جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او آن نورِ رویِ موسیِ عِمرانم آرزوست #مولوی #غزه

در عشق زنده باید کز مرده هیچ ناید دانی که کیست زنده آن کو ز عشق زاید #مولوی

نوح تویی روح تویی فاتح و مَفتوح تویی سینه‌ی مَشروح تویی بَر درِ اسرار مرا نور تویی سور تویی دولتِ منصور تویی مُرغِ کُهِ طور تویی خسته به مِنقار مرا قطره تویی بَحر تویی لُطف تویی قَهر تویی قند تویی زَهر تویی بیش میازار مرا حُجره‌ی خورشید تویی خانه‌ی ناهید تویی روضه‌ی امّید تویی راه دِه ای یار مرا روز تویی روزه تویی حاصلِ دَریوزه تویی آب تویی کوزه تویی آب دِه این بار مرا دانه تویی دام تویی بادِه تویی جام تویی پُخته تویی خام تویی خام بِمَگذار مرا... #مولوی #دیوان_شمس

از فراق شمس دین افتاده‌ام در تنگنا او مسیح روزگار و درد چشمم بی‌دوا گرچه درد عشق او خود راحت جان منست خون جانم گر بریزد او بود صد خونبها #مولوی

«دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد» #مولوی

بار دگر آغاز کن آن پرده‌ها را ساز کن بر جمله خوبان ناز کن ای آفتاب خوش لقا #مولوی