در #محکومیت_اهانت_به_امام_رضا_ع #عشق_مقدس بغض ما سنگ می شود گاهی زندگی، ننگ می شود گاهی از شُکوه خرافه بیزاریم از سکوت کلافه بیزاریم قبله آسمان، امام رضا ضامن آهوان، امام رضا دل ما چشم خیس آهویت ما که شرمنده ایم از رویت... رحمت بی کران، امام رئوف دلبر مهربان، امام رئوف بازهم قحط چاره شد انگار جگری پاره پاره شد انگار خنجر هرزه، تیز تیز شده ست شهر ما شهر فتنه خیز شده ست هرزه های زمانه همدستند دزدهای شبانه همدستند ناگهان تیغ زهر داده شدند بهر هتک تو پُر اراده شدند دور و بر، قیل و قال می بارد شبهه، خوش خط و خال می بارد فتنه ای پشت فتنه می سازند گرگ و چوپان به گلّه می تازند من و تو زنده ایم و این خواری!؟ مرگ کو؟ مرگ و آبروداری... جگر کشته مُرده می جوشد غیرت زخم خورده می جوشد باز کابوس به هم خورده ست حرمله دست بر قلم برده ست! هرزگان، خاک بر سر آوردند از سه شعبه، قلم در آوردند! تیغ اوباش، زهر داده شده ست نسل مامون حرامزاده شده ست روضه هامان سیاسی اند همه درس زینب شناسی اند همه اُف به بی غیرتی که دم نزند یا در این روضه، ناله هم نزند پیش چشم من و تو، حق پژمرد حُرمت یک امام سیلی خورد باز هم خیمه گاه غارت شد به امام رضا جسارت شد کوفیان، چشم بر دِرَم دارند این قبیله، شُریح هم دارند! گفته باشیم و بین ما باشد! وای اگر بی ادب، رها باشد... وای اگر خون حق، طلب نشود وای اگر فتنه گر، ادب نشود داعش از خشم ما خبر دارد وای اگر شیعه، تیغ بر دارد هست خالی _ برای حُسن ختام!_ جای «نوّاب» و «طیّب» و «ضرغام» دل به راه شهید باید زد به دهان یزید باید زد سرِ این قصه، زلف حاشا نیست هر که کوتاه آید از ما نیست آنچه خالیست جای ضرغام است حکم «ساب الامام» ، اعدام است شاعر: #احمد_بابایی

در #محکومیت_اهانت_به_امام_رضا_ع #عشق_مقدس قلب اسیر عشق به شیطان نمی رسد هر عاشقی به منزل عرفان نمی رسد اهل نفاق را دل بیمار تا ابد با نسخه و طبیب به درمان نمی رسد از بذر حاصل آمده از نطفه ی حرام در شوره زار میوه ی ایمان نمی رسد از گرد و خاک اهل جهالت به آسمان خورشید را غبار به دامان نمی رسد از دور نه، ز یک وجبی، نور معرفت بر چشم مست باده ی عصیان نمی رسد آهو تو را شناخت و نشناخت دشمنت گاه آدمی به رتبه ی حیوان نمی رسد از کینه ی نمک به حرامان روزگار آسیب و لطمه ای به نمکدان نمی رسد از مردکی خدا زده، کوچک ترین گزند بر ساحت مقدس سلطان نمی رسد شرط قبول گشتن ایمان ولایت است پس منکرت به ساحل سامان نمی رسد اصلا به زعم من نسب نانجیب ها در خاک ما به حضرت سلمان نمی رسد شاعر: #رسول_رشیدی_راد

در #محکومیت_اهانت_به_امام_رضا_ع #عشق_مقدس جز خاک کوی دوست مرا تاج سر مباد بی نور گنبدش شب من را سحر مباد هر کس گرفت دامن او نامدار شد هر کس نشست در حرمش در به در مباد سلطان اگر رضاست! رعیّت شدن سزاست جز مُهرِ مهرِ یار به دل معتبر مباد ما را نسیم صبح حرم بیمه کرده است در دوزخ گناه جز اینم سپر مباد بیت المقدسم حرم پاک مشهد است ای عنکبوت زاده از اینت خبر مباد؟ تا بوده است بوده همین! عالم وجود: جز عرصه ی مقابله ی خیر و شر مباد با قیمت فروختنِ غیرت و شرف! ایکاش حاصلِ احدی سیم و زر مباد خرمای نخل میثم تمار خورده ایم نخل طلای کن! خَذَفی بیشتر مباد… شاعر: #محمدحسین_مهدی_پناه

