🦋✨🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋 🦋✨🦋 ✨🦋 🦋 •°﷽•° رمان دو مدافع🕊 #part52 ******* چادر را از روی سرم برداشتم و کتری را از روی گاز گرفتم. توی سینک شستمش و داخلش را پر از آب کردم. روسری نرم و ابریشمی ام را از روی سرم برداشتم و راه اتاق را در پیش گرفتم. علی وضو گرفته بود و عبا دوشش می‌انداخت. عادت همیشگی‌اش بود... با عبا نماز میخواند. نگاه من که با هم در آینه تلاقی کرد، لبخندم وسعت پیدا کرد. من_ آقا صبر می کنی منم برم وضو بگیرم نماز و باهم جماعت بخونیم؟ علی_ برو بانو. وضو گرفتم و چادر خوش رنگی که علی برایم گرفته بود را سر کردم. علی سجاده خودش به خودم را پهن کرده بود. پشت سرش ایستادم و قامت بستم. " عشق مثل نماز خواندن است... بعد از نیت، دیگر نباید به اطرافت نگاه کنی" نماز که تمام شد، علی با صدای بم و مردانه و آن صوت زیبا، شروع کرد به خواندن قرآن... او می خواند و من پشت سرش، چشمانم را بسته بودم و سراپا گوش شده بودم و گوش میکردم... سعی می‌کردم بغض نکنم... علی پاداش کدام کار خوبم بود؟ خدایا... خوشبختی را نصیب همه کن... آمین یا رب العالمین... ✍به قلم بهار بانو سردار #ادامہ_دارد... 𝕵𝖔𝖎𝖓 ↯ @azshoghshahadat 🦋 ✨🦋 🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋✨🦋

🕊🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿 ﷽ 🕊🌿 🌿 رمان از روزی که رفتی #part52 این زن رو آوردی... این یعنی چی؟! این یعنی فقط تو یه... صورت رویا سوخت و حرفش نیمه کاره ماند. رها بود که زد تا بشکند کلاِم زنی را که داشت ُحرمت می شکست... حرمت مردش را... ُحرمت این خانه را! رویا شوکه گفت: تو؟! تو؟! تو به چه حقی روی من دست بلند کردی؟! صدرا؟! صدرا: به همون حقی که اگه نزده بود من زده بودم! تو اصلا فهمیدی چی گفتی؟ ُحرمت همه رو شکستی! رویا خواست چیزی بگوید که صدای مادر صدرا بلند شد: _بسه رویا! به من زنگ زدی که خبرِ صدرا رو بگیری، بهت گفتم؛ پا شدی اومدی اینجا که حرف بزنی، راهت دادم؛ اما توی خونه ی من داری به پسرم توهین میکنی؟ برگرد برو خونه تون، دیگه ادامه نده! الان هم تو عصبانی هستی هم صدرا! بعدا درباره ش صحبت میکنیم! کلمه ی بعدًا رویا را شیر کرد: _چرا بعدًا؟ الان باید تکلیف منو روشن کنید! این دختره باید از این خونه بره! هم خودش و هم اون دوست پاپتیش! صدرا از میان دندان های کلید شدهاش ُغرید: _خفه شو رویا... خفه شو! کسی به در کوبید، رها یخ کرد. صدرا دست روی َسرَش گذاشت. محبوبه خانم لب َگزید. "شد آنچه نباید میشد!" در را خود رویا باز کرد، آمده بود حقش را بگیرد... پا پس نمیکشید... آیه که وارد شد، حاج علی یا الله گفت. صدرا: بفرمایید حاجی! شرمنده سر و صدا کردیم، شب اولی آرامش شما به هم خورد! صدرا دست پاچه بود. حرف های رویا واقعا شرمسارش کرده بود، اما آیه آرام بود. مثل همیشه آرام بود: _فکر کنم شما اومدید با من صحبت کنید. _با تو؟ تو کی باشی که من بخوام باهات حرف بزنم؟ _شنیدم به رها گفتی با دوست پاپتیت باید از این خونه بری، اومدم ببینم مشکل کجاست! _حقته! هر چی گفتم حقته! شوهرت ُمرده؟ خب به َدرَک! به من چه؟ چرا پاتو توی زندگی من گذاشتی؟ چرا تو هم عین این دختره هوارِ زندگی من شدی؟ _این دختره اسم داره! بهت یاد ندادن با دیگران چطور باید صحبت کنی؟ این بارِ آخرت بود! شوهر من ُمرد؟ آره! ُمرده و به تو ربطی نداره! همینطور که به تو ربط نداره که من چرا توی این خونه زندگی میکنم! من با محبوبه خانم صحبت کردم، هم ایشون راضی بودن هم آقای صدرا! شما کی هستید؟ چرا باید از شما اجازه بگیرم؟ رویا جیغ زد: _من قراره توی اون خونه زندگی کنم! آیه ابرویی بالا انداخت: _اما به من گفتن که اون خونه مال آقا صدرا و همسرشه که میشه رها! رها هم با اومدن من به اون خونه مشکلی نداره، راستی... شما برای چی باید اونجا زندگی کنید؟ رها سر به زیر انداخت و لب گزید. صدرا نگاهش بین رها و آیه در گردش بود. هرگز به زندگی با رها در آن خانه فکر نکرده بود! ته دلش مالش رفت برای مظلومیت همسرش! مجبوبه خانم نگاهش خریدارانه شد. دخترک سبزه روی سیاه چشم، با آن قیافه ی جنوبی اش، دلنشینی خاصی داشت... دخترکی که سیاه بخت شده بود! رویا رنگ باخت... به صدرا نگاه کرد. صدرایی که نگاهش درگیر رها شده بود: _این زندگی مال من بود! آیه: خودت میگی که بود؛ یعنی الان نیست! ✍به قلم سنیه منصوری #ادامہ_داࢪد... ┄•●❥@azshoghshahadat پرش به پارت اول👇 https://eitaa.com/azshoghshahadat/2671 🌿 🕊🌿 ✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿✨🕊🌿