#حضرت_رقیه #شب_سوم_محرم خودم را می‌کِشم سویت دو پایِ ناتوان را نَه غمم از یاد بُردم   طعنه‌های کودکان را نَه سرِ تو رفت و قولت نه   یقینم بود می‌آیی به عمه صبر دادی  دخترِ شیرین‌زبان را نَه تمام دختران خوابند زیرِ چادرِ عمه یتیمت را ببر  سربارم  اما  عمه‌جان را نَه خداصبرت دهد دیدی که می‌خندند بر وضعم که بر هر زخم طاقت داشتم  زخم زبان را نَه شنیدم غارتت کردند و عُریانت  به خود گفتم که دزدان را نمی‌بخشم  خصوصا ساربان را نَه حلالت می‌کنم ای تازیانه سنگ خاکستر حلالت می‌کنم ای خار  اما خیزان را نَه همینکه چوب می‌خوردی لبانم چاک می‌خوردند به او گفتم بزن من را  ولیکن آن دهان را نَه طنابی در تمام شهر دورِ گردنِ ما بود فقط گفتم بکش مویم  ولی این ریسمان را نَه گذشتم با مکافات از حراجیِ یهودی‌ها من عادت داشتم بر درد ، درد استخوان را نَه به من برمی‌خورَد ما سفره‌دارِ عالمی هستیم بیاندازید سویم سنگ  اما تکه نان را نَه اگرچه کودک و پیرش هولم دادند و مو کندند پدر بخشیدم آنان را   ولی پیرِزنان را نَه حسن لطفی @rozeh_1

#حضرت_رقیه #شب_سوم_محرم می‌کشم روی زمین پای پر از آبله را تا میان من و تو کم کنم این فاصله را سرِ نیزه ، وسط تشت طلا ، کنج تنور فرصتی نیست بگیرم سر پر مشغله را کاش دست تو کمی موی مرا شانه کند بلکه آرام کنی دختر بی حوصله را جان من فکر نکن قافیه را باخته ام خواستم پیش تو راحت بنویسم گله را بین بازار به اشکم همه می‌خندیدند دوست دارند چرا گریه ی در هلهله را کاش بودی و مرا باز بغل می کردی کاش بودی که بگیری يقه ی حرمله را عمه در هلهله ها گفت کجایی عباس؟ غیرت الله بیا ختم کن این غائله را عمه کوهیست که ما تکیه به او میکردیم مادری کرد ، که آرام کند قافله را خطبه ای خواند که بند دلشان را لرزاند شام حس کرد دم صحبت او زلزله را راستی واژه‌ی "یابن طلقا" یعنی چه؟ عمه آتش زده این سلسله ی باطله را او عقیله ست، صبور است، خدا حفظ کند دختر فاطمه ی عالمه ی فاضله را حسم این است که من دردسر قافله ام کاش با خود ببری دردسر قافله را می کشم منت اگر ناز مرا هم بکشی می کشم روی زمین پای پر از آبله را احمد ایرانی نسب @rozeh_1

#حضرت_رقیه #شب_سوم_محرم در اوج کودکی از زندگیْت سیر شدی سه سال فاطمه بودی، چقدر پیر شدی گناه کرده به فرض محال اگر پدرت تو که گناه نداری، چرا اسیر شدی؟ همین که با سرِ بر نیزه گفتگو کردی به ضرب سیلی نامرد سربه‌زیر شدی عمو کجاست که بر شانه‌اش تو را ببرد؟ در این میانه اگر خسته از مسیر شدی دمی جدا نشدی این سه سال از بابا امان از آن دم آخر که ناگزیر شدی چقدر پیش خدا شأن و منزلت داری که هرکه رو به تو انداخت دست‌گیر شدی برای بردن تو با سر آمده‌ست حسین میان خیل شهیدان تو بی‌نظیر شدی علی سلیمیان @rozeh_1

#حضرت_رقیه #شب_سوم_محرم لبهات را تا که نبینم خیزران بسته چشم مرا با دست هایش عمه جان بسته بهتر که وضع ما به چشمان تو واضح نیست دیدن ندارد باغِ گلهای خزان بسته زخم لبت را دیده، ورنه حرف ها دارد بابا اگرزخم لبم امشب دهان بسته خورشید من تا آمدی بارید چشمانم اینگونه شد که گونه ام رنگین کمان بسته من جای گریه بغض کردم دائماً از ترس راه گلویم را نگاه ساربان بسته آنکه کمربند تو را گودال غارت کرد حالا کمر برقتل کل کاروان بسته یک وقت بابایی نگویی به عمو عباس دست برادرزاده هایش را سنان بسته ما را سربازار که میبرد میگفتم ای کاش باشد چشم های شامیان بسته خرمافروشی که شده خنجرفروش شهر از بعد قتل و غارتت دیگر دکان بسته از آن شبی که گم شدم حرصش گرفته زجر سرتا ته صف را بهم با ریسمان بسته از لحظه ای که باعث لکنت زبانم شد با خنده میگوید به من «طفل زبان بسته» شعر از گروه یا مظلوم @rozeh_1

