هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِّمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ» اى مردم! اندرزى از سوى پروردگارتان براى شما آمده است. و درمانى براى آنچه در سینه هاست و هدایت و رحمتى است براى مؤمنان. (سوره مبارکه یونس/ آیه ۵۷) @ayehsobh

آیه ۵۷ سوره مبارکه یونس استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر قرآن رحمت بزرگ الهى در قسمتى از آیات گذشته، بحث هائى در زمینه قرآن و گوشه اى از مخالفت هاى مشرکان در آنها منعکس گردیده بود. در این آیات، به همین مناسبت سخن از قرآن به میان آمده. نخست به عنوان یک پیام همگانى و جهانى، تمام انسان ها را مخاطب ساخته مى گوید: اى مردم! از سوى پروردگارتان، موعظه و اندرزى براى شما آمده است (یا أَیُّهَا النّاسُ قَدْ جائَتْکُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ). و درمانى براى آنچه در سینه ها است (وَ شِفاءٌ لِما فِی الصُّدُورِ). و چیزى که مایه هدایت و راهنمائى است (وَ هُدىً). و رحمت براى مؤمنان است (وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ). در این آیه، چهار صفت براى قرآن بیان شده است، که براى فهم بیشتر باید نخست روى لغات آن تکیه کنیم. وعظ (و موعظه) نهى آمیخته به تهدید است، ولى ظاهراً معنى موعظه وسیع تر از این باشد. در واقع هر گونه اندرزى که در مخاطب تأثیر بگذارد، او را از بدى ها بترساند، و یا قلب او را متوجه نیکى ها گرداند، وعظ و موعظه نامیده مى شود. البته مفهوم این سخن، آن نیست که هر موعظه اى باید تأثیر داشته باشد، بلکه منظور آن است که بتواند در قلب هاى آماده چنین اثرى بگذارد. 🌼🌼🌼 منظور از شفا دادن بیمارى دل ها، و یا به تعبیر قرآن شفاى چیزى که در سینه ها است، همان آلودگى هاى معنوى و روحانى است، مانند: بخل، کینه، حسد، جبن، شرک، نفاق و امثال اینها، که همه از بیمارى هاى روحى و معنوى است. منظور از هدایت، راه یابى به سوى مقصود، یعنى تکامل و پیشرفت انسان در تمام جنبه هاى مثبت است. و منظور از رحمت، همان نعمت هاى مادّى و معنوى الهى است، که شامل حال انسان هاى شایسته مى شود، همان گونه که در کتاب مفردات مى خوانیم: رحمت هر گاه به خدا نسبت داده شود، به معنى نعمت بخشیدن او است، و هنگامى که به انسان ها نسبت داده شود، به معنى رقّت قلب و عطوفت است. قرآن است که نور هدایت را به دل ها مى تاباند. و نیز قرآن است که نعمت هاى الهى را بر فرد و جامعه نازل مى گرداند. على(علیه السلام) در گفتار جامع خود در نهج البلاغه، با رساترین تعبیرى این حقیقت را توضیح داده است، آنجا که مى فرماید: از قرآن براى بیمارى هاى خود شفا بطلبید، و به آن براى حل مشکلاتتان استعانت جوئید، چه این که در قرآن شفاى بزرگ ترین دردها است، که آن بیمارى کفر، نفاق، گمراهىو ضلالت است. و این خود مى رساند: قرآن، نسخه اى است براى بهبودى فرد و جامعه از انواع بیمارى هاى اخلاقى و اجتماعى. این همان حقیقتى است که مسلمانان آن را به دست فراموشى سپرده، و به جاى این که از این داروى شفابخش بهره گیرند، درمان خود را در مکتب هاى دیگر جستجو مى کنند. و این کتاب بزرگ آسمانى را فقط یک کتاب خواندنى قرار داده اند، نه اندیشیدنى و عمل کردنى! (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۷ سوره مبارکه یونس) @ayehsobh

🤲 دعای ندبه 🎙 با نوای سید مهدی میرداماد #کانون_شهدای_گمنام_مسجدالرسول_ص_مبارکه @shohadagomnamk

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ» بگو: «تنها به فضل خدا و رحمت او باید خوشحال شوند. که این،از تمام آنچه گردآورى مى کنند، بهتر است.» (سوره مبارکه یونس/ آیه ۵۸) @ayehsobh

