تفسیر: قسمت عمده این سوره، بیان سرگذشت موسى(علیه السلام)، و بنى اسرائیل و مبارزه آن‌ها با فرعون و فرعونیان بود ولى آیات مورد بحث و آیات بعد، سخن از داستان آدم و حوا و مبارزه و دشمنى ابلیس با آنان مى‌گوید. شاید اشاره به این نکته باشد که مبارزه حق و باطل، منحصر به امروز و دیروز و موسى (علیه السلام) و فرعون نیست، از آغاز آفرینش آدم بوده و همچنان ادامه دارد. گر چه سرگذشت آدم و ابلیس بارها در قرآن آمده است، ولى در هر مورد آمیخته با نکته هاى تازه اى است. 🌺🌺🌺 در اینجا نخست از پیمان آدم با خدا سخن مى گوید، مى فرماید: ما از آدم قبلاً، عهد و پیمان گرفته بودیم ولى او فراموش کرد و بر سر پیمانش محکم نایستاد! (وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِیَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً). در این که منظور از این عهد کدام عهد است؟ بعضى گفته اند: فرمان خدا دائر به نزدیک نشدن به درخت ممنوع است، روایات متعددى نیز این تفسیر را تأئید مى کند. در حالى که بعضى از مفسران احتمالات دیگرى داده اند که آن‌ها را نیز مى توان از شاخ و برگ این معنى شمرد، مانند اخطار خداوند به آدم که شیطان دشمن سرسخت او است و از او نباید پیروى کند. و اما نسیان، در اینجا مسلماً به معنى فراموشى مطلق نیست; زیرا در فراموشى مطلق، عتاب و ملامتى وجود ندارد، بلکه یا به معنى ترک کردن است همان گونه که در تعبیرات روزمره به کسى که به عهد خودش وفا نکرده مى گوئیم: گویا عهد خود را فراموش کردى، یعنى ترک کردن تو همانند یک فرد فراموش کار است. و یا به معنى فراموشکارى هائى است که به خاطر کم توجهى و به اصطلاح ترک تحفظ پیدا مى شود. و منظور از عزم در اینجا تصمیم و اراده محکمى است که انسان را در برابر وسوسه هاى نیرومند شیطان حفظ کند. بدون شک آدم، مرتکب گناهى نشد، بلکه تنها ترک اولائى از او سر زد، یا به تعبیر دیگر، دوران سکونت آدم در بهشت دوران تکلیف نبود، بلکه یک دوران آزمایشى براى آماده شدن جهت زندگى در دنیا و پذیرش مسئولیت تکالیف بود. به خصوص این که نهى خداوند در اینجا جنبه ارشادى داشته; زیرا به او فرموده بود: اگر از درخت ممنوع بخورى، حتماً گرفتار زحمت فراوان خواهى شد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۱۵ سوره‌ مبارکه طه)

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 «وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىَ» و به یاد آور هنگامی را که به فرشتگان گفتیم: «برای آدم سجده کنید!» همگی سجده کردند؛ جز ابلیس که سرباز زد (و سجده نکرد)! (سوره مبارکه طه/ آیه ۱۱۶) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

تفسیر: آنگاه به بخش دیگر این داستان، اشاره کرده، مى گوید: به خاطر بیاورید هنگامى که به فرشتگان گفتیم: براى آدم سجده کنید، آن‌ها نیز همگى سجده کردند، جز ابلیس که امتناع ورزید (وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدُوا لاِ دَمَ فَسَجَدُوا إِلاّ إِبْلِیسَ أَبى). و از اینجا به خوبى مقام با عظمت آدم(علیه السلام) روشن مى شود، آدمى که مسجود فرشتگان بود، و مورد احترام این مخلوقات بزرگ پروردگار، ضمناً عداوت ابلیس با او از نخستین گام آشکار مى گردد، که او هرگز سر تعظیم در برابر عظمت آدم فرود نیاورد. 🌺🌺🌺 شک نیست، سجده به معنى پرستش، مخصوص خدا است، و غیر از خدا هیچ کس و هیچ چیز نمى تواند معبود باشد، بنابراین سجده فرشتگان در برابر خدا بود، منتهى به خاطر آفرینش این موجود با عظمت و یا سجده در اینجا به معنى خضوع و تواضع است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۱۶ سوره‌ مبارکه طه)

