eitaa logo
کتیبه و پرچم باب الحرم
10.2هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
46 ویدیو
568 فایل
🔸کانال فروشگاه محصولات فرهنگی↶ @babolharam_shop ثبت سفارش 👇 @babolharam_shop_admin شماره تماس: 📞09052226697 ☎️ 02155970902 ☎️ 02155970903 آدرس: شهرری خیابان آستانه نبش کوچه شهید رجبی پلاک 50 فروشگاه بابُ الحَرَم
مشاهده در ایتا
دانلود
  مثل یک سایه چه زود از سرِ این خانه گذشت چه غریبانه ، غریبانه ، غریبانه گذشت چشم را بست ولی صبر نکردند این قوم پیشِ او بود علی صبر نکردند این قوم ای دل از غربتِ این لحظه ی تشییع بگو از غریبانه ترین لحظه ی تشییع بگو او غریبانه ترین لحظه ی رفتن دارد روضه ی رفتن او گفتن و گفتن دارد اندک اندک اثرِ زهر به جانش اُفتاد رویِ دامانِ علی بود توانش اُفتاد شهر در مکر و سکوت است علی تنها شد یک تنه گرم حنوط است علی تنها شد یک طرف داشت علی آب به پیکر می ریخت یک طرف داشت جماعت سرِ مادر می ریخت آب غسلش به تنش بود که هیزم پُر شد شعله پیچید به در نوبتِ یک چادر شد بدنش روی زمین بود به زحمت اُفتاد وای ناموس علی بینِ جماعت اُفتاد در عزای پدرش بود که سیلی را خورد سوگوار پسرش بود که سیلی را خورد تا که مولا کفنش کرد زنش را کُشتند تا  کفن روی تنش کرد زنش را کُشتند دست بر پهلوی خود داشت پرش خورد به در درد پهلو که خَم اش کرد سرش خورد به در شاعر:
مثل یک سایه چه زود از سرِ این خانه گذشت چه غریبانه ، غریبانه ، غریبانه گذشت چشم را بست ولی صبر نکردند این قوم پیشِ او بود علی صبر نکردند این قوم ای دل از غربتِ این لحظه ی تشییع بگو از غریبانه ترین لحظه ی تشییع بگو او غریبانه ترین لحظه ی رفتن دارد روضه ی رفتن او گفتن و گفتن دارد اندک اندک اثرِ زهر به جانش اُفتاد رویِ دامانِ علی بود توانش اُفتاد شهر در مکر و سکوت است علی تنها شد یک تنه گرم حنوط است علی تنها شد یک طرف داشت علی آب به پیکر می ریخت یک طرف داشت جماعت سرِ مادر می ریخت آب غسلش به تنش بود که هیزم پُر شد شعله پیچید به در نوبتِ یک چادر شد بدنش روی زمین بود به زحمت اُفتاد وای ناموس علی بینِ جماعت اُفتاد در عزای پدرش بود که سیلی را خورد سوگوار پسرش بود که سیلی را خورد تا که مولا کفنش کرد زنش را کُشتند تا  کفن روی تنش کرد زنش را کُشتند دست بر پهلوی خود داشت پرش خورد به در درد پهلو که خَم اش کرد سرش خورد به در 🔸شاعر: _______________________ @babollharam
گرفته بوی شهادت شب وفاتش  را بیا  مرور کن  ای اشک  خاطراتش را مورخان  بنوشتند  با   سرشک یتیم هجوم درد   به  سر تا سر  حیاتش را سه سال شعب ابیطالب و شکنجه وبعد چقدر  مرگ خدیجه  فسرد  ذاتش   را چه سنگها  که بر آیینهُ  وجودش خورد چه طعنه ها که ابوجهل زد  صفاتش را برای غارت جانش قریش خنجر بست ولی  خدای علی  خواسته نجاتش  را دلش چو ماه شکست و دو نیم شد اما ندید  سبزی یِ  باران  معجزاتش   را سلام حرا  شروع رسالت   غدیرخم   پایان ادا نمود   تمامی یِ   واجباتش  راه ...وبعد غیر علی هر که رفت در محراب شنید  نعرهُ ( لا تقربو الصلاتش )  را 🔸شاعر: _________________________
من که این گونه پدر محو تماشای توأم دخترت فاطمه ام غمزده زهرای توأم گریه ام را بنگر خنده بزن بر رویم باغبانا نه مگر من گل زیبای توأم دم آخر سخنی گوی تسلایم بخش زان که افسرده چو آیینه ی سیمای توأم بارها از شفقت دست مرا بوسیدی وینت آواز که من ام ابیهای توام حالیا دست به پیش آر که بوسم دستت من که پرورده ی این دست توانای توأم پاسخش داد نبی کای گل زیبای پدر از همه بیش به فکر تو و غم های توأم بعد من باز شود باب ستم بر رویت سخت امروز در اندیشه فردای توأم صبر کن زآن چه رسد بر تو و بر جان علی بس جگر سوخته بهر تو و مولای توأم  بینم آن شعله و دیوار و در و اندر بین شاهد زمزمه ی وا  ابتاهای توأم لیکن از عترت من زودتر آیی به برم در جنان منتظر دیدن سیمای توأم 🔸شاعر: ________________________