آیه ۵۸ سوره مبارکه یونس استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر در آیه بعد، براى تکمیل این بحث و تأکید روى این نعمت بزرگ الهى، یعنى قرآن مجید، که از هر نعمتى برتر و بالاتر است، مى فرماید: بگو اى پیامبر این مردم به فضل پروردگار، و به رحمت بى پایان او و این کتاب بزرگ آسمانى که جامع همه نعمت ها است باید خشنود شوند (قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِکَ فَلْیَفْرَحُوا). نه به حجم ثروت ها، بزرگى مقام ها و فزونى قوم و قبیله هاشان. زیرا این سرمایه، از تمام آنچه آنها براى خود گردآورى کرده اند بهتر و بالاتر است (هُوَ خَیْرٌ مِمّا یَجْمَعُونَ) و هیچ یک از آنها قابل مقایسه با این نیست. 🌼🌼🌼 نکته: تفاوت فضل و رحمت در این که میان فضل و رحمت، که به آن اشاره شده است چه تفاوتى است؟ در میان مفسران گفتگو بسیار است: الف ـ بعضى فضل الهى را اشاره به نعمت هاى ظاهرى، و رحمت را اشاره به نعمت هاى باطنى دانسته اند. ب ـ بعضى دیگر گفته اند: فضل الهى آغاز نعمت، و رحمت او دوام نعمت است. البته با توجه به این که فضل به معنى بخشیدن نعمت مى باشد، و با توجه به این که ذکر رحمت پس از آن، باید چیزى اضافه بر آن بوده باشد، تفسیر فوق قابل درک است. بعضى دیگر احتمال داده اند: فضل اشاره به نعمت هاى بهشتى، و رحمت اشاره به آمرزش از گناه است. ج ـ این احتمال نیز داده شده که فضل، اشاره به نعمت عام پروردگار به دوست و دشمن مى باشد، و رحمت با توجه به کلمه لِلْمُؤْمِنِین که در آیه قبل به صورت قید رحمت، ذکر شده، اشاره به رحمت ویژه او نسبت به افراد باایمان است. تفسیر دیگرى که براى این دو ذکر شده این است که فضل پروردگار اشاره به مسأله ایمان، و رحمت اشاره به قرآن مجید است، که در آیه قبل از آن سخن گفته شد. البته، غالب این معانى با هم تضادى ندارند و ممکن است همه در مفهوم جامع فضل و رحمت جمع باشد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۸ سوره مبارکه یونس) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ لَكُم مِّن رِّزْقٍ فَجَعَلْتُم مِّنْهُ حَرَامًا وَحَلَالًا قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَكُمْ ۖ أَمْ عَلَى اللَّهِ تَفْتَرُونَ» بگو: «به من خبر بدهید (چرا) روزیهایى را که خداوند بر شما نازل کرده، بعضى از آن را حرام، و بعضى را حلال قرار داده اید؟!» بگو: «آیا خداوند به شما اجازه (چنین کارى) داده، یا بر خدا افترا مى بندید (و از پیش خود، حلال و حرام درست مى کنید)؟!» (سوره مبارکه یونس/ آیه ۵۹) @ayehsobh

