🔅🔅🔅 🌷 بسم رب الشهدا 🌷 🔸قسمت بیست و هفتم 🔸نیمه ی پنهان ماه(چمران به روایت همسر شهید) من یادم هست یک بار که از ایران می آمدم، در فرودگاه بیروت یک افسر مسیحی لبنانی با درجه ی بالا وقتی پاسپورتم را که به نام غاده چمران بود دید، پرسید: نسبتی با چمران داری؟ گفتم: خانمش هستم. خیلی زیر تاثیر قرار گرفت، گفت: او دشمن ما بود، با ما جنگید ولی مرد شریفی بود. بعد آمد بیرون دنبالم. گفت: ماشین نیامده برای شما؟ گفتم: مهم نیست. خندید و گفت: درست است، تو زن چمران هستی! و گاهی فکر می کرد به همین خاطر خدا بیش تر از همه، از او حساب می کشد، چون او با مصطفی زندگی کرد؛ با نسخه ی کوچکی از امام علی علیه السلام. همیشه به مصطفی می گفت: تو حضرت علی نیستی. کسی نمی تواند او باشد. فقط حضرت امیر آن طور زندگی کرد و تمام شد. و مصطفی هم چنان که صورت آفتاب خورده اش باز می شد و چشم هایش نم دار، می گفت: نه، درست نیست! با این حرف دارید راه تکامل در اسلام را می بندید. راه باز است. پیامبر می گوید هر جا که من پا زدم امتم می تواند، هر کس به اندازه ی سعه اش. همه جا مصطفی سعی می کرد خودش کم تر از دیگران داشته باشد، چه لبنان، چه کردستان، چه اهواز. لبنان که بودیم جز وسایل شخصی خودم چیزی نداشتیم. در لبنان رسم نیست کفش شان را در بیاورند و بنشینند روی زمین. وقتی خارجی ها می آمدند یا فامیل، رویم نمی شد بگویم کفش در بیاورید. به مصطفی می گفتم: من نمی گویم خانه مجلل باشد، ولی یک مبل داشته باشد که ما چیز بدی از اسلام نشان نداده باشیم که بگویند مسلمان ها چیزی ندارند، بدبختند. مصطفی به شدت مخالف بود، می گفت: چرا ما این همه عقده داریم؟ چرا می خواهیم با انجام چیزی که دیگران می خواهند یا می پسندند نشان بدهیم خوبیم؟ این آداب و رسوم ما ایت، نگاه کنید این زمین چقدر تمیز است، مرتب و قشنگ! این طوری زحمت شما هم کم می شود، گرد و خاک کفش نمی آید روی فرش. از خانه ما در لبنان که خیلی مجلل بود، همیشه اکراه داشت. ما مجسمه های خیلی زیبا داشتیم از جنس عاج که بابا از آفریقا آورده بود. مصطفی خیلی ناراحت بود و خودمان دو تا همه ی آن ها را شکستیم. می گفت: این ها برای چی؟ زینت خانه باید قرآن باشد به رسم اسلام. به همین سادگی. وقتی مادرم گفت: شما پول ندارید من وسایل خانه برایتان می آورم، مصطفی رنجید، گفت: مسئله پولش نیست، مسئله زندگی من است که نمی خواهم عوض شود. ولی من مثل هر زنی دوست داشتم یک زندگی داشته باشم. در ایران هم چیزی نداشتیم. هر چه بود مال دولت بود. می گفتم: بالاخره باید چیزی برای خودمان داشته باشیم. شما می گویید مستضعف، مستضعف قاشق و چنگال و بشقاب دارد، ولی ما نداریم. شما اگر پست نداشته باشید، ما چیزی نداریم. همان زیر زمین دفتر نخست وزیری را هم که مال مستخدم ها بود به اصرار من گرفت. قبل از این که من بیایم ایران، مصطفی در دفترش می خوابید ... زندگی معمولی که هر زن و شوهری داشتند ما نداشتیم. مصطفی حتی حقوقش را می داد به بچه ها. می گفت: دوست دارم از دنیا بروم و هیچ نداشته باشم جز چند متر قبر و اگر این را هم یک جور نداشته باشم، بهتر است. اصلا در این وادی نبود، در این دنیا نبود مصطفی. 🔸ادامه دارد ... 🥀🥀🥀🥀🥀 🕊 @baShoohada 🕊