#حضرت_رقیه #شب_سوم_محرم بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا ای عزیز فاطمه اهلا و سهلا مرحبا اجر ویرانه نشینی را گرفتم از خدا شام بیچاره ببین خورشید تابان مرا بازهم کم گشت روی دشمن این دودمان گریه ی زهرایی ام خندید بر این دشمنان ای پدر با دست بسته فتح کردم شام را زنده کرده مرگ تدریجی من اسلام را پای دین با جان خریدم طعنه و دشنام را تا ابد رسوا نمودم ظلم بر ایتام را کوری چشم سقیفه شد جهادم مادری حیدری ام حیدری ام حیدری ام حیدری عالمی حیرت زده از صبر این دردانه شد شام ویرانه نشینم خواست ،خود ویرانه شد قصه ی عشق ِمیان ِما دوتا افسانه شد شمع من دیدی بدون تو چه با پروانه شد رفتی و غارت شده بال و پر پروانه ات شد زمین گیر ای پدر زهراترین ِ خانه ات باز هم لکنت زبان من ، زبانش وا شده می زند فریاد از هر چه ستم با ما شده بر سرم آمد پس از تو هر چه با زهرا شده مثل تو بعد عمو جان، قامت من تا شده آه که بانی ِ این روز سیاهم علقمه است کشته شامم ولیکن قتلگاهم علقمه است گل کجا و طاقت خار مغیلان ها کجا بلبل جنت کجا و کنج ویران ها کجا آه شهزاده کجا ، برّ و بیابان ها کجا من کجا ، هم صحبتی با نامسلمان ها کجا آه سهم آتش این خار مغیلان ها شود دخترت پایی ندارد تا به پایت پا شود آیه ی امن یجیبم ! جان تو من مضطرم ای یتیمی خانه ات ویران ،چه آوردی سرم من خودم هم مانده ام که یاس یا نیلوفرم کاش غساله نمیرد وقت غسل پیکرم شد چه فرخنده شبی ، مرغ از قفس آخر پرید زجر هم بر دست مزد ِ پای سنگینش رسید محمدحسین رحیمیان @rozeh_1

#حضرت_رقیه #شب_سوم_محرم   دیدند که یتیمم و بی آشنا زدند از کربلا به کوفه و شام بلا زدند تا دینشان ادا شود و نذرشان قبول بابا مرا برای رضای خدا زدند از هر کجا که قافله ی غم عبور کرد ما را به اسم خارجی آنجا صدا زدند بر پیکر تو نیزه و شمشیر و سنگ خورد ما را به تیغ زخم زبان ، ناسزا زدند با او نگفته ام تو هم اصلا به او نگو دور از نگاه عمه مرا بارها زدند از دست «زجر» ، زجر فراوان کشیده ام دستور می رسید از او هرکجا زدند سنگین شده است گوش من و درد می کند از بس میان راه مرا بی هوا زدند در قلبشان نبود مگر کینه از علی تنها به جرم فاطمه بودن مرا زدند مثل تو راضی ام به رضای خدا پدر یکبار هم گلایه نکردم چرا زدند کمیل کاشانی @rozeh_1

