هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 « ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا» سپس (بار دیگر) از اسبابی (که در اختیار داشت) بهره گرفت... 🌺🌺🌺 «حَتَّىَ إِذَا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَىَ قَوْمٍ لَّمْ نَجْعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتْرًا» تا به خاستگاه خورشید رسید؛ (در آن جا) دید خورشید بر جمعیّتی طلوع می‌کند که در برابر (تابش) آفتاب، پوششی برای آنها قرار نداده بودیم (و هیچ گونه سایبانی نداشتند). (سوره مبارکه کهف/ آیه ۸۹_۹۰) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

❇ تفســــــیر ذو القرنین سفر خود را به غرب پایان داد، سپس عزم شرق کرد آن گونه که قرآن مى گوید: بعد از آن، از اسباب و وسائلى که در اختیار داشت مجدداً بهره گرفت (ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَباً). 🌺🌺🌺 و همچنان به راه خود ادامه داد، تا به خاستگاه خورشید رسید (حَتّى إِذا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ). در آنجا مشاهده کرد خورشید بر جمعیتى طلوع مى کند که در مقابل آفتاب براى آنها پوششى قرار نداده بودیم (وَجَدَها تَطْلُعُ عَلى قَوْم لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِها سِتْراً). این جمعیت در مرحله اى بسیار پائین، از زندگى انسانى بودند، یعنى برهنه زندگى مى کردند، و یا پوشش بسیار کمى که بدن آنها را از آفتاب نمى پوشانید، داشتند. بعضى از مفسران، این احتمال را نیز بعید ندانسته اند که آنها خانه و مسکنى نداشتند تا آنها را از تابش آفتاب بپوشاند. احتمال دیگرى که در تفسیر این جمله گفته اند، این است که سرزمین آنها یک بیابان فاقد کوه و درخت و پناهگاه بود، و چیزى که آنها را از آفتاب بپوشاند و سایه دهد در آن بیابان وجود نداشت. در عین حال، تفسیرهاى فوق، منافاتى با هم ندارند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۹_۹۰ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 « كَذَلِكَ وَقَدْ أَحَطْنَا بِمَا لَدَيْهِ خُبْرًا» (آری) اینچنین بود (کار ذو القرنین)! و ما به خوبی از امکاناتی که نزد او بود آگاه بودیم! (سوره مبارکه کهف/ آیه ۹۱) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

❇ تفســــــیر آرى این چنین بود کار ذو القرنین، و ما به خوبى مى دانیم او چه امکاناتى براى (پیشبرد اهداف خود) در اختیار داشت (کَذلِکَ وَ قَدْ أَحَطْنا بِما لَدَیْهِ خُبْراً). 🌺🌺🌺 بعضى از مفسران، این احتمال را در تفسیر آیه داده اند که جمله فوق، اشاره اى است به هدایت الهى، نسبت به ذو القرنین در برنامه ها و تلاش هایش. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۱ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه کهف آیه: ۸۹_۹۱ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 « ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا» (باز) از اسباب مهمّی (که در اختیار داشت) استفاده کرد... 🌺🌺🌺 «حَتَّىَ إِذَا بَلَغَ بَيْنَ السَّدَّيْنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوْمًا لَّا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ قَوْلًا» (و همچنان به راه خود ادامه داد) تا به میان دو کوه رسید؛ و در کنار آن دو (کوه) قومی را یافت که هیچ سخنی را نمی‌فهمیدند (و زبانشان مخصوص خودشان بود)! (سوره مبارکه کهف/ آیه ۹۲_۹۳) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

*تفسیر* بعد از این ماجرا باز از اسباب مهمى که در اختیار داشت بهره گرفت (ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَباً). 🌺🌺🌺 همچنان راه خود ادامه داد تا به میان دو کوه رسید و در آنجا گروهى غیر از آن دو گروه سابق یافت که هیچ سخنى را نمى فهمیدند (حَتّى إِذا بَلَغَ بَیْنَ السَّدَّیْنِ وَجَدَ مِنْ دُونِهِما قَوْماً لایَکادُونَ یَفْقَهُونَ قَوْلاً). اشاره به این که او به یک منطقه کوهستانى رسید و در آنجا جمعیتى (غیر از دو جمعیتى که در شرق و غرب یافته بود) مشاهده کرد که از نظر تمدن در سطح بسیار پائینى بودند; چرا که یکى از روشن‌ترین نشانه‌هاى تمدن انسانى، همان سخن گفتن او است. بعضى نیز این احتمال را داده اند که منظور از جمله لایَکادُونَ یَفْقَهُونَ قَوْلاً این نیست که آنها به زبان‌هاى معروف آشنا نبودند، بلکه آن‌ها محتواى سخن را درک نمى کردند، یعنى از نظر فکرى بسیار عقب مانده بودند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیات ۹۲ و ۹۳ سوره مبارکه کهف)