شما زمان شروع من ابتدای منید مسیر سبز نجاتِ در انتهای منید اگر چه "اسهد" لحنم مرا بلال نکرد ولی همیشه شما اشهد صدای منید به شوق روی شما هست وقف محرابم شما تهجدمید و شما دعای منید شما برای خدایید و من برای خودم نه من برای شما نه شما برای منید گل اضافیتان بودم و اضافه شدم به آفرینشتان پس شما خدای منید شما بهار، شما آسمان، شما برکات به خاندان شما اهل بیت حق صلوات بهشت را تو ظهور مصوّرش بودی خدای آینه ها را تو دلبرش بودی تو حق محضی و در خلوت خداوندی کسی نبود فقط تو، تو در برش بودی برای آن که خدا ناظر خودش باشد شبیه آیینه ای در برابرش بودی در آن زمان که درختی نبود و برگی هم خدای بود و تو هم سیب نوبرش بودی قرار نیست چهل سال بگذرد از تو تو قبل از آمدنت هم پیمبرش بودی مدینه تا که تو را داشت تا محمد داشت خدا همیشه در آن شهر رفت و آمد داشت فدائیان نگاهت شهید جانانند ملازمان سر کوی تو بزرگانند فراریان سر گیسویت پر از کفرند اسیرهای سر زلفت اهل ایمانند به عقل ناقص ما حق بده به تو نرسد مگر عقول بشر از خدا چه می دانند نگاه خاک نشینان خانواده ی تو به غمزه مسئله آموز صد مسلمانند رسول سبز ببینم که می شناسیشان همین قبیله همین ها که شکل سلمانند نگاه روشنت آن روز صرف سلمان شد عرب کنار تو بود و عجم مسلمان شد بهشت باغچه‌ی روشن سرای تو بود گل محمدیِ دست بچه های تو بود سلام اول صبح و غروب این خانه مسیح خانه ی زهرای تو صدای تو بود کمال روح تو با وحی پا نمی گیرد نزول آیه نزول خودت برای تو بود فقط نسیم خوشی شد نصیب جبرائیل همین که مدت کوتاهی آشنای تو بود تو را کمال نوشتند یا رسول الله بزرگ آل نوشتند یا رسول الله تو آفتابی و انوار آفتاب علی ست کتاب سرّی و اسرار این کتاب علی ست قرار شد همه عقد برادری خوانند برای سهم شما حسن انتخاب علی ست اگر تو خضر رهی مرتضاست موسایت اگر تو آب بقایی بقای آب علی ست اگر سوال کنند از تو حضرت حق کیست قسم به ذات تو محکم ترین جواب علی ست برای فخر تو این بس یگانه دامادت جناب حضرت حیدر ابوتراب علی ست "به ذره گر نظر لطف بو تراب کند به آسمان رود و کار آفتاب کند"... 🔸شاعر: _______________________________
دمید ماه رجب رؤیتـش مبارک باد به دوستان خـدا نعـمتش مبارک باد نـزول بارقـه ی رحـمـتش مبـارک باد محـمـد آمده و بـعـثـتـش مبارک باد که بعثتش حرکت داد چرخ هستی را که هجرتش برکت بود حق پرستی را سپـیـده دم ز حَـرا آفـتـاب برخـیـزد فروغ رحمت حق بی‌حجاب برخیزد ز صخره صخره ى آن عطرناب برخیزد سحر که شهر خدایان ز خواب برخیزد امین مکـه رهایی ز مستـیـش بدهـد نـویـد مذهب یـکـتا پرستـیـش بدهـد الا چو کعبه سرافـراز ای ابوطالب به شکر سفره بیـانداز ای ابوطالب به نظم شهـر بـپـرداز ای ابـوطالب به خیل طایـفه کن ناز ای ابوطالب که پروریده ى دستت پیامبر شده است یتـیم مکه بر مکّـیـان پدر شده است بزرگ مرد چهل ساله با رُخی چون ماه رسیده است و به راز پیمبری آگـاه دهند تهـنیـتش ز آنچه بگذرد در راه به این ندا که محمد تویی رسول الله بشارتی که عـمـو زاده ى خـدیجه دهد امـیــد بــر دل آزاده ى خـدیـجـه دهــد نفس کشیدن او نکهت خدایی داشت برای خسته دلان مژده رهایی داشت به درد مردم محروم آشنایی داشت که در جهان عرب این همه فدایی داشت خلوص و صبر و رضا را ز بس به کار گرفت به نیم قرن جهان را در اختیار گرفت خـلیل نیست ولی بر خـلیـل نـاز کند به روی عـالم درهای عـلـم باز کند کـلیـم پیش رخـش سجده ى نـیـاز کـند مسیح پشت سر مهـدیش نـمـاز کـند نـظـر ز آمـدن انــبـیـاء والا اوسـت بزرگ معجزۀ نون والقـلم با اوست کسی که عـالم ایجاد بی‌ قـرارش بود جـوامