هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا ۚ كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ» سرزمین پاکیزه (و مستعد)، گیاهش به فرمان پروردگار مى روید؛ امّا سرزمین هاى ناپاک (و شوره زار)، جز گیاه اندک و بى ارزش، از آن نمى روید. این گونه آیات (خود) را براى گروهى که شکرگزارند، شرح مى دهیم. (سوره مبارکه اعراف/ آیه ۵۸) @ayehsobh

❇تفســــــیر ❇ در آیه بعد، براى این که گمان نشود یکنواخت بودن باران، دلیل آن است که همه سرزمین ها یکسان زنده مى شوند، و براى این که روشن گردد استعدادها و آمادگى هاى متفاوت سبب استفاده هاى مختلف از مواهب الهى مى شود، مى فرماید: سرزمین شیرین و پاکیزه، گیاهش به اذن پروردگارش مى روید (وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ). اما زمین هاى شوره زار و خبیث و زشت، چیزى جز گیاهان ناچیز و کم ارزش نمى رویاند (وَ الَّذی خَبُثَ لایَخْرُجُ إِلاّ نَکِداً). همچنین فرمان رستاخیز، گر چه سبب تجدید حیات و جان گرفتن انسان ها مى گردد، ولى همه انسان ها یکسان وارد محشر نمى شوند. آنها نیز همانند زمین هاى شیرین و شوره زار با هم متفاوتند، تفاوتى که از اعمال و عقائد و نیاتشان سرچشمه مى گیرد. و در پایان آیه مى فرماید: این چنین، آیات را براى کسانى که شکرگزارند، از آن استفاده مى کنند و راه هدایت را مى پویند، بیان مى کنیم (کَذلِکَ نُصَرِّفُ الآْیاتِ لِقَوْم یَشْکُرُونَ). 🌼🌼🌼 آیه فوق در حقیقت اشاره به یک مسأله مهم است که در زندگى این جهان و جهان دیگر در همه جا تجلى مى کند، و آن این که تنها فاعلیتِ فاعل براى به ثمر رسیدن، کافى نیست بلکه استعداد و قابلیتِ قابل نیز شرط است، از دانه هاى باران حیات بخش تر و لطیفتر تصور نمى شود، اما همین بارانى که در لطافت طبعش کلامى نیست در یک جا سبزه و گل مى رویاند و در جاى دیگر خس و خاشاک! (تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۵۸ سوره مبارکه اعراف) @ayehsobh

آیه ۵۸ سوره مبارکه اعراف استاد پرهیزگار @ayehsobh

تفســــــیر مُسَلَّم آیه مبارکه قرآن کریم: «وَلَا تَقُولُوا لِمَن يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَٰكِن لَّا تَشْعُرُونَ» و به آنهایی که در راه خدا کشته می شوند، مرده نگویید؛ بلکه آنها زنده اند، ولی شما نمی فهمید. (سوره مبارکه بقره/آیه ۱۵۴) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ» ما نوح را به سوى قومش فرستادیم. او گفت: «اى قوم من! (تنها) خداوند یگانه را پرستش کنید،که معبودى جز او براى شما نیست. (و اگر غیر او را عبادت کنید،) من بر شما از عذاب روز بزرگى مى ترسم!» (سوره مبارکه اعراف/ آیه ۵۹) @ayehsobh

