🎯 چرا اغلب احساس می‌کنیم در حال «از دست دادن» فرصت‌ها هستیم؟ — «ترسِ از دست دادن»، شبکه­‌های اجتماعی و زندگی واقعی­مان را به یک اندازه تسخیر کرده است 📍دایره‌های قرمز رنگی که رویشان اعدادی نوشته شده و کنار برنامک‌های مختلف گوشی همراهمان ظاهر شده‌اند؛ فرشته‌های عذابی که یک دم از روی شانه‌مان پر نمی‌زنند. آنقدر وسواس انگشت‌زدن روی آن‌ها گرفتارمان کرده که حتی در خواب‌هایمان می‌بینیمشان. چرا اعلان‌های #شبکه‌های_اجتماعی یا زنگ یک پیامک یا تماس جدید این‌قدر برایمان مهم شده؟ #نگرانی برای ازدست‌دادن خبرها در روزگار شبکه‌های اجتماعی چنان بالا گرفته است که حالا نامی برای خودش دارد: #فومو یا «ترس ازدست‌دادن». 🔖 ۲۸۰۰ کلمه ⏰ زمان مطالعه: ۱۷ دقيقه 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: http://tarjomaan.com/neveshtar/9725/ 🔗 @andisheengelabi

#زبان🔸دچار فومو هستید؟ حضور مداوم در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی می‌تواند جنبه حادی به خود بگیرد که به آن فومو (FOMO) می‌گویند. #فومو مخفف عبارت زیر است: Fear of missing out #فومو یعنی ترس از دست دادن، ترس از نبودن در شبکه‌ها به این مفهوم که فرد گمان می‌کند اگر دائما کانکت و #آنلاین نباشند از همه چیز عقب می‌افتد. فومو یک بیماری است، بیماری دائما آنلاین بودن، بیماری نگرانی از دست دادن یک رویداد‌‌ و ترس از قافله عقب ماندن. @andisheengelabi

▪️ #فومو؛ طاعون مدرن 🔹«ترس از دست دادن» یا «فومو» آخرین اختلال فرهنگی‌ای است که بی‌‌سروصدا آرامش ذهن ما را تحلیل می‌‌برد. فومو زادۀ پیشرفت تکنولوژیک و گسترش اطلاعات است و به احساس از دست دادن چیزی مهیج‌‌تر، مهم‌‌تر و جالب‌‌تر گفته می‌شود که در جایی دیگر در جریان است. بر اساس یک مطالعۀ جدید، ۵۶ درصد از کسانی که از شبکه‌‌های اجتماعی استفاده می‌‌کنند، از این #طاعون_مدرن رنج می‌‌برند. 🔹قهرمانان داستان‌‌های قرن نوزدهمی، عمری درگیر تنها یک فرصتِ از دست رفته بودند، اما امروزه جریان بی‌‌وقفۀ اطلاعات به طرز نگران‌‌کننده‌‌ای جهانی را به یادمان می‌آورد که از چنگمان می‌گریزد. 🔹بخش عمدۀ پشیمانی‌های ما در پایان زندگی، مربوط به چیزهایی است که انجام نداده‌‌ایم و نه چیزهایی که انجام داده‌‌ایم. مجموعۀ گیج‌کننده‌‌ای از نمایش‌‌ها، مهمانی‌‌ها، کتاب‌‌ها و آخرین مدهای مصرفی‌ای که رسانه‌‌های اجتماعی به خوردمان داده‌‌اند، به همین اندازه، این بلا را سرمان می‌‌آورند. شخصیت‌‌های آنلاین جذابی که از خودمان ساخته‌ایم -و از دور بسیار فریبنده‌‌اند- فومو را از این هم وخیم‌‌تر می‌کنند. 🔹شری ترکل، روان‌شناس اجتماعی موسسۀ فناوری ماساچوست، مولف کتاب، تنها باهم: چرا بیشتر از تکنولوژی انتظار داریم و کمتر از یکدیگر (۲۰۱۸)، ‌‌می‌‌نویسد تکنولوژی به سازۀ اصلی‌‌ای بدل شده که صمیمیت را با آن تعریف می‌‌کنیم. ما صدها یا حتی هزاران دوست در شبکه‌‌های اجتماعی را با رفقای بدردبخور صمیمی‌مان در واقعیت اشتباه می‌‌گیریم. 🔹با بهره‌‌گیری از صدها مصاحبه، ترکل ادعا می‌‌کند، پیشرفت تکنولوژیک، باعث #زوال_تدریجی روابط مهم‌‌ ما با والدین، فرزندان یا شریک زندگی‌‌مان- شده و نوع جدیدی از #تنهایی را ایجاد کرده است. با توجه به ناامنی‌‌ای که در روابطمان احساس می‌‌کنیم و نگرانی‌‌ای که دربارۀ صمیمیت داریم ترکل ادعا می‌‌کند که در جهان تکنولوژی، هم به دنبال روش‌هایی برای برقراری رابطه می‌گردیم و هم می‌خواهیم از خود در برابر رابطه‌ها محافظت کنیم. @andisheengelabi