🔰 اعتماد به نفس یا اعتماد به خدا؟ ✍ آیت الله #جوادی_آملی 🔹 یكی از افكاری كه از مغرب زمین به حریم اندیشه ناب توحیدی مسلمانان و موحدان نفوذ كرده، این است كه اعتماد به نفس از فضایل است و باید دیگران را به آن ترغیب كرد؛ در حالی كه اسلام هرگز اعتماد به نفس را تأیید نكرده است؛ زیرا انسانی كه مالك هیچ شأنی از شئون خود نیست: "لا یملك لنفسه نفعاً ولا ضرا ولا موتاً ولا حیاةً ولا نشوراً" چگونه می تواند بر خود تكیه كند؟ 🔹 آنچه از نظر اسلام فضیلت به شمار می رود و دین به آن بها می دهد اعتماد و توكل بر خداست، چنانكه حضرت امام جواد (ع) فرمودند: "الثقة بالله تعالی ثمن لكل غال وسُلَّم إلی كل عال"  اعتماد به خدا بهای هر كالای گرانبها و نردبان صعود به هر درجه بلندی است. تكیه گاه مؤمن، قدرت بی كران و مستقل خدای سبحان است، نه قدرت خودش و نه قدرت دیگران. 🔹 اما اعتماد به نفس یا اعتماد به دیگران از نظر اسلام رذیلت است؛ زیرا معنای اعتماد به نفس آن است كه انسان به حول و قوّه خود اعتماد كند، در حالی كه خدای سبحان در معرفی مؤمنان می فرماید: آنان در برابر تهاجم بیگانگان می گفتند: "حسبنا الله ونعم الوكیل" آنان نمی گفتند قدرت نظامی و توان رزمی ما كافی است. انسانی كه در برابر خدا عاجز است و مالك چیزی نیست، باید بر خدا توكل كند نه بر نفس خود. 📚 مراحل اخلاق در قران کریم ص٣۶٧ تا ٣۶٩ 🆔 @ashora_karbala

📽 ببینید| عزت نفس 🎬 استاد متفکر #شهید_مطهری ▫️ این مسأله به اصطلاح امروز «اعتماد به نفس» در مقابل اعتماد به انسان‌هاى دیگر، حرف درستى است، البته نه در مقابل اعتماد به خدا. اعتماد به نفس سخن بسیار درستى است؛ یعنى اتّکال به انسان دیگر نداشتن، کار خود را تا جایى که ممکن است خود انجام دادن و از احدى تقاضا نکردن. حتی اگر شما مجبور شدی از دیگران چیزی در خواست کنی؛ چطور باید بخواهی؟ ▫️پیغمبر اکرم (ص) فرمود: "اطْلُبُوا الْحَوائِجَ بِعِزَّةِ الْانْفُسِ" بشر به بشر حاجت پیدا مى‏كند. فرمود: اگر حاجتى دارید هیچ وقت پیش كسى با ذلت حاجت نخواهید، با عزت نفس بخواهید؛ یعنى عزت خودتان را لكه‏ دار نكنید، نگویید از نظر جهاد با نفس و مبارزه با هواى نفس بهتر است كه به شكل یك گدا از كسى چیزى بخواهم؛ نه، اسلام اجازه نمى‏دهد... 🆔 @ashora_karbala

🎧 بشنوید | صوت سخنرانی 🎙استاد سید محمدمهدی #میر_باقری 🔰موضوع: "نقش تقوا و توکل در عبور از بن‌بست‌های زندگی" ☑️ خدای متعال برای انسان و جامعه یک بن بست هایی قرار می دهد و اساس تکلیف هم در همین ها است؛ چون انسان هرچه به حسب ظاهر محاسبه می کند می بیند راهی برای عمل به وظیفه و تکلیف وجود ندارد زیرا به بن بست برخورد می کند؛ حال در این شرایط اگر انسان ترسید و تسلیم شرایط شد و پا روی تکلیف الهی خودش گذاشت همیشه در محدودیت باقی می ماند، اما اگر نترسید و طرف خدای متعال را گرفت خدای متعال راه عبور از این تنگنا را برای او باز می کند. ☑️ مانند اینکه جامعه ای را خدای متعال در شرایط سخت قرار می دهد و دشمن آن ها تهدید می کند؛ به حسب ظاهر همه اسباب در اختیار دشمن است و براساس قرائن ظاهری چاره ای جز تسلیم شدن و پذیرفتن دشمن نیست، اما خدای متعال این اجازه را به جامعه نمی دهد، حال اگر این جامعه ترسیدند و جانب خدا و تکلیف را رها کردند و جانب اسباب را گرفتند همیشه در بن بست اسباب و شرایط می و همیشه باید با این شرایط زندگی کنند، ولی اگر نترسیدند و جانب خدای متعال را گرفتند خدای متعال شرایط را به نفع آنها تغییر می دهد و آنها را از اسارت شرایط بیرون می آورد، در این هنگام خداوند آن تعلقات و نیازمندی هایی که موجب می شد انسان بار تکلیف را زمین بگذارد تأمین می کند، از جایی هم تأمین می کند که انسان محاسبه آن را نمی کرد ⏰ مدت: ۵٨:۵۰ دقیقه 📶 حجم: ٧ مگابایت 🗓 ۶ مرداد ماه ٩٢ در شهر شاهرود 🆔 @ashora_karbala

