eitaa logo
به وقت شاعری
660 دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
1.1هزار ویدیو
0 فایل
عشق حسین"ع" خوب ترین انتخاب بود مدیر کانال: طلبه ای که شعر شعارش است تا شعائر را احیا کند @Jalali_1378 🚫اشعار فقط فوروارد شود😗
مشاهده در ایتا
دانلود
دل جز به یاد روی تو خرّم نمی شود دیده به غیر نام تو پُر نَم نمی شود چشمان تر ز آتش دوزخ دهد امان گریه کن ات ز اهل جهنم‌ نمی شود راه وصال تا به لقای خدا بلی جز از مسیر روضه فراهم نمی شود ما را بهشت مجلس روضه است والسلام طوبی شبیه سایه پرچم‌ نمی شود بر ما که عاشقیم و اسیر غم تواییم ماهی شبیه ماه محرم نمی شود درمان دردهای دل ماست روضه ات ما را به غیر اشک تو مرهم نمی شود نام تو برد، توبه آدم قبول شد آدم بدون لطف تو آدم نمی شود یک عمر هم اگر‌ که بگوییم "یاحسین" یک ذره از حلاوت آن کم نمی شود زینب رسید و گفت کجایی حسین من؟! جسم کسی که این همه درهم نمی شود با نیزه ها مگر بدنت را چه کرده اند هر کار میکنم که منظم نمی شود
بهشت از تابش یک نور زهرا خلق گردیده عنایاتش رسیده عالَم پنهان و پیدا را
آن بیتِ نکو سرشت را سوزاندند آن خانه ی نورخِشت را سوزاندند یک عده جهنمیِ آتش در دست آن روز درِ بهشت را سوزاندند
انگار که از ثواب دور افتادم در سایه ز آفتاب دور افتادم بر صُحبتِ پوچِ خَلق، محکوم شدم هرگاه که از کتاب دور افتادم
قیامت میهمان سفره عباس میگردد کسی که ریزه خوار سفره ی اُمّ البنین بوده
تمام عمر این‌ مادر ز داغ چار فرزندش حزین‌ بوده حزین بوده حزین بوده حزین بوده
"گیسوی توست از شب یلدا درازتر" کـوتـاه گشته عـمـر و مُعمّا درازتر آواز التماس بـلـنـد است از دهان دسـتـم بـرای عـرضِ تمـنّـا درازتر هـر بار آمدم که در آغوش گیرمت برگشته است دستِ من از پا درازتر پایان عمر، غفلت من می‌شود فزون گـردد غــروب، سـایـهٔ اشیا درازتر کوتَه‌تر است روز قیامت ز رحمتش دستی که می‌شود سوی دنیا درازتر
اَلا که موسم عشق و طرب رسید، بیایید دوباره نفحه ی رحمت ز رَب رسید، بیایید خمار باده توحید! تشنگی به سر آمد هزار شکر که جام رجب رسید، بیایید دوباره موسم "شَهر الاَصَمّ" رسید، بشارت که پُر ز رحمت حق لب به لب رسید، بیایید دوباره فرصتِ با حق نشستن آمده از راه "جَلیسُ جالسنی" هایِ شب رسید، بیایید حیات تازه وزیدن گرفت از ملکوتش اگر چه جان‌ ز گناهان به لب رسید،‌ بیایید فسردگان تباهی و مبتلا به سیاهی برای بخششِ عصیان سبب رسید، بیایید
دل را به سر موی تو بستم بند است امید من به مویی جز اشکِ ندامتی که دارم پیش تو ندارم آبرویی باید که نماز وصل خوانم از گریه گرفته ام وضویی من در شب آرزو ندارم جز وصل تو هیچ آرزویی ای عشق! بیا که نیست ما را غیر از مدد تو چاره جویی
عمریست رغبتِ ما تنها به گیسوی توست زلفست اینکه داری یا ؟!
علم از سخن ناب تو صادر شده باشد حکمت ز تجلی تو ظاهر شده باشد از بس که بلند است مقامت چه بگویم در وصف تو، فهم همه قاصر شده باشد بر سایه طوبی و جنان فخر فروشد هر کس که دمی با تو مجاور شده باشد همسنگ بیانات تو دُرّ و گهری نیست حرف تو گران تر ز جواهر شده باشد بشکافته ای معدن علم نبوی را جز تو چه کسی حضرت باقر شده باشد؟! تا روی تو را بیند و مدهوش تو گردد یک‌ عمر پریشان تو جابر شده باشد یا حضرت باقر مددی کن به گدایت این لال ز الطاف تو شاعر شده باشد
رونقِ مِی، شکسته از رُطبت رمضان رشک برده بر رجبت ولی الله هستی و قطعا می رسد تا خودِ خدا نسبت کعبه را طاقت فراقت نیست سینه چاک است کعبه در طلبت زاهدان محوِ در عبادت تو عارفان مستِ نام‌ِ باطربت دوستان عاشق تبسّم تو دشمنان کشته های یک غضبت ضربت تیغ تو شگفت آور که ملک نیز مانده در عجبت غرق آرامش است در محشر هر دلی گشت غرق تاب و تبت خُشک گردد زبان شاعرها تَر شود تا کمی به خطبه لبت