❇تفســــــیر ❇ رسالت نوح، نخستین پیامبر اولو العزم همان طور که در آغاز این سوره گفته شد، در این سوره بعد از ذکر یک سلسله مسائل اساسى و کلى در زمینه خداشناسى، معاد، هدایت بشر و احساس مسئولیت، به سرگذشت جمعى از پیامبران بزرگ همانند نوح، هود، صالح، لوط، شعیب و بالاخره موسى بن عمران اشاره مى کند، تا نمونه هاى زنده این بحث ها را عملاً در لابلاى تاریخ پر ماجرا و عبرت انگیز آنان نشان دهد. نخست از سرگذشت نوح پیامبر(علیه السلام) شروع مى کند و قسمتى از گفتگوهاى او با قوم بت پرست، سرکش و ماجراجویش را شرح مى دهد. سرگذشت نوح(علیه السلام) در سوره هاى مختلفى از قرآن مانند سوره هود، انبیاء، مؤمنون و شعراء آمده است و سوره کوتاهى نیز در قرآن به نام سوره نوح داریم که هفتاد و یکمین سوره قرآن است. شرح کوشش هاى این پیامبر بزرگ و چگونگى ساختن کشتى و طوفان وحشتناک و غرق شدن مردم خودخواه و فاسد و بت پرست زمان او، در سوره هاى نامبرده مشروحاً بحث خواهد شد، در اینجا تنها فهرستى از آن در شش آیه آمده است: نخست مى فرماید: ما نوح را به سوى قومش فرستادیم (لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ). نخستین چیزى که نوح یادآور آنها شد، همان توجه به حقیقت توحید و نفى هر گونه بت پرستى بود، به آنها گفت: اى قوم من! خدا را بپرستید که هیچ معبودى جز او براى شما نیست (فَقالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهغَیْرُهُ). 🌼🌼🌼 شعار توحید نه تنها شعار نوح، که نخستین شعار همه پیامبران الهى بوده است، لذا در آیات متعددى از همین سوره و سوره هاى دیگر قرآن در آغاز دعوت بسیارى از پیامبران شعار: یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِله غَیْرُهُ: اى قوم خداوند یگانه را پرستش کنید که معبودى جز او براى شما نیست دیده مى شود. از این جمله ها به خوبى استفاده مى شود که بت پرستى مهم ترین خار بر سر راه سعادت همه انسان ها بوده است و این باغبان هاى توحید براى تربیت انواع گل ها و درختان پرثمر در سرزمین جوامع انسانى قبل از هر چیز دامن همت به کمر مى زدند تا با داس تعلیمات سازنده خود، این خارهاى مزاحم را ریشه کن سازند. مخصوصاً از آیه ۲۳ سوره نوح استفاده مى شود که مردم زمان نوح بت هاى مختلفى به نام ودّ، سواع، یغوث، یعوق و نسر داشته اند که شرح آنها به خواست خدا در ذیل همان آیه خواهد آمد. نوح پس از بیدار کردن فطرت هاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته گفت: من از عذاب روز بزرگى بر شما مى ترسم (إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْم عَظیم). منظور از مجازات روز بزرگ ممکن است همان طوفان معروف نوح(علیه السلام)باشد که کمتر مجازاتى به عظمت و وسعت آن دیده شده است. و نیز ممکن است اشاره به مجازات الهى در روز رستاخیز باشد; زیرا این تعبیر در قرآن مجید در هر دو معنى به کار رفته است، در سوره شعراء آیه ۱۸۹ مى خوانیم: فَأَخَذَهُمْ عَذابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ کانَ عَذابَ یَوْم عَظیم ، این آیه درباره مجازاتى است که قوم شعیب بر اثر تبهکارى ها در همین جهان گرفتار آن شدند، و در سوره مطففین آیات ۴ و ۵ مى خوانیم: أَ لا یَظُنُّ أُولئِکَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ * لِیَوْم عَظیم: آیا اینها گمان نمى کنند که براى روز بزرگى مبعوث خواهند شد. تعبیر به أَخافُ (مى ترسم گرفتار چنین مجازاتى شوید) بعد از ذکر مسأله شرک در آیه مورد بحث، ممکن است به خاطر این باشد که نوح(علیه السلام) مى خواهد به آنها بگوید اگر یقین به چنین مجازاتى نداشته باشید لااقل بیم آن هست، بنابراین، عقل اجازه نمى دهد با چنین احتمالى این راه را بپیمائید، و به استقبال چنین عذاب دردناکى بشتابید. (تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۵۹ سوره مبارکه اعراف) @ayehsobh

آیه ۵۹ سوره مبارکه اعراف استاد پرهیزگار @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ» (ولى) اشراف قومش (قوم نوح) به او گفتند:«ما تو را در گمراهى آشکارى مى بینیم.» (سوره مبارکه اعراف/ آیه ۶۰) @ayehsobh

❇تفســــــیر ❇ ولى قوم نوح(علیه السلام) به جاى این که از دعوت اصلاحى این پیامبر بزرگ که توأم با نهایت خیرخواهى بود استقبال کنند، به آئین توحید بپیوندند، و دست از ستم و فساد بردارند، جمعى از اشراف و ثروتمندانى که منافع خود را با بیدارى مردم در خطر مى دیدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانى ها و هوسبازى هاى خویش مشاهده مى کردند صریحاً در جواب نوح گفتند: ما تو را در گمراهى آشکار مى بینیم (قالَ الْمَلاَ ُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراکَ فی ضَلال مُبین). 🌼🌼🌼 «مَلاَ» معمولاً به جمعیتى گفته مى شوند که عقیده واحدى براى خود انتخاب کرده اند و اجتماع و شکوه ظاهرى آنها چشم ها را پر مى کند; زیرا ماده اصلى این لغت به معنى پر کردن است، و در قرآن مجید این تعبیر بیشتر در مورد جمعیت هاى خودخواه و خودکامه اى که ظاهرى آراسته، و باطنى آلوده دارند، و صحنه هاى مختلف اجتماع را با وجود خود پر مى کنند، اطلاق شده است. (تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۶۰ سوره مبارکه اعراف) @ayehsobh

آیه ۶۰ سوره مبارکه اعراف استاد پرهیزگار @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلَالَةٌ وَلَٰكِنِّي رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ» (حضرت نوح ع) گفت: «اى قوم من! من هیچگونه گمراهى ندارم. بلکه من فرستاده اى از جانب پروردگار جهانیانم. (سوره مبارکه اعراف/ آیه ۶۱) @ayehsobh

❇تفســــــیر ❇ اما نوح(علیه السلام) در برابر توهین و خشونت آنها با همان لحن آرام و متین و محبت آمیز خود در پاسخ آنها گفت: من نه تنها گمراه نیستم بلکه هیچ گونه نشانه اى از گمراهى در من وجود ندارد، بلکه من فرستاده پروردگار جهانیانم (قالَ یا قَوْمِ لَیْسَ بی ضَلالَةٌ وَ لکِنِّی رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ). اشاره به این که خدایان پراکنده اى که شما قائل شده اید و براى هر یک قلمرو حکومتى پنداشته اید، همانند خداى دریا، خداى آسمان، خداى صلح و جنگ و مانند اینها، همه بى اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانیان تنها خداوند یگانه یکتا است که خالق همه آنها مى باشد. (تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۶۱ سوره مبارکه اعراف) @ayehsobh