🔰به چه چیز خود می‌‏بالیم؟ ✍ #امام_موسی_صدر ♦️ این "اعتماد به نفس" که اصطلاح رایجی نیز می باشد؛ یعنی چه؟ می گویند فلانی اعتماد به نفس دارد، بی‏باک و شجاع است. اعتماد به نفس با غرور متفاوت است. توکل و اعتماد به خدا نوعی کمال است، یعنی وقتی من با تعارضی روبه‌رو می‌‏شوم، وقتی وارد نبردی می‌‏شوم، وقتی دچار بلا و گرفتاری می‌‏شوم، وقتی مشغول زندگی و کار هستم، اگر به خدا تکیه داشته باشم، قوی و نیرومندم. به واسطۀ توکل به خدا قوی هستم، ولی فروتنی و تواضع دارم به این نکته و به این نتیجه توجه دارید؟ ♦️ انسان به چه چیزی می‌‏خواهد خود را بزرگ بشمارد؟ به چه چیزی می‌‏بالیم و خود را بزرگ می‌‏شماریم؟ من موجودی هستم که اختیار سود و زیان و مرگ و زندگی و رستاخیز خود را ندارم. هیچ چیز ندارم. نگویید ثروت من، افتخار من، دانش من، بزرگواری من. من و شما که هستیم که چیزی از خود داشته باشیم؟ برهنه به دنیا آمدیم و چیزی نداشتیم و برهنه می‌‏میریم و چیزی با خود نمی‌‏بریم بنابراین، این شکوه و قدرت و حرکت و تفکر و اقتدار و زکات و ثروت و دانش در دست ما امانت است و برای خودمان نیست. ما امانت‌دار آن‌ها هستیم. ♦️ لذا اگر انسان به خودش تکیه داشته باشد، یعنی مغرور باشد، میان حق و باطل فرق نمی‌‏گذارد وگاه به راه حق می‌‏رود وگاه به راه باطل، زیرا تنها بر خودش تکیه دارد. اما اگر به خدا تکیه داشته باشد، فروتن است نه خودبین و جز در راه حق قدم نمی‌‏گذارد، زیرا می‌‏داند که خدا او را در راه باطل یاری نمی‌‏کند و تنها در صورتی بر باطل غالب می شود که با خدا باشد. 📚 کتاب مسیرة الامام السید موسی الصدر ص ۶٨ 🆔 @ashora_karbala

🔰 این، منطق قرآن است... 🔹 #امام_خامنه_ای 🔸 در منطق قرآن، عزت واقعی و کامل متعلق به خداوند و متعلق به هر کسی است که در جبهه‌ی خدائی قرار میگیرد. در مصاف بین حق و باطل، بین جبهه‌ی خدا و جبهه‌ی شیطان، عزت متعلق به کسانی است که در جبهه‌ی خدائی قرار میگیرند. این، منطق قرآن است. در سوره‌ی فاطر میفرماید: "من کان یرید العزّة فللّه العزّة جمیعا" 🔸 همّت امام (ره) بر این گماشته شد که روح عزت را در این مردم احیاء کند؛ عزت آنها را به آنها برگرداند. امام بزرگوار فرهنگ "ما میتوانیم" را به دهان مردم انداخت و در دل آنها جایگزین کرد؛ این همان فرهنگ قرآنی است که فرمود: "و لا تهنوا و لا تحزنوا و انتم الاعلون ان کنتم مؤمنین" 🔸 عزت عبارت است از اینکه یک ملت در خود و از خود احساس حقارت نکند. نقطه‌ی مقابل احساس عزت، احساس حقارت است؛ یک ملت وقتی به درون خود؛ به سرمایه‌های خود، به تاریخ خود، به مواریث تاریخی خود، به موجودی انسانی و فکری خود؛ نگاه میکند، احساس عزت و غرور کند، احساس حقارت و ذلت نکند 🔸 آن کسانی که منتظرند ملت ایران از خود ضعف نشان بدهد، بدانند که ملت ایران در مسیر عزت و اقتدار ملی و استقلالِ خود، در مقابل هیچ تهدیدی ضعف نشان نخواهد داد. اگر مسؤولانی بر سر کار باشند که نتوانند اقتدار ملی و عزت این ملت را نشان بدهند، نماینده‌ی این ملت نیستند. 🔸 انقلاب؛ پرچم عزت این ملت است و ملّت؛ این پرچم را در دست استوار خود محکم نگه خواهد داشت و به فضل پروردگار تسلیم امام زمان (ارواحنا فداه) خواهد کرد.  ۱۳۸۱/۱۱/۲۸ 🆔 @ashora_karbala

