💠 فرار از سختی و فتنه‌ها، یعنی آغاز فتنه‌ای بزرگ‌تر ⬅️ «وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ: ائْذَنْ لِي وَ لَا تَفْتِنِّي أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ» (التوبة: 49) 🔺برخی به خاطر سختی‌ها و ناملایمات جنگ، به پیامبر(ص) می‌گفتند: به ما اجازه بده که به جنگ نیاییم، و ما را با این کار به دردسر و گرفتاری نیانداز. 🔺آنها گمان می‌کردند که با کنار کشیدن از #میدان_امتحان_الهی، خود را از ابتلا و سختی‌ها نجات می‌دهند. 🔺حال آنکه حقیقت برعکس بود: همین کناره‌گیری‌شان، عین سقوط در فتنه بود. آنها با همین کناره‌گیری و شانه خالی کردن از #مسؤولیت، خود را در گرداب فتنه‌ای بزرگ‌تر انداختند. 🔺حقیقت آن بود که آنها از ترس فتنه و گرفتاری، به قلب فتنه سقوط کردند. 🔺شاید ماجرای #تله_تنش که برخی از آن دم میزدند مصداق همین قاعده باشد، آنها که به بهانه نیافتادن در تله تنش به دنبال تنش‌زدایی بودند، با همین سیاست، کشور را گرفتار فتنه‌ای بس عظیم‌تر کردند. 🔺و این حقیقتی دائمی است: فرار از #امتحانات_الهی، خود گرفتار آمدن در امتحانی سخت‌تر است. کسی که به بهانه‌ی آرامش و آسایش از میدان تکلیف فرار می‌کند، در واقع در آتشی بزرگ‌تر قدم نهاده است. 🔺گاهی عده‌ای، از ترس فشار دشمن یا هزینه‌های ایستادگی، پیشنهاد #عقب‌نشینی داده و می‌گویند: «برای خودمان دردسر درست نکنیم؛ هزینه‌ ندهیم؛ کوتاه بیاییم تا آرام شویم.» 🔺اما حقیقت آن است که چنین عقب‌نشینی‌هایی، نه‌تنها بحران را رفع نمی‌کند، بلکه کشور را وارد فتنه‌ای بزرگ‌تر می‌کند: دشمن گستاخ‌تر می‌شود، مطالباتش بیشتر می‌گردد، و جامعه با مشکلاتی عمیق‌تر روبه‌رو می‌شود. 🔺این را با عمق جان باور کنیم: اگر به بهانه‌های مختلف، از فتنه و سختی‌ها، خود را کنار کشیده یا تسلیم شویم، به قلب فتنه سقوط خواهیم کرد. چرا که گریز از مسئولیت‌های سخت، راه را به سوی مسئولیت‌های بسیار سنگین‌تر و پرهزینه‌تر می‌گشاید. 🔺اگر جامعه‌ای از ایستادگی و مقاومت دست بکشد، دیر یا زود گرفتار فتنه‌ای بزرگتر خواهد شد که نه تنها برای آنها آسایش به بار نخواهد آورد، بلکه اصل موجودیت و عزتشان را نیز تهدید خواهد کرد. ✍️ آیات و روایات اجتماعی