آیه بامداد شنبه : #قرآن . سوره محمّد : وَ يَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا لَوْ لا نُزِّلَتْ سُورَةٌ فَإِذا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ مُحْكَمَةٌ وَ ذُكِرَ فِيهَا الْقِتالُ رَأَيْتَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَأَوْلى‏ لَهُمْ «20» . و كسانى كه ايمان آورده ‏اند مى‏گويند: چرا سوره ‏اى (براى #جهاد) نازل نمى‏شود؟ پس هنگامى كه سوره ‏اى محكم و روشن نازل مى‏گردد كه در آن نامى از جنگ رفته است، بيماردلان را مى‏ بينى كه به تو نگاه مى‏كنند مانند نگاه كردن كسى كه از (سكرات) مرگ بى ‏هوش شده است ! ، پس همان مرگ برايشان سزاوارتر است ! . نكته‏ها: واژه‏ «سُورَةٌ» يك اصطلاح قرآنى است كه مجموعه ‏اى از آيات در آن جاى دارد، نه آنكه بعداً وضع كرده باشند. مراد از «سُورَةٌ مُحْكَمَةٌ»، سوره ‏اى است كه آيات آن محكم وروشن باشد، نه متشابه و مبهم. . مراد از كسانى كه در قلوبشان #مرض است، در اين آيه، منافقان نيستند، زيرا منافقان جزو مؤمنان نيستند و آيه درباره‏ى #مؤمنان است. بنابراين گاهى ايمان وجود دارد ولى قلب از سلامت كامل برخوردار نيست. . پيام‏ها: 1- گروهى از مؤمنان در انتظار فرمان جهادند و اين آمادگى خود را پيوسته به زبان مى‏آورند. يَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا ... 2- مؤمنان، روش زندگى خود را در تمام ابعاد، بر پايه دستورات الهى قرار مى‏دهند. «يَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا لَوْ لا نُزِّلَتْ سُورَةٌ» 3- فرمان جهاد بايد بر اساس وحى و دستورات الهى باشد. «لَوْ لا نُزِّلَتْ سُورَةٌ» 4- جهاد در جايى است كه دلايل لزوم آن، محكم و روشن باشد. «سُورَةٌ مُحْكَمَةٌ» 5- جنگ و جهاد هدف اصلى فرمان‏هاى الهى نيست، بلكه يكى از احكام است. «ذُكِرَ فِيهَا الْقِتالُ» 6- فرمان جهاد، ميدان آزمايش افراد است. ذُكِرَ فِيهَا الْقِتالُ رَأَيْتَ الَّذِينَ‏ ... 7- با توجّه به نوع نگاه و ديد و نظر افراد، مى‏توان آنان را ارزيابى كرد. رَأَيْتَ‏ ... يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ‏ 8- #ترس از جهاد، نشانه بيماردلى است و افراد سست ايمان با فرمان جهاد، مرگ خود را با چشم مى‏بينند همان گونه كه در حال احتضار، انسان مرگ را مى‏بيند ! «فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ» 9- شعار مرگ و مرده باد و تبرّى از ديگران، ريشه قرآنى دارد. «فَأَوْلى‏ لَهُمْ»

آیه بامداد یکشنبه : #قرآن . سوره محمّد : طاعَةٌ وَ قَوْلٌ مَعْرُوفٌ فَإِذا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ «21» . فرمانبردارى و سخن سنجيده (شايسته و بايسته آنان است) پس هنگامى كه امر (كارزار) قطعى شد (از رفتن به #جهاد سر باز مى‏زنند) اگر به خدا راست گويند (و صادقانه جهاد كنند)، قطعاً برايشان بهتر است. . نكته‏ ها: مراد از «طاعَةٌ»، يك پارچه اطاعت كردن است. عبارتِ‏ «عَزَمَ الْأَمْرُ» به معناى پيدا شدن وضعى است كه عزم و اراده‏اى نافذ مى‏خواهد و بعضى آن را به معناى شدّت و #سخت شدن جنگ دانسته ‏اند. . افراد سست ايمان، به دليل ترس از جهاد، علاوه بر نافرمانى و شانه خالى كردن از جهاد، دست به توجيه و دليل تراشى و سخنان نامربوط مى‏زنند. قرآن در آيات متعدّد به بهانه‏ هاى آنان اشاره كرده است، از جمله اين‏كه مى‏گفتند: - طاقت و توان جنگيدن نداريم. «لا طاقَةَ لَنَا» - خانواده ما امنيّت ندارد و خانه‏هايمان بى‏حفاظ و بى‏پوشش است. «بُيُوتَنا عَوْرَةٌ» - هوا گرم است. «لا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ» - اگر شركت