🏴 درک معنای بندگی با مشاهده‌ی اباعبدالله الحسین علیه‌السلام 🔺 این‌ها همه #درس‌های شب #عاشورا است؛ #اباعبدالله علیه‌السلام می‌فرماید: «اُثنی علی ‌الله أحسن الثّناء»؛ من آن‌طوری‌که از آن بهتر نشود و #ملائکه هم نتوانند خدا را بشناسند و #شکرش را بکنند، من الآن آن‌جور خدا را #شکر می‌کنم. این #معجزه است. معجزه‌ی #علمی است. معجزه‌ی #امامتی است. منتهی چنین چیزی بحث نمی‌شود که #امام با گفتارش معجزه کرد. یعنی #پیامبری جدّش را شرح کرد؛ «سَنُلقی علیک قولاً ثقیلاً»؛ ( #مزمل :۵)، را #تفسیر کرد. یعنی من در حضور شما حاضران که می‌بینید در چه وضعی از #خطر قرار دارم، بالاترین تشکری را که فرشتگان بهشتی - که اصلاً به فکرشان رنجی نرسیده - اگر از خدا بکنند، من فوق آن خدا را شکر می‌کنم!. این است که شب عاشورا ملائکه متحیّر شدند که #بشر یعنی چه؟! ما نمی‌دانستیم! وقتی خدا فرمود: «اسجدوا لآدم»؛ ( #بقره :۳۴) نمی‌دانستیم یعنی چه؟ مگر #آدم کیست؟! مجسمه‌ی #آدمیت و #انسانیت که تلخیصش #عبودیت و #بندگی است، با این بیان تفسیر شد. این است که بعضی از شارحین* بزرگوار #زیارت_عاشورا می‌گویند: "أبا عبدالله" معنی دارد. تنها یک کُنْیه نیست که در #عرب برای هر کسی که یک فرزندی داشته باشد به اسم آن فرزند او را صدا می‌زنند. مثل ابوالحسن، ابوالقاسم، پدرقاسم، پدر حسن. بلکه "أبا عبدالله" یک معنایی دارد. یعنی اصلاً بشریت نمی‌دانست که خدا یعنی چه؟ اما اباعبدالله آن را تفسیر کرد: که ای مردم! همان‌طور که شما از درخت سیب و گلابی در بهترین نقاط جهان و خوش آب و هواترین جای جهان، از درخت‌های #نعمت خدا بچینید؛ من همان‌گونه از نیزه و تیری که پرتاب می‌شود و به بدنم می‌خورد؛ همان را می‌چینم و شکرخدا را می‌کنم!. تیر که پرتاب می‌شود من به بدنم که می‌خورد همان #لذت را می‌برم که شما از یک سیب و گلابی می‌برید!.... *[ #شفاء_الصدور_فی_شرح_زیارة_العاشور اثر مرحوم میرزا #ابوالفضل_طهرانی ؛ (۱۲۷۳-۱۳۱۷ق)] ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama