- بسم الله الرحمین الرحیم - سلام خانوم خانوما ؛ لنگ ظهر شده هاا بیدار نشدی هنوز ؟! نوتیف پیامش که رو گوشی نقش بست اخم هام توهم رفت چاره ای نداشتم باید جوابش میدادم : - سلاممم آقا عماد ! نه بابا فداتشم چه خوابی بیدارم ؛ خوبی ؟! ( از خودم ؛ از قربون صدقه های فیک ؛ از بغل و دیت مهمونی های دوره ای با عماد متنفرم ؛ از نقش عاشق و معشوق بازی کردن متنفرم ؛ از این اوضاع دربه داغونی که توش افتادم خیلی متنفرم ولی چاره ای ندارم باید ادامش بدم ؛ انقدر ادامه که ته خط برسم همونجایی که چند ساله تو حسرتش دارم گُر میگیرم ..) عماد : عشقم پاشو بزن بیرون روی ماهت ببینیم دیگه دلمون پوسید بخدا ! در جوابش فقط اوهومی گفتمو پاشدم حاظر شدم تا به کلاس امروز برسم .. نگاهم که به آیینه خورد یه غریبه ای رو دیدم که هیچ شباهتی به من نداشت ! من کی بودم ؟! داشتم چیکار میکردم با زندگی خودم و عماد ؟! تقصیر عماد چی بود ؟! من واقعا همون مریمِ دو سال پیشم ؟! کلی سوال جور و واجور تو ذهنم یورتمه سواری میکرد و من همه تلاشم میکردم بی توجه بهشون خودم مشغول وسایل رو میز آرایش کنم ‌. اما نمیشد ؛ تموم سلول های مغزم داشت از هم باز میشد ؛ گلوم داشت پاره میشد تا یه حرفی یه صدایی یه چیزی ازش بیرون بیاد تا آروم بگیره این منِ قبلی سرم بالا گرفتم زل زدم به آیینه : - هان ؟! چیه ؟! مگه همین نمیخاستی ؟! انتقام ! لعنتی تو همین میخواستی پس الان دردت چیه ؟! عذاب وجدان ؟! نه ؛ نه حقشونه ؛ هررر بلایی سرشون بیاد حقشونه ! اما ؛ اما عماد چی ؟! اون چه گناهی داشت ؟! عماد که تو این قصه نقشی نداشت .. #گلاریس #پارت‌اول لطفا بدون آیدی و منبع کپی نکنید ! ایتا : @aye_110