✍️ حوزه علمیه انقلابی از این سه جریان شبه روشنفکری و شبه انقلابی و شبه حوزوی رنج می برد. 🔸چون تئوری #جمهوری_اسلامی را حضرت امام خمینی (رض) اعلام کردند؛ نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد؛ لذا لازم دانستم مطلبی در باب صیانت اندیشه ای از جمهوری اسلامی به عنوان الگوی حکمرانی ایران اسلامی عرض کنم و اینکه جمهوری اسلامی با جریان #حوزه_علمیه_انقلابی محافظت می شود؛ نه سه جریان دیگر در حوزه های علمیه یعنی شبه روشنفکری و شبه انقلابی و شبه حوزوی. 🔹 مقصود از واژه «شبه» یعنی همه مختصات جریان را نداشتن و به برخی از ویژگی های آن بسنده کردن. 1️⃣ #روشنفکری یعنی مدرن شدن و مدرن دارای سه مولفه اومانیسم و سوبژکتیویسم و سکولاریسم است و به تعبیر دکارت و کانت گوهر مدرن، عقلانیت خود بنیاد یا سوبژکتیویسم است؛ اما جریان شبه روشنفکری حوزوی به تبعیت از جریان شبه روشنفکری دانشگاهی تنها به #سکولاریسم بسنده کردند و ذره ای از عقلانیت خود بنیاد بهره نبردند. پس جریان شبه روشنفکری در حوزه های علمیه با تقلید از جریان شبه روشنفکری دانشگاهی، سکولار و با چند واسطه غرب زده اند؛ نه غرب گرا. 2️⃣ جریان شبه انقلابی، تنها به چند ویژگی انقلابی گری بسنده می کنند و با تفسیر مُضیّق از انقلابی گری، جمع کثیری از انقلابیون را غیر انقلابی می پندارند. 🔹شبه انقلابی، انقلاب را تنها در تفسیر خاصی از #استکبارستیزی معنا می‌کند و باندی از سیاست‌بازی را جایگزین انقلابی‌گری واقعی در نظریه نظام انقلابی می سازد و دایره انقلابیون را تنگ‌تر و تنگ‌تر می کند و همین تفسیر مُضیّق از انقلابی‌گری باعث می شود که این طایفه نسبت به برخی سخنان و حمایت های رهبری در تردید قرار گیرند و اینکه چرا رهبری چنین فرمود و چنان حمایتی کرد. «الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ وَالْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ واللاّزِمُ لَهُمْ لاحِقٌ» 3️⃣ جریان #شبه_حوزوی نیز به معنای تمسک به بخشی از ماموریت حوزه علمیه مقدسه عصر معصومان و علمای متقدم و معاصر است؛ حوزوی بودن در آیه مبارکه نفر و سایر آیات قرآن به خوبی تبیین شده است: فهم جامع از ابعاد فردی و اجتماعی اسلام، هدایت گری در عرصه های فردی و اجتماعی جامعه و غیرت دینی داشتن و اشداء علی الکفار و رحماء بینهم بودن و عقاید و احکام و اخلاق را در جزم و عزم، در تفقه و تقید مهم شمردن. 📎 این متن را نگاشتم تا باب گفتگو فراهم شود و بدون متهم ساختن افراد به این سه جریان، به تبیین بیشتر حوزه علمیه انقلابی پرداخته شود. 🖋استاد عبدالحسین خسروپناه 🆔 @sedayehowzeh