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه کهف آیه: ۹۲_۹۳ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 « قَالُوا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِنَّ يَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجًا عَلَىَ أَن تَجْعَلَ بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمْ سَدًّا» (آن گروه به او) گفتند: «ای ذو القرنین یأجوج و مأجوج در این سرزمین فساد می‌کنند؛ آیا ممکن است ما هزینه‌ای برای تو قرار دهیم، که میان ما و آن‌ها سدّی ایجاد کنی؟!» (سوره مبارکه کهف/ آیه ۹۴) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

❇ تفســــــیر در این هنگام، آن جمعیت که از ناحیه دشمنان خونخوار و سرسختى به نام یأجوج و مأجوج در عذاب بودند، مقدم ذو القرنین را که داراى قدرت و امکانات عظیمى بود، غنیمت شمردند، دست به دامن او زده گفتند: اى ذو القرنین! یأجوج و مأجوج در این سرزمین فساد مى کنند، آیا ممکن است ما هزینه اى در اختیار تو بگذاریم که میان ما و آنها سدّى ایجاد کنى ؟ (قالُوا یا ذَا الْقَرْنَیْنِ إِنَّ یَأْجُوجَ وَ مَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِی الاْ َرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَکَ خَرْجاً عَلى أَنْ تَجْعَلَ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ سَدّاً). 🌺🌺🌺 این گفتار آنها، با این که حداقل زبان ذو القرنین را نمى فهمیدند ممکن است از طریق علامت و اشاره بوده باشد و یا لغت بسیار ناقصى که نمى توان آن را به حساب آورد. این احتمال را نیز داده اند که تفاهم میان آنها به وسیله بعضى از مترجمین یا به الهام الهى، همچون سخن گفتن بعضى از پرندگان با سلیمان ، بوده است. به هر حال، از این جمله استفاده مى شود: آن جمعیت از نظر امکانات اقتصادى وضع خوبى داشتند، اما از نظر صنعت، فکر و نقشه ناتوان بودند، لذا حاضر شدند هزینه این سدّ مهم را بر عهده گیرند مشروط بر این که ذو القرنین طرح و ساختمان آن را پذیرا گردد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۴ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 « قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيْرٌ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ رَدْمًا» (ذو القرنین) گفت: «آنچه پروردگارم در اختیار من گذارده، بهتر است (از آنچه شما پیشنهاد می‌کنید)! مرا با نیرویی یاری دهید، تا میان شما و آن‌ها سدّ محکمی قرار دهم! (سوره مبارکه کهف/ آیه ۹۵) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

❇ تفســــــیر اما ذو القرنین در پاسخ آن‌ها چنین اظهار داشت: آنچه را خدا در اختیار من گذارده (از آنچه شما مى خواهید بگذارید) بهتر است و نیازى به کمک مالى شما ندارم (قالَ ما مَکَّنِّی فِیهِ رَبِّی خَیْرٌ). مرا با نیروئى یارى کنید، تا میان شما و این دو قوم مفسد، سدّ نیرومندى ایجاد کنم (فَأَعِینُونِی بِقُوَّة أَجْعَلْ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُمْ رَدْماً). رَدْم (بر وزن مرد) در اصل، به معنى پرکردن شکاف به وسیله سنگ است، ولى بعداً به معنى وسیع‌ترى که شامل هرگونه سدّ و حتى شامل وصله کردن لباس مى شود، گفته شده است. جمعى از مفسران معتقدند: رَدْم به سدّ محکم و نیرومند گفته مى شود و طبق این تفسیر ذو القرنین به آنها قول داد: بیش از آنچه انتظار دارند بنا کند. 🌺🌺🌺 ضمناً، باید توجه داشت سَدّ (بر وزن قد) و سُدّ (بر وزن خود) به یک معنى است و آن حائلى است که میان دو چیز ایجاد مى کنند، ولى به گفته راغب در مفردات، بعضى میان این دو فرق گذاشته اند، اولى را مصنوع انسان و دومى را حائل‌هاى طبیعى دانسته اند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۵ سوره مبارکه کهف) @ayehsobh