كنيم، مرتكب گناه مى‏شويم ! در جنگ تبوك بهانه آوردند كه نگاه ما به دختران رومى سبب فتنه مى‏شود، بنابراين ما به جبهه نمى‏آييم. «وَ لا تَفْتِنِّي» امّا قرآن همين فرار از جنگ را فتنه دانست. «أَلا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا» - اكنون زمان مناسبى براى جنگ نيست، بهتر است به تأخير افتد. «لَوْ لا أَخَّرْتَنا» - مى‏ترسيم گرفتار بلا و ضرر شويم. «نَخْشى‏ أَنْ تُصِيبَنا دائِرَةٌ» در اين آيه مى‏فرمايد: اگر به هنگام فرمان جهاد، به جاى اين قبيل بهانه‏ها، اطاعت كنيد و سخنى نيك بگوييد، بهتر است. «طاعَةٌ وَ قَوْلٌ مَعْرُوفٌ» . پيام‏ها: 1- مؤمن، در برابر فرمان الهى جهاد، سراپا #فرمانبردار است. «طاعَةٌ» 2- #گفتار و كردار، هر دو بايد صحيح و بجا باشد. «طاعَةٌ وَ قَوْلٌ مَعْرُوفٌ» 3- در باره فرامين الهى، به نيكى و پسنديده سخن بگوييد. «وَ قَوْلٌ مَعْرُوفٌ» 4- جهاد و دفاع، از نظر عقل و فطرت پسنديده است. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ» 5- ريشه‏ى ترس از جهاد، آن است كه #صادقانه عمل نمى‏كنيم. «فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ» 6- فرمان خداوند بر جهاد، به نفع انسان است، (نه خدا). «لَكانَ خَيْراً لَهُمْ»

آیه بامداد دوشنبه : #قرآن . سوره محمّد : فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ «22» . پس (اى بيماردلانِ سست ايمان!) اگر (از #جهاد) روى گردانيد، جز اين از شما انتظار نمى‏رود كه در زمين #فساد كنيد و پيوندهاى خويشاوندى را قطع كنيد. . سوره محمّد : أُولئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى‏ أَبْصارَهُمْ «23» . آنانند كسانى كه خداوند از #رحمت خويش دور و (گوششان را) كر و چشم‏هايشان را كور ساخته است (نه حقّى مى‏شنوند و نه حقّى مى‏بينند). . نكته‏ ها: مفسّران، «تَوَلَّيْتُمْ» را دو گونه معنا كرده ‏اند: الف) اعراض و پشت كردن به جبهه و سرگرم شدن به خلافكارى و قطع صله رحم. ب) ولايت بر مردم را به دست گرفتن و سپس قلع و قمع ديگران. امّا معناى دوم با سياق آيات سازگار نيست. . آيه خطاب به افراد سست ايمان كه به خاطر حفظ جان از شركت در جهاد اعراض مى‏كنند، مى‏فرمايد: گمان نكنيد كه با ترك جهاد محفوظ مى‏مانيد، زيرا با فرار خود از جنگ، زمينه گسترش فساد و قتل را فراهم مى‏سازيد كه دامان شما را نيز مى‏گيرد و همچون دوران جاهليّت، حتّى كشتن فرزند را براى شما مباح مى‏سازد. پيام‏ها: 1- اعراض از دين و دستورات قرآن، زمينه ساز فساد و تباهى است. إِنْ تَوَلَّيْتُمْ‏ ... تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ ... 2- ترك #صله_رحم و روابط خويشاوندى، گناهى است در رديف فساد در زمين. «تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ» 3- اگر فساد گسترش يابد، انسان حتّى به #بستگان خود نيز رحم نمى‏كند. «تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ» 4- فراريان از جنگ، فسادگران و قاطعان رحم، مورد نفرين خداوند هستند. تَوَلَّيْتُمْ‏ ... تُفْسِدُوا ... تُقَطِّعُوا ... أُولئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ‏ 5- محروميّت از رحمت الهى، نتيجه #عملكرد خود ماست. تُفْسِدُوا ... تُقَطِّعُوا ... لَعَنَهُمُ اللَّهُ‏ 6- بهره نگرفتن از امكانات، همانند محروميّت از آنها است. (گوش دارد ولى حقّ‏شنو نيست، چشم دارد ولى حقيقت بين نيست) لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ‏ ... 7- بزرگ‏ترين محروميّت معنوى، محروميّت از شناخت حقيقت است. «لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى‏ أَبْصارَهُمْ» 8- استفاده نامشروع و نامتعارف و غير مفيد از استعدادهاى خدادادى، نشانه‏ى دور شدن از رحمت الهى است. «لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى‏ أَبْصارَهُمْ»

