eitaa logo
کانون فرهنگی امامزاده حسین(ع)
188 دنبال‌کننده
312 عکس
28 ویدیو
1 فایل
السلام علیک یا صاحب الزّمان
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4_5956561083350126593.mp3
18.84M
※ مناجات شعبانیه با صدای: محمود معماری پروردگارا مرا قدری، شبیه امام ، اهل مناجات با خودت قرار ده آمین‌یارب‌العالمين
با عرض سلام و تبریک ایام عزیزانی که دختر خانم بین ۷ الی ۱۲ سال دارند لطفا به بنده پیام دهند👇 @baray_mowood سپاسگزارم مسئول فرهنگی کودک و نوجوان آستان باریک‌بینان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از از او بگو
از حضرت ابوجعفر امام‌باقر(عليه السّلام) روايت شده كه فرمودند: هرگاه قائم ما بپاخيزد خداوند دستش را بر سر بندگان قرار مى‌دهد، پس عقل‌هايشان جمع و حلم و بردبارى‌شان كامل مى‌گردد. در كتاب خرايج به جاى جمله آخر، آمده است: «و اخلاقشان كامل گردد». علامه مجلسى در مرآة العقول گفته است: ضمير «دستش» يا به خدا برمى‌گردد و يا به قائم عليه السّلام و بنابر هردو فرض؛ كنايه از رحمت و شفقت يا قدرت و پيروزى است؛ اين‌كه آن حضرت عقل‌هايشان را بر اقرار به حقّ جمع مى‌كند كه ديگر هيچ اختلافى نخواهند داشت. صاحب مکیال می‌گوید: ضمير در [يده] به قائم(عليه السّلام) برمى‌گردد و دليل بر اين معنى فرمايش امام صادق(عليه السّلام) است، در حديث ديگرى که در كافى آمده فرمودند: اين امر به كسى مى‌رسد كه دهان برايش مى‌چرخانند، پس هرگاه مشيّت و خواست الهى در او تحقّق يابد خروج مى‌كند، و مردم مى‌گويند: اين چيست كه واقع شده‌؟ پس خداوند دستى از او بر سر رعيّتش قرار مى‌دهد. كمال الدين، جلد ۲، صفحه ۶۷ مکیال‌المکارم، جلد ۱، صفحه ۱۲۱ https://eitaa.com/az_o_bego
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مولاجان[روحی لک الفداء] محبت تو نیاید ز سینه ام بیرون اگر کُشند به تیغ و کِشند بر دارم به حشر هم که برانی مرا ز خویش هنوز از این که نام تو بردم به تو بدهکارم پر از توام به تهی دستی ام نگاه مکن مگو که هیچ ندارم، ببین تو را دارم شراره ای بزن از سوز خویش بر جگرم کز این شراره بسوزد تمام آثارم به نار عشق تو یک عمر سوختم مگذار دوباره روز قیامت برند در نارم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ادامه ترجمه حدیث ۵۰ گفتم: اى جبرئيل! تفسير اخلاص چيست‌؟ گفت: مخلص كسى است كه هيچ چيز را از مردم درخواست نكند تا خود بيابد و آنگاه كه يافت خوشنود باشد و اگر چيزى در نزد او باقى ماند آن را در راه خدا عطا كند پس اگر از مخلوق درخواست نكند به عبوديّت خداوند اقرار كرده است، و اگر خواستۀ خود را يافت و خوشنود بود چنين كسى از خدا خوشنود است و خداوند تبارك و تعالى نيز از او خوشنود است و هنگامى كه به خاطر خداى عزّ و جلّ عطا مى‌كند چنين كسى در حدّ اعتماد به پروردگار خويش است. گفتم: تفسير يقين چيست‌؟ گفت: مؤمن براى خدا به گونه‌اى عمل كند گوئيا او را مى‌بيند كه اگر او خدا را نمى‌بيند خداوند او را مى‌بيند و از روى يقين و باور بداند كه آنچه به او رسيده است ممكن نبود كه به او نرسد و به خطا رود و آنچه كه به خطا رفته و به او نرسيده است نمى‌شد كه به او برسد. همۀ اينها كه گفته شد شاخه‌هاى توكّل و راه رفتن به سوى زهد است.
🌟🌟🌟🌟الْسَّلامُ عَلَیکَ🌟🌟🌟🌟 《یَامَولَانا، یَاصاحِب‌َالْعَصرِ وَالْزَّمان》 🌺نسیم صبح ز راهی که آمدی برگرد ببر سلام ز من، آن عزیز زهرا را 🌺
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" ✨بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷ادامه خطبه ۱ [و من خطبة له عليه‌السلام يذكر فيها ابتداء خلق السماء و الأرض و خلق آدم] : وَ جَوَارِحَ يَخْتَدِمُهَا وَ أَدَوَاتٍ يُقَلِّبُهَا وَ مَعْرِفَةٍ يَفْرُقُ بِهَا بَيْنَ اَلْحَقِّ وَ اَلْبَاطِلِ به انسان اعضاء و جوارحى بخشيد، كه در خدمت او باشند و ابزارى عطا فرمود، كه آنها را در زندگى به كار گيرد، قدرت تشخيص به او داد تا حق و باطل را بشناسد. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮سپس به دو چيز ديگر كه انسان را براى رسيدن به مطلوبش كمك مى‌كند اشاره كرده، مى‌فرمايد: «خداوند اعضايى به انسان داده است كه آنها را به خدمت مى‌گيرد و ابزارى عنايت فرموده كه آنها را براى انجام مقاصدش به كار مى‌گيرد». در واقع چهار مرحله را پشت سر مى‌گذارد تا به مقصودش برسد: نخست مرحلۀ شناخت و ادراك و تصوّر و تصديق است و بعد مرحلۀ انديشه و فكر و سپس فرمان دادن به اعضا و جوارح و در آن جايى كه اعضا و جوارح به تنهايى كارساز نيست، كمك گرفتن از ابزار مختلفى كه خداوند در اين جهان آفريده است و هر يك از اين مراحل چهارگانه بسيار متنوّع و داراى شاخ و برگهاى زياد است. از آنجا كه رسيدن به هدفهاى معيّن نياز به تشخيص خوب و بد و درست و نادرست و محسوسات مختلف دارد، انگشت روى يكى از قواى مهمّ‌ نفس مى‌گذارد كه در واقع مرحلۀ پنجمى محسوب مى‌شود و آن قوّۀ تميز و تشخيص است، مى‌فرمايد: «خداوند نيروى معرفت و شناختى به انسان داد كه به وسيلۀ آن حقّ‌ را از باطل جدا مى‌سازد». در واقع اين نيروى تميز و قدرت تشخيص كه از مهمترين نيروهاى عقل انسان است، هم امور معنوى را مانند حق و باطل فرا مى‌گيرد و هم امور محسوس مادّى را. آيا اين نيروى تشخيص، نيروى مستقلّى است يا داخل در مفهوم ذهن و فكر كه در عبارت قبل آمده است مى‌باشد؟ ظاهر عبارت «مولا» (ع) آن است كه آن را به عنوان يك نيروى مستقل شمرده است. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir