❇ تفســــــیر سپس به مراحل دیگر از این رستاخیز بزرگ پرداخته، مى گوید: کتابى که نامه اعمال همه انسان ها است، در آنجا گذارده مى شود (وَ وُضِعَ الْکِتابُ). گنهکاران هنگامى که از محتواى آن آگاه مى شوند، وحشت زده خواهند شد به گونه‌اى که آثار وحشت را در چهره‌هاشان مى‌بینى (فَتَرَى الْمُجْرِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمّا فِیهِ). در این هنگام فریاد برآورده مى گویند: اى واى بر ما! این چه کتابى است؟! هیچ عمل کوچک و بزرگى نیست، مگر این که آن را احصا و شماره کرده است (وَ یَقُولُونَ یا وَیْلَتَنا ما لِهذَا الْکِتابِ لایُغادِرُ صَغِیرَةً وَ لا کَبِیرَةً إِلاّ أَحْصاها). همگى را مو به مو، به حساب آورده، ضبط کرده، و چیزى را فروگذار ننموده است. راستى چه وحشتناک است؟ ما همه این اعمال را به دست فراموشى سپرده بودیم، آن چنان که گاهى فکر مى کردیم، اصلاً خلافى از ما سر نزده، اما امروز مى‌بینیم بار مسئولیتمان بسیار سنگین، و سرنوشتمان تاریک است!. علاوه بر این سند کتبى، اصولاً همه اعمال خود را حاضر مى بینند! (وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً). 🌺🌺🌺 خوبى‌ها و بدى‌ها، ظلم‌ها و عدل‌ها، هرزگى‌ها و خیانت‌ها، همه و همه در برابر آنها تجسم مى یابد!. در واقع آنها گرفتار اعمال خودشان هستند: و پروردگار تو، به احدى ظلم نمى‌کند (وَ لایَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَداً). آنچه دامن آنها را مى گیرد کارهائى است که در این جهان انجام داده‌اند. بنابراین از چه کسى مى توانند گله کنند، جز از خودشان؟ (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۹ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه کهف آیه: ۴۹ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِي وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلًا» به یاد آرید زمانی را که به فرشتگان گفتیم: «برای آدم سجده کنید!» آنها همگی سجده کردند جز ابلیس -که از جن بود- و از فرمان پروردگارش بیرون شد آیا (با این حال،) او و فرزندانش را به جای من اولیای خود انتخاب می‌کنید، در حالی که آنها دشمن شما هستند؟! (فرمانبرداری از شیطان و فرزندانش به جای اطاعت خدا،) چه جایگزینی بدی است برای ستمکاران! (سوره مبارکه کهف/ آیه ۵۰) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

❇ تفســــــیر در آیات مختلف قرآن، کراراً از داستان آفرینش آدم و سجده فرشتگان براى او و سرپیچى ابلیس، سخن به میان آمده است، ولى همان گونه که قبلاً هم اشاره کرده ایم، این تکرارها همواره نکته‌هائى دارد،و در هر مورد نکته اى در نظر بوده است. به تعبیر دیگر، هر حادثه مهم ممکن است ابعاد مختلفى داشته باشد که ذکر آن در هر مورد، نظر به یکى از این ابعاد باشد. از آنجا که در بحث هاى گذشته، ضمن یک مثال عینى خارجى، چگونگى موضع گیرى ثروتمندان مستکبر و مغرور، در مقابل تهیدستان مستضعف، و عاقبت کار آنها تجسم یافته بود. و از آنجا که غرور از روز نخست، عامل اصلى انحراف و کفر و طغیان بوده است، در آیات مورد بحث از مسأله ابلیس و سرپیچى او از سجده بر آدم سخن به میان مى آورد، تا بدانیم از آغاز، غرور، سرچشمه کفر و طغیان بوده است. به علاوه این داستان، مشخص مى کند که انحرافات از وسوسه هاى شیطانى سرچشمه مى گیرد، و تسلیم شدن در برابر وسوسه هاى او ـ که از آغاز کمر دشمنى ما را بسته است ـ چقدر احمقانه است؟ 