❇ تفســــــیر همه جا ناظر او است! در آیات گذشته، سخن از قرآن، موعظه الهى و هدایت و رحمتى که در این کتاب آسمانى است در میان بود. در آیات مورد بحث، به همین مناسبت از قوانین ساختگى و خرافى، و احکام دروغین مشرکان سخن مى گوید.همه جا ناظر او است! زیرا کسى که ایمان به خدا دارد، و مى داند همه مواهب و ارزاق از ناحیه او است، باید این حقیقت را نیز بپذیرد که: بیان حکم این مواهب و مجاز و غیر مجاز آنها به دست پروردگار است، و بدون اذن و فرمان او دخالت در این کار ناروا است. در آیه مورد بحث، روى سخن را به پیامبرکرده، مى فرماید: بگو: به من خبر بدهید آیا روزى هائى را که خداوند بر شما نازل کرده دیده اید؟ که بعضى از ان را حلال و بعضى را حرام نموده اید (قُلْ أَ رَأَیْتُمْ ما أَنْزَلَ اللّهُ لَکُمْ مِنْ رِزْق فَجَعَلْتُمْ مِنْهُ حَراماً وَ حَلالاً). چرا این روزى هائى را که خداوند براى شما نازل کرده است، بعضى را حرام و بعضى را حلال قرار داده اید؟! و بر طبق سنن خرافى خود، پاره اى از چهارپایان را تحت عنوان سائبه، بحیره و وصیله و همچنین قسمتى از زراعت و محصول کشاورزى خود را تحریم نموده اید، و خود را از این نعمت هاى پاک محروم ساخته اید؟! به علاوه این مربوط به شما نیست که چه چیز حلال و چه چیز حرام باید باشد، این تنها در اختیار فرمان پروردگار و خالق آنها است، لذا در تعقیب آن مى افزاید: بگو: آیا خداوند به شما اجازه داده است چنین قوانینى را وضع کنید، یا بر خدا افترا مى بندید؟ (قُلْ آللّهُ أَذِنَ لَکُمْ أَمْ عَلَى اللّهِ تَفْتَرُونَ). یعنى این کار از دو صورت خارج نیست، و شقّ سوم ندارد: یا باید با اجازه پروردگار صورت گرفته باشد. و یا تهمت و افترا است، و چون احتمال اول منتفى است، بنابراین چیزى جز تهمت و افترا نمى تواند باشد. زیرا کسى که ایمان به خدا دارد و مى داند همه مواهب و ارزاق از ناحیه او است، باید این حقیقت را نیز بپذیرد که بیان حکم این مواهب و مجاز و غیر مجاز آنها به دست پروردگار است و بدون اذن و فرمان او دخالت در این کار ناروا است. 🌼🌼🌼 یعنى این کار از دو صورت خارج نیست و شقّ سوم ندارد: یا باید با اجازه پروردگار صورت گرفته باشد. و یا تهمت و افترا است، و چون احتمال اول منتفى است، بنابراین چیزى جز تهمت و افترا نمى تواند باشد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۹ سوره مبارکه یونس) @ayehsobh

آیه ۵۹ سوره مبارکه یونس استاد پرهیزگار @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَمَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ» آنها که بر خدا به دروغ افترا مى بندند، درباره (مجازاتِ) روز رستاخیز، چه گمان مى کنند؟! خداوند نسبت به همه مردم داراى فضل (و رحمت) است، امّا اکثر آنها سپاسگزارى نمى کنند. (سوره مبارکه یونس/ آیه ۶۰) @ayehsobh

❇ تفســــــیر اکنون که مسلّم شد، آنها با این احکام خرافى و ساختگى خود، علاوه بر محروم شدن از نعمت هاى الهى، تهمت و افترا به ساحت قدس پروردگار بسته اند، اضافه مى فرماید: آنها که بر خدا دروغ مى بندند، درباره مجازات روز قیامت چه مى اندیشند؟ آیا تأمینى براى رهائى از این کیفر دردناک به دست آورده اند؟ (وَ ما ظَنُّ الَّذینَ یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْکَذِبَ یَوْمَ الْقِیامَةِ). اما، خداوند فضل و رحمت گسترده اى بر مردم دارد (إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْل عَلَى النّاسِ). به همین دلیل آنها را در برابر این گونه اعمال زشتشان، فوراً کیفر نمى دهد. 🌼🌼🌼 آنها، به جاى این که از این مهلت الهى استفاده کنند و عبرت گیرند، شکر آن را به جا بیاورند، و به سوى خدا بازگردند، اکثر آنان غافلند. لذا مى فرماید: ولى اکثر آنها سپاس این نعمت بزرگ را به جا نمى آورند (وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لایَشْکُرُونَ). این احتمال نیز، در تفسیر این آیه وجود دارد که حلال بودن همه این مواهب و روزى ها (به جز اشیاء زیان بخش و ناپاک که استثناء شده)، خود یک نعمت بزرگ الهى است، و بسیارى از مردم به جاى سپاسگزارى در برابر این نعمت، ناسپاسى مى کنند، و با احکام خرافى و ممنوعیت هاى بى دلیل، خود را از آن محروم مى دارند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۶۰ سوره مبارکه یونس) @ayehsobh