eitaa logo
عزیزم حسین♥️
3.1هزار دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
5.4هزار ویدیو
123 فایل
ا ﷽ ا تکثیرکانال تکثیرعشق ناب 💚 تمام ذرات وجود ما عشق ناب فاطمی است والحمدلله فاطمه ای که هستی اش هست به ماسوادهد رزق اگرکه میدهد به یمن اوخدا دهد ای عشق سربلندکه برنیزه میروی از حلقه کمندتو راه گریز نیست کانال دیگر @yaraliagham @qalalsadegh135
مشاهده در ایتا
دانلود
حالا که سیل غم بنا دارد بیاید کشتی نوحی لاجرم باید بیاید دل را به هرکه غیر او دادیم و گفتیم باز است این در هرکه میخواهد بیاید فریاد ایمان سر برآوردیم و با شک گفتیم منجی جمعه ای شاید بیاید شاید برای کوفیان عصر غیبت بد نیست گاهی استخاره بد بیاید بیراهه رفتیم و گمان کردیم کافی است روی ولا الضالین مومن "مد" بیاید در غیبتیم و ظاهرا فکر ظهوریم قبل از نود آخر چگونه صد بیاید؟ هی درد پشت درد ما دنبال درمان آخر نفهمیدیم او باید بیاید از دست ما گم کرد قافیه خودش را حق دارد اینکه ظرف صبرش سر بیاید علی اکبر نازک کار
غفلت از راه تو بی یار شدن هم دارد غرق در درهم و دینار شدن هم دارد خواب شهوانی ما عار شدن هم دارد "غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد از شما دور شدن زار شدن هم دارد" هر که از غیر خبر داد محلش ندهند هر که از عشق شد آزاد محلش ندهند نزند بنده چو فریاد محلش ندهند "هر که از چشم بیافتاد محلش ندهند عبد آلوده شدن خار شدن هم دارد" درد اینجاست که هر صبح نمی بینیمت غم عظماست که هر صبح نمی بینیمت سینه غوغاست که هر صبح نمی بینیمت "عیب از ماست که هر صبح نمی بینیمت چشم بیمار شده تار شدن هم دارد" ما ز هجران تو در اوج غریبی هستیم ما گرفتار بلایای عجیبی هستیم در به در، بی سر و سامان نهیبی هستیم "همه با درد به دنبال طبیبی هستیم دوری از کوی تو بیمار شدن هم دارد" دینمان گم شده ای یار دلت با ما نیست؟ نشده موعد دیدار؟ دلت با ما نیست؟ نوه ی حیدر کرار دلت با ما نیست؟ "ای طبیب همه انگار دلت باما نیست بدشدن حس دل آزار شدن هم دارد" اشک ها در اثر هجر شما جمع شده خون دل در دل مردان خدا جمع شده سوز و تاثیر ز الحان دعا جمع شده "آنقدر حرف در این سینه ی ما جمع شده این همه عقده تلمبار شدن هم دارد" همه ی ندبه کنان سائل این درگاهند از عطش سوخته افتاده میان راهند منتظر در صف دیدار رخت ای شاهند "از کریمان فقرا جود و کرم می خواهند لطف بسیار طلبکار شدن هم دارد" خسته ایم از غم هجران و جدایی آقا ذکر ما صبح وشب این است کجایی آقا کی رسد بر سر ما دست شفایی آقا "نکند منتظر مردن مایی آقا این بدی مانع دیدار شدن هم دارد" ما فقیریم فقیر غم دنیا هستیم در جوانی همه گیر غم دنیا هستیم بی سبب نیست شهیر غم دنیا هستیم "ما اسیریم، اسیر غم دنیا هستیم غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد" مجتبی قاسمی
