eitaa logo
اطراف|م.ص.صاد
109 دنبال‌کننده
123 عکس
97 ویدیو
8 فایل
اطراف , گاه نوشت‌ ادمین @Saber1365
مشاهده در ایتا
دانلود
وقتی تحلیل و اندیشه منظم و عمیق نداشته باشیم، وقتی زندگی و اندیشه خود را صرفا بر بستر اطلاعات و داده بنا کنیم، آنوقت توان و ظرفیت تحلیل اتفاقاتی که بر خلاف ما موج می زند را نداریم، و مجبور می شویم هذیان بگوییم یا همه چی را طوری تفسیر کنیم که مطابق ذوق ما دربیاید! جواب نامه مراجع به لاریجانی در تقدیر و تشکر از او را فاصله آنها با مردم و انقلابی گری بدانیم! دیدار فرماندهان نظامی با او را غیر متوقع و نادرست بدانیم! و تقدیر رهبری از او بخاطر کارهای درستش را مذمت از او حساب کنیم! مانند راننده ای که در جهت خلاف در خیابان حرکت می کرد. وقتی رادیو اعلام کرد که یک ماشین در جهت عکس در خیابان در حال حرکت است و مراقب باشید. با خودش گفت: یک ماشین نیست، همه دارند خلاف میآیند! پ.ن سوال: زندگی و اندیشه رو غیر از بستر اطلاعات و داده باید بر اساس چی بنا کرد؟ جواب: منظورم این است، عده ای بجای اتخاذ منظومه فکری و اندیشه های اصولی. مدام به دنبال اخبار و اطلاعات هستند یعنی از خودشان ملاک حق و باطل و معیار برای موضع گیری ندارند دایم به دنبال اخبار محرمانه هستند تا نسبت به اشخاص موضع گیری کنند. عرضم در قبال این آفت است. اگر کسی اندیشه وصاحب فکر نباشد مواضع و عقائدش به دنبال بولتن ها میرود و وقتی که با پدیده هایی خلاف اخبار محرمانه و بولتن ها مواجه می شود دچار سردرگمی میشود و یتشبث بکل حشیش همه چی را تفسیر وارونه می کند تا اخبار و اطلاعاتش غلط نباشد این سبک از ورود به میادین سیاست و اجتماع پر از اشکال و خطاست ورود بر مبنای اطلاعات. فرد از خودش اراده ندارد و حلقه به گوش داده هایی است که به او میرسد اما اگر معیارها و ملاکات و ضوابط و قواعد را شناختیم و توانستیم قاعده تفکر و اندیشه و تحلیل مان را خود بنا کنیم آن زمان اطلاعات و داده ها با صافی مواجه می شوند و دیگر رهزن نخواهند بود. قدرت شناخت سره از ناسره بدست میآوریم و فرقانی برای تفکیک حق از باطل. مسیری که قرآن و اهل بیت ع در جلوی راه ما قرار داده اند همین است. شواهد و قرائن زیادی بر این سبک از اندیشه ورزی و تحلیل موجود است. تحلیل استاد خسروپناه یکی از مصادیق خوب این ماجراست. @atraf_man
💢جهاد تبیین، شعار سال؛ نه خانی آمده است و نه خانی رفته! 💢 🔹متاسفانه بسیاری از ما حضرت آقا را در حصار خود در آورده‌ایم و هر آنچه می‌گويد را به آنچه که قبلاً دانسته‌ایم، فرو می‌کاهیم و هر اصطلاح جدیدی که به کار می برد، با معانی کهنه خود به قهقرا می‌بریم... 🔹ظاهراً اوست که با طرح و اصطلاح جدید خود، ما را به زحمت می‌اندازد و سکون و رکود ما را برای ساعات یا حداکثر روزهایی به تلاطم می‌کشد و این ما هستیم که با تأویل و انصراف اصطلاح و معانی جدید وی به همان اصطلاحات و معانی گذشته، خیال خود و دیگران را از لزوم تحرک جدید و عزم دوباره و تجدید عهد راحت می کنیم. 🔹ما عمدتاً همان‌هایی هستیم که به اسم توضیح و تبیین فرمایش رهبری، چنان روشن و مبرهن و بی‌مهابا داد سخن می‌رانیم که گویی هیچ پرسش و تأملی در میان نیست و چنان رمزگشایی از کلام ولي خدا می‌کنیم که گویی هیچ گفته نشده و هیچ اقتضایی طلب نگردیده است ... 🔹ای کاش قبل از بیان پاسخها، طرح مسئله می‌کردیم! ➖ابعاد شعار سال واکاوی می‌شد ➖پرسشها و ابهامهای پیرامون تولید دانش‌بنیان و اشتغال‌زا مطرح میشد ➖ ذهن مخاطب انقلابی درگیر می‌شد ➖مخاطب ساعاتی با مسئله زندگی می‌کرد ➖مجبور می شد به منابعی مراجعه کند ➖ به ناچار به سراغ اساتیدی می‌رفت ➖ ذهن آنها را درگیر می کرد ➖رسانه‌ این پرسش‌ها و پاسخ‌ها را منعکس می کرد ➖اشکالات و ابهامات را منظم می‌کرد ➖ گفتگوهایی چالشی شکل می‌گرفت ➖در موارد حیاتی کار به مناظره و داوری نخبگان و مدیران و مردم، هر کدام از حیثیتی خاص می‌کشید ➖آنگاه از آنچه در پس این تحرک فکری اجتماعی پدید می‌آمد، می‌توانستیم انتظار شکل‌گیری اراده عمومی و تعاون اجتماعی داشته باشیم. 