آدام تبوری | بورکینافاسو #پارت_هفده محل گفت وگو: جاده نجف - كربلا تا قبل از سال ۲۰۰۸ روی تربت نماز نمی خواندم . طبیعی هم بود. قبل از آن شیعه نبودم؛ اما از خیلی قبل تر امام حسین را می شناختم؛ از روزهایی که درس دین می خواندم. مذهبم مالکی بود، ولی استادهایم به اهل بیت پیامبر علاقه داشتند. روزهای عاشورا عزاداری میکردند و برایمان درباره امام حسین حرف می زدند. حتی روز اربعین هم مراسم داشتیم. استادهایمان برایمان از قیام امام حسین علیه السلام حرف می زدند. همین مسائل باعث شد که من درباره شیعه ها و امام ها کنجکاو بشوم و شروع کنم به تحقیق. سال ۲۰۰۷ بود. به مرور تحقیقاتم رسید به احکام و حتی درباره مسح و سجده روی تربت هم تحقیق کردم. تا قبل از این طبیعی بود که روی تربت نماز نمی خواندم. سال ۲۰۰۸ دیگر از تحقیقاتم مطمئن شدم وشیعه شدم. مظلومیت امام حسین علیه السلام در این مسیر خیلی روی من تأثیر گذاشت . توی همین تحقیقات بود که با دشمنان اهل بیت علیهم السلام و هم بیشتر آشنا شدم. با معاویه که امام حسن علیه السلام را به زور مجبور به صلح کرد. قول داد که بعد از مرگش خلافت را به امام برگرداند، اما قولش را زیر پا گذاشت. این ظلم ها بود تا رسید به امام حسین علیہ السلام که سفر کرده بود نه برای جنگ؛ سفر کرده بود برای کمک به انسانها. همان مردمی که بعد حتی از یک کمک ساده هم دریغ کردند و تنهایش گذاشتند. با آن همه دشمن تنها ماند. آب را هم به رویش قطع کردند. این قبولش برای من خیلی سخت بود که فرزند عزیز پیامبر باشی، اما حتی برای آب خوردن هم اجازه نداشته باشی. این خیلی دلم را سوزاند. مگر پیامبر همین فرزندش را نگفته بود که سرور جوانان اهل بهشت است . حالا اما وقتی می آیم زیارت اربعین و عزت امام را می بینم، میفهمم که حرف پیامبر درست بوده و الآن اتفاق افتاده. همین الآن هم امام حسین علیه السلام سرور همه مردم اند. این را باید بیایی زیارت تا ببینی و بفهمی. #رمان #شب_چراغ #اربعین 🆔 °•| @avanolmonji |•° {✨🌺🌱}