|⇦•سورۀ والعصر علیک السلام.. ویژۀ میلادِ منجی عالم بشریت حضرت مهدی سلام الله علیه _ حاج محمود کریمی•✾• ┅═┄⊰༻🌼༺⊱┄═┅ 【توجه】: جهت استفاده ، متون حتماً به همراه صوت در اختیار دیگران قرار گیرد. ┅═┄⊰༻🌼༺⊱┄═┅ بیشتر از بیشتر از بیشتر میشود از عشق دلم ریشتر من که اویسم زِقَرَن آمدم وقت ندارم بخدا بیشتر لیلۀ قدر حسن عسکری کاش قرارِ تو شود بیشتر ناوک مژگان تو جام ما خون همه گردن آن نیشتر وای که دیوانه شدم یک کلام سورۀ والعصر علیک السلام همسفرِ هر سحرِ سامرا ای پسر خوش خبره سامرا ای نوۀ حضرت هادی سلام حصن تو در دوروبر سامرا درحرم تازۀ بابای تو جامعه خواندیم درِ سامرا کارگریش که نشد قسمتم رفتگرم رفتگرِ سامرا آمده ام تا بزنم یک دو جام مهدی موعود علیک السلام تا که پدر بر لب تو بوسه داد بوی گل نرگسی آورد باد در شب میلاد تو جودت شکفت لطف تو شد از سر عالم زیاد دم پر جبریل شدم بال زد بال زدم از درِ باب الجواد برد مرا اول شب کاظمین بُرد مرا کربُبَلا بامداد ای علوی جود و جوادی مرام سورۀ والعصر علیک السلام آمدم ای شاه پناهم بده خط امانی زِگناهم بده پنجره فولاد مرا راه داد جان رضا خوانده و راهم بده کنج حرم یا دم پایین پا باز از آن لطف نگاهم بده ماه مبارک منو دست تهی سوزِ جگر آتشِ آهم بده میرسد عطر رضوی بر مشام سورۀ والعصر علیک السلام کعبۀ هفتم شدُ حاجات داد بابِ حوائج شد و خیرات داد مادرِ من سفرۀ نذرش گرفت حاجت ما اکثر اوقات داد ندبۀ تعجیل فرج رزق ما با نفس جدۀ سادات داد افضل اعمال بود انتظار ذکرِ فرج حال مناجات داد من به مناجات توام مستدام سورۀ والعصر علیک السلام کاش که مردان ظهورت شویم صاحب یک سیرت و صورت شویم کاش که در غیبت تو استوار مثل زمان های حضورت شویم حضرت صادق تویی و کاش ما شیعۀ تو مردِ تنورت شویم گفت که دربانی تو میکند کاش کمی خاک عبورت شویم تو خود معراجی و ما زیر گام سورۀ والعصر علیک السلام با قدمت علم تناور شود علم و عمل ریشۀ باور شود شام غم جهل و خرافات ها بانفس باقریت حل شود فصل شکوفایی عقل است و دل جای روایات پیمبرشود نور زمین نور زمان سایه نور خاک از این معجزه ها زر شود لحظه شماریم برای قیام سورۀ والعصر علیک السلام دستِ منو برکت آبادیت از پر سجادۀ سجادیت لطف دعایِ تو شده مستدام بر سر ما سایۀ شمشادیت مثل علی بن حسینی تو و میرسد آوازۀ آزادیت فخر خدا میکند از سجده ات کاش شود مُحرم این وادیت رو به تو شد سجدۀ بیت الحرام سورۀ والعصر علیک السلام چشم تو در کارِ حسین است و بس کار تو تکرار حسین است و بس بیرق سنگین تو وقت قیام دست علمدارِ حسین است و بس ↫『بابُ الْحَرَم پایگاهِ متنِ روضه』 ــــــــــــــــــ ‼️هرگونه کپی برداری از متونِ روضه در سایت و کانال هایِ مرتبط با فضایِ روضه بدونِ ذکر منبع و درج آدرس سایت و کانال نبوده و مصداق بارز می باشد. ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ ↜ وب سایت↶ www.babolharam.net ↜سروش JOin↶ http://sapp.ir/babolharam_net ↜ایتا JOin↶ https://eitaa.com/babolharam_net ↜تلگرام JOin↶ https://t.me/babolharam_net ↜اینستاگرام↶ http://instagram.com/babolharam__net
سرود میلادِ موعود دل را صفا بده آمد بهارِ گل باشد دو چشمِ من در انتطارِ گل آئینه می رسد - گنجینه می رسد نورِ امامِ گل - در سینه می رسد مهدی بیا بیا ..... خورشیدِ عرش و فرش رخسارِ مهدی است اکنون بهشتِ جان گلزارِ مهدی است خورشیدِ جان دمید - آن بی نشان دمید از روی آسمان - دامن کشان دمید مهدی بیا بیا ..... امشب در آسمان نورِ دگر ببین در بیتِ عسکری شمس و قمر ببین نورٍ کرامت است - ماهِ امامت است بنشین به کوی او - وقتِ اقامت است مهدی بیا بیا ..... آئینه دارِ عشق چشمانِ نرگس است لبریزِ عطر و گل دامانِ نرجس است آمد به دلبری - سرو و صنوبری هرگز کسی ندید - اینگونه منظری مهدی بیا بیا ..... یاران رسیده است مهدیّ فاطمه تابیده نورِ او بر عاشقان همه چون گل شکفته است - رویش نهفته است از شوقِ دیدنش - چشمی نخفته است مهدی بیا بیا ..... جاءَالْحَق آمده باطل رود کنون خورشیدِ انتظار از پرده شد برون یارم ز ره رسید - خورشید و مه رسید در مصرِ عاشقان - یوسف ز چَه رسید مهدی بیا بیا ..... گردیده سامرا جنّت سرای دل خورشیدِ صبحِ حق آمد برای دل جانم جلا گرفت - بوی خدا گرفت از روی ماهِ او - هستی صفا گرفت مهدی بیا بیا ..... دل های عاشقان مشتاقِ روی اوست چشمانِ بی قرار همواره سوی اوست رویش سپیده است - خورشیدِ دیده است پیچیده این خبر - مهدی رسیده است مهدی بیا بیا ..... oo محمود تاری "یاسر"
در ولادت و مدح حضرت بقیّة الله الاعظم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) 💐🌹🌹🌹💐 امشب دل بیدارم دارد سحری دیگر وز زمزمه‌ام بر دل ماند اثری دیگر در سامره می‌بینم قرص قمری دیگر وز بیت ولا بر لب دارم خبری دیگر از نسل علی آمد خیر البشری دیگر یا آمنه آورده پیغامبری دیگر طوبا ثمر آورده سینا شجر آورده چشم همگان روشن نرجس پسر آورده من رحمت بیحد را در سامره می‌بینم من خلد مخلّد را در سامره می‌بینم من جلوه‌ء سرمد را در سامره می‌بینم من عبد مؤیّد را در سامره می‌بینم من طلعت احمد را در سامره می‌بینم من حسن محمّد را در سامره می‌بینم مرآت جمال حق، توحید تمام است او تا دهر، خدا دارد، بر خلق، امام است او ای گمشده پیدا شو پیدایش حق را بین آیینه شو و آنگاه آئینه‌ء یکتا بین رخسار دو صد یوسف در آن رخ زیبا بین بالای دو صد آدم در آن قد و بالا بین هم نوح پیمبر را در دامن دریا بین هم موسی عمران را در وادی سینا بین در یک رخ زیبا بین خوبان دو عالم را خوبان دو عالم نه، پیغمبر خاتم را امشب من و دل گشتیم در کوی گل نرگس بر گرد گل روی دلجوی گل نرگس خُلق نبوی دیدیم در خوی گل نرگس خوردیم شراب نور از جوی گل نرگس تا روی خدا دیدیم در روی گل نرگس دل گشته بهشت گل از بوی گل نرگس پیوسته سلام الله بر نرجس و مولودش بر نرجس و مولودش بر مهدی موعودش مهر رخ دلجویش هنگام سحر تابید روشنتر و زیباتر از قرص قمر تابید از قلب ملک سر زد در چشم بشر تابید گفتی یم هستی را پاکیزه گهر تابید چون شعله به کوه طور از شاخ شجر تابید هنگام طلوع فجر بر دست پدر تابید در طلعت او دیدند آئینه‌ء احمد را مانند علی می‌خواند قرآن محمّد را اوّل سخن توحید از خالق اکبر گفت هم حمد الهی کرد هم وصف پیمبر گفت هم آیه‌ء قرآن خواند هم مدحت حیدر گفت هم نام امامان را تا خویش سراسر گفت از ظاهر و باطن گفت از اوّل و آخر گفت آنگه به زبان دل آن حجّت داور گفت من شاهد و مشهودم من حجّت معبودم من مقصد و مقصودم من مهدی موعودم من طوطی گویای گلزار شهیدانم من روشنی چشم بیدار شهیدانم من آینهء سرخ رخسار شهیدانم من محییِ ایثار و آثار شهیدانم من وارث مظلوم انصار شهیدانم من منتقم خون سالار شهیدانم گلواژه‌ء "جاء الحق" بر دست جهانگیرم نقش "زهق الباطل" بر تیغه‌ء شمشیرم.... طوفان شده رام نوح از