🔰 با تهذیب نفس علم به بار می نشیند ✍ آیت الله #بهاءالدینی 🔹 مفاسد و تاریکی جهل؛ از تاریکی شب زیادتر است. اسلام می خواهد بشر آگاه شود؛ از این رو می گوید: " طلب العلم فریضه علی کل مسلم و مسلمه " آگاهی بر هر مرد و زن مسلمان واجب است. انسان تا فهم انسانی پیدا نکند؛ قرآن به درد او نمی خورد؛ نصایح و مواعظ به کار او نمی آید. باید اول با تزکیه و تقوا انسان شود تا بفهمد این حرف ها درست است. ولی تا زمانی که انسان نشده است مثل حیوان است. همانطور که اگر به حیوان بگویند: [داخل مردم نشو؛ خیانت نکن] درک نمی کند. انسان بدون تزکیه نیز چنین است. اگر تزکیه پیدا کرد آن وقت کار درست می شود. 🔹 مرحله ی اول اخلاق اسلامی؛ تهذیبِ نفسِ خود است؛ که انسان به واسطه ی آن آتش را از خود دور می کند. انسان باید قبل از اینکه در اجتماع قبول مسئولیتی بکند خودش را بسازد. همراه با داشتن پست و مقام؛ خودسازی بسیار مشکل است. شخص غیر خود ساخته هم به درد اجتماع نمی خورد. تا انسان مراحلی از سازندگی را طی نکرده است نباید در کارهای اجتماعی وارد شود. 🔹 اگر اراده کنی انسان شوی؛ اراده کنی خوب شوی؛ راهش راه انبیاست. با این حرکت؛ انسان ولیّ درگاه الهی می شود. این حرکت اختیاری است؛ تا اراده نکنی به مقصد نمی رسی. باید درس را با حوصله و دقت خواند؛ از محضر استاد استفاده برد؛ با او بود و حرکاتش را دید تا در نفس انسان تأثیر کند. . اگر از خود غفلت کنیم عاقبت خوبی نخواهیم داشت. با تهذیب نفس است که علم به بار می نشیند و قدرت مفید می شود و خدمت ارزش می یابد. 📚 کتاب شهره ی آفاق؛ ص ٧٢ 🆔 @ashora_karbala

🔰 اسیر شهوت بودن، منشأ همه اسارت‌ها ✍ #امام_خمینی (ره) 🔸 به اندازه‌ای که انسان اسیر شهواتش باشد در چشم دیگران ذلیل است و شخصیت او پایین می‌آید، به میزانی که تابع هوس باشد عبد آن می‌شود و دیگر آزاد نیست. فرمانده‌ او نفس اماره است که دائم به او دستور سوء می‌دهد و از خیرات دور می‌کند، مثلاً دستور به تجسّس و غیبت و … می‌دهد. پس این فرد عبدِ نفس اماره می‌گردد عبدی که خوار، ذلیل و بی‌مقدار است در حالیکه اگر عبد خدای سبحان بود عزیز و مقتدر می‌شد: «سَخَّرَ لَکمْ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ»  خداوند آنچه را در آسمان‏ها و آنچه را در زمین است براى شما مسخّر کرده. یعنی همه‌ آسمان‌ها و زمین را خداوند برای او سند زده است. با وجودی که عبد، مالک چیزی نیست ولی عبدِ خدا، مالک همه چیز می‌شود. عبدِ نفس اماره‌ بی‌مقدار بودن، انسان را بی‌مقدار می‌کند و عبدِ خدای عزیز بودن، انسان را عزیز می‌کند. 🔸 عبدی که از همه‌ تعلق‌ها - غیر از تعلق به حق - رهاست، در حقیقت آزاد است گر چه ظاهراً عبد است. کسی که عبد نفس بشود برای اینکه به شهوات جنسی یا مقامی یا بطنیِ خود برسد، حاضر است در مقابل هرکس و ناکسی سر خم کرده و هر خلافی را مرتکب شود و از هیچ خلاف شرعی مضایقه نمی‌کند. این فرد هرچند در ظاهر ممکن است، اظهار استغنا و بی‌نیازی کند و وانمود کند عزت نفس دارد و اهل پُست، مقام و شکم و … نیست، ولی باطناً امور نفسانی در نظرش اهمیت به سزائی دارد؛ تا حدی که این امور نفسانی او را بنده‌ خود کرده است. 📚 اربعین حدیث؛ شرح حدیث ۱۶. #حدیث امام صادق (ع)؛ اصول کافی ج ٢ ص ٨٩ 🆔 @ashora_karbala