آیات بامداد چهارشنبه ، روز اول از سال شمسی ، و روز نهم از #ماه_خدا : #قرآن . بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ به نام خداوند بخشنده مهربان‏ سوره طور : وَ الطُّورِ «1» سوره طور : وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ «2» سوره طور : فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ «3» . به (كوه) طور سوگند. به كتابى نوشته شده در صفحه ‏اى گشوده سوگند. . سوره طور : وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ «4» سوره طور : وَ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ «5» سوره طور : وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ «6» به آن خانه‏ى آباد (خانه خدا) سوگند. به سقف برافراشته (آسمان) سوگند. به درياى شعله‏ ور سوگند. . سوره طور : إِنَّ عَذابَ رَبِّكَ لَواقِعٌ «7» سوره طور : ما لَهُ مِنْ دافِعٍ «8» كه عذاب پروردگارت قطعاً واقع شدنى است. و براى آن هيچ مانعى نيست. . نكته‏ ها: «طور» در لغت به معناى كوه است، ولى ظاهراً مراد از آن در اينجا، كوهى در منطقه سينا مى ‏باشد كه ميقات خدا با حضرت #موسى بود. كوه طور مكانى مقدّس است و در قرآن چنين توصيف شده است: «الطُّورِ الْأَيْمَنِ» ، «بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ» و «فِي الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ» . . مراد از «كِتابٍ مَسْطُورٍ»، كتب آسمانى همچون تورات و قرآن است كه در صفحات نازك پوست نگاشته مى‏شده و البتّه باز و گشوده بوده است، نه پيچيده و بسته. «فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ» «رَقٍّ» از «رقت» به معناى پوستى است كه براى نوشتن آماده شده و لطيف و نازك است. «مَنْشُورٍ» به معناى مبسوط و « #مسجور» به معناى برافروخته و شعله‏ ور است و به معناى آكنده و مالامال نيز آمده است. مقصود از «بيت المعمور» خانه خداست كه همواره به واسطه حضور زائران و حاجيان، معمور و آباد بوده است و در قرآن ده بار از #كعبه به عنوان «بيت» ياد شده است، مانند: «الْبَيْتِ الْعَتِيقِ» البتّه در روايات آمده است كه در آسمان‏ها نيز محلّى در مقابل كعبه قرار دارد كه فرشتگان به دور آن طواف مى‏كنند و آن نيز «بيت المعمور» نام دارد. . مقصود از «الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ»، درياى شعله ‏ور و جوشان و خروشان، يا درياهايى است كه در آستانه قيامت برافروخته مى‏شوند، چنانكه در آيه‏ى 6 سوره تكوير مى‏خوانيم: «وَ إِذَا الْبِحارُ سُجِّرَتْ» و يا مراد موادّ مذابّ و جوشان قعر زمين است كه همچون دريايى از آتش هرچندگاه يكبار از دهانه آتشفشان‏ها فوران مى‏كند. در آيه‏ى آخر سوره قبل (ذاريات) خوانديم: «يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ» كه سخن از وعده‏ى قيامت بود و اين سوره بعد از پنج سوگند مى‏فرمايد: آن وعده قطعاً واقع خواهد شد. «إِنَّ عَذابَ رَبِّكَ لَواقِعٌ» آن سنگ جمادى كه وحى بر روى آن نازل شود (كوه طور)، مقدّس و قابل سوگند است، چگونه انسانى كه قلبش مركز وحى است، با گذشت زمان قداستش تمام مى‏شود و چگونه وهّابيون كج فكر مى‏گويند: پيامبر صلى الله عليه و آله كه از دنيا رفت با ساير موجودات تفاوتى ندارد!! . سوگند ياد كردن به كتاب و نوشته، آن هم در زمان جاهليّت، نشانه‏ى پيشرفته بودن مكتب است، «وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ». در سوره قلم نيز، قرآن به قلم و كتاب و سطرهاى آن سوگند ياد مى‏كند. «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ» . پيام‏ها: 1- زنده نگه‏ داشتن نام و ياد و حفظ مكان‏هاى #مقدس اديان آسمانى لازم است. «وَ الطُّورِ» 2- با سوگند به كوه طور (محل وحى به موسى)، قلب اهل كتاب را به سوى خود جذب كنيد. «وَ الطُّورِ» 3- خداوند براى به باور رساندن انسان، به نظام تشريع و تكوين (كوه و كتاب و كعبه و آسمان و دريا) سوگند ياد مى‏كند. وَ الطُّورِ وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ ... وَ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ‏ 4- وحى آسمان بايد بر بهترين و لطيف‏ترين كاغذ و پوست، نگاشته و عرضه شود. «كِتابٍ مَسْطُورٍ فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ» 5- كتاب مقدّس، بايد همواره گشوده و مورد استفاده باشد. كِتابٍ‏ ... مَنْشُورٍ 6- علم مفيد و مبارك، آن است كه منتشر شود و گسترش يابد. «مَنْشُورٍ» 7- قرآن، هم به قداست كتب آسمانى نظر دارد و لذا به آن سوگند ياد مى‏كند، هم به نظم در نگارش و شيوه ارائه و گسترش آنها. «وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ» 8- آبادانى خانه به زرق و برق آن نيست، به آمد و رفت و قداست و بركت آن است. «الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ» (خانه خدا ساده ‏ترين خانه ‏هاست، امّا مبارك‏ترين بناهاست.) 9- با مطالعه طبيعت، به قدرت خداوند بر ايجاد قيامت پى ببريم. «وَ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ» 10- قرآن كريم، توجّه انسان را از ديدنى‏ ها، به ناديدنى‏ ها سوق مى‏دهد. «وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ» 11- قهر و تنبيه، از شئون ربوبيت است. «عَذابَ رَبِّكَ»