#تفسیر_قرآن_کریم (تفسیر آیات ۱۵ و ۱۶ سوره هود) 💠این آیات، بیان یک سنت همیشگى الهى است، که نتایج اعمال مثبت و مؤثر، از میان نمى رود، با این تفاوت که، اگر هدف اصلى رسیدن به زندگى مادى این جهان باشد، ثمره آن چیزى جز مادیات نخواهد بود. اما اگر هدف، خدا و جلب رضاى او باشد، هم در این جهان تأثیر خواهد بخشید و هم نتایج پر بارى براى جهان دیگر خواهد داشت. در واقع، قِسم اول از این اعمال، به بناى بى دوام و کوتاه مى ماند که تنها براى یک مدت موقت ساخته شده و از آن استفاده مى شود و بعد از مدتی ویران مى گردد. اولی قِسم دوم، به بناهاى محکم و شالوده دارى شبیه است که، قرن هاى متوالى برقرار مى ماند و قابل استفاده می باشد و هرگز نابود نمی گردد 💠نمونه این موضوع را امروز؛ در جهان غرب میبینیم که با تلاش پى گیر و منظم خود، اسرار بسیارى از علوم و دانش ها را یافته، بر نیروهاى مختلف طبیعت مسلّط گشته، و با سعى و کوشش مداوم و استقامت در مقابل مشکلات و اتحاد و همبستگى، مواهب فراوانى فراهم نموده است. بنابراین، گفتگو ندارد که آنها نتایج اعمال و تلاش هاى خود را خواهند گرفت، و به پیروزى هاى درخشانى نایل خواهند شد، اما از آنجا که هدفشان تنها زندگى است، اثر طبیعى این اعمال، چیزى جز فراهم شدن امکانات مادى آنان نخواهد بود 💠همچنین، کسانى که اعمال عبادی را ریا کارانه انجام مى دهند، و تمام هدفشان نیات مادی و دنیایی است؛ در سرای دیگر هیچ بهره ای ندارند و تمام اعمالشان حبط و نابود میگردد. در آیه بعد، صریحاً مى گوید: این گونه افراد در سراى دیگر بهره اى جز آتش ندارند ! 🌐 @ashora_karbala

🔰اسارت نفس و رهنِ جان ✍ آیت الله #جوادی_آملی 💠همه ما کم و بیش، با شدت و ضعف این را در خود تجربه کردیم. می رویم یک کار خیری را انجام دهیم، ولی نمی توانیم، نمی شود! حالا یا نماز شب است، یا پرهیز از حرفی است، یا پرهیز از هر خاطره ای ؛ یا از خیالی است. کار، کار بدی است، می دانیم. می خواهیم هم ترک کنیم، امّا نمی توانیم! بعضی از کارها، کار خیلی خوبی است؛ می خواهیم انجام بدهیم، ولی نمی توانیم. گاهی انسان واقعاً نمی تواند انجام بدهد! 💠علت این است که ما آزاد نیستیم، در بندیم، اسیریم. اگر همه این راهها هست؛ یعنی مقصد خوب است، مقصود خوب است، راه باز است، ما هم میخواهیم انجام بدهیم ولی موفق نمی شویم؛ معلوم می شود یک جای کار گیر است! و آن، این است که دست و پای ما بسته است. ما پایمان به یک جا گره خورده است. این را می گویند: "رهین" 💠حالا چرا ما در بندیم؟در گرو ایم؟ برای اینکه بدهکاریم. خب آدم بدهکار باید گرو بدهد دیگر! اگر کسی به زید و عمر بدهکار بود، مسائل مالی بود، این می تواند خانه و زمین و فرش را رهن بگذارد. امّا اگر به خدا و پیامبر و قرآن و عترت (ص) بدهکار بود، یک گناهی کرده است، این را که دیگر زمین و خانه و فرش را رهن نمی گیرند! خود این آدم را رهن می گیرند. خود انسان در گرو است. تا فک رهن نشود، نمی تواند کار انجام بدهد. 💠وجود نورانی اهل بیت(ع)؛ یکی از چیزهائی را که از ذات أقدس اله مسئلت می کردند، این بود که خدایا! "و فکّ رهان" چه دیون مالی که داریم؛ فکّ رهن بکن! هم توفیق بده که دیون باطنی ما ادا بشود"فدین الله احقّ أن یقضی" 🔷درس اخلاق؛ قم؛ (اول بهمن ماه۱٣٨٣) 🌐 @ashora_karbala

🎙کلام استاد #علی_صفایی_حائری 🔰موضوع : "حرکت الی الله" ✔️ نقش تجربه و آموزش برای رسیدن به قله ی مطلوب، با کمبودهایی مواجه هستیم که جبران این کمبودها بوسیله ی عواملی از قبیل عبرت، تجربه، آموزش و قدر میسور است ⏯[جلسه هجدهم] ⏱ مدت: ۱٨:۴۱ 📶حجم: ۴ مگابایت 🔍با دقت بشنوید.... 🌐 @ashora_karbala