یمن ولای تو بشکافته دریا را موسی به عصای تو بر چرخ چهارم شد عیسی به هوای تو از چاه برون آمد یوسف به دعای تو داوود زبورش را خوانده به نوای تو یونس به دل ماهی مشغول ثنای تو قرآن به تو می نازد داور به تو می بالد زهرا به تو دل داده حیدر به تو می بالد ای سرمهء حورالعین از خاک سر کویت ای ملک دو گیتی پر از بانگ هیاهویت جان دو جهان بسته یکسر به سر مویت سی جزء کتاب الله بسم اللَّه ابرویت آیات ظفر نقش است، بر مصحف بازویت تصویر خدا پیدا در آینۀ رویت ای روی تو نادیده دل برده ز دلداران باز آ که براندازی بنیاد ستمکاران ای با همگان مونس ای در همه جا تنها ای بی تو ز خون دل دریا شده دامن‌ها تا چند زمام دین در سلطه‌ء رهزن ها؟ تا چند جهان لبریز از گریه و شیون‌ها؟ تا چند خزان حاکم در دامن گلشن‌ها؟ تا چند بود قرآن بر نیزه‌ء دشمن‌ها؟ ای نالۀ مظلومان در گوش تو یا مهدی ای پرچم ثارالله بر دوش تو یا مهدی توحید، ولایت، دین، ایمان، به تو می نازد تورات، زبور، انجیل، قرآن، به تو می نازد جود و کرم و عفو و غفران به تو می نازد فضل و شرف و علم و عرفان به تو می نازد جنّ و ملک و حور و انسان به تو می نازد بیش از همهء عالم ایران به تو می نازد من «میثم» این کویم اوصاف تو را گویم اوصاف تو را گویم تا وصل تو را جویم گلچین و تلفیقی از سه مسدّس ترکیب استاد سازگار
سلام نازترین مطلع تغزل ها سلام بازترین سفرة توسل ها سلام واسطة فیض، بین ما و خدا سلام تکیة مستحکم ِ توکل ها شبیه طور ، ظهورِ تو ظرف می خواهد عروسِ فاطمه دارد از این تحمل ها تو یک شبه به تکامل رسی میانِ رَحِم هنوز غرق تَحَیُر همه تعَقُل ها به غمزة تو گره وا شود زکارِگدا کریم نیست مُقَصِر در این تعلُل ها زیاس هایِ بهشتی به دستِ خود زهرا درست کرده برایِ تو تاجی از گُل ها شبیه ِ ماه، در این شامِ تار تابیدی به رویِ دامن نرجس چه ناز خوابیدی تکانِ پلک تو دل می برد ز دلبرها مقابل قدمت خاک می شود سرها فدای خندة بابای تو پدرهامان فدایِ مادرِ پاکت تمام مادرها ز «کاخِ روم » رسید و عروسِ زهرا شد نتیجه میدهد آخر عفاف ِ دخترها برایِ خواستِگاری زچادرش زهرا قواره کرد،برایِ عروس،معجرها از آن به بعد ملائک شدند خادمِ او به پیش مقدمش انداختند شهپرها رسید مژده عقیق یمن شدی نرجس تو انتخاب برای حسن شدی نرجس تمام دار وندارِ پیمبری مهدی ز انبیای الهی تو برتری مهدی به رویِ بازوی تو حک شده ست جاء الحق شبیه ِ آیة قرآن مطهری مهدی مگر نگفته ای الگویِ توست مادرِ تو بدونِ شک تو از او ارث میبری مهدی به ذوالفقار قسم وقت انتقام رِسَد تمامِ خلق ببینند حیدری مهدی ز ابروانِ بلندت وقار میریزد چنان عمویِ رشیدت دلاوری مهدی همینکه چشم تو شد باز ، فاطمه خندید خوش آمدی گل زیبایِ عسگری مهدی و ان یکاد بخوانید ماه آمده است تمام هستی زهرا ز راه آمده است زدستِ ناز تو ای ناز دار من چه کنم برای وصل توام بیقرار من چه کنم چقدر منتظرانِ تو در دلِ خاکند به طول اگر بکشد انتظار من چه کنم برایِ آمدنِ تو نکرده ام کاری برای آمدنت ای نگار من چه کنم ز بسکه دست گرفتی بدعادتم کردی زدستِ لطف توای سفره دار من چه کنم دلم هوای تورا کرده و زتو دورم به غیرِ گریة بی اختیار من چه کنم هزار بار زدم زیرِ عهدِ خود با تو ندارد