#محکومیت_اهانت_به_امام_رضا_ع #عشق_مقدس ای بر تمام درد دو عالم دوا رضا ماییم رعیت و تویی سلطان ما رضا ای آنکه آشنای غریبان عالمی هستی غریب با دل دردآشنا رضا @hosenih آنکس که بود مهر تو در کنج سینه اش زهرا نموده است برایش دعا رضا لعنت به آنکه زخم به قلب تو می زند ای رحمت خدا به جانب خلق خدا رضا بس نا مقدس است کسی که تو را فروخت ای طُهر طاهر ای خلف مرتضا رضا این طایفه ز نطفه ناپاک آمدند نَبوَد عجب اهانت این اشقیا رضا @hosenih دریای تو نمی شود از پوز سگ نجس ظلمت کجا و شمس جمال تو یا رضا خرمای نخل کن ثمر گندم ری است این قوم ابن سعد و تو خون خدا رضا شاعر: #ناصر_شهریاری © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

#امام_زمان_عج_مناجات در #محکومیت_اهانت_به_امام_رضا_ع #عشق_مقدس طبیبی و تو شفایی دو چشم گریان را نگاه کن به من و بیمه کن دل و جان را تلاش میکنم از تو دمی جدا نشوم وَگرنَه دور بمانم مسیرِ جانان را @hosenih چراغِ نوکری اَم تا ابد خموش مباد تو نورِ معرفتی کلبه ی چراغان را "نفَس بده که برایت نفَس نفَس بزنم" هَماره غرقِ نیازیم، آهِ سوزان را به اشکِ نیمه شبی دلخوشیم، کز غمِ تو امید میرسد آخر، دلِ هراسان را بخاطر من و ما نه، بخاطر خوبان ببخش کوهِ گنه را، ببار باران را به هر که چهره نشان داده ای فدایت شد طواف میطلبد قبله گاهِ یاران را بیا به ماهِ کرامت، بحق شاهِ رئوف قبول کن به حریمِ وصال مهمان را دلم برای امامِ غریب، تنگ شده ولی ز شرمِ رخَش، سر نَهَم گریبان را سکوت، وقتِ اهانت به نور جایز نیست روا مباد مماشات، اهل ایمان را دوباره کینه ی مامونِ پَست، گُل کرده دوباره زهر چشانده طبیبِ دوران را ز دشمنِ رضوی، ناسزا بعید نبود چه زشت کرده اهانت شهِ خراسان را حرام زاده ندارد ارادتی به امام حیا و شرم نکردند حیِ سبحان را تمامِ کشورِ ما، مُلکِ ری برای شماست هنوز گندمِ ری، کرده مست عدوان را چه پربهاست ریاست که اِبنِ سعدِ لعین به نیزه برد سرِ سید شهیدان را @hosenih هنوز جان به تنش بود در تهِ گودال که قصدِ حمله نمودند، جمعِ نسوان را هنوز مانده به جا انتقامِ آن معجر که وحشیانه ربودند از سر دختر شاعر: #محمود_ژولیده © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

در #محکومیت_اهانت_به_امام_رضا_ع #امام_رضا_ع_مدح_و_ولادت #عشق_مقدس قلم بده بنویسم کمی برای حرم کبوترم که دلم رفته در هوای حرم قسم به هشتی ایوان باصفای حرم به تار و پود همان فرش نخ نمای حرم کسی که دشمن تنها پناه بی کس هاست همیشه ملعبه ی دست نامقدس هاست کسی که عقده شهرت نشسته در جانش به کفر می کشد آخر تمام ایمانش چه زود می رسد اما به خط پایانش حرام لقمه به تاراج رفته وجدانش کسی که دشمن آقای ما امام ، رضاست به روی فرش که نه روی خطّ قرمز ماست @hosenih چه زخم ها که نزد رسم چشم پوشی ها چه طعنه ها که شنیدیم پشت گوشی ها جهانیان همه سرمست باده نوشی ها دلیل شادی دشمن ، وطن فروشی ها وطن مزار شریف امام هشتم ماست امام هشتم ما تکیه گاه مردم ماست حرم نگو که امید دل پریشان است شکوه کعبه ی ما مرقد رضاجان است تمام دور فلک در مدار سلطان است حریم پاک خراسان نه قلب ایران است تمام خیر جهان دست توست می دانم مسیر عشق شما را درست می دانم عزیز فاطمه ماه نجیب یعنی تو جواب ناله ی امّن یجیب یعنی تو قرار آخر هر بی شکیب یعنی تو کسی نمانده نفهمد غریب یعنی تو کسی که جز تو دلش را به هر اشاره نداد نشان خادمی ات را به جشنواره نداد خدا به حرمتتان آبرو به ما بخشید تو خواستی که اجابت به هر دعا بخشید شفاعت تو رسید و چه جرم ها بخشید شب ولادتتان بود خلق را بخشید ورای درک قلم سرتر از حروفی تو پناه خسته دلان حضرت رئوفی تو منم که آمده ام در مسیرتان باشم کریم هستی و باید فقیرتان باشم کنار سفره ی خیر کثیرتان باشم شبیه آهوی زخمی اسیرتان باشم تویی تو مرهم غم های من ، بنفسی انت تمام عشق من آقای من بنفسی انت @hosenih به لطف نام شما یک به یک خدا داریم به احترام دعای شما بها داریم برای درد فراوان خود دوا داریم هر آنچه برکت از این روضه از شما داریم رضایت تو رضای خدای ماست رضا ع حریم پاک شما کربلای ماست رضا ع درون گوش فلک یا غریبتان جاری ست صدای زائر دل بی شکیبتان جاری ست میان صحن حرم عطر سیبتان جاری ست هنوز ناله ی یابن الشَّبیبتان جاری ست حسین گفتی و اشک از دو چشم ما بارید که ابر چشم ترم بین روضه ها بارید شاعر: #اسماعیل_شبرنگ © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

