آیات بامداد دوشنبه : #قرآن . سوره شورى : لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَخْلُقُ ما يَشاءُ يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ إِناثاً وَ يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ الذُّكُورَ «49» . فرمان روايى آسمان‏ها و زمين مخصوص خداست، هر چه بخواهد مى ‏آفريند، به هر كه بخواهد #دختران بخشد و به هر كه بخواهد پسران بخشد. . سوره شورى : أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْراناً وَ إِناثاً وَ يَجْعَلُ مَنْ يَشاءُ عَقِيماً إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ «50» . يا (در يك رحم) پسران و دختران را در كنار هم قرار دهد و هر كه را بخواهد نازا گرداند، همانا اوست داناى توانا. . نكته‏ ها: از آنجا كه اعراب جاهلى پسر را برتر از دختر مى‏دانستند، خداوند در اين آيه درباره آفرينش‏ هر دو كلمه‏ «يَهَبُ» را به كار برد تا بفهماند پسر و دختر، هر دو #هديه‏ى الهى هستند و كلمه «ذكور» را با حروف «ال» آورد تا بگويد: آن پسرانى كه شما به آن دل خوشيد، آنان نيز هديه الهى هستند. . مراد از «يُزَوِّجُهُمْ» آن است كه خداوند گاهى پسر و دختر را توأم با يكديگر عطا مى‏كند. پيام‏ها: 1- كفر و ناسپاسى مردم، اثرى در حاكميّت خداوند ندارد. فَإِنَّ الْإِنْسانَ كَفُورٌ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ‏ ... 2- #فرزند، هديه‏ى الهى است. «يَهَبُ» 3- پسر يا دختر بودن فرزند را به او واگذار كنيم او بهتر مى‏داند. يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ إِناثاً ... عَلِيمٌ قَدِيرٌ 4- نمونه فرمانروايى مطلق خداوند اين است كه به هر كس هر نوع فرزندى كه بخواهد مى‏دهد. لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ‏ ... يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ 5- ناخرسندى از داشتن فرزند دختر يا پسر، كفران نعمت الهى و هديه اوست. فَإِنَّ الْإِنْسانَ كَفُورٌ ... يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ ... 6- خداوند همواره در حال آفرينش است. يَهَبُ‏ ... يَخْلُقُ‏ ... يَشاءُ (فعل مضارع، نشانه‏ى استمرار است.) 7- فرزند دادن يا عقيم ساختن انسان، نمودى از علم و قدرت خداوند است. يَهَبُ‏ ... إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ 8- عقيم بودن، دليل عدم قدرت خدا نيست. عَقِيماً ... قَدِيرٌ

آیه بامداد یکشنبه : #قرآن . سوره الرّحمن : عَلَّمَهُ الْبَيانَ «4» به او بيان آموخت. نكته ‏ها: حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: «لا تجعلن ذرب لسانك على من انطقك و بلاغة قولك على من سددك» تندى و تيزى زبانت را براى كسى كه تو را سخن گفتن تعليم داده قرار مده و بلاغت و زيبايى كلامت را به رخ كسى كه گفتار تو را قاعده ‏مند و زيبا كرده، مكش. قدرت بيان و سخن گفتن، #هديه الهى به انسان است و قرآن براى شيوه بيان دستوراتى داده است . پيام‏ها: 1- علم، برترين كمالى است كه خداوند به انسان عطا كرده است. عَلَّمَ‏ ... عَلَّمَهُ‏ (علم و تعليم قبل و پس از خلقت انسان تكرار شده است) 2- زبان و لغت خاص مهم نيست، اصل قدرت بيان مهمّ است. «عَلَّمَهُ الْبَيانَ» 3- زبان، وسيله بيان است، اصل بيان هديه الهى است. «عَلَّمَهُ الْبَيانَ» 4- پدر و مادر، قوّه‏ى سخن گفتن را كه خداوند در #نهاد هر نوزادى نهفته است، آشكار مى‏كنند و به فعليّت مى‏ رسانند. «عَلَّمَهُ الْبَيانَ» 5- آفرينش انسان در ميان دو #تعليم_الهى قرار گرفته است. «عَلَّمَ الْقُرْآنَ‏، خَلَقَ الْإِنْسانَ‏، عَلَّمَهُ الْبَيانَ» 6- قدرت بيان، جلوه‏اى از #رحمت الهى است. الرَّحْمنُ‏ ... عَلَّمَهُ الْبَيانَ‏ 7- كسانى كه توانايى سخن گفتن به چند زبان را دارند، هنر خود را از خدا بدانند. «عَلَّمَهُ الْبَيانَ» 8- علمى مورد ستايش است كه بيان شود. عَلَّمَ الْقُرْآنَ‏ ... عَلَّمَهُ الْبَيانَ‏