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه طه آیه: ۱۱۵_۱۱۶ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 «فَقُلْنَا يَا آدَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَىَ» پس گفتیم: «ای آدم! این (ابلیس) دشمن تو و (دشمن) همسر توست! مبادا شما را از بهشت بیرون کند؛ که به زحمت و رنج خواهی افتاد! (سوره مبارکه طه/ آیه ۱۱۷) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

تفسیر: در آیه بعد مى فرماید: ما در این موقع به آدم اخطار کردیم و گفتیم: اى آدم! با این برنامه، مسجّل شد که ابلیس دشمن تو و همسر تو است، مواظب باشید، مبادا شما را از بهشت بیرون کند که به درد و رنج خواهى افتاد (فَقُلْنا یا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَکَ وَ لِزَوْجِکَ فَلا یُخْرِجَنَّکُما مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقى). روشن است که جنّت در اینجا به معنى بهشت جاویدان سراى دیگر نیست که آن یک نقطه تکاملى است و بیرون آمدن و بازگشت به عقب در آن امکان ندارد. این جنت باغى بوده است داراى همه چیز از باغ هاى این جهان که به لطف پروردگار ناراحتى در آن وجود نداشته، و لذا خداوند به آدم اخطار مى کند: اگر از این نقطه امن و امان بیرون بروى به دردسر خواهى افتاد. تَشْقى از ماده شقاوت و یکى از معانى شقاوت درد و رنج است. 🌺🌺🌺 در اینجا سؤالى پیش مى آید که چرا خداوند نخست روى سخن را به هر دو یعنى آدم و حوا کرده و فرمود: فَلا یُخْرِجَنَّکُما مِنَ الْجَنَّةِ: شیطان شما دو نفر را از بهشت بیرون نکند ولى نتیجه بیرون آمدن را به صورت مفرد در مورد آدم گفته، مى گوید: فَتَشْقى: تو اى آدم به درد و رنج خواهى افتاد . این اختلاف تعبیر، ممکن است اشاره به این نکته باشد که درد و رنج ها در درجه اول متوجه آدم(علیه السلام) بود و حتى او وظیفه داشت مشکلات همسرش حوا را نیز به دوش کشد، و چنین بوده مسئولیت مردان از همان آغاز کار! یا این که چون عهد و پیمان از آغاز متوجه آدم(علیه السلام) بوده، نقطه پایان نیز متوجه او شده است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۱۷ سوره‌ مبارکه طه)

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 « إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعْرَىَ» (امّا تو در بهشت راحت هستی! و مزیّتش) برای تو این است که در آن گرسنه و برهنه نخواهی شد؛ 🌺🌺🌺 «وَأَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِيهَا وَلَا تَضْحَىَ» و در آن تشنه نمی‌شوی، و حرارت آفتاب آزارت نمی‌دهد!» (سوره مبارکه طه/ آیه ۱۱۸_۱۱۹) #هر_صبح_یک_آیه @ayehsobh

تفسیر: پس از آن خداوند آسایش بهشت، درد و رنج محیط بیرون آن را براى آدم چنین شرح مى دهد: تو در اینجا گرسنه نخواهى شد و برهنه نمى شوى (إِنَّ لَکَ أَلاّ تَجُوعَ فِیها وَ لاتَعْرى). 🌺🌺🌺 و تو در آن تشنه نخواهى شد و آفتاب سوزان آزارت نمى دهد (وَ أَنَّکَ لاتَظْمَؤُا فِیها وَ لاتَضْحى). در اینجا سئوالى براى مفسران مطرح شده و آن این که چرا در این آیات تشنگى با تابش آفتاب، و گرسنگى با برهنگى ذکر شده، در حالى که معمولاً تشنگى را با گرسنگى همراه مى آورند؟ در پاسخ این سؤال چنین گفته اند: میان تشنگى و تابش آفتاب پیوند انکارناپذیرى است. و اما جمع میان گرسنگى و برهنگى ممکن است به خاطر این باشد که گرسنگى نیز نوعى از برهنگى درون از غذا است! (بهتر این است که گفته شود برهنگى و گرسنگى دو نشانه مشخص فقر است که معمولاً با هم آورده مى شوند). به هر حال، در این دو آیه به چهار نیاز اصلى و ابتدائى انسان، یعنى نیاز به غذا، آب، لباس و مسکن (پوشش در مقابل آفتاب) اشاره شده است، تأمین این نیازمندى ها در بهشت به خاطر وفور نعمت بوده است، و در واقع ذکر این امور، توضیحى است براى آنچه در جمله فَتَشْقى (به زحمت خواهى افتاد) آمده است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱۱۸_۱۱۹ سوره‌ مبارکه طه)