عهدم اگر اعتبار من چه کنم رسیده نیمة شعبان چرا نمی آیی نموده ایم چراغان چرا نمی آیی بیا که گنبدِ خضراست دیده بر راهت بیا که حیدرِ تنهاست دیده بر راهت چقدر منتظران تو بیصدا رفتند نگاهِ مضطرب ماست دیده بر راهت قسم به خاکِ نشسته به چادرِ مادر سکوتِ غربتِ دنیاست دیده بر راهت هنوز نالة مادر به گوش می آید بیا که حضرت زهراست دیده بر راهت میانِ کوچه به دنبالِ گوشواره حسن شهیدِ سیلیِ اعداست دیده بر راهت میانِ گودی ِ مقتل حسین افتاده هنوز زیرِ لگد هاست دیده بر راهت برویِ نیزه به فرقی که واشده ازهم نگاهِ حضرتِ سقاست دیده برراهت میانِ بزمِ شراب و کنارِ تشت طلا هنوز زینب کبراست دیده بر راهت هنوز ِ یادِ گلویِ بریدة اصغر رباب ،در دلِ صحراست دیده بر راهت
هرکوچه وهرخانه‌ای ازعطر،چو باغی‌ست در سینهٔ هر اهل دل و دلشده داغی‌ست آویخته بر سر درِ هر خانه چراغی‌ست بر هر لبی از موعد و موعود، سراغی‌ست از شوق، همه رو به سوی میکده دارند یاری ز سفر، سوی وطن آمده دارند ای عطر بهشت از رخ تو ای گل نرگس ای روشنی محفل و ای رونق مجلس ای راز غمت درس مدرّس به مدارس تو منعم کل هستی و ما فرقهٔ مفلِس جزتو،به زمان نیست کسی مصلح وصاحب یا مهدیِ بِن عسکری ای حاضر غائب! تو در پی خود، قافله در قافله داری در سلسلهٔ زلف، دو صد سلسله داری با آن‌که خود از منتظرانت گله داری سوگند به آن اشک که در نافله داری با یک نگه خود مس ما را تو طلا کن آن چشم که روی تو ببیند تو عطا کن بشکسته ببین سنگ گنه بال و پر از ما کس نیست در این قافله، وامانده‌تر از ما ما بی‌خبریم از تو و تو باخبر از ما ما منتظِر و خونْ دلت ای منتظَر از ما ما شب‌زده‌ایم و تو همان صبح سپیدی تنها تو پناهی، تو نویدی، تو امیدی عشق ابدی و ازلی با تو بیاید شادی ز جهان رفته، ولی با تو بیاید آرامش بین‌المللی با تو بیاید ای عِدلِ علی! عَدلِ علی با تو بیاید عمری‌ست که در بوتهٔ عشقت بگدازیم هر کس به کسی نازد و ما هم به تو نازیم هرچند که ما بهره‌ور از فیض حضوریم داریم حضور تو و مشتاق ظهوریم نزدیک، تو بر مایی و ماییم که دوریم با دیدهٔ آلوده چه بینیم؟ که کوریم در کوه و بیابان ز چه رو در به دری تو؟ هم منتظِر مایی و هم منتظَری تو... استاد علی انسانی
خوشا لحظه ای بال و پر داشتن سر کوی دلبر گذر داشتن خوشا با خدا بودن و زیستن به یاد خدا چشم تر داشتن همیشه به سوی خدا رو زدن همیشه صفای سحر داشتن چه خوب است عاشق ز معشوق خویش تمنای یک دم نظر داشتن چه خوب است دنبال تو آمدن و از جایگاهت خبر داشتن چه خوب است دائم صدایت زدن همیشه هوایت به سر داشتن چه خوب است یک شب به همراه تو به سرداب تو یک سفر داشتن من امشب هوای تو دارم به سر کرم کن مرا در کنارت ببر در آسمان در سحر باز شد فرشته مهیای پرواز شد ملک در دل آسمان زد صدا: و میلاد خورشید آغاز شد شنیدم شبیه کلیم آمدی و موسایی تو خبرساز شد حسن بر گل روی تو خنده زد پدر با وجودت سرافراز شد برای دل مادر پاک تو زمان سحر کشف صد راز شد رسیدی و در سجده افتادی و زبانت به توحید حق باز شد پدر با تو می گفت ناگفتنی چه اسرارهایی که ابراز شد تو باطل ستیزی تو جاءالحقی ولی خدا حجت مطلقی کنار دلم گاه گاهی بیا تو از جاده های الهی بیا سیاه گناهم بیا نور عشق در این دورۀ روسیاهی بیا بیا از مدینه بیا از نجف بیا از دل این دو راهی بیا اگر چه فراهم نگشته هنوز برای قیامت سپاهی بیا بگو کی مرا می بری با خودت چه روزی چه سالی چه ماهی بیا ببین حال و روز دل شیعه را شده کشته ی بی گناهی بیا اگر تو نیایی چه کس می شود ؟ برای دل ما پناهی ؟ بیا بیا قبل از اینکه بیاید اجل بگیری مرا لحظه ای در بغل مرا گاه در خاطرت فرض کن مرا گرد و خاک درت فرض کن من از چشم پاک تو افتاده ام مرا اشک چشم ترت فرض کن من ِروسیاه زمین خورده را سیاهیّ در لشگرت فرض کن اگر اولین عاشقت نیستم مرا عاشق آخرت فرض کن اگر چه لیاقت ندارم ولی مرا کمترین زائرت فرض کن به وقت ظهورت بیا و مرا نگهبان در سنگرت فرض کن بکش دست خود را به روی سرم مرا نوکر مادرت فرض کن ببخشا به من این خیالات را مگیر از لبم این مناجات را تو مرگ ستم را رقم می زنی تو زنجیر محکم به غم می زنی زمان ظهورت به اذن خدا صف مشرکان را به هم می زنی می آیی مدینه میان بقیع به دنبال قبری قدم می زنی میان مدینه به سمت نجف تو طرح حرم تا حرم می زنی می آیی سر قبر ام البنین به یاد علمدار علم می زنی ضریح بزرگی بنا می کنی به روی طلایش قلم می زنی تو با یاد و نام حسین و حسن حسینیه های کرم می زنی زمان طلوعت که بر خواستی خبر کن مرا کارگر خواستی بیا وعدۀ هر چه پیغمبر است ز هجران ، نگاه دو عالم تر است بیا نالۀ آه آه علی زمانه پر از غربت حیدر است بیا موقع اشک دشمن شده بیا وقت خندیدن مادر است بیا و خداهای ما را بگیر بزن مهر باطل به هر بت پرست بیا کربلا چشم در راه توست و غرق نوای تو یک حنجر است بیا ای دعای دل نیزه ها به دنبال تو چشم هجده سر است بیا انعکاس صدای رباب پی تو نگاه علی اصغر است بیا و ببین در دل علقمه صدایت زند مادرت فاطمه
شب پرواز آسان شکسته بالها آمد بده ساقی کمی باده بر این مخمور افتاده شب وا کردن عقده شب مشکل گشا آمد مرو در گوشه‌ی دخمه بزن مطرب بخوان نغمه شب تصنیف خواندن شد شب عیش و صفا آمد طبیب دردمندان و حبیب مستمندان و امید اهل زندان و کلید قفلها آمد مگو پس کو نگار ما نگار گلعذار ما حبیب غمگسار ما ز سامرا بیا آمد! بیاور دست بالا و بزن کف تا توان داری غریبی کم کن ای عاشق که عشق آشنا آمد مبارک باد و فرخنده بساط عیش پاینده نسیم قدسی رحمت ز سمت سامرا آمد اگر در شور او هستی بدان منظور او هستی به عشق او تحمل کن اگر قدری بلا آمد هوالاول، هوالاخر، هوالباطن، هوالظاهر تجلی تمام آیه‌های کبریا آمد هواللطف و هو الرأفه هوالغوث هو الرحمه بلاگردان عشاق اسیر و مبتلا آمد هو الطور و هو النور و هو نورٌ علی نور و... شب ظلمت فراری شد سحر شمس الضّحی آمد هو الفتح و هو النصر و هو الصبح و هو العصر و... غروب بی‌قراری شد ببین بدرالدجی آمد هوالدّاعی هوالدّعوه، هو القرآن هو العتره هو وهاب باالفطره عطا آمد سخا آمد هو لبیک للحجٍّ امیر الحاجّ فی الحجٍّ هو الحجُّ و هو الحُجّه صفا بخش صفا آمد شفیع المذنبین یا رحمة للعالمین یا که ... ابوالقاسم اباصالح محمد مصطفی آمد بخوان با جبرئیل انا بخوان آیات اعطینا که آخر شعبه‌ی کوثر ز عرش انما آمد شه دلدل سوارِ ذوالفقار آخته در کف یگانه وارث تاج امیر لا فتی آمد چه در صولت چه در هیبت چه در قدرت چه در عزّت چه در همّت چه در رفعت تماماً مرتضی آمد حدیث جام و خم خواندی؟ سقاهم ربهم خواندی؟ مرید رَتّل القرآن مراد هل اتی آمد هوالسّر و هو المعلن، هو الحُسن و هو المحسن رحیمی و کریمی و سخای مجتبی آمد هوالوافی هو الکافی هو العافی هو الشّافی شفای زخم لبهای شهید کربلا آمد هو زمزم هو الکعبه هو المشعر هو القبله نوای پرچم سرخ غریب نینوا آمد هو القدس هو السبحان هو الرحم و هو الرحمان کرامات الحسینیه بگو کهف الوری آمد هو السّجاد فی السّجده هو الباهر هو الباقر هو الصادق هو الکاظم دلیلِ دلربا آمد امان الخائفین حصن حصین حبل متین یعنی عطوفت های سلطان سریر ارتضا آمد غیاث المستغیثین و مناجاتُ المُحبین و.. عنایات جوادیِ جواد ابن الرضا آمد هو السّرُ هو الاَسری هو القدر هو الاحیا هوالهادی هو المهدی هدایت را بقا آمد حسن صورت حسن سیرت حسن خلقت حسن هیبت حسن رحمت حسن شوکت ببین یار از کجا آمد! هو طه هو الحیدر هو الزّهرا هو الزّینب هو الاکبر هو القاسم همه آل عبا آمد هو القهر هو القاهر هو القوة هو القادر شکوه و غیرت و مجد علمدار وفا آمد هو المحراب و المنبر امین الله فی ارضه ثبات و لنگر ارض و سموات عُلا آمد سلیم است و سلام است و عنایاتش مدام است و عزیز ذوانتقام است و معز الاولیا آمد هو الفِطر و هو الفاطر هو الستر و هو الساتر هو الغفران، هو الغافر، خداییِ خدا آمد هو العزّ و هو الفخر و هو الذکر و هو الذُخر و امید نا امیدان و جواب ربنا آمد هو الباقی، هو المغنی، هو الفجر و هو المجری هو الحیّ هو المحیی مسیحای شفا آمد چه آقایی چه مولایی چه لیلای دل آرایی چه سیمایی چه غوغایی جمال کبریا آمد شب خوشحالی زهراست شب تکریم سائل‌ها « الا یا ایّها الساقی ادر کأساً و ناولها »
ما منتظر به بارش باران نشسته ایم در انتظار دیدن مهمان نشسته ایم ما بی قرار غربت و هجران نشسته ایم ما با امید دیدن جانان نشسته ایم نه آن نشستنی که سکوت است و بی بهار ما غرق شوق وصل بهاریم و روی یار آمد خبر که خوش خبری می رسد ز راه رفته شب غم و سحری می رسد ز راه بر شاخه ی زمان ثمری می رسد ز راه آن کس که رفته در سفری می رسد ز راه آن انتظار دیده و جان همه رسد دلدارِ رفته در سفر فاطمه رسد ابری که بارش است زمین کویر را روحی که جان دهد همه قلب و ضمیر را آن کس که زنده کرده ندای امیر را احیا کند هم او که مسیر غدیر را آید ز راه و گل زده بوسه به پای او پا می شود تمامی هستی برای او ای عاشقان ندای وصال آمده ز ره آیینه ای ز ذات جلال آمده ز ره زیبا شکوه و روح جمال آمده ز ره چون قامت زمان شده دال آمده ز ره او آمده که ارض و سما باصفا شود قلب تمام اهل جهان با خدا شود او آمده که خم نشود قامت کسی او آمده که غم نشود قسمت کسی او آمده فنا نشود غیرت کسی تا نشکند به ارض و سما حُرمَت کسی او آمده که نشکند از غم دل کسی خونِ جگر دگر نشود حاصل کسی باران بزن به شیشه ی چشمان تار ما تا که پُر از شکوفه شودهر بهار ما آرامشی بده به دل بی قرار ما گاهی گره گشا به نگاهی ز کار ما ما منتظر به گوشه ی چشم تو مانده ایم عمری سرود و شعر حضور تو خوانده ایم آن کس که چشم تَر زده او را صدا رسید آن کس که خون جگر زده او را صدا رسید بشکسته بال و پر زده او را صدا رسید آن کس که هر سحر زده او را صدا رسید ای آن که فاطمه زده بر تو صدا بیا آقا قسم به ناله ی مادر بیا بیا آه اِی دلیل اهل تحیّر بیا بیا برهم بزن بساط تکاثر بیا بیا شد کاسه های صبر جهان پُر بیا بیا آقا قسم به خاک سه چادر بیا بیا خاکی میان کوچه و خاکی به قتلگاه خاکی به چادری به خرابه ، به اشک و آه