🌺🌺🌺 نخست مى گوید: به یاد آرید زمانى را که به فرشتگان گفتیم: براى آدم سجده کنید، آنها همگى سجده کردند جز ابلیس (وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدُوا لاِ دَمَ فَسَجَدُوا إِلاّ إِبْلِیسَ). این استثناء، ممکن است این توهم را به وجود آورد که ابلیس از جنس فرشتگان بود، در حالى که فرشتگان معصومند، پس چگونه او راه طغیان و کفر را پوئید؟! لذا بلا فاصله اضافه مى کند: او از جن بود، و سپس از فرمان پروردگارش خارج شد (کانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ). او از فرشتگان نبود، ولى به خاطر بندگى و اطاعت و قرب به پروردگار در صف فرشتگان جاى گرفت، و حتى شاید معلم آنان بود، اما به خاطر یک ساعت کبر و غرور، آن چنان سقوط کرد، که همه سرمایه معنویت خود را از دست، داد و رانده ترین و منفورترین موجود در درگاه خدا شد. سپس مى گوید: با این حال، آیا او و فرزندانش را به جاى من اولیاى خود انتخاب مى کنید؟! (أَ فَتَتَّخِذُونَهُ وَ ذُرِّیَّتَهُ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِی). در حالى که آنها دشمن شما هستند (وَ هُمْ لَکُمْ عَدُوٌّ). دشمنى سرسخت و قسم خورده، که تصمیم به گمراهى و بدبختى همه شما گرفته اند، و عداوت خود را از روز نخست، نسبت به پدرتان آدم آشکارا اظهار داشته اند. شیطان و فرزندانش را به جاى خدا پذیرا شدن بسیار بد است (بِئْسَ لِلظّالِمِینَ بَدَلاً). راستى چه زشت است که انسان خداى عالم و آگاه، رحیم و مهربان و فیض بخش را رها کند، و شیطان و دار و دسته اش را به جاى او بپذیرد، این زشت ترین انتخاب هاست، کدام عاقل دشمن را که از روز نخست، کمر به نابودیش بسته، و سوگند یاد کرده، به عنوان ولىّ، رهبر، راهنما و تکیه گاه مى پذیرد؟! (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۰ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه کهف آیه: ۵۰ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «مَّا أَشْهَدتُّهُمْ خَلْقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَا خَلْقَ أَنفُسِهِمْ وَمَا كُنتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُدًا» من هرگز آنها [= ابلیس و فرزندانش‌] را به هنگام آفرینش آسمان‌ها و زمین، و نه به هنگام آفرینش خودشان، حاضر نساختم! و من هیچ‌گاه گمراه‌کنندگان را دستیار خود قرار نمی‌دهم! (سوره مبارکه کهف/ آیه ۵۱) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

❇ تفســــــیر آیه بعد، دلیل دیگرى بر ابطال این پندار غلط اقامه مى کند، مى گوید: من ابلیس و فرزندانش را به هنگام آفرینش آسمان ها و زمین، و حتى به هنگام آفرینش نوع خودشان، در صحنه حاضر نساختم (ما أَشْهَدْتُهُمْ خَلْقَ السَّماواتِ وَ الاْ َرْضِ وَ لا خَلْقَ أَنْفُسِهِمْ). تا از آنها در آفرینش جهان کمک بگیریم یا از اسرار خلقت آگاه و مطلع شوند. بنابراین کسى که هیچ گونه دخالتى در آفرینش جهان و حتى نوع خود نداشته، و از اسرار و رموز خلقت به هیچ وجه آگاه نیست چگونه قابل ولایت یا پرستش است؟ و اصولاً ـ او چه قدرتى دارد؟ و چه نقشى مى تواند داشته باشد؟ او موجودى است ضعیف و ناتوان، و حتى ناآگاه از مسائل خویشتن؟ او چگونه مى تواند دیگران را رهبرى کند؟ و یا آنها را از مشکلات و گرفتارى ها رهائى بخشد؟! 🌺🌺🌺 و در پایان اضافه مى کند: من هرگز گمراه کنندگان را دستیار خود انتخاب نمى کنم (وَ ما کُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُداً). یعنى آفرینش، بر پایه راستى و درستى و هدایت است، موجودى که برنامه اش اضلال و افساد است در اداره این نظام، جائى نمى تواند داشته باشد; چرا که او درست در جهت مخالف نظام آفرینش و هستى است، او خرابکار است و ویرانگر، نه مصلح و تکامل آفرین. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۱ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه کهف آیه: ۵۱ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَيَوْمَ يَقُولُ نَادُوا شُرَكَائِيَ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُم مَّوْبِقًا» به خاطر بیاورید روزی را که (خداوند) می‌گوید: «همتایانی را که برای من می‌پنداشتید، بخوانید (تا به کمک شما بشتابند!)» ولی هر چه آنها را می‌خوانند، جوابشان نمی‌دهند؛ و در میان این دو گروه، کانون هلاکتی قرارداده‌ایم! (سوره مبارکه کهف/ آیه ۵۲) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