🔹، مهمترین عامل شکل‌دهی و است. نباید آن را تبدیل به ابزاری برای فروبستن تعقل و به محاق رفتن اندیشه کنیم. در این چند روزه مشاهده‌گر پستها و روشنگریهای بسیاری دوستان بودم، جز در موارد اندکی که نوشته‌ای تلنگری می‌زد و لحظاتی همه چیزدانی مان را به چالش می‌کشید، بقیه چنان خام‌فروشانه و همه‌جایی و همه‌مکانی نگارش شده بود که آب از آب تکان نمی‌خورد؛ گویی نه خانی آمده است و نه خانی رفته‌! https://eitaa.com/alimohammadi1389/630
مشارکت بیشتر، قرار و آرامش جامعه چند سال پیش مقاله ای را شروع کردم و چکیده آن را برای همایش حکمرانی شریف فرستادم که رد شد! (احتمالا حدود سال ۹۷) ایده ای داشتم و سعی کرده بودم آن را با قانون اساسی، معیارهای اسلامی و عقلانیت انقلاب توضیح دهم. ایده عبارت بود از اینکه جامعه طالب در فرآیندهای اداره جامعه است و دوست دارد بیش از انتخابات در مدیریت کشور مداخله و مشارکت داشته باشد. این مطالبه در ذهنیت عموم و اکثر جامعه - - ظهور و بروز دارد و به انحاء مختلف آن را ابراز میکند. همچنین گفته شد که به دلیل جناح بازی احزاب و ناکارآمدی آنها، جریانات سیاسی در دولت و مجلس توانایی نمایندگی و تامین حس اقناع وکلای خود را ندارند. در نهایت پیشنهاد کردم با توجه به رویکرد و هم سویی و متبلور در () و () این امکان وجود دارد که مشارکت، نظر و آراء مردم را در تصمیمات اداره کشور بیشتر کنیم. به این صورت که در امور جاری و غیر حساس و فوری، رای گیری های آسان و کم هزینه را رواج دهیم. مثلا در نحوه دریافت یارانه - نقدی / کالا - از مردم رای گیری کنیم (پیامک یا کد ussd) مثلا شهرداری ها در انتخاب محل پارک یا مانند آن از این فرآیند تبعیت کنند. استانداری ها در سطح استان مسائل منطقه ای و محلی را به رای بگذارند. و ده‌ها مسئله دیگر که کارشناسان عموما به دو گانه میرسند اگر به چند راه نرسند! در این فرآیند نظر مردم خارج از چارچوب کارشناسی نیست و فقط مشارکت است که به حمایت یک گزینه آمده است. نکته مهم این ماجرا تبیین و شفاف سازی گزینه هاست. مردم باید با چند گزینه انتخابی به مدت مثلا یک ماه آشنا شوند و در روز موعد نظر دهند. هزینه ها و محاسن و معایب هر گزینه تشریح شود. تا مردم با مشکلات مسیر پیش روی خود بصورت اختیاری مواجه شوند. امروزه گاه بهترین تصمیم ها به دلیل حس کنارماندگی و بیگانه شمرده شدن در تصمیمات با عدم همراهی مردم مواجه است. و سختی های طبیعی مسیر به نارضایتی سیاسی بدل میشوند. مشکلات صنفی، قشری، منطقه ای و محلی ظرفیت تبدیل شدن به بحران سیاسی را دارند و با پروپاگاندا به سرعت به مسائل ملی و رسانه ای تبدیل میشوند. اکنون بنظر میرسد آرامش و طمانینه جامعه در اثر عقب ماندگی ده ساله اقتصادی و سو تدبیرها از دست رفته و رفتار رسانه ای و تبیینی اثر کم مدتی دارند و با هجمات بعدی دچار چالش میشوند. بنظر میرسد راه حل جهت آرامش و قرار جامعه و همراهی آن با سیاست های کلان و پیمودن مسیر پیشرفت و تحمل سختی ها با حس مشارکت بیشتر محقق خواهد شد. این ایده خام و نیازمند تدقیق بیشتر و قانونی شدن است. م.ص.صادقی - ۱۰/۱۱/۱۴۰۱ @atraf_man
