هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
🌹بسم الله الرحمن الرحیم 🌹
«وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا»
و در این کتاب (آسمانی) از اسماعیل (نیز) یاد کن، که او در وعدههایش صادق، و رسول و پیامبری (بزرگ) بود!
(سوره مبارکه مریم/ آیه ۵۴)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
❇ تفســــــیر
بعد از ابراهیم (علیه السلام) و فداکارىهاى او و همچنین اشاره کوتاهى که به فرازى از زندگى موسى (علیه السلام) شد، سخن از اسماعیل، بزرگترین فرزند ابراهیم(علیه السلام)، به میان مى آورد، و یاد ابراهیم (علیه السلام) را با یاد فرزندش اسماعیل، و برنامه هایش را با برنامههاى او تکمیل مىکند، و پنج صفت، از صفات برجسته او را که مىتواند براى همگان الگو باشد، بیان مى نماید.
🌺🌺🌺
روى سخن را به پیامبر(صلى الله علیه وآله) کرده مى گوید: در کتاب آسمانیت از اسماعیل یاد کن (وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ إِسْماعِیلَ).
که او در وعده هایش صادق بود (إِنَّهُ کانَ صادِقَ الْوَعْدِ).
و پیامبر عالى مقامى بود (وَ کانَ رَسُولاً نَبِیّاً).
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۴ سوره مبارکه مریم)
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
🌹بسم الله الرحمن الرحیم 🌹
«وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا»
او (اسماعیل ع) همواره خانوادهاش را به نماز و زکات فرمان میداد؛ و همواره مورد رضایت پروردگارش بود.
(سوره مبارکه مریم/ آیه ۵۵)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
❇ تفســــــیر
او همواره خانواده خود را به نماز و زکات امر مى کرد (وَ کانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ).
و همواره مورد رضایت پروردگارش بود (وَ کانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِیّاً).
در این دو آیه، صادق الوعد بودن، پیامبر عالى مقام بودن، امر به نماز و پیوند و رابطه با خالق داشتن، امر به زکات و رابطه با خلق خدا برقرار نمودن و بالاخره کارهائى انجام دادن که جلب خشنودى خدا را کند، از صفات این پیامبر بزرگ الهى شمرده شده است.
🌺🌺🌺
تکیه، روى وفاى به عهد، و توجه به تربیت خانواده، به اهمیت فوق العاده این دو وظیفه الهى اشاره مى کند که یکى قبل از مقام نبوت او ذکر شده و دیگرى بلافاصله بعد از مقام نبوت.
در حقیقت تا انسان صادق نباشد، محال است به مقام والاى رسالت برسد; چرا که اولین شرط این مقام آن است که وحى الهى را بى کم و کاست، به بندگانش برساند. و لذا، حتى افراد معدودى که مقام عصمت را در پاره اى از ابعادش در انبیاء انکار مى کنند، مسأله صدق پیامبران را به عنوان یک شرط اساسى پذیرفته اند، صدق و راستى در خبرها، در وعده ها و در همه چیز.
بدیهى است، هرگز منظور این نیست که: اسماعیل کار و زندگیش را تعطیل کرد، بلکه مفهومش این است که: در عین ادامه برنامه هایش مراقب آمدن شخص مزبور بود.
نکته دیگر که در اینجا قابل ذکر است این که با توصیف اسماعیل به مرضى بودن، در واقع اشاره به این حقیقت شده است که او در کل برنامه هایش رضایت خدا را جلب کرده بود.
اصولاً، نعمتى از این بالاتر نیست که معبود، مولا و خالق انسان از او راضى و خشنود باشد.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۵ سوره مبارکه مریم)
@ayehsobh
Mohsen Qaraati2_144189955862294295.mp3
زمان:
حجم:
1.98M
استاد قرائتی
موضوع: تفسیر قرآن
نوع:سخنرانی کوتاه
سوره مبارکه مریم
آیه: ۵۳_۵۵
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
🌹بسم الله الرحمن الرحیم 🌹
«وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا»
و در این کتاب، از ادریس (نیز) یاد کن. او بسیار راستگو و پیامبر (بزرگی) بود.