. #حضرت_رقیه سلام الله علیها چیزی نمانده از بدنم در سه‌سالگی خُرد است استخوان تنم در سه‌سالگی درگیرِ دردِ سوختنم در سه‌سالگی در قابِ چشم عمه، منم در سه‌سالگی تصویرِ سایه‌روشنِ دورانِ پیری‌ام بابا، سکینه گفت که غمدیده رفتی و وقتِ وداع با لب تفتیده رفتی و در خیمه خواب بودم و از دیده رفتی و من را بغل نکرده نبوسیده رفتی و این داغ مانده بر لبِ خشک و کویری‌ام دستِ فلک گذاشت به دوشم بنای زجر با خون کشید پنجه به مویم حنای زجر مُردم ز ترس در دلِ شب از صدای زجر از بس که مشت خورده‌ام از دست‌های زجر افتاد پیش پای تو دندانِ شیری‌ام با پا گلِ امید تو از خاک چید و بُرد موی مرا به دست گرفت و دوید‌و بُرد بر روی خارهای مغیلان کشید و بُرد نامرد بی هوا نفسم را برید و بُرد رحمی نکرد بر من و حالِ صغیری‌ام در های‌و‌هویِ عربده‌ی نیزه‌دارها در هم شکست شوکتِ سبزِ وقار‌ها مویی که خورد شانه ز دست تو بارها از کوفه تا به شام، به دستِ سوارها پنجه به پنجه رفت کمندِ حریری‌ام وا شد دری به سمت جسارت سه روز بعد ساعاتِ سخت داغ اسارت سه روز بعد بازارِ برده‌ها و جسارت سه روز بعد در چشم‌های هیزِ جماعت سه روز بعد تازه شروع شد غمِ تلخِ حقیری‌ام خاکم به سر، چه رفت سرِ خاندان تو یک سو زنان و سوی دگر کودکان تو مردانِ مست دور و بر خواهران تو یک شهر در مشایعتِ کاروان تو خندیده‌اند بر من و رختِ اسیری‌ام منزل به منزل از همه دشنام خورده‌ام ضرب لگد به سینه ز هر گام خورده‌ام مردانه سنگ از لب هر بام خورد‌ام از صبح جای هر که نزد شام خورده‌ام پهلو به گشنگی زده در شام، سیری‌ام آن سر که صبح بر سرِ نی آفتاب شد وقتِ غروب واردِ بزم شراب شد غصه به جای خود، دلم از غبطه آب شد ته‌مانده های راس تو سهمِ رباب شد حسرت اضافه شد به غمِ سربه‌زیری‌ام بزم شراب بود و شرر در دلم دوید حرفی جدید از دهنِ هرزه‌ای پرید گفتم به عمه‌ام وسطِ مجلسِ یزید چه بد نگاه می‌کند آن دلقکِ پلید مردک خیال کرده کنیزم، اجیری‌ام دستم، سرم، تمامِ تنم درد می‌کند تا مغز استخوان بدنم درد می‌کند حتی به بوسه‌ای دهنم درد می‌کند دیدی که پایِ آمدنم درد می‌کند با سر رسیده‌ای که در آغوش گیری‌ام در برگ‌ریزِ فصلِ خزان آمدی بیا ای بر لبم رسیده چو جان آمدی بیا بابای من چرا نگران آمدی بیا "ره گم نگشته خوش به نشان آمدی بیا" ای میهمان خسته به بزم فقیری‌ام حالا که آمدی شبِ دیدار... بگذریم از طعنه و شکنجه و آزار بگذریم از هرچه دیده‌ام سرِ بازار بگذریم ای از تنور آمده، بگذار بگذریم از این سکوتِ سردِ شبِ زمهریر‌ی‌ام ظهیر مومنی #پنجم_صفر #شب_سوم_محرم .

‍ . #زمینه #حضرت_رقیه #شام_شهادت_حضرت_رقیه جواب واویلا واویلا واویلا واویلا بند ۱ عمه بریز آب روان آهسته روی پیکرش آرام تر حرکت بده اعضای جسم لاغرش دست به بازویش نزن خرد شده از سلسله زخمی شده پایش ز بس دویده پشت قافله از کربلا تا شام و کوفه دویده منزل به منزل درد و محنت کشیده از درد یک شب هم راحت نخوابیده بند ۲ عمه بریز آب روان آهسته آهسته ولی انگار که افتاده ای یاد غریبیّ علی شب بود و حیدر مانده بود با گریه های کودکان میزد به سر میگفت که: اسما بریز آب روان حیدر بمیرد ورم کرده بازویت با چه شکسته در پشت در پهلویت با من نگفته بودی نیلی شد رویت محمدعلی انصاری✍ #پنجم_صفر #شب_سوم_محرم