🔅🔅🔅 🌷 بسم رب الشهدا 🌷 🔸قسمت بیست و هشتم 🔸نیمه ی پنهان ماه(چمران به روایت همسر شهید) در این دنیا نبود، اما بیش تر از وقتی که زنده بود وجود داشت، اثر داشت و چقدر غاده خوابش را می دید. دیشب خواب دید مصطفی در صندلی چرخ داری نشسته و نمی تواند راه برود. دوید، گفت: مصطفی چرا این طوری شدی؟ گفت: شما چرا گذاشتید من به این روز برسم؟ چرا سکوت کردید؟ غاده پرسید: مگر چی شده؟ گفت: برای من مجسمه ساخته اند. نگذار این کار را بکنند. برو این مجسمه را بشکن! بیدار که شد نمی دانست مصطفی چه می خواسته بگوید. پرس و جو کرد و شنید که در دانشگاه شهید چمران اهواز از مصطفی مجسمه ای ساخته اند. می دانست در تهران هم یکی از خیابان های آباد و زیبا را به اسم مصطفی کرده اند. این ظاهر شهر بود و او خوش حال می شد، اما کاش باطن شهر هم این طور بود. گاه آدم هایی را در این خیابان ها می دید که دلش می شکست. می ترسید، می ترسید مصطفی بشود یک نام و ... تمام. این که خواب مجسمه ی چمران را دیدم این است. گاهی فکر می کنم اگر همه ی ایران را به نام چمران می کردند این، دلم خوش می کند؟ آیا این، یک لحظه از لبخند مصطفی، از دست محبت مصطفی را جبران می کند؟ هرگز! اما وقتی دانشگاه شهید چمران مثل چمران را بپروراند، چرا. مصطفی کسی نیست که مجسمه اش را بسازند و بگذارند. این یک چیز مرده است و مصطفی زنده است. در فطرت آدم ها، در قلب آن ها است. آدم ها بین خیر و شر درگیرند و باید کسی دست شان را بگیرد، همان طور که خدا این مرد را فرستاد تا مرا دست گیری کند. در تهران که تنها بودم نگاه می کردم به زندگی که گذشت و عبور کرد. من کجا؟ ایران کجا؟ من دختر جبل عامل و جنوب لبنان! من همیشه می گفتم اگر مرا از جبل عامل بیرون ببرند می میرم، مثل ماهی که بیفتد بیرون آب. زندگی خارج از جنوب لبنان و شهر صور در تصور من نمی آمد. به مصطفی می گفتم: اگر می دانستم انقلاب پیروز می شود و قرار به برگشت ما به ایران و ترک جبل عامل است نمی دانم قبول می کردم این ازدواج را یا نه. اما آمدم و مصطفی حتی شناسنامه ام را به نام غاده چمران گرفت که در دارالسلام بمانم و برنگردم و من، مخصوصا وقتی در مشهد هستم احساس می کنم خدا به واسطه ی این مرد دست مرا گرفت، حجت را بر من تمام کرد و از میان آتشی که داشتم می سوختن بیرون کشید. می شد که من دور از جبل عامل و در کشور کفر باشم، در آمریکا، مثل خواهر و برادرهایم. گاه گاه که از ایران برای دید و بازدید می رفتم لبنان به من می خندیدند. می گفتند: ایرانی ها همه صف ایستاده اند برای گرین کارت، تو که تابعیت داری چرا از دست می دهی؟ به آن ها گفتم: بزرگ ترین کارت که من دارم کسی ندارد و آن این پارچه سبزی است که از روی حرم امام رضا علیه السلام است و من در گردنم گذاشته ام. با همه ی وجودم این نعمت را احساس می کنم و اگر همه ی عمرم را، چه گذشته، چه مانده، در سجده گذاشتم نمی توانم شکر خدا را بکنم. با مصطفی یک عالم بزرگ را گذراندم از ماده به معنا، از مجاز به حقیقت و از خدا می خواهم که متوقف نشوم در مصطفی، هم چنان که خودش در حق من این دعا کرد: خدایا! من از تو یک چیز می خواهم با همه ی اخلاصم که محافظ غاده باش و در خلاء تنهایش نگذار! من می خواهم که بعد از مرگ او را ببینم در پرواز. خدایا! می خواهم غاده بعد از من متوقف نشود و می خواهم به من فکر کند، مثل گلی زیبا که در راه زندگی و کمال پیدا کرد و او باید در این راه بالا و بالاتر برود. می خواهم غاده به من فکر کند، مثل یک شمع مسکین و کوچک که سوخت در تاریکی تا مرد و او از نورش بهره برد برای مدتی بس کوتاه. می خواهم او به من فکر کند، مثل یک نسیم که از آسمان روح آمد و در گوشش کلمه ی عشق گفت و رفت به سوی کلمه ی بی نهایت. 🔸پایان. 🥀🥀🥀🥀🥀 🕊 @baShoohada 🕊

