آیه ۶۸ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ در آیه بعد، مجازات شدید و دردناک آنها، در یک جمله کوتاه بیان شده است. مى فرماید: خداوند مردان و زنان منافق و همه کفار و افراد بى ایمان را وعده آتش جهنم داده (وَعَدَ اللّهُ الْمُنافِقینَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْکُفّارَ نارَ جَهَنَّمَ). آتش سوزانى که جاودانه در آن خواهند ماند (خالِدینَ فیها). و همین یک مجازات که تمام انواع عذاب ها و کیفرها را در بر دارد براى آنها کافى است (هِیَ حَسْبُهُمْ). به تعبیر دیگر، آنها نیاز به هیچ مجازات دیگرى ندارند; زیرا در دوزخ همه نوع عذاب جسمانى و روحانى وجود دارد. 🌼🌼🌼 در پایان آیه اضافه مى کند: خداوند آنها را از رحمت خود دور ساخته و عذاب همیشگى نصیبشان نموده است (وَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقیمٌ). بلکه این دورى از خداوند و بُعد از پروردگار، خود بزرگ ترین عذاب، و دردناک ترین کیفر براى آنها محسوب مى شود. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۶۸ سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «كَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ كَانُوا أَشَدَّ مِنكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلَاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلَاقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُم بِخَلَاقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِي خَاضُوا ۚ أُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ» (شما منافقان) همانند کسانى هستید که قبل از شما بودند (و راه نفاق پیمودند. بلکه) آنها از شما نیرومندتر و اموال و فرزندانشان بیشتر بود. آنها از بهره خود (از مواهب الهى در راه گناه و هوس) استفاده کردند. شما نیز از بهره خود، (در این راه) استفاده کردید، همان گونه که آنها استفاده کردند. شما (در کفر و نفاق و استهزاى مؤمنان) فرو رفتید، همان گونه که آنها فرورفتند. (و سرانجام) اعمالشان در دنیا وآخرت نابود شد و آنها همان زیانکارانند. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۶۹) @ayehsobh

آیه ۶۹ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ این آیه، براى بیدار ساختن این گروه از منافقان، آینه تاریخ را پیش روى آنها مى گذارد و با مقایسه زندگى آنان با منافقان و گردنکشان پیشین، عبرت انگیزترین درسها را به آنها مى دهد، مى فرماید: شما همانند منافقان پیشین هستید، و همان مسیر، برنامه و سرنوشت شوم را تعقیب مى کنید (کَالَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ). همانها که از نظر نیرو از شما قوى‌تر، و از نظر اموال و فرزندان از شما افزون‌تر بودند (کانُوا أَشَدَّ مِنْکُمْ قُوَّةً وَ أَکْثَرَ أَمْوالاً وَ أَوْلاداً). آنها از نصیب و بهره خود در دنیا، در طریق شهوات، آلودگى، گناه، فساد و تبهکارى، بهره گرفتند، شما منافقان این امت نیز، از نصیب و بهره خود همان گونه که منافقان پیشین بهره گرفته بودند، بهره بردارى کردید (فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُمْ بِخَلاقِکُمْ کَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ بِخَلاقِهِمْ). 