#سخنان ناب و زیبا
🌺🍃🍁🍃🍁🍃🍂🍃🍁🍃
🍃
#بسیار_با_معنا_واقعیت_خیلی_هاست
✍️خسرو شکیبایی ی حکایت خیلی قشنگیو تعریف میکنه ک میگه :
ماهیمون هی میخواست یه چیزی بهم بگه، تا دهنشو باز میکرد آب میرفت تو دهنش، و نمیتونست بگه.
دست کردم تو آکواریوم درش آوردم. شروع کرد از خوشحالی بالا پایین پریدن. دلم نیومد دوباره بندازمش اون تو. اینقدر بالا پایین پرید، خسته شد خوابید.
دیدم بهترین موقعه تا خوابه دوباره بندازمش تو آب. ولی الان چند ساعته بیدار نشده. یعنی فکر کنم بیدار شده، دیده انداختمش اون تو، قهر کرده خودشو زده به خواب...!
🔻این داستان رفتار ما با بعضی آدمای اطرافمونه. دوسشون داریم و دوستمون دارند، ولی اونارو نمیفهمیم؛ فقط تو دنیای خودمون داریم بهترین رفتار رو با اونا میکنیم...
@askari_masjed1
🌷 #هر_روز_با_شهدا🌷
#دلیل_آن_روز.... 💕
🌷هميشه وقتی قرار بود بمباران بشود، قبلاّ آژير به صدا درمیآمد. پدافندها آماده میشدند و برای امتحان، کمی شليک میکردند. مردم به پناهگاهها میدويدند و بعد، هواپيماها از راه میرسيدند. اما آن روز، اصلاّ از اين خبرها نبود. پانزده فروردين سال ۱۳۶۵ بود. من و برادرم داشتيم توی حياط، دوچرخه سواری میکرديم. يکمرتبه ديدم شيشهها خرد شدند و به زمين پاشيدند و پنجرهها از جا در آمدند. با تعجب برادرم را نگاه کردم و بعد دويدم طرف اتاق. پدر و مادر و خواهرهايم افتاده بودند روی زمين و پرده بزرگ پنجره، رويشان کشيده شده بود.
🌷روی پرده هم، پر از خرده شيشه بود. وقتی آنها از زير پرده در آمدند، همه دويديم طرف زيرزمين. اما زيرزمين هم زياد امن نبود. سقف ترک خورده بود و گچها داشتند میريختند. گرد و خاک زيادی همهجا را پوشانده بود و تازه آن موقع بود که صدای آژير بلند شد و بعد، ضدهوايیها هم به صدا در آمدند. تا «سفيد» شدن وضعيت، در پناهگاه مانديم. سر پدرم شکسته بود و خون میآمد. وقتی بيرون آمديم، ديديم....
🌷دیدیم محله شلوغ است. يکی گريه میکرد، يکی میدويد... امدادگرها پدرم را بردند بيمارستان. بعد، پدربزرگ و مادربزرگم سر رسيدند. دويدم و گريهکنان خودم را انداختم به اغوش آنها. آنها مرا بردند خانهشان. دو ساعت بعد، پدرم با سر باندپيچي شده برگشت. من همهاش به انفجار فکر میکردم و به اينکه چرا قبلش، آژير به صدا در نيامده است. مدتی بعد، همه چيز را فهميدم. آن روز، با موشک شهرمان را زده بودند.
#راوی: آقای محمدمرتضی بادامی
🌱🍃🌱🍃🌱🍃🍃🌱🍃🌱
#سخنان ناب و زیبا
🌸🍂🍃🍁🍃🌸🍃🍂🍁
🍂
🍃🌸بزرگمهر وزیر دعوی دانستن زبان حیوانات می کرد و انوشیروان منتظر فرصتی بود
تا صدق آن را معلوم کند.
تا روزی که با هم برای گشت و گذار رفته بودند و پادشاه بر کنگره خرابه ای دو جغد کنار هم نگریست و با تمسخر از وزیر خواست که برود و ببیند چه می گویند.
بزرگمهر نزد جغدها رفت و بعد از لحظاتی برگشت و گفت:
قربان یکی از جغدها پسری دارد و نزد جغد دیگر که دختر دارد به خواستگاری آمده.🌸🍃
جغد صاحب دختر صد خرابه مهریه طلبید و جغد صاحب پسر به او گفت:
اگر زمانه چنین و سلطان زمان نیز همین باشد به عوض صد خرابه،
هزار خرابه پشت قباله دخترت اندازم.
🍃گر مَلک این باشد و این روزگار
🍃زین ده ویران دهمت صد هزار
@askari_masjed1