🏴 اشعار #شب_سوم_محرم __________ #حضرت_رقیه مرثیه حضرت رقیه سلام الله علیها وقتی میان طشت زر وجه خدا تصویر شد آیات توحید لبت با خیزران تکفیر شد دیدم سرت بر شاخساری خشک جان تازه داد دیدم که خاک از خون پاکت جان گرفت؛ اکسیر شد حرهای بسیاری به درگاهت پناه آورده اند حتی شراب از عطر زلفت مست شد تطهیر شد آهم به جان نیزه و طشت و تنور افتاده است آهم سبب شد که سر تو نیز دامن گیر شد مرثیه هایت را در آغوشم گرفتم نیمه شب مرثیه هایت در نگاهم موبه‌مو تفسیر شد نظم جهان بعد از تو چون گیسوی من آشفته است بی نظمی زخم گلویت علت‌ تغییر شد هرچند دست کوچکم آزار دید از سلسله جانم میان سلسله گیسوی تو زنجیر شد مانند گیسوی تو در داغ علی اکبرت ریحانه ات بیش از حبیب بن مظاهر پیر شد چشمان شور شامیان دنیای من را چشم زد کابوس تلخ دختر شیرین زبان تعبیر شد مریم ترین آیات قرآن در خرابه جان سپرد خیلی شکوه شاهدخت کوچکت تحقیر شد شد قسمت اصغر هم آغوشی تو در بین قبر هجران آغوشت برای دخترت تقدیر شد از بس که زخمی شد تنم دیگر رقیه نیستم بر روی قبرم جای نامم، نام تو تحریر شد . 🔸شاعر: #محسن_حنیفی ______ 🔹 🏴 اشعار #شب_سوم_محرم __________ #حضرت_رقیه میان قافله من بیشتر یاد پدر کردم پدر نام تو بردن جرم بود و من خطر کردم میامد تازیانه بی مهابا سمت ما بابا شده دستم سیاه از بس که بر صورت سپر کردم پس از آنشب که از ناقه به روی خاک افتادم چه شبهایی که با درد کمر تا صبح سر کردم من از دوش عمو عباس رفتم زیر دست زجر ببین از کربلا تا شام را با که سفر کردم تو را با گریه من میخواستم در تشت زر رفتی لبت را خیزران بوسید من خیلی ضرر کردم اگرکه سوخته گیسویم و زخمیست ابرویم از آن باشد که از کوی یهودیها گذر کردم تو دندانت شکسته من سرم عمه دلش بابا مپرس از من چرا این‌گفتگو را مختصر کردم تو را که در بغل دارم دگر بالا چه کم دارم مرا با خود ببر که چادر رفتن به سر کردم . 🔸شاعر: #محمد_جواد_مطیع_ها ______ 🔹

. #شور جدید #حضرت_رقیه بند اول: زیبا رقیه حلما رقیه عشقت شیرینه واسه ی ما رقیه دنیا رقیه عقبی رقیه با خنده هات میخنده سقا رقیه عشق تو میشه /قاتل جونم تا ته دنیا /با تو می میمونم بی تو بودن رو/ من نمیتونم فرش راهت چشمام یارقیه دلخوشی دنیام یا رقیه ذکرتو میگیرم توی هیات با این دل شیدام یا رقیه بند دوم: محشر رقیه دلبر رقیه زندگیمه با تو زیبا تر رقیه کوثر رقیه سرور رقیه از تمومِ دنیایی بهتر رقیه هر چی که دارم/از نگاه تو سر میدم بانو /توی راه تو من یه سربازم/تو سپاه تو سفره هات رنگینه یا رقیه لطف تو دیرینه یا رقیه با همین اشکای تو روضت جنتم تضمینه یا رقیه شعروسبک: #علی_علی_بیگی #شب_سوم_محرم

#زمینه #سبک_تسبیحات_حضرت_زهرا #حضرت_رقیه #شب_سوم_محرم بابای من خوش آمدی به محفلم بابا داغ تو گشته مشکلم بابا با تو کنم راز دلم بابا بر خرابه نشین تو سر زدی در محفل من با سر آمدی ای مهربان بابای خوب من گوشه ی خرابه خوش آمدی مولاتی یا رقیه الحسین۴ بابای من دیدم که بشکسته جبین تو ناله و سوز پر طنین تو گریه ی خواهر حزین تو دیدم که دشمن سوی تو دوید شمر بی دین را خنجرش کشید از ظلم و کینه بین قتلگه رأس پاک تو از قفا برید مولاتی یا رقیه الحسین۴ بابای من نبودی از رو ناقه افتادم کس نرسید آن جا به فریادم دیدم که من در دام صیادم بابا زجر دون سویم آمده نگفت این از تبار احمده از کینه و ظلم و ستمگری بر دخترت تازیانه زده مولاتی یا رقیه الحسین۴ بابای من نبودی بابا دل من خون شد ظلم و ستم ز دشمن افزون شد صورت من ز کینه گلگون شد خسته ام دیگر من از این سفر داغ تو بر جانم زده شرر خسته ام از خود جان زینبت بابا به همراهت مرا ببر مولاتی یا رقیه الحسین۴ #زمینه_حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها #شهادت_حضرت_رقیه

#واحد #شب_سوم_محرم حاج حسن عطایی حضرت امام #زمان علیه السلام #امام_زمان •┈┈••✾••┈┈• @azizamhosen