دور زمان به نیمه ی شعبان رسیده است اندوه و درد و غصّه به پایان رسیده است بر جسم مُرده ی همگان جان رسیده است از آسمان، خلیفه ی رحمان رسیده است تابیدن ستاره ی مجلس مبارک است میلاد ماه پاره ی نرجس مبارک است این صاحب کمال که از راه آمده ست این وجه ذوالجلال که از راه آمده ست این حُسنِ بی زوال که از راه آمده ست این مُصطفی خِصال که راه آمده ست بُرهان قاطع همه ی دوستان ماست نصِّ حدیث گفته، علیِّ زمان ماست این نو رسیده ماه شبستان نرجس است این سوره ی تبارک قـرآن نرجس است این زینتی که برکت دامان نرجس است روح امام یازدهم، جـان نرجس است فرمانبری از او به همه خلق گشته فرض جایی که هست جزو صِفتهاش "ربّ أرض" از هیبتش بفهــم که فرزند عسکری ست لبخند او به خاطر لبخندِ عسکری ست لبهای او عسل که نگو، قندِ عسکری ست دلبند و دلپسند و خوشایندِ عسکری ست این حرف جز به وصف تو انشا نمی شود "هر یوسفی که یوسف زهرا نمی شود" دل در هوای وصل تو بی تابِ سامراست چشمم در انتظار شب و خوابِ سامراست یادت کلیدِ اصلیِ ابــوابِ سامراست راه وصالت از دل سردابِ سامراست احساس می کنیم که فردا از آن ماست وقتی دعا برای تو ورد زبان ماست شیعه به انتظار تو باید بأیستد وقتی که اسم خاص تو آید بأیستد پای کسی به جز تو نشاید بأیستد تا پیش خصم، رُخ بنماید بأیستد با اینکه سیره ات چو مُحمّد، مُحبّت است دلهای دشمنان تو مغلوبِ وحشت است باید که ذوالفقار بگیری به دستِ خود روی فَرَس، مهار بگیری به دستِ خود با جبر، اختیار بگیری به دستِ خود از دشمنت قرار بگیری به دستِ خود بینند چون که خلق، علمداریِ تو را اقــرار می کنند علی واریِ تو را آقا بیا و بر سـَلَفی ها عِـتــاب کن قدری پیِ هلاکتِ داعش شتاب کن با دست خویش آن دو نفر را عذاب کن ما را شریک این همه فعل ثواب کن از خون تمام معرکه را رنگ می کنی وقتی به شیوه ی پدری جنگ می کنی ای قتله گاهْ دیده ی ما زودتر بیا ای پـیرِ اشک کرببلا زودتر بیا جان شهیدِ دستْ جدا زودتر بیا یارا، به خاطر اُسرا زودتر بیا جدّت صدات می زند از منبر سنان "عجّل علیٰ ظهورکَ یا صاحب الزّمان"...
به کام خلق نشاطی که میدهد رطبش هزار سال دگر هم نمی رود طربش طبابتی ست برای طبیب ما که هنوز نرفته هیچ مریضی به جانب مطبش ز فیض ریخته دستش چو عمر،کوتاه است کسی که نیست بلند آه آه نیمه شبش من انتقام دلم را ز هجر میگیرم شبی که لب بگذارم برآستان لبش اگر نسوخت دلم پا به پای او هر شب خودم به دست خودم صبح میکنم ادبش برای من سحر وصل عید قربان است شب وصال نمردم اگر یکی طلبش به خیل گوشه نشینان فراق را دادند همیشه خیر ببیند مسببش ، سببش به وقت بردن نامش به سجده می افتم نگار ما به خداوند میرسد نسبش دلش به ما عجمی زادگان بود مایل اگرچه دلبر ما را نوشته اند عربش خدا کند که تقرب از آنطرف باشد به جای صد قدمم راضی ام به یک وجبش " ز بخت خفته ملولم ، بود که بیداری ... " دعا کند همه را باز در نماز شبش