(سوره مبارکه مریم/ آیه ۵۶)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
❇ تفســــــیر
در آخرین قسمت از یادآورىهاى این سوره، سخن از ادریس (علیهالسلام) به میان آمده است.
نخست، مى گوید: در کتاب آسمانیت (قرآن) از ادریس یاد کن که او صدیق و پیامبر بود (وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ إِدْرِیسَ إِنَّهُ کانَ صِدِّیقاً نَبِیّاً).
صِدِّیق، به معنى شخص بسیار راستگو، تصدیق کننده آیات خداوند و تسلیم در برابر حق و حقیقت است.
🌺🌺🌺
طبق نقل بسیارى از مفسران، ادریس، جد پدر نوح است.
نام او در تورات، اخنوخ و در عربى ادریس مى باشد که بعضى آن را از ماده درس مىدانند؛ زیرا او اولین کسى بود که با قلم خط نوشت.
او علاوه بر مقام نبوت، به علم نجوم و حساب و هیئت احاطه داشت و نخستین کسى بود که طرز دوختن لباس را به انسان ها آموخت.
در مورد این پیامبر بزرگ، قرآن تنها دو بار ـ آن هم با اشارههاى کوتاه ـ سخن گفته است، یکى در آیات مورد بحث و دیگرى در سوره انبیاء آیات ۸۵ و ۸۶.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۶ سوره مبارکه مریم)
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
🌹بسم الله الرحمن الرحیم 🌹
«وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا»
و ما او را به مقام والایی رساندیم.
«أُولَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَىَ عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا»
آنها پیامبرانی بودند که خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود، از فرزندان آدم و از کسانی که با نوح بر کشتی سوار کردیم و از دودمان ابراهیم و یعقوب و از کسانی که هدایت کردیم و برگزیدیم. آنها کسانی بودند که وقتی آیات خداوند رحمان بر آنان خوانده میشد به خاک میافتادند، در حالی که سجده میکردند و گریان بودند.
(سوره مبارکه مریم/ آیه ۵۷ و ۵۸)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
❇ تفســــــیر
آنگاه به مقام بلندپایه او اشاره کرده مى گوید: ما او را به مقام بلندى رساندیم (وَ رَفَعْناهُ مَکاناً عَلِیّاً).
در این که منظور، عظمت مقام معنوى ادریس یا بلندى مکان حسى او است در میان مفسران گفتگو است.
بعضى همان گونه که ما انتخاب کردیم آن را اشاره به مقامات معنوى و درجات روحانى این پیامبر بزرگ مى دانند.
و بعضى معتقدند خداوند ادریس را همچون مسیح(علیه السلام) به آسمان برد و تعبیر مَکاناً عَلِیّاً را در آیه فوق اشاره به همین مى دانند.
ولى اطلاق کلمه مکان ، به مقامات معنوى، امرى متداول و معمول است.
🌺🌺🌺
پس از آن به صورت یک جمعبندى از تمام افتخاراتى که در آیات گذشته پیرامون انبیاء بزرگ و صفات و حالات آنها و مواهبى که خداوند به آنها داده بود، بیان گردید، چنین مى گوید: آنها پیامبرانى بودند که خداوند آنان را مشمول نعمت خود قرار داده بود (أُولئِکَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ).
که بعضى، از فرزندان آدم بودند، و بعضى از فرزندان کسانى که با نوح در کشتى سوار کردیم و بعضى از دودمان ابراهیم و اسرائیل (مِنْ ذُرِّیَّةِ آدَمَ وَ مِمَّنْ حَمَلْنا مَعَ نُوح وَ مِنْ ذُرِّیَّةِ إِبْراهِیمَ وَ إِسْرائِیلَ).
با این که همه این پیامبران از فرزندان آدم بودند، ولى با توجه به نزدیکى آنها به یکى از پیامبران بزرگ از آنان به عنوان ذریه ابراهیم و اسرائیل یاد شده و به این ترتیب، منظور از ذریه آدم در این آیه، ادریس است که طبق مشهور، جد پدر نوح پیامبر بود.
و منظور از ذریه کسانى که با نوح بر کشتى سوار شدند؛ ابراهیم(علیه السلام)است; زیرا ابراهیم(علیه السلام) از فرزندان سام (فرزند نوح) بوده.