آیه بامداد شنبه : #قرآن . سوره فتح : لَيْسَ عَلَى الْأَعْمى‏ حَرَجٌ وَ لا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ مَنْ يَتَوَلَّ يُعَذِّبْهُ عَذاباً أَلِيماً «17» . بر نابينا گناهى نيست و بر لنگ گناهى نيست و بر بيمار گناهى نيست، (كه به #جهاد نروند) و هر كس خدا و رسولش را پيروى كند، (خداوند) او را در باغ‏هايى (بهشتى) كه نهرها از زير (درختان) آن جارى است، داخل مى‏كند و هر كس #سرپيچى كند، او را به عذابى دردناك، عذاب خواهد كرد. . نكته ‏ها: معيار معافيت و مرز #عذر در ترك جبهه، نابينايى و ناتوانى در راه رفتن و بيمارى و ناسلامتى است، نه كوتاه بودن قد و امثال آن. گرچه براى گروهى، جبهه رفتن واجب نيست، امّا حمایت و خيرخواهى براى رزمندگان لازم است، چنانكه خداوند در سوره توبه آيه 91 مى‏فرمايد: لَيْسَ عَلَى الضُّعَفاءِ وَ لا عَلَى الْمَرْضى‏ ... حَرَجٌ إِذا نَصَحُوا لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ‏ . پيام‏ها: 1- قانون‏گذار بايد به تمام جوانب قانون توجّه كند و براى موارد خاص (مانند افراد نابينا و عليل و بيمار) قانون ويژه وضع كند. لَيْسَ عَلَى الْأَعْمى‏ حَرَجٌ‏ ... 2- معلولين، احساس حقارت نكنند، هيچ گناه و تقصيرى بر آنان نيست. (كلمه‏ «حَرَجٌ» به اصطلاح ادبى، نكره در سياق نفى است كه از آن معناى عام استفاده مى‏شود.) لَيْسَ عَلَى الْأَعْمى‏ ... عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ‏ 3- #تكاليف الهى، به مقدار قدرت و توان است. لَيْسَ عَلَى الْأَعْمى‏ ... حَرَجٌ‏ 4- افراد معذور، از بهشت محروم نمى‏شوند، به شرط آنكه در حدّ توان، مطيع باشند. لَيْسَ عَلَى الْأَعْمى‏ ... مَنْ يُطِعِ اللَّهَ‏ ... 5- پيامبر معصوم است، زيرا #اطاعت او قرين اطاعت خداست. «مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ» 6- ملاك اصلى ورود به بهشت، اطاعت است، گرچه شفاعت هم گاهى كارساز است. مَنْ يُطِعِ‏ ... يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ‏

آیه بامداد سه شنبه ، سالروز میلاد سید الشهدا ، ثارالله ، ابن علی و فاطمه ، الهام بخش مبارزه برای حق برای همه جهانیان ، امام حسین علیه السلام : #قرآن . سوره حجرات : إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ «15» . مؤمنان، تنها كسانى هستند كه به خدا ورسولش ايمان آورده و دچار #ترديد نشدند و با اموال و جانهاى خود در راه خدا #جهاد كردند. اينانند كه (در ادّعاى #ايمان) راستگويانند. . پيام‏ها: 1- قرآن، هم ملاك و معيار كمال را بيان مى‏كند، «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ» و هم الگوهاى كامل را نشان مى‏دهد. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ‏ ... 2- ايمان به پيامبر، در كنار ايمان به خداوند لازم است. «آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ» 3- نشانه‏ى ايمان واقعى، #پايدارى و عدم ترديد در آن است. «ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا» 4- ايمان، امرى باطنى است كه از راه #عمل شناخته مى‏شود. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ‏ ... جاهَدُوا ... 5- ايمان بدون جهاد، شعارى بيش نيست. جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ‏ ... (كمال‏ ايمان به گذشت از جان و #مال است.) 6- در فرهنگ اسلام، جهاد مالى و جانى، بايد در راه خدا باشد. جاهَدُوا ... فِي سَبِيلِ اللَّهِ‏