✡️ یهود و ادعای سیادت و شرافت (٢)
📚 یهود در تفسیر المیزان (قسمت هفتم)
1⃣ #یهودیان اینطور معتقد بودند – و امروز هم همین عقیده را دارند – که تافتهای جدا بافتهاند و در درگاه خدا احترام و کرامتی خاصّ دارند و آن این است که خدا نبوّت و کتاب و حکومت را به ایشان اختصاص داده و هیچ قومی دیگر نمیتوانند دارای چنین امتیازاتی بشوند، پس #سیادت و تقدّم بر دیگران هم خاصّ ایشان است!
2⃣ یهود، از این اعتقاد باطل نتیجهها گرفتند و بر این پایهٔ سست دیوارها چیدند و مثلاً غیراسرائیلی را محکوم کردند به اینکه باید حقوقی را که خدا فقط برای آنان تشریع کرده، رعایت کنند، ایشان #ربا بخورند و دیگران ربا بدهند و کمترین اعتراضی هم نکنند، حقوق مردم را پایمال کنند و کسی حقّ حرف زدن نداشته باشد!
3⃣ برای اینکه تنها #اهل_کتاب ایشانند و دیگران امّی و بیسواد. پس اگر خوردن مال مردم حرام است، برای غیراسرائیلی است که نمیتواند مال اسرائیلی را بخورَد و همچنین برای اسرائیلی، تنها خوردن مال اسرائیلیِ دیگر و پایمال کردن حق اسرائیلیِ دیگر حرام است، اما حقوق و اموال غیراسرائیلی بر اسرائیلی مباح است!
4⃣ غیر اهل کتاب هیچگونه تسلطی و حق اعتراضی بر اهل کتاب ندارد. پس اهل کتاب میتواند خودکامه باشد و به دلخواه خود هرگونه دخل و تصرّف در مال و حق دیگران بکند و هر حکمی که دلش خواست، برانَد، و این خود باعث شده که یهود با غیریهود معاملهٔ #حیوان زبانبسته بکند، هر معاملهای که باشد!
5⃣ و این عقیده هر چند که در کتاب دینی یهود وجود ندارد، اما آن را از دهان اَحبار خود گرفته و به هم منتقل کردهاند. و چون دین موسی (ع) را خاصّ یهود میدانند، نتیجه گرفتهاند که سیادت و تقدّم هم مخصوص #یهود است! و همین که کسی نسبتی با اسرائیل داشت، این مادهٔ شرافت و سیادت است! و معلوم است که وقتی این روحیه در قومی رخنه کند، چه فسادی در زمین بهپا میشود!
✡️ یهود و ادعای سیادت و شرافت (٣)
📚 یهود در تفسیر المیزان (قسمت هفتم)
1⃣ قرآن با ابطال ادّعای #یهود میفرماید: #کرامت الهی و محترم بودن در درگاه خدا آنقدر مبتذل و آسان نیست که هرکس خود را به صِرف خیال، منتسب به خدا کند یا به آن برسد و یا هر متکبر و فریبکاری انتساب خود را کرامت پنداشته و #نژاد خود و یا دودمانش را به ملاک همین انتساب خیالی، تافتهٔ جدابافته بداند!
2⃣ بلکه رسیدن به کرامت الهی شرایطی دارد و آن #وفای_به_عهد و پیمان خدا و داشتن #تقوا در دین خداست. اگر این شرایط تمام شد، کرامت حاصل میشود، یعنی آدمی مورد محبت و ولایت الهی قرار میگیرد؛ ولایتی که جز بندگان باتقوای خدا کسی به آن نمیرسد و اثر آن نصرت الهیه و حیات سعیدهای است که باعث آبادی دنیا و صلاح باطن اهل دنیا و رفعت درجات آخرتشان میشود.
3⃣ پس کرامت الهیه این است، نه اینکه خدای تعالی مردمی را بدون هیچ مزیّتی بر گردن همهٔ بندگان خود – چه صالح و چه طالح – سوار نموده و اختیار تام به آنان بدهد تا هر رفتاری دلشان خواست، با بندگان او بکنند:
👈 یک روز بگویند هیچ امّی و غیراسرائیلی حق چون و چرا در کار ما اسرائیلیان ندارد، روز دیگر بگویند: «تنها اولیای خدا ماییم و نه هیچ کس دیگر»، و روزی دیگر بگویند: «ما فرزندان خدا و دوستان اوییم»
🔸 و با مطلقالعنان گذاشتنشان، به سوی افساد در زمین و هلاک ساختن حرث و نسل هدایتشان کند.
🔅پيامبر صلى الله عليه وآله :
أنَّهُم (اليَهودَ) أَغَشُّ الخَلقِ لِلمُسلِمينَ ؛
به درستى كه #يهود ناسره ترين مردم نسبت به مسلمانان ، است .
ميزان الحكمه ، ح ۱۴۹۶۲ .
#قدس
#بيتالمقدس
#غزه
#الـٰلّهُمَ_عجــِّلِ_لوَلــیِّڪَ_اَلْفــَرَجْ
#بحق_حضࢪٺ_زینب_کبری_سلام_الله_علیها
#بر_چهره_دلگشای_مهدی_صلوات