فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شب پنجم محرم .....
@ashoora_61
6.14M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
صلی الله علیک یا اباعبدالله❤️@ashoora_61
May 11
عوامل متعددی موجب گردید تا امام حسین(ع) به نصایح و مشاورههای افراد مختلفی چون عبدالله بن عباس ، محمد بن حنفیه گوش فرا ندهد، وحرکت به سوی کوفه را برگزیند، عللی که هر کدام از آن ها موجب گردید تا امام حسین(ع) با اینکه از نیرنگ کوفیان آگاه بود، به سوی این شهر حرکت کند و حجت را بر تمامی مسلمانان تمام نماید؛ که به این عوامل اشاره می کنیم:
۱: دستگیری یا قتل در مکه:
بیعت نکردن شخصیتی چون امام حسین( ع)، مطلبی نبود که یزید بن معاویه به راحتی از کنار آن عبور کند و آن حضرت را به حال خود وا گذاشته و با او مدارا نماید، بیعت نکردن امام حسین(ع) با یزید، یعنی اجتماع مردم، حول محور او، چرا که یزید از سوابق خوبی نزد مسلمانان برخوردار نبود، بنابراین طبیعی بود که با مخالفت امام حسین(ع ) با یزید بن معاویه، اقبال عمومی به او بیشتر گردد؛ از زیاد حارثی نقل شده که گفت: یزید شرابی به من خوراند که تا آن زمان مثل او را نخورده بودم( سیراعلام النبلا ج۵شماره ۳۷۵)
محمد بن احمد بن مسمع نیز نقل کرده است: یزید مست شد و شروع به رقصیدن نمود و با صورت به زمین خورد ، به گونهای که از سر و دماغ او خون جاری شد( همان)حتی نقل شده است که یزید در زمان خلافت معاویه در مدینه مجلس شراب ترتیب می داد و در نزد ابن عباس و امام حسین( ع) به خوردن شراب می پرداخت که با برخورد و نهی شدید امام حسین (ع)مواجه گردید( تاریخ دمشق ج۶۵ص۴۰۶) و ذهبی درباره او می آورد: شعر را به خوبی می سرود، ناصبی بود، مسکرات را مصرف میکرد و افعال منکر انجام میداد(سیراعلام النبلا ج۵ص۸۲) همین عامل موجب گردید تا یزید با گسیل داشتن عمرو بن سعید به مکه دستور دستگیری و یا قتل امام را در دستور کار خود قرار دهد( الارشاد ج۲ص۹۶) امام حسین (ع) برای پاسداشت حرمت مکه وحرم الهی مجبور گردید تا از این شهر خارج گردد، تا خدای نکرده به واسطه او حرمت این خانه شکسته نشود؛ همان گونه که در نقل های متعددی به این نکته اشاره شده است؛ در پاسخ به سخنان عبدالله بن عباس مبنی بر عدم خروج او از مکه فرمودند: اگر در بیرون از مکه کشته شوم، بهتر از آن است که در داخل حرم خدا کشته شوم( معجم الکبیر ج۳ص۱۰۱) هیثمی از علمای اهل سنت، این روایت را صحیح دانسته است( مجمع الزوائد ج۹ص۱۹۲) در دو گزارش از ابن قولویه آمده است که امام حسین(ع) فرمودند: عبدالله بن زبیر به من میگوید، کبوتری از کبوتران حرم باشم، اما من در طف کشته شوم دوست داشتنی تر است تا در حرم کشته شوم( کامل الزیارات حدیث ۱۸۲) و در جای دیگر فرمودند: مکه برای ما حلال نیست و من بر روی تل از خاک کشته شوم محبوبتر است نزد من، از اینکه در مکه کشته شوم( همان حدیث ۱۸۳) ودر نقل شیخ مفید آمده است: هنگامی که امام حسین(ع)در راه با فرزدق شاعر مواجه می شود و او از حضرت می پرسد که در ایام حج چرا عجله برای خارج شدن از مکه نمودی؟ در جواب می فرمایند: اگر عجله نمیکردم، گرفتار می شدم( الارشاد ج۲ص۹۷) و در نقل طبری نیز آمده است که هنگام گفتگوی حسین بن علی (ع) با عبدالله بن زبیر ، حسین بن علی (ع) به او فرمود: پدرم به من خبر داده که سردسته ای، آنجا هست که حرمت کعبه را میشکند، نمی خواهم من، آن سردسته باشم( تاریخ طبری ج۵ص۳۸۴) بنابراین حفظ حرمت کعبه و وادی امن خداوند، برای امام حسین(ع) از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده که موجب گردید تا این عامل، زمینه ساز خروج را از مکه فراهم نماید؛ حرمتی که خداوند در آیات متعددی از قرآن کریم به آن اشاره نموده است( سوره بقره آیه ۱۲۶/ انفال آیه ۳۴)و روایات نیز به آن تاکید دارند که به برخی از آنها اشاره می شود: حریز از امام صادق (ع) نقل می کند که فرمود: آگاه باشید که خداوند از روزی که آسمانها و زمین را آفرید، مکه را با حرمت و احترام قرار داد، پس به حرمت و احترام خداوند تا روز رستاخیز دارای حرمت و احترام است( الکافی کتاب الحج باب ۱۲ حدیث ۳)در نقلی رسول خدا (ص) درباره عظمت شهر مکه فرمودند: من می دانم که تو، حرم امن خدایی و نزد خدای متعال محبوب ترین شهرهایی( اخبار مکه ج۲ص۲۶۱) میسر نقل میکند که حدودپنجاه نفر بودیم که در خیمه و در محضر امام باقر (ع) نشسته بودیم، پس از سکوت طولانی ما، امام فرمود: آیا میدانید منزلت کدام سرزمین، نزد خدا بیشتر است؟ هیچ کس سخنی نگفت ایشان خود، جواب خویش را داد و فرمود: آن مکه الحرام است که خداوند، آن را به عنوان حرم خویش پسندیده و خانه اش را در آن قرار داده است( ثواب الاعمال ص۲۴۴)از امیرالمومنین (ع) نقل شده است که با شمشیر ها به سوی حرم، بیرون نروید و هیچ یک از شما در حالیکه در برابرش شمشیر است، نمازنخواند، چرا که قبله، ایمن است( الخصال ص۶۱۶) امام صادق (ع) در نقلی در وصف کعبه فرمودند: خانه خدا در روی
زمین، حجت خدا بر بندگان اوست. ( تفسیر عیاشی ج۱ص۳۹)معاویه بن عمار از رسول خدا (ص) نقل می کند که در روز فتح مکه فرمودند: روزی که خدا آسمانها و زمین را آفرید ، مکه را مورد احترام قرار داد ، از آن رو تا روز قیامت همچنان محترم است و این برای هیچ فردی پیش از من حلال نشده است و پس از من حلال نخواهد شد( الکافی کتاب الحج باب ۱۲ حدیث ۴) رسول خدا (ص) فرمودند: مکه حرم خدا و رسولش است که نماز در آن معادل با صد هزار نماز است و صدقه دادن درهمی معادل با هزار درهم می باشد( وسائل الشیعه ج۱۳کتاب الحج باب ۱۶حدیث ۲۰) و همچنین آن حضرت درباره مکه فرمودند: نیکوتر از تو سرزمین، کدام سرزمین است که من تو را دوست دارم و اگر قومم من را از تو بیرون نمی کردند، درغیر از تو سکنی نمی گزیدم( همان حدیث ۲۱)
ادامه دارد....
@ashoora_61
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
یک نکته در باب مقتل حضرت قاسم (ع) :
با مراجعه به منابع دسته اول تاریخی و کتاب های مقتل دیده نشده است که امام حسین (ع) بعد از به شهادت رسیدن یکی از یاران یا خانواده خود به دنبال قاتل برود و او را بکشد. مگر قاتل حضرت قاسم (ع) که بعد از به شهادت رسیدن قاسم (ع) ،بنابر گزارش طبری مانند باز شکاری به دنبال قاتل او رفت و او را به درک فرستاد.
از جهت تحلیل این حرکت امام حسین (ع) از ۲ امر نشات می گیرد:
۱. شدت علاقه سیدالشهدا (ع) به برادر زاده خود و محبتی که میان این دو وجود داشته است.
۲. احساس مسئولیت و امانتداری که سیدالشهدا (ع) نسبت به اولاد برادر خود داشته است.
@ashoora_61
13.95M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
مداحی معروف (یمه ذکرینی) در رثای حضرت قاسم (ع) که برای اولین بار توسط مداح معروف عراقی حمزه الصغیر در نجف خوانده شد و بعدها توسط مداحان دیگر بازخوانی شد .
@ashoora_61
58.25M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
گزارشی از آیین های حسینی :سقاخانه های بروجرد
کاری از : محمد رضا سلیمانی
@ashoora_61