🔴هتاکی علیه داوری! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ چند روز پیش (۶ و ۷ خرداد) در اقدامی بسیار ارزشمند، «پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی»، به ابتکار رئیس فرهیخته این پژوهشگاه جناب دکتر موسی نجفی و با مشارکت «فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی» همایش بزرگداشتی برای جناب دکتر #رضا_داوری با عنوان «داوری در ترازوی داوری» برپا شد. اندیشمندان و سخنرانان مختلفی در این همایش دو روزه در اطراف اندیشه‌ها و خدمات علمی و فلسفی دکتر داوری سخن گفتند و هر کدام کوشیدند از دریچه نگاه خود به کارنامه علمی و فلسفی دکتر داوری نظری افکنده و مطالبی را بیان کنند. این بنده به عنوان یک طلبه فلسفه و دغدغه‌مند مسائل فرهنگی و فلسفی هر چند توفیق حضور در این همایش را نداشتم؛ اما چنین کوششی را قدر می‌نهم و به برگزارکنندگان آن تبریک می‌گویم. هر چند انتظار داشتم نگاه انتقادی به اندیشه و عملکرد دکتر داوری، به عنوان یکی از سرمایه‌های بزرگ فلسفی و علمی کشور، قدری پررنگ‌تر می‌بود. خود این بنده نیز علیرغم همه احترامی که برای جایگاه علمی این فیلسوف بزرگ قائلم، مثل بسیاری دیگر از محققان، نقدهای فراوانی به اندیشه و عملکرد ایشان هم دارم. چند سال‌ قبل نیز در ضمن چند جلسه اندیشه‌های دکتر داوری و اقدامات ایشان در حوزه «علم» و «تحول در #علوم_انسانی» و «#علوم_انسانی_اسلامی» را نقد کرده بودم. 🔻اما آنچه مایه تأسف برای جامعه علمی و فلسفی کشور ما است، بیانیه‌ای است که اخیرا یکی از مدعیان فحاش و هتاک روشنفکری (جناب دکتر عبدالکریم #سروش) علیه دکتر داوری و به این بهانه علیه ولایت و جمهوری اسلامی صادر کردند! بیانیه‌ای که مشحون از فحاشی و بدگویی و ناسزاگویی علیه این فیلسوف کهن‌سال است. نویسنده این فحش‌نامه در این بیانیه حدود سه صفحه‌ای خود آنقدر فحش و ناسزا را با قلمی ادیبانه! در کنار هم چیده است که شمارش آنها دشوار است. با اعتذار از ساحت مخاطبان عزیز، و فقط محض نمونه و به منظور شناخت روحیه مدعیان روشنفکری، برخی از فحاشی‌های ایشان علیه دکتر داوری را ذکر می‌کنم: «بی‌آبرو»، «سفله»، «مزدور»، «بی‌حرّیت»، «ذلیل»، «متفکرنما»، «مقلد»، «بی‌حیا»، «متکبر»، «جاهل»، «دروغگو»، «فحاش»، «چاپلوس»، «دریوزه»، «سیاه‌سابقه»، «مزدور به حد اعلا»، «ناجوانمرد»، «خدمتگزار ظلم»، «فرومایه»، «رونده‌ی راه رذالت»، «کارنامه‌سیاه»، «متملق»، «تبهکار» و «هتاک». 🔻پرسش این است که: واقعاً چرا؟ آیا رواج چنین ناسزاهایی در فضای علمی و فلسفی کشور، خدمت به پیشبرد علم و اخلاق و فلسفه است؟ آیا با این فحاشی‌ها، اندیشه‌های خطا و احیاناً عملکردهای نادرست جناب دکتر داوری اصلاح می‌شود؟ آیا با این بدگویی‌ها انتظار داریم که مخاطبان متوجه خطاهای معرفتی و فلسفی ایشان می‌شوند؟ آیا با چنین هتاکی‌هایی، اخلاق علمی در جامعه دانشگاهی ما رواج می‌یابد؟ باز هم می‌پرسم: واقعاً چرا؟! 🔶به امید روزی که به جای «نقد انگیزه»، «نقد انگیخته»؛ و به جای «نقد شخص»، «نقد اندیشه» و به جای «ناسزاگویی و هتاکی»، «اخلاق علمی» در جامعه ما حاکم شود. #اخلاق_نقد #روشنفکری 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi