#داستانک 📔✍#تلنگر میگویند وقتی فقر از دری وارد شود، ایمان از در دیگر میرود. اما آدمهایی هستند که با وجود فقر ایمان خود را حفظ کرده اند. چیزی که با فقر یکجا جمع نمی شود، آگاهی است. آدم گرسنه هدفی جز سیر کردن شکم خود و زن و بچه اش ندارد. غم نان نمیگذارد که آدمی به تماشای جهان بنشیند، در زندگی عمیق شود، کتاب بخواند، یادبگیرد و آگاهی اش را بالا ببرد. شاید برای همین است که حکومتهای دیکتاتور ملتشان را گرسنه نگه میدارند، فقر آفت آگاهی است! چند شب پیش یک فیلم خوب کره ای میدیدم، در جایی از فیلم دختری که تازه از سفر آفریقا برگشته بود میگفت در فرهنگ یکی از قبایل آفریقا دو جور گرسنه وجود دارد، گرسنه کوچک و گرسنه بزرگ. گرسنه کوچک به دنبال شکار و جستجوی غذا میرود، اماگرسنه بزرگ به دنبال حقیقت وکشف رمز و راز هستی است! حالا از خودمان بپرسیم که در کدام دسته قرار داریم، گرسنه بزرگیم یا گرسنه کوچک! http://eitaa.com/ashaganvalayat 📘#حکایت_جالب_و_خواندنی روستایی بود دور افتاده که مردم ساده دل و بی سوادی در آن سکونت داشتند. مردی شیاد از ساده لوحی آنان استفاده کرده و بر آنان به نوعی حکومت می کرد. بر حسب اتفاق گذر یک معلم به آن روستا افتاد و متوجه دغل کاری های شیاد شد و او را نصیحت کرد که از اغفال مردم دست بردارد و گرنه او را رسوا می کند. اما مرد شیاد نپذیرفت. بعد از اتمام حجت٬ معلم با مردم روستا از فریبکاری های شیاد سخن گفت و نسبت به حقه های او هشدار داد. بعد از کلی مشاجره بین معلم و شیاد قرار بر این شد که فردا در میدان روستا معلم و مرد شیاد مسابقه بدهند تا معلوم شود کدامیک باسواد و کدامیک بی سواد هستند. در روز موعود همه مردم روستا در میدان ده گرد آمده بودند تا ببینند آخر کار، چه می شود. شیاد به معلم گفت: بنویس «مار» معلم نوشت: مار نوبت شیاد که رسید شکل مار را روی خاک کشید. و به مردم گفت: شما خود قضاوت کنید کدامیک از اینها مار است؟ مردم که سواد نداشتند متوجه نوشته مار نشدند اما همه شکل مار را شناختند و به جان معلم افتادند تا می توانستند او را کتک زدند و از روستا بیرون راندند. 📚🍂📚 📘#حکایت_آموزنده در بسطام یک مسیحی بود که مسلمان نمی شد. مردم هر چه اصرار کردند مسلمان شود تا شهر شان مسیحی نداشته باشد، قبول نمی کرد. او را پیش بایزید آوردند، در پاسخ به بایزید گفت: من دوست دارم چون بایزید مسلمان شوم و گناه نکنم، لیک خود می دانم نمی توانم از شراب دست بردارم. ای بایزید،من بسیار آرزو داشتم که می توانستم چون تو مسلمان واقعی شوم، ولی می دانم نمی توانم. و نمی خواهم مانند بقیه مردم شهر مسلمان شوم و دروغ بگویم و آبروی تو را ببرم. حیف نیست به تو هم مسلمان گویند به من هم؟!! بایزید را اشک در چشم جمع شد و گفت: برو مسلمان واقعی تو هستی که احترام دین مرا نگه می داری 📚🍂📚 🌐#داستان 💠چهار نفر بودند اسمشان اینها بود: همه کس، یک کسی، هر کسی، هیچ کسی. کار مهمی در پیش داشتند و همه مطمئن بودند که "یک کسی" این کار را به انجام می رساند، "هرکسی" می توانست این کار را بکند ولی "هیچ کس" اینکار را نکرد. "یک کسی" عصبانی شد چرا که این کار کار "همه کس" بود اما "هیچ کس" متوجه نبود که "همه کس" این کار را نخواهد کرد. سرانجام داستان این طوری شد "هرکسی"، "یک کسی" را سرزنش کرد که چرا "هیچ کس" کاری را نکرد که "همه کس" می توانست انجام بدهد!؟ حالا ما جزء کدامشان هستیم؟ 👤 ابتهاج عبیدی 📚🍂📚 📘حکایتی از سعدی سعدی در یکی از خاطرات کودکی خود می گوید: یاد دارم که در ایام کودکی، اهل عبادت بودم و شب ها بر می خاستم و نماز می گزاردم و به زهد و تقوا، رغبت بسیار داشتم. شبی در خدمت پدر رحمة الله علیه نشسته بودم و تمام شب چشم بر هم نگذاشتم و قرآن گرامی را بر کنار گرفته، می خواندم. در آن حال دیدم که همه آنان که گرد ما هستند، خوابیده اند.  پدر را گفتم: از اینان کسی سر بر نمی دارد که نمازی بخواند. خواب غفلت، چنان اینان را برده است که گویی نخفته اند، بلکه مرده اند. پدر گفت: تو نیز اگر می خفتی، بهتر از آن بود که در پوستین خلق افتی و عیب آنان گویی و بر خود ببالی!  « گلستان سعدی » https://ble.ir/ashaganvalayat