در #محکومیت_اهانت_به_امام_رضا_ع #عشق_مقدس امام، کار ندارد به نام، می بخشد رئوف، اوست که بر خاص و عام می بخشد به جنگِ بدخواهَش آمدم ولی چه کنم؟ من انتقام بگیرم امام می بخشد! @hosenih حرم ندیده چه می داند؟ این امام رئوف گدا هنوز نگفته سلام، می بخشد مجیز شاه بگو، طعنه بر امام بزن خودت ببین که از این دو کدام می بخشد همین تفاوت کافی ست بین شاه و امام که هست و نیستِ خود را امام می بخشد مدام توبه شکستی؟ بیا! یکی این جاست که عادت است برایش، مدام می بخشد تو زخم می زنی آن هم به که؟! امام رضا! که زخم های تو را التیام می بخشد؟ @hosenih بزن! که زخم تو هرچه عمیق تر باشد به دوستیِ محبان دوام می بخشد ولی اگر که پشیمان شدی حرم باز است بیا! امام علیه السلام می بخشد شاعر: #محمدحسین_ملکیان © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

#امام_رضا_ع_مدح_و_ولادت #امام_رضا_ع_مدح_و_مناجات در #محکومیت_اهانت_به_امام_رضا_ع #عشق_مقدس بده بر محبان کاظم بشارت که خیر تمام است در این ولادت سلام خداوند بر نجمه خاتون بر آن بانوی طاهر و با فضیلت رسیده امامی که با نوکری اش شدم صاحب عزت و با اصالت علی بن موسی الرضا المرتضی را چنان دوست دارم، ندارد نهایت کم از بچه آهوی وحشی صحراست کسی که نفهمیده اوصاف حضرت عذاب است پایان هر روسیاهی که بر ساحتش کرده باشد اهانت اهانت کننده بر او در سقوط است کم از عنکبوت است و از قوم لوط است @hosenih گدایم گدای علی بن موسی وجودم فدای علی بن موسی نگین چیست در این جهان و قیامت؟ به سینه ولای علی بن موسی هوای مرا از همان کودکی داشت فدای وفای علی بن موسی شده سالیانی است چون والدینم دلم مبتلای علی بن موسی در ایران به لطف خدا سربلندیم به زیر لوای علی بن موسی فقط از عنایات معصومه بوده شدم خاک پای علی بن موسی هر آنچه که شأن و مدارج گرفتیم از اولاد باب الحوائج گرفتیم @hosenih صلاة دل بنده، پابوس باشد به صحن امامی که در طوس باشد همان کس که گرمای عشقش به سینه همیشه عیان است و محسوس باشد جهان از قدومش پر از نور گشته جهان بی وجودش چو کابوس باشد در این روزگاری که تاریک و سرد است حریمش چنان نور فانوس باشد هر آنجا که باشد به یاد امام است دلی که به میخانه مأنوس باشد به بالین سلمانی اش، لحظه ی مرگ خودش رفت و نگذاشت مأیوس باشد به قول و قرارش عمل می کند او مرا وقت مرگم بغل می کند او @hosenih الهی که حبش به قلبم بماند به من طعم دیدار خود را چشاند دلم چون کبوتر به صحنش نشسته الهی دلم را ز صحنش نراند نشد قسمتم کربلا چند سال است ولی او بخواهد اگر، می تواند نمی دانم اصلا که امسال آقا به ماه محرم مرا می رساند؟ الهی بخواند خودش روضه ها را مرا مثل ابن شبیبش بداند الهی به آهی به غم های شاهی دلم را دوباره به مقتل کشاند بخواند از ارباب و آتش بگیرم برای لب خشک جدش بمیرم شاعر: #محمدجواد_شیرازی © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e