🌼🌼🌼 خَلاق در لغت به معنى نصیب و بهره است، و چنان که راغب در مفردات مى گوید: از ریشه خُلق گرفته شده است (شاید به این جهت که انسان بهره هاى خود را متناسب خلق و خوى خود، در این جهان دریافت مى دارد). پس از آن مى گوید: شما در کفر و نفاق، سخریه و استهزاء مؤمنان، فرو رفتید، همان گونه که آنها در این امور فرو رفتند (وَ خُضْتُمْ کَالَّذی خاضُوا). سرانجام، پایان کار منافقان پیشین را، براى هشدار به گروه منافقان معاصر پیامبر(صلى الله علیه وآله)، و همه منافقان جهان، با دو جمله بیان مى کند: نخست این که آنها کسانى هستند که همه اعمالشان در دنیا و آخرت بر باد رفته و مى رود و هیچ نتیجه مثبتى از آن عائدشان نمى گردد (أُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الآْخِرَةِ). دیگر این که آنها زیانکاران حقیقى و خسران یافتگان واقعى هستند (وَ أُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ). آنها ممکن است استفاده هاى موقت و محدودى از اعمال نفاق آمیز خود ببرند، ولى اگر درست بنگریم مى بینیم، نه در زندگى این دنیا از این رهگذر طرفى مى بندند و نه در جهان دیگر بهره اى دارند، همان گونه که تاریخ اقوام پیشین این واقعیت را روشن مى سازد که چگونه نکبت‌هاى نفاق دامانشان را گرفت، و آنها را به زوال و نابودى کشاند، و عاقبت شوم و شرّشان روشنگر سرنوشت آنها در جهان دیگر است. هنگامى که مى بینیم آنها با آن همه امکانات و اموال و فرزندان، به جائى نرسیدند و اعمالشان به خاطر بى ریشه بودن، تحت تأثیر عامل نفاق، همگى حبط و نابود شد، شما که در سطحى پائین تر از آنها از نظر قدرت و توانائى قرار دارید، به طریق اولى به چنان سرنوشت شومى گرفتار خواهید شد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۶۹ سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وَأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ ۚ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ» آیا خبر کسانى که پیش از آنها بودند، به آنان نرسیده است؟! «قوم نوح» و «عاد» و «ثمود» و «قوم ابراهیم» و «اصحاب مَدیَن» [= قوم شعیب ]و «شهرهاى زیر و رو شده» [= شهرهاى قوم لوط]. (همان ها که) پیامبرانشان دلایل روشن براى آنان آوردند، (ولى نپذیرفتند.) خداوند هرگز به آنها ستم نکرد، امّا خودشان همواره بر خویشتن ستم مى کردند. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۷۰) @ayehsobh

آیه ۷۰ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ سرانجام روى سخن را به پیامبر(صلى الله علیه وآله)کرده، به عنوان استفهام انکارى چنین مى گوید: آیا این گروه منافق از سرنوشت امت‌هاى پیشین، قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و اصحاب مدین (قوم شعیب) و شهرهاى ویران شده قوم لوط با خبر نشدند (أَ لَمْ یَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوح وَ عاد وَ ثَمُودَ وَ قَوْمِ إِبْراهیمَ وَ أَصْحابِ مَدْیَنَ وَ الْمُؤْتَفِکاتِ). این اقوام، که روزگارى بخش‌هاى مهمى از جهان را در اختیار داشتند، هر کدام بر اثر تبهکارى و طغیان و سرکشى و فرار از حق و عدالت و پرداختن به انواع ظلم، بیدادگرى و فساد، به نوعى گرفتار کیفر الهى گشتند. 🌼🌼🌼 قوم نوح با امواج کوبنده طوفان و غرقاب، قوم عاد (قوم هود) به وسیله بادهاى تند و وحشت‌زا، قوم ثمود (قوم صالح) با زلزله‌هاى ویرانگر، قوم ابراهیم با سلب انواع نعمت‌ها، اصحاب مدین (قوم شعیب) به وسیله ابر آتشبار و قوم لوط با زیر و رو شدن شهرهاى آنان، همگى نابود شدند. تنها جسم‌هاى بى‌جان و استخوان‌هاى پوسیده در زیر خاک و یا در میان امواج آب، از آنان باقى ماند. اینها ماجراهاى تکان دهنده اى است که مطالعه و بررسى آن، هر انسانى را که کمترین احساس در قلب او باشد، تکان مى دهد. هر چند خداوند آنها را، هیچ‌گاه از لطف خود محروم نساخت و پیامبرانشان را با دلائل روشن براى هدایت آنان فرستاد (أَتَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ). ولى آنها، به هیچ یک از مواعظ و اندرزهاى این مردان الهى گوش فرا ندادند و براى زحمات طاقت فرسایشان، در راه روشنگرى خلق خدا ارجى ننهادند. بنابراین هرگز خداوند به آنها ستم نکرد، این خودشان بودند که به ـ خویشتن ستم روا داشتند! (فَما کانَ اللّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۷۰ سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