و منظور از ذریه ابراهیم، اسحاق، اسماعیل و یعقوب است، و منظور از ذریه اسرائیل، موسى، هارون، زکریا، یحیى و عیسى مىباشد که در آیات گذشته به حالات آنها و بسیارى از صفات برجستهشان، اشاره شده.
سپس، این بحث را با یاد پیروان راستین این پیامبران بزرگ تکمیل کرده مى گوید: از کسانى که هدایت کردیم و برگزیدیم، افرادى مىباشند که وقتى آیات خداوند رحمان بر آنها خوانده شود، به خاک مى افتند در حالى که سجده مى کنند و سیلاب اشکشان سرازیر مى شود (وَ مِمَّنْ هَدَیْنا وَ اجْتَبَیْنا إِذا تُتْلى عَلَیْهِمْ آیاتُ الرَّحْمنِ خَرُّوا سُجَّداً وَ بُکِیّاً).
🌺🌺🌺
قابل توجه این که در آیات گذشته، سخن از مریم به میان آمد در حالى که او از انبیاء نبود، او از کسانى بود که در جمله مِمَّنْ هَدَیْنا داخل است، از مصادیق آن محسوب مى شود و در هر زمان و مکانى، مصداق یا مصداقهائى داشته و دارد.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۷ و ۵۸ سوره مبارکه مریم)
@ayehsobh
Mohsen Qaraati957_20427429114048.mp3
زمان:
حجم:
3.07M
استاد قرائتی
موضوع: تفسیر قرآن
نوع:سخنرانی کوتاه
سوره مبارکه مریم
آیه: ۵۶_۵۸
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
🌹بسم الله الرحمن الرحیم 🌹
«فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا»
امّا پس از آنان، فرزندان ناشایستهای روی کار آمدند که نماز را تباه کردند و از شهوات پیروی نمودند؛ و به زودی (مجازات) گمراهی خود را خواهند دید!
(سوره مبارکه مریم/ آیه ۵۹)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
❇ تفســــــیر
سپس، از گروهى که از مکتب انسان ساز انبیاء جدا شدند و پیروانى ناخلف از آب در آمدند، سخن مى گوید و قسمتى از اعمال زشت آنها را بر شمرده مى گوید: بعد از آنها فرزندان ناشایستهاى روى کار آمدند که نماز را ضایع کردند و از شهوات پیروى نمودند که به زودى مجازات گمراهى خود را خواهند دید (فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضاعُوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَواتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیّاً).
🌺🌺🌺
خَلْف (بر وزن برف) به معنى فرزندان ناصالح و به اصطلاح ناخلف است در حالى که خَلَف (بر وزن صدف) به معنى فرزند صالح است.
این جمله ممکن است اشاره به گروهى از بنى اسرائیل باشد که در طریق گمراهى گام نهاده، خدا را فراموش کردند، پیروى از شهوات را بر ذکر خدا ترجیح دادند، جهان را پر از فساد نمودند و سرانجام به نتیجه اعمال سوء خود در دنیا رسیدند و در آخرت نیز خواهند رسید.
در این که منظور از اضاعه صلاة در اینجا ترک نماز است و یا تأخیر از وقت آن؟ و یا انجام اعمالى که نماز را در جامعه ضایع کند؟ مفسران احتمالات مختلفى داده اند، ولى معنى اخیر، صحیح تر به نظر مى رسد.
اما چرا از میان تمام عبادات، روى نماز انگشت گذارده شده؟ شاید دلیل آن این باشد که نماز چنان که مى دانیم سدّى است در میان انسان و گناهان، هنگامى که این سدّ شکسته شد، غوطهور شدن در شهوات، نتیجه قطعى آن است.
و به تعبیر دیگر، همان گونه که پیامبران، ارتقاء مقام خود را از یاد خدا شروع کردند و به هنگامى که آیات خدا بر آنها خوانده مى شد به خاک مى افتادند و گریه مى کردند، این پیروان ناخلف سقوط و انحرافشان از فراموش کردن یاد خدا شروع شد.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۹ سوره مبارکه مریم)
@ayehsobh