❇ تفســــــیر آیه بعد، مجدداً هشدار مى دهد که به خاطر بیاورید روزى را که خداوند مى‌فرماید شریک هائى را که براى من مى‌پنداشتید صدا بزنید تا به کمک شما بیایند (وَ یَوْمَ یَقُولُ نادُوا شُرَکائِیَ الَّذِینَ زَعَمْتُمْ). یک عمر دم از آنها مى زدید، و در آستانشان سجده مى نمودید، اکنون که امواج عذاب و کیفر اطراف شما را احاطه کرده، فریاد بزنید، لااقل ساعتى به کمکتان بشتابند. 🌺🌺🌺 آنها که گویا هنوز رسوبات افکار این دنیا را در مغز دارند فریاد مى زنند؛ آنها را مى خوانند، ولى این معبودهاى پندارى حتى پاسخ به نداى آنها نمى دهند تا چه رسد به این که به کمکشان بشتابند (فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیبُوا لَهُمْ). و ما در میان آنها کانون هلاکتى قرار داده ایم (وَ جَعَلْنا بَیْنَهُمْ مَوْبِقاً). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۲ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه کهف آیه: ۵۲ @ayehsobh

امام صادق علیه‌السلام: «هر كس حقيقت را از طريق #قرآن نشناسد؛ از فتنه‌ها بركنار نمى‌ماند.» 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 📖 هر روز صبح، یک آیه و تفسیر و صوت همان آیه از قرآن کریم را بخوانیم و بشنویم... 🕋 به کانال #هر_صبح_یک_آیه بپیوندید: 🔗 @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَرَأَىَ الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمْ يَجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا» و گنهکاران، آتش (دوزخ) را می‌بینند؛ و یقین می‌کنند که با آن درمی‌آمیزند، و هیچ گونه راه گریزی از آن نخواهند یافت. (سوره مبارکه کهف/ آیه ۵۳) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

❇ تفســــــیر آیه مورد بحث، سرانجام کار پیروان شیطان و مشرکان را چنین بیان مى کند: در آن روز، گنهکاران آتش دوزخ را مى بینند (وَ رَأَى الْمُجْرِمُونَ النّارَ). و آتشى که هرگز آن را باور نکرده بودند در برابر چشمان آنها آشکار مى شود. در اینجا پى به اشتباهات گذشته خود مى برند و یقین مى کنند که در آتش ورود خواهند کرد و هم آتش در آنها! (فَظَنُّوا أَنَّهُمْ مُواقِعُوها). و نیز به یقین مى فهمند هیچ گونه راه گریز از آن نخواهند یافت (وَ لَمْ یَجِدُوا عَنْها مَصْرِفاً). نه معبودهاى ساختگى شان به فریادشان مى رسند، نه شفاعت شفیعان درباره آنها مؤثر است، و نه با کذب و دروغ و یا توسل به زر و زور مى توانند از چنگال آتش دوزخ، آتشى که اعمالشان آن را شعله‌ور ساخته رهائى یابند. توجه به این نکته لازم است که جمله ظَنُّوا گر چه از ماده ظنّ است، ولى در اینجا و بسیارى موارد دیگر، به معنى یقین به کار مى رود. 🌺🌺🌺 ضمناً، کلمه مُواقِعُوها از ماده مواقعه به معنى وقوع بر یکدیگر است اشاره به این که هم آنها بر آتش مى افتند، و هم آتش بر آنها، هم آتش در آنها نفوذ مى کند و هم آنها در آتش; چرا که در آیات دیگر قرآن خوانده ایم گنهکاران خود هیزم آن آتشند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۳ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه کهف آیه: ۵۳ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِي هَذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٍ وَكَانَ الْإِنسَانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلًا» و در این قرآن، از هر گونه مثلی برای مردم بیان کرده‌ایم؛ ولی انسان بیش از هر چیز، به مجادله می‌پردازد! (سوره مبارکه کهف/ آیه ۵۴) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

