گزارش ۳۵: چرا امام حسین علیه السلام به یمن نرفت؟

یمن در آغاز یکی از مراکز شیعیان بشمار می آمد، چرا که یمنی ها از زمان رسول خدا(ص) با امیرالمومنین(ع) آشنا بودند، این نکته در دستوری که معاویه در سال سی و نهم هجری به بسر بن ارطاه مبنی بر غارت یمن می دهد ، روشن و آشکار است، معاویه به بسر امر می کند که شیعیان علی(ع) را در هر کجا که یافتی بکش( مروج الذهب ج۳ص۲۲)بنابر نقل منابع تاریخی در این جنگ، بسر،صد نفر از فرزندان فارس را که بچه های عبیدالله بن عباس نیز در میان آنها بود را کشت( عقدالفرید ج۲ص۲۳۳) اما یمن منتظر تغیر شرایط بود، برخی از قبایل شیعی یمن به کوفه کوچ کردند و در آن مقیم شدند( معجم القبایل العرب ج۳ص۱۲۲۴)که در تحولات بعدی از حامیان امیرالمومنین(ع) و حسنین(ع) بودند، از طرف دیگر کشتار شیعیان توسط بسر بن ارطاه نیز موجب گردید تا بعد از صلح امام حسن(ع) و به قدرت رسیدن معاویه ، اندیشه عثمانی در یمن و به خصوص در صنعا و نجران رواج پیدا نماید( تاریخ طبری ج۴ص۱۰۷) حضور اندیشه عثمانی در یمن و همچنین تسلط بنی امیه بر این سرزمین موجب گردید تا هیچ دعوت نامه ای از سوی یمنیان برای امام حسین(ع) در مکه ارسال نشود، مضافا بر اینکه حرکت به سوی یمن ، داستان قیام را تغییر نمی داد ، چرا که همانگونه که حضرت به ابن عباس فرمودند، حتی اگر کاروان حسینی به سمت یمن می رفت، یزید سپاهی نیز به دنبال این کاروان به سوی یمن ارسال می کرد و نمی گذاشت امام حسین(ع) و خاندانش روی آرامش را در آن بیابند، آن هم یمنی که عکس العمل شیعیان آن در قبال حرکت امام حسین(ع) در هاله ای از ابهام قرار داشت، هرچه بود کوفیان در طریق نامه های خود خواستار حضور آن حضرت در کوفه بودند اما یمن این گونه نبود. @ashoora_61

عاشورا ،عزای حضرت سیدالشهداء (صلوات‌الله‌علیه) کرمانشاه سال ۱۳۳۲ قمری @ashoora_61

مکن ای صبح طلوع..... @ashoora_61

حسِ نابِ نوحه های قدیمی @ashoora_61

آیین مشعل گردانی در نجف اشرف .... ارسالی یکی از همراهان عزیز کانال از نجف◾️◾️◾️◾️ @ashoora_61

بزرگترین تعزیه میدانی کشور با قدمت بیش از ۱۰۰ سال در شهر شوش دانیال (ع)

گزارش ۳۶: عمره مفرده یا عمره تمتع

برخی از علما و محدثان بر این عقیده هستند که امام حسین(ع) در آغاز نیت عمره تمتع نمود، اما به دلیل اینکه احساس خطر جانی در مکه می کرد از این نیت عدول کرد و حج خود را نیمه کاره رها کرد، شیخ مفید دراین باره می نویسد: حسین چون خواست به سوی عراق رود، طواف کعبه و سعی بین صفا و مروه را انجام داد و با تقصیر بیرون آمد و آن را عمره قرار داد چرا که نمی توانست حج را به پایان برساند( الارشاد ج۲ص۶۷)مجلسی دوم نیز در عبارتی چنین آورده: عمرو بن سعید، سی تن از امویان شیطان صفت را در لابلای حج گزاران فرستاد و دستور داد که در هر حال و وضعیتی که امکان دارد ، سید الشهدا(ع) را بکشند، ولی امام زمانی که متوجه ماجرا شد، از احرام حج بیرون آمد و عمره تمتع را به عمره مفرده تبدیل کرد( بحارالانوار ج۴۵ص۹۹)اما با این وصف ،قرائن خلاف این گفته ها را ثابت می کند و اینکه امام حسین(ع) از همان آغاز نیت عمره مفرده نموده بود و نه عمره تمتع، کلینی به اسنادش از ابراهیم بن عمر یمانی نقل می کند که از امام صادق(ع) سوال شد : مردی در ماههای حج به عمره رفت، سپس به شهر خود برگشت، حکم آن چیست؟ فرمودند: ایرادی ندارد و اگر در آن سال حج انجام داد، حج مفرد انجام دهد بر او قربانی نیست، زیرا حسین بن علی(ع) یک روز قبل از ترویه به سوی عراق حرکت کرد در حالی که با عمره داخل مکه شده بود( الکافی کتاب الحج باب ۳۳۴ حدیث ۳) علامه مجلسی این روایت را حسن همچون صحیح دانسته است( مراه العقول ج۱۸ص۲۳۴)در نقل دیگری معاویه بن عمار می گوید به امام صادق(ع) عرض کردم: فرق کسی که حج تمتع انجام می دهد با کسی که عمره انجام می دهد چیست؟ فرمود: کسی که حج تمتع انجام می دهد متصل به حج است و کسی که عمره انجام می دهد چون از آن فارغ شد ، هر جا خواست می رود و حسین بن علی(ع) در ذی الحجه عمره انجام داد و روز ترویه به سوی عراق حرکت کرد که مردم به سوی منا می رفتند و ایرادی ندارد کسی که قصد انجام حج ندارد در ذی الحجه عمره انجام دهد(الکافی کتاب الحج باب ۳۳۴ حدیث ۴) از نکات جالب توجه آن است که علامه مجلسی در ملاذ الاخیار در ذیل این روایت این احتمال را مطرح کرده اند که امام حسین(ع) از همان آغاز نیت عمره مفرده کرده است( ملاذالاخیار ج۸ص۴۶۱) یعنی سخنی مخالف با آنچه که در بحار الانوار فرموده اند، مضافا بر اینکه مشهور علما و فقهای امامیه بر این نکته متفق هستند که نمی توان عمره تمتع را در ایام حج به عمره مفرده تبدیل نمود( الحدائق الناضره ج۱۶ص۲۳۰) آیت الله حکیم در این باره می نویسد: این که در برخی از کتاب های مقتل آمده است که امام حسین(ع) عمره اش را به عمره مفرده تبدیل کرد ، در برابر احادیث وارد شده از اهل بیت (ع) قابل اعتماد نیست( مستمسک العروه الوثقی ج۱۱ص۱۹۲) فقهای دیگر نیز به همین نکته اشاره کرده اند ( مهذب الاحکام ج۱۲ص۳۴۹/ کتاب الحج محقق داماد ج۱ص۳۳۳) بنابر این اگر دلیل متقن و قابل قبولی درباره تبدیل احرام حج تمتع به عمره مفرده از سوی امام حسین(ع) وجود داشت، مطمئنا فقها بر خلاف آن فتوا نمی دادند، پس نتیجتا احرامی که امام حسین(ع) از همان آغاز بسته بوده، عمره مفرده بوده نه عمره تمتع. @ashoora_61

گزارش ۳۶ : خطبه امام حسین (ع) هنگام خروج از مکه