهانیان ، امام حسین علیه السلام : #قرآن . سوره حجرات : إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ «15» . مؤمنان، تنها كسانى هستند كه به خدا ورسولش ايمان آورده و دچار #ترديد نشدند و با اموال و جانهاى خود در راه خدا #جهاد كردند. اينانند كه (در ادّعاى #ايمان) راستگويانند. . پيام‏ها: 1- قرآن، هم ملاك و معيار كمال را بيان مى‏كند، «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ» و هم الگوهاى كامل را نشان مى‏دهد. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ‏ ... 2- ايمان به پيامبر، در كنار ايمان به خداوند لازم است. «آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ» 3- نشانه‏ى ايمان واقعى، #پايدارى و عدم ترديد در آن است. «ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا» 4- ايمان، امرى باطنى است كه از راه #عمل شناخته مى‏شود. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ‏ ... جاهَدُوا ... 5- ايمان بدون جهاد، شعارى بيش نيست. جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ‏ ... (كمال‏ ايمان به گذشت از جان و #مال است.) 6- در فرهنگ اسلام، جهاد مالى و جانى، بايد در راه خدا باشد. جاهَدُوا ... فِي سَبِيلِ اللَّهِ‏

آیات بامداد شنبه : #قرآن . سوره قمر : كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ «23» سوره قمر : فَقالُوا أَ بَشَراً مِنَّا واحِداً نَتَّبِعُهُ إِنَّا إِذاً لَفِي ضَلالٍ وَ سُعُرٍ «24» . قوم #ثمود، هشدار دهندگان را تكذيب كردند. پس گفتند: آيا از ميان خود، از انسانى تك و تنها پيروى كنيم؟ در اين صورت ما در گمراهى و جنونى عميق خواهيم بود ! سوره قمر : أَ أُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنْ بَيْنِنا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ «25» سوره قمر : سَيَعْلَمُونَ غَداً مَنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ «26» آيا از ميان ما تنها بر او #وحى نازل شده است؟ بلكه او بسيار دروغگو و خودخواه است. در آينده خواهند دانست كه دروغگو و خودخواه كيست. سوره قمر : إِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَ اصْطَبِرْ «27» همانا ما فرستادگان #شتر ماده ‏ايم براى آنان (و به حضرت #صالح گفتيم:) پس مراقب (پايان) كار آنان باش و شكيبايى پيشه كن. نكته‏ها: «سُعُرٍ» هم جمع «سعير» به معناى آتش گداخته است و هم جمع‏ «سُعُرٍ» به معناى جنون. «أَشِرٌ» به كسى گفته مى‏شود كه شيفته‏ى خود باشد. در آيه 24، كفّار به انبيا مى‏گويند: اگر ما تابع شما باشيم، در گمراهى و دوزخ يا جنون خواهيم بود! ولى در آيه 47 مى‏خوانيم: «إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلالٍ وَ سُعُرٍ» تبهكاران در گمراهى و دوزخند. قوم ثمود، از حضرت صالح خواستند كه از دل #كوه شترى را به عنوان معجزه خارج كند ! و او اين كار را كرد، ولى مردم اين شتر الهى را كشتند. پيام‏ها: 1- كار قوم ثمود، تكذيب‏هاى پى در پى بود. «كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ» 2- كفّار در برابر پيامبران، منطق و استدلال ندارند. مى‏گويند: چرا او پيامبر شد و ما نشديم؟ أَ بَشَراً مِنَّا ... 3- زندگى انبيا عادى و در ميان مردم بوده است. «أَ بَشَراً مِنَّا» 4- گاهى انسان چنان سقوط مى‏كند كه فردى معصوم را به پيامبرى نمى‏پذيرد، أَ بَشَراً مِنَّا ... ولى جماد بى‏شعور را خدا دانسته و آن را پرستش مى‏كند. 5- گاهى انسان به جايى مى‏رسد كه پيروى از پيامبر معصوم را كه منطق و معجزه دارد، انحراف مى‏پندارد. «إِنَّا إِذاً لَفِي ضَلالٍ وَ سُعُرٍ» 6- ايجاد شك و #ترديد در ميان مردم، بستر تكذيب حق است. كَذَّبَتْ‏ ... أَ بَشَراً مِنَّا ... أَ أُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ‏ 7- هم قرآن ذكر است، نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ ... و هم آن چه به انبياى سابق نازل شده است. «أَ أُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنْ بَيْنِنا» 8- كافران لجوج، پيامبر خدا را خودخواه مى‏خواندند. «كَذَّابٌ أَشِرٌ» 9- دروغ و خودخواهى را حتّى كفّار لجوج بد مى‏دانند. (و به همين دليل به پيامبر نسبت دروغ و خودخواهى مى‏دادند). «بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ» 10- مبلّغان دينى بايد آمادگى شنيدن تندترين #تهمت‏ ها را داشته باشند. «بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ» 11- سخنان ياوه را پاسخ دهيد. فَقالُوا ... سَيَعْلَمُونَ‏ ... 12- قيامت، روز آشكار شدن حقايق و رسوا شدن كافران است. «سَيَعْلَمُونَ غَداً مَنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ» 13- #معجزات، وسيله‏ى آزمايش مردمند. «مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ» 14- پيامبران، امت خود را زير نظر دارند. «فَارْتَقِبْهُمْ» 15- رهبران دينى بايد #صبور باشند. «وَ اصْطَبِرْ»