🔰سلوک با خانواده 🔹فرزند علامه #حسن_زاده_آملی در رابطه با رفتار حضرت علامه با فرزندان و #خانواده می گوید: 🔸« پدر یک دفتر جیبی کوچک دارند که هنوز باید در میان وسایل شخصیشان باشد ، آن را خیلی منظم خط کشی کرده و مواردی را در آن نام برده بودند. از جمله نماز ، روزه ، برخورد با مردم ، برخورد با فرزندان و خانواده ، برخورد با شاگردان و...هر روز برای هر کدام از این موارد به خودشان نمره می دادند. یک بار که دفترچه ایشان را نگاه می کردم دیدم یکی از مواردی که نمره آن بالا بود ، رفتار با فرزندان و خانواده بود. نهایت احترام را نسبت به مادرمان داشتند ، سر سفره هیچگاه از ایشان نشنیدم به مادر بگویند این غذا چیست که درست کرده ای و اعتراض کنند. مادر هرچه سر سفره می گذاشت می خوردند و تشکر می کردند و می گفتند این کارها، وظیفه شما نیست، لطف شماست» 🔹دختر ایشان میگوید: بزرگترین خاطره تلخ زندگی ما، مربوط به روزهایی می شود که مادرم از دنیا رفت، این داغ؛ ضربه سنگینی به پدر بزرگوارم وارد کرد. ایشان مدتی را در غم مادرم به سوگ نشستند. بارها پس از وفات مادرم فرمودند: 🔸« تاکنون فکر می کردم دست من بوده که این آثار را به رشته تحریر می آورده، ولی حالا فهمیده ام که همدلی مادرتان بوده که باعث شده من این آثار را بنویسم، او برای من محیطی آرام فراهم آورد که توانستم «زکات العلم نشره» را محقق سازم. 🎞مستند منظومه حُسن؛ خاطرات عبدالله حسن زاده 📰هفته نامه خبری تحلیلی  پنجره (شماره۸۳) 🌐 @ashora_karbala

#طرح_کلی_اندیشه_اسلامی_در_قرآن 🔰نشانه های تقوا (بخش دوم) 🔻٢- کظم غیظ 🔹 "وَ الْکَاظِمِینَ الْغَیظَ" فروبرندگان خشم یعنی چه؟ یعنی بر اساس احساسات کار نمیکنند، همه جا عقل؛ اما گاهی عقل هم با خشمهای درست همراه است. 🔹نمی بینید در قرآن میگوید: "أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَینَهُم" اینی که میگویند "وَالْکَاظِمِینَ الْغَیظ" معنایش این نیست که شماخیال کنید میخواهیم بگوییم خشم یک ملت، خشم یک انسان، خشم یک جامعه، علیه آن کسانی که باید بر آنان خشم گرفت، نیست و نابود باد، نه. 🔹قرآن هم نمی گوید که این خشمها را فروبخورید، می گوید بر اساس خشم، کاری انجام ندهید. کظم کنندگان، فروبرندگان؛نه فراموش کنندگان. فروبرندگان غیظ و خشم؛ که وقتی خشم فرونشست، انسان میتواند باعقل، با درک، آنچه را که شایسته است انجام بدهد. 🔻٣- چشم پوشی از خطای مردم 🔹"وَ الْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ" گذرندگان از اشتباهات مردم، عفو کنندگان از خطاهای مردم. از گناهان مردم، از لغزشهای مردم باید گذشت، باید صرف نظر کرد. 🔹 از آن گناهی نباید صرف نظر کرد که لغزش نبوده است. خدا هم از یک چنین گناهی مشکل صرف نظر بکند. از آن عمل خلافی نباید صرف نظر کرد که از روی تعمد و عناد انجام گرفته است. اما لغزشها، قصورها که در کار عامه مردم فراوان هست، قابل گذشتن و عفو کردن است. "وَاللَّهُ یحِبُّ الْمُحْسِنِین"َ خدا دوست میدارد مردمان احسان کننده را. ___________________ ✍برجسته ترین متفکر جهان معاصر #استاد_سید_علی_خامنه_ای (حفظه الله تعالی) 🌐 @ashora_karbala

🔰نمی توان تماشاچی صحنه های بی عدالتی بود... ✍استاد متفکر #شهید_مطهری 🔹علی (ع) عدالت را یك تكلیف و وظیفه ی الهی، بلكه یك ناموس الهی می داند؛لذا هرگز روا نمی شمارد كه یك مسلمان آگاه به تعلیمات اسلامی؛تماشاچی صحنه های تبعیض و بی عدالتی باشد. 🔹حضرت در خطبه شقشقیه؛ پس از آن كه ماجراهای غم انگیز سیاسی گذشته را شرح می دهد، بدانجا می رسد كه مردم پس از قتل عثمان به سوی او هجوم آوردند و با اصرار و ابرام از او می خواستند كه زمامداری مسلمین را بپذیرد و او پس از آن ماجراهای دردناك گذشته و با خرابی اوضاعِ حاضر؛ دیگر مایل نبود این مسؤولیت سنگین را بپذیرد، اما به حكم اینكه اگر نمی پذیرفت حقیقت لوث شده بود و گفته می شد علی از اول علاقه ای به این كار نداشت و برای این مسائل اهمیتی قائل نیست. 🔹و به حكم اینكه اسلام اجازه نمی دهد در آنجا كه اجتماع به دو طبقه ی ستمگر و ستمكش، یكی پرخور ناراحت از پرخوری و دیگری گرسنه ی ناراحت از گرسنگی، تقسیم می شود؛ دست روی دست بگذارد و تماشاچی صحنه باشد، این وظیفه ی سنگین را بر عهده گرفت ▫️وَ ما اَخَذَ اللّهُ عَلَی الْعُلَماءِ اَنْ لا یُقارّوا عَلی كِظَّةِ ظالِمٍ وَ لا سَغَبِ مَظْلومٍ لالْقَیْتُ حَبْلَها عَلی غارِبِها.... 🔹اگر آن اجتماع عظیم نبود و اگر تمام شدن حجت و بسته شدن راه عذر بر من نبود و اگر پیمان خدا از دانشمندان نبود كه در مقابل پرخوری ستمگر و گرسنگی ستمكش ساكت ننشینند و دست روی دست نگذارند، همانا افسار خلافت را روی شانه اش می انداختم و مانند روز اول كنار می نشستم. 📚مجموعه آثار ج۱۶، ص: ۴٣٩ 🌐 @ashora_karbala