#نیمه پنهان ماه 🌗 #قسمت اول 🎬 #پایان 👇👇👇 https://eitaa.com/baShoohada/5655

مهمون امروزمون داداش شهروز هست🥰✋ *سَرتیم محافظ حاج قاسم،شهیدی که پسرش را ندید*🥀 *شهید شهروز مظفری نیا*🌹 تاریخ تولد: ۱۳۵۷ تاریخ شهادت: ۱۳ / ۱۰ / ۱۳۹۸ محل تولد: قم / ساکن تهران محل شهادت: بغداد 🌹برادرش← *مثل فرمانده اش شجاع و با ایمان* و با نیروی های تحت امرش مهربان بود 🌷 *حتی وقتی که خسته از مأموریت و کار برمی‌گشت*🥀اگر احساس می‌کرد کسی چه پدر و مادر و چه غریبه به کمکش نیاز دارند *لباس از تن بیرون نمی‌آورد و به کمک و خدمت می‌شتافت*💐از مدافعان حرم حضرت زینب(س) *و سرتیم حفاظت حاج قاسم بود که از او دو دختر به یادگار مانده*🌸 شهروز دوست داشت اگر فرزند جدیدش دختر بود *نامش را «فاطمه» بگذارد و اگر پسر «علیرضا»* زیرا او را هدیه ای از جانب امام رضا(ع) می دانست💛 *پسری به نام علیرضا که پس از ۳ماه و ۱۸ روز که از شهادت پدرش میگذشت🥀قدم به دنیا گذاشت🌷بدون اینکه لحظه ای حضور فیزیکی پدرش را در این دنیا درک کرده باشد*🥀شهروز آرزو داشت در حرم حضرت معصومه (س) دفن شود *💛 او به یکی از دوستانش گفته بود دوست ندارم بعد از حاج قاسم زنده باشم وچقدر هم به حرفش وفادار ماند*💚 ۱۳ دی ۹۸ *همراه با حاج قاسم و چند تن دیگر از همرزمانش🥀توسط آمریکا مورد حمله تروریستی قرار گرفت🥀🖤به شهادت رسید و در حرم حضرت معصومه (س)💛به خاک سپرده شد*🕊️🕋 *سرهنگ پاسدار* *شهید شهروز مظفری نیا* *شادی روحش صلوات*💙🌹 Zeynab:Roos..🖤💔 🥀🥀🥀🥀🥀 🕊 @baShoohada 🕊

🍃🌹🍃 ‌🖊#خاطرات_تفحص سال۹۱ مقابل دریاچه نمک فاو عراق مشغول تفحص شهدا بودیم، روز آخر ذی الحجه بود وقرارشد به منظور ورود به #ماه_محرم با توسل به حضرت سیدالشهداءعلیه السلام ،مشغول کار بشیم همان ساعت اولیه ودرحین کار پرچم کوچک وسه گوش یا ثارالله از زیر خاک نمایان شد وبعد از آن پیکر مطهر شهیدی بدنبال مدارک وپلاک شهید می گشتیم که دیدیم زیر لباس نظامی #پیراهن_مشکی پوشیده بود. بعداً که هویت شهید مشخص شد گفتند: شهید موذن ومداح بوده است (شهید حسن درستی اهل مازندران) آن سال گروه با این شهید بزرگوار به پیشواز محرم رفتند. راوی :حسین عشقی 🥀🥀🥀🥀🥀 🕊 @baShoohada 🕊

☀️☀️☀️ از كردستان آمده بودند. حسن نقشه را به ديوار زد و شروع كرد «اين جا بلتای پايين ، اين بلتای بالا ، اينم دهليز شاوريه ... » متوسليان با دست يواش به همت زد و جوری گفت كه باقری بشنود « حاجی ! اينا رو نقشه می جنگن يا رو زمين؟» بردشان منطقه و گفت اينجا غرب نيست. تپه و قله هم نداره. زمين صافه. بچه های شناسايی چند ماه وقت گذاشتن تا اين نقشه های يک پنجاه هزارم رو درست كردند.» حساب كار دستشان آمد كه جنوب چه طوری است. ✨خاطره ای کوتاه از سردار شهید حسن باقری 🥀🥀🥀🥀🥀 🕊 @baShoohada 🕊

🌹🌹🌹 ‍ 🌺🌹خردسال_ترین شهید دفاع مقدس 🌺🌹 نامش حسین بود اهل شهرستان جم ' استان بوشهر ' در دوازدهمین بهار عمرش دست پدر را می گیرد به محل اعزام می برد تا رضایت دهد برای رفتن حسین عملیات بیت المقدس حسین را به آرزویش رساند شب عملیات گفتند حسین نیا حسین گفت : " من برای سقایی شما می آیم " حسین تیربارچی را به هلاکت رساند تا گردان در محاصره را نجات دهد رزمنده ای آب خواست حسین آب آورد سر حسین بالا آمد خمپاره ای ... اینگونه بود که حسین حسینی شد .. 🌷🌹شهید حسین صافی 🌷🌹 🥀🥀🥀🥀🥀 🕊 @baShoohada 🕊