❇ تفســــــیر این آیات، یک نوع نتیجه گیرى از مجموع بحث هاى گذشته و نیز اشاره اى به بحث هاى آینده است. آیه مى گوید: ما در این قرآن براى مردم، هر گونه مثلى را بیان کردیم (وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فِی هذَا الْقُرْآنِ لِلنّاسِ مِنْ کُلِّ مَثَل). از تاریخ تکان دهنده گذشتگان نمونه هاى مختلفى آوردیم، از حوادث دردناک زندگى آنها و خاطره هاى تلخ و شیرین تاریخ، در گوش مردم فرو خواندیم و آن قدر مسائل را زیر و رو کردیم، تا دل هائى که آماده پذیرش است، پذیراى حق گردد، و بر سایرین نیز اتمام حجت شود، و جائى براى ابهام باقى نماند. ولى با این حال، گروهى طغیانگر و سرکش، هرگز ایمان نیاوردند; چرا که انسان بیش از هر چیز به جدل مى پردازد (وَ کانَ الاْ ِنْسانُ أَکْثَرَ شَیْء جَدَلاً). 🌺🌺🌺 صَرَّفْنا از ماده تصریف به معنى تغییر و دگرگون ساختن و از حالى به حال دیگر درآوردن است، هدف، از این تعبیر، در آیه فوق آن است که ما در لباس هاى گوناگون و چهره هاى مختلف و به هر زبانى که امکان تأثیر در آن بوده، با مردم سخن گفته ایم. جَدَل به معنى گفتگوئى است که بر اساس نزاع و تسلط بر دیگرى صورت گیرد، و بنابراین مجادله به معنى آن است که دو نفر در برابر هم به جر و بحث و مشاجره برخیزند. این کلمه در اصل ـ به طورى که راغب مى گوید ـ از جَدَلْتُ الْحَبْلَ (طناب را محکم تابیدم) گرفته شده است، گوئى کسى که چنین سخنانى مى گوید، مى خواهد طرف مقابل را به زور از افکارش بپیچاند. بعضى نیز گفته اند: اصل جدال به معنى کشتى گرفتن و دیگرى را بر زمین افکندن است که در مشاجرات لفظى نیز به کار مى رود. ولى، منظور از انسان در اینجا انسان هاى تربیت نایافته است، و نظیر آن در قرآن فراوان است در این زمینه بحث مشروحى ذیل آیه 12 سوره یونس آورده ایم. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۴ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه کهف آیه: ۵۴ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن يُؤْمِنُوا إِذْ جَاءَهُمُ الْهُدَىَ وَيَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّا أَن تَأْتِيَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلًا» و چیزی مردم را بازنداشت از اینکه -وقتی هدایت به سراغشان آمد- ایمان بیاورند و از پروردگارشان طلب آمرزش کنند، جز اینکه (خیره‌سری کردند؛ گویی می‌خواستند) سرنوشت پیشینیان برای آنان بیاید، یا عذاب (الهی) در برابرشان قرار گیرد! (سوره مبارکه کهف/ آیه ۵۵) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

❇ تفســــــیر آیه بعد، مى گوید: با این همه مثال‌هاى گوناگون و بیانات تکان دهنده و منطق‌هاى متفاوت که باید در هر انسان آماده‌اى نفوذ کند، باز گروه کثیرى از مردم ایمان نیاوردند: مانع آنها از ایمان و استغفار از گناهان، به هنگامى که هدایت الهى به سویشان آمد، تنها این بود که انتظار سرنوشت پیشینیان را داشتند! (وَ ما مَنَعَ النّاسَ أَنْ یُؤْمِنُوا إِذْ جاءَهُمُ الْهُدى وَ یَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلاّ أَنْ تَأْتِیَهُمْ سُنَّةُ الاْ َوَّلِینَ). و یا عذاب الهى در برابر آنان قرار گیرد و با چشم خود آن را ببینند (أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذابُ قُبُلاً). 