صلی الله علیک یا امام حسن مجتبی
تاب بیان غم را حتی قلم ندارد
دفتر توان اینقدر اندوه و غم ندارد
یاران بیوفایش، خنجر در آستینند
یاران اینچنینی افسوس کم ندارد
از کوفیان نوشتند بسیار... در مدینه
مظلوم دوم دهر یک همقسم ندارد
او حضرت کریم است اما برای درکش
دلهای مردهی شهر یک جو کرم ندارد
بیرون خانه دشمن دارد ولی عجب نیست
آن جا عجب که یاری در خانه هم ندارد
باز این چه رستخیزیست در جان کائنات است
مصراع نیمه جان ماند، او محتشم ندارد
روی کفن سپاهی با تیر مینوشتند
دنیا غریب دارد، از این رقَم ندارد
قلبم حضور در صحن، دستم ضریح میخواست
یک لحظه یادم افتاد، آقا حرم ندارد....
در غربت بقیعت ای کاش جان سپاریم
عین بقاست این مرگ، اصلا عدم ندارد
#امام_حسن_مجتبی
#احمد_رفیعی_وردنجانی
@asharahmadrafiei
اشعار "احمدرفیعی وردنجانی"
آستان مقدس امامزاده حسن از نوادگان آقا امام حسن مجتبی (ع)،نایب الزیاره و دعاگوی همه ی همراهان
صلیاللهعلیک یا کریم آلالله یا امامحسنمجتبی
بیان ذره کجا ، شرحِ آفتاب کجا؟
کرم کجا و کراماتِ بیحساب کجا؟
کسی که هست گدای کرم کجا برود؟
به غیرِخانهیِ پورِ ابوتراب، کجا؟
ز دستِ مهرِ علی غیر لطف کی دیدند؟
جوابِ دستِ محبت کجا؟ طناب کجا؟
چشیدهاند خلائق به غیر از این دریا
چنین محبت و احسان و مهرِ ناب کجا؟
کجا بهشتِ محاسِن که شد نصیب همه
محاسنِ شده از خونِ دل خضاب کجا؟
کجا که لشکری عاشق، شوند یارِ کسی
هزار دشمن پوشیده در نقاب کجا؟
کنارِ سفرهی لطفش همیشه نان خوردند
که داد خوبی او را کمی جواب؟ کجا؟
گهی به سَبِّ علی و گهی به ردِ حسن
به زعمِ خلق مسلمان شده ثواب کجا؟
ز هر طرف که دلی رنجه شد به خانه رسید
حریمِ خانه کجا؟ حرفِ اضطراب کجا؟
برای روضهیِ مظلومیاش همین کافیست
جفایِ جُعده کجا؟ حضرتِ رباب کجا؟
غمی بزرگ از این پیش مجتبی را کشت
گذشت خاطرت از این اشاره تا به کجا؟
میانِ کوچه به همراه مادرش باشد...
بگو که جان پسر میشود کباب، کجا؟
حرم ندارد و شاید صَلاح در این است
صَلاحِ کار کجا و منِ خراب کجا؟
#امام_حسن_مجتبی
#احمد_رفیعی_وردنجانی
@asharahmadrafiei