در نقد "تحفه‌ای اصفهانی اندر باب بی‌حجابی" نه به داغ کردن سیاسی! فرمایشات علی آقای محمدی: "اگر می‌خواهیم در مقابل بزرگترین نماد فرهنگی توسعه مدرن و تمدن ضدانسانی غرب، عزم ملی ایجاد کنیم، باید بر روی این حرف بایستیم که تن‌نمایی و بی‌حجابی، ایستادن در صف یزدیان زمان و در حکم شمشیر کشیدن بر پیکر بی‌جان سیدالشهداء علیه السلام است؛ بی‌حجابی امروز ایستادن در مقابل توحید و تقویت جبهه کفر و الحاد است ... نمی‌دانم چگونه می‌توانم از کژتابی‌های این حرف جلوگیری کنم. واضح است به هیچوجه مراد من این نیست که امروز بی‌حجابی که در خیابانهای اصفهان و تهران و قم می‌بینیم، یزیدی است و کافر و محارب؛ استغفرالله! بی آبرویی مانند من را چه به این برچسب‌زنی‌ها! حرف من این است که تا وجه سیاسی یک عمل خُرد در مقیاس درگیری تمدنی مشخص نشود، امکان عزم ملی و مشارکت عمومی مردم تا بن دندان مؤمن ایران را نخواهیم داشت؛ فقط در چنین صورتی است که می‌توانیم هویت اسلامی انقلابیِ فروکش کرده‌ی بعد از جنگ را دوباره احیاء کنیم" https://eitaa.com/alimohammadi1389/1322 چرا با ایده برادر بزرگوارم علی آقای مخالفم؟ من هم موافقم که مسئله حجاب لبه تیز درگیری تمدنی اسلام و غرب است و موافقم که مسئله مسئله ای سیاسی است و حتی درمان سیاسی نیز در کنار دیگر درمان ها دارد اما چرا نباید با چنین ادبیات و منطقی وارد شد؟ این ایده به نوعی گرته برداری از فتوای تحریم تنباکوی میرزای شیرازی و اثر اعجاب انگیز آن در انسجام ملی و بازیابی هویت ایمانی جامعه ایران است. اما این ایده نمی تواند امروز موفق باشد به یک دلیل ساده، "سوء تفاهم و انفعال در افکار عمومی". ایده برادر عزیزم نمی‌تواند راه‌گشا باشد چرا که امر حجاب و بی حجابی به یک دعوای سیاسی زیر لایه‌ای ضخیم از سوءتفاهم بدل شده و شاید از آنجاست که حضرت آقا اشاره می‌کنند که اگر عمده‌ی مکشفه‌ها از پشت پرده با خبر باشند چنین نمی‌کنند‌. البته و حتما مدیریت صحنه نیازمند درک سیاسی از موقعیت و دست‌کاری حجاب از سوی عوامل دشمن است لکن این مسئله برای روشنی و وضوح نیازمند آرامش و خواباندن غبار دارد. بودن مسئله حجاب و اولویت بودن آن در خطاب رسمی و تریبون‌های حاکمیتی همان خواست دشمن است‌. اساسا مزه مزه کردن کشف حجاب و جلو آمدن آنان ذیل یک فضای تند و داغ رخ می‌دهد. حوادث گذشته نشان داد و برخی به صراحت گفتند که بعد از حادثه مهسا این قدم هایی که برداشتیم به عقب برنخواهیم گشت! برادر عزیز! مسئله حجاب امر سیاسی است و نیازمند درک سیاسی و البته انسجام ملی در مواجهه با آن است اما داغ نمودن آن قطعا به ضرر ما تمام خواهد شد. آن هم با فضایی که ترسیم نمودید. زیرا بر سوتفاهم ها خواهد افزود و ما را دورتر خواهد ساخت. به واقعیت‌های میدان در دو سو بنگرید! آیا بازیگران این میدان ظرفیت چنین فرمایشی را دارند؟ آن هم در عصری که هستیم و ناتوان از رساندن صدا و منظور خود به چند قدم کنارمان؟ در نماز عید فطر مصلی تهران خواهران متعدد کم حجابی حضور داشتند که متوجه عمق مطلب و نگاه شما نخواهند شد و منظور شما را دریافت نخواهند کرد! آنها به محض شنیدن چنین تحلیل و الفاظی از شما دورتر خواهند شد و امکان تبیین محال! احساس می‌کنم ادبیاتی که تجویز نمودید و با آن به دنبال انسجام و بازیابی هویت هستید به دو قطبی جامعه خواهد افزود و فضا را غبارآلوده تر خواهد کرد و نزاعات را بیشتر چرا که ظرف امروز تاب چنین ادبیاتی را ندارد. در یادداشتی قبلا عرض کرده ام که قائلم به دلیل نیازمندی فوری به تبیین و دوری از سیاسی بازی‌های دامن‌گیر امروزی، می‌بایست از داغ کردن سیاسی فضای جامعه پرهیز کنیم و در صحنه عمومی با دو رویکرد به پیش برویم نخست تبیین فرهنگی آنچه مدنظرتان است و دوم برخورد مدبرانه انتظامی و قضایی. https://eitaa.com/atraf_man/619 پی نوشت: با عمده مقدمات و برخی دیگر از فرمایشات‌شان موافقم و درست می‌دانم لکن این توصیه و نتیجه‌گیری را کمی هیجانی تلقی میکنم. برادر کوچک. ارادت‌مند م.ص.صادقی - ۴.۲.۱۴۰۲ https://eitaa.com/atraf_man