🌺🌺🌺 در حقیقت، این آیه، اشاره به آن است که این گروه لجوج و مغرور، با میل و اراده خود، هرگز ایمان نخواهند آورد، تنها در دو حالت ایمان مى آورند: نخست، زمانى که عذاب هاى دردناکى که اقوام پیشین را در برگرفت، آنها را فرو گیرد. دوم آن که لااقل عذاب الهى را با چشم خود مشاهده کنند، که این ایمان اضطرارى البته بى ارزش خواهد بود. توجه به این نکته نیز لازم است که این گونه اقوام گمراه، هرگز در انتظار چنین سرنوشتى نبوده اند، اما چون این سرنوشت براى آنها حتمى بوده، قرآن آن را به عنوان انتظار بیان کرده، و این یک نوع کنایه زیبا است، درست مثل این که ما به فرد سرکشى مى گوئیم: تو فقط مى خواهى مجازات شوى، یعنى مجازات سرنوشت حتمى تو است، آن چنان که گویا در انتظارش هستى. به هر حال، کار انسان سرکش و مغرور، گاه به جائى مى رسد که نه وحى آسمانى، نه تبلیغ مستمر انبیاء، نه مشاهده درس‌هاى عبرت در زندگى اجتماعى، و نه مطالعه تاریخ گذشتگان، هیچ کدام در او اثر نمى کند، تنها چوب خدا است که مى‌تواند او را بر سر عقل بیاورد، اما چه فایده که به هنگام نزول عذاب، درهاى توبه، بسته مى شود و راه بازگشت و استغفار نیست. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۵ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه کهف آیه: ۵۵ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَيُجَادِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَمَا أُنذِرُوا هُزُوًا» ما پیامبران را، جز به عنوان بشارت دهنده و انذار کننده، نمی‌فرستیم؛ اما کافران همواره مجادله به باطل می‌کنند، تا (به گمان خود،) حق را بوسیله آن از میان بردارند! و آیات ما، و مجازات‌هایی را که به آنان وعده داده شده است، به باد مسخره گرفتند! (سوره مبارکه کهف/ آیه ۵۶) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

❇ تفســــــیر سپس، براى دلدارى پیامبر(صلى الله علیه وآله) در برابر سماجت و لجاجت مخالفان مى فرماید: وظیفه تو تنها بشارت و انذار است، ما پیامبران را جز براى بشارت و انذار نمى فرستیم (وَ ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلِینَ إِلاّ مُبَشِّرِینَ وَ مُنْذِرِینَ). و اضافه مى کند: این مسأله تازه اى نیست که این گونه افراد، به مخالفت و استهزاء برخیزند، بلکه همواره افراد کافر لجوج، مجادله به باطل مى کنند، تا به گمان خود، حق را از میان ببرند و آیات ما و رستاخیز، عذاب و مجازات الهى را به باد استهزاء بگیرند (وَ یُجادِلُ الَّذِینَ کَفَرُوا بِالْباطِلِ لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَ اتَّخَذُوا آیاتِی وَ ما أُنْذِرُوا هُزُواً). 🌺🌺🌺 این احتمال، در تفسیر آیه نیز وجود دارد که خداوند مى فرماید: کار پیامبران اجبار و اکراه نیست، بلکه، وظیفه آنها بشارت و انذار است، اما تصمیم گیرى نهائى با خود مردم است، تا درست بیندیشند و عواقب کفر و ایمان را بنگرند و از روى اراده و تصمیم، ایمان بیاورند، نه این که عذاب الهى را در برابر چشم خود ببینند و اضطراراً اظهار ایمان کنند. اما متأسفانه، این آزادى و اختیار، که وسیله تکامل است، غالباً مورد سوء استفاده قرار گرفته، و طرفداران باطل به مجادله در برابر حق، برخاسته اند، گاه، از طریق مغالطه و گاه، از طریق استهزاء خواسته اند آئین حق را از میان ببرند، ولى همیشه دل هاى آماده اى پذیراى حق بوده، و به حمایت از آن برخاسته است، و این مبارزه حق و باطل، در طول تاریخ بوده و همچنان ادامه دارد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۶ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه کهف آیه: ۵۶ @ayehsobh