#کلیپ_تصویری 🌹 موضوع: به عالم برزخ رفتن یکی از علما و حوادث عالم برزخ و ارزش و اهمیت کار برای #قرآن 🎤 استاد #قرائتی @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ أُولَٰئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» مردان و زنان باایمان، ولىّ (و یار و یاور) یکدیگرند. امر به معروف و نهى از منکر مى کنند. نماز را برپا مى دارند و زکات را مى پردازند و خدا و پیامبرش را اطاعت مى کنند. بزودى خدا آنان را مورد رحمت (خویش) قرار مى دهد. خداوند توانا و حکیم است. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۷۱) @ayehsobh

آیه ۷۱ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ نشانه هاى مؤمنان راستین در آیات گذشته، علائم و جهات مشترک مردان و زنان منافق، مطرح گردید که در پنج قسمت خلاصه مى شد: امر به منکر، نهى از معروف، امساک و بخل، فراموش کردن خدا و مخالفت فرمان پروردگار. در آیات مورد بحث، علائم و نشانه‌هاى مردان و زنان با ایمان بیان شده است، که آن هم در پنج قسمت خلاصه مى شود و درست نقطه مقابل یکایک صفات منافقان است. آیه، از اینجا شروع مى کند: مردان و زنان با ایمان دوست، ولىّ و یار و یاور یکدیگرند (وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْض). جالب این که درباره منافقان نیامده بود که آنها اولیاء یکدیگر، بلکه جمله بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْض، که دلیل بر وحدت هدف و هماهنگى صفات و کردار است، به چشم مى خورد. اشاره به این که منافقان، هر چند در صف واحدى قرار دارند و گروه‌هاى مختلفشان در مشخصات و برنامه‌ها شریکند، اما روح مودّت و ولایت در میان آنها وجود ندارد! و هر گاه منافع شخصى آنان به خطر بیفتد، حتى به دوستان خود خیانت خواهند کرد. 🌼🌼🌼 پس از بیان این اصل کلّى، به شرح جزئیات صفات مؤمنان مى پردازد: ۱ ـ نخست مى گوید: آنها مردم را به نیکى‌ها دعوت مى کنند (یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ). ۲ ـ مردم را از زشتى‌ها، بدى‌ها و منکرات باز مى دارند (وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ). ۳ ـ آنها، به عکس منافقان که خدا را فراموش کرده بودند نماز را بر پا مى دارند (وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ). به یاد خدا هستند و با یاد و ذکر او، دل را روشن، و عقل را بیدار و آگاه مى دارند. ۴ ـ آنها، بر خلاف منافقان که افرادى بخیل هستند، بخشى از اموال خویش را در راه خدا و حمایت خلق خدا و بازسازى جامعه انفاق مى نمایند و زکات اموال خویش را مى پردازند (وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ). ۵ ـ منافقان فاسقند و سرکش و خارج از تحت فرمان حق، اما مؤمنان از فرمان خدا و پیامبر او اطاعت مى کنند (وَ یُطیعُونَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ). در پایان این آیه، اشاره به نخستین امتیاز مؤمنان از نظر نتیجه و پاداش کرده، مى گوید: خداوند آنها را به زودى مشمول رحمت خویش مى گرداند (أُولئِکَ سَیَرْحَمُهُمُ اللّهُ). کلمه رحمت که در اینجا ذکر شده، مفهومى بسیار وسیع دارد، که هر گونه خیر، برکت و سعادتى را در این جهان و جهان دیگر، در برمى گیرد و این جمله در حقیقت نقطه مقابل حال منافقان است که خداوند آنها را لعنت کرده و از رحمت خود دور ساخته است. شکّ نیست، وعده رحمت به مؤمنان از طرف خداوند، از هر نظر قطعى و اطمینان بخش است، زیرا او هم قدرت دارد و هم حکیم است (إِنَّ اللّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ). نه بدون علت وعده مى دهد و نه هنگامى که وعده داد، از انجام آن عاجز مى ماند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۷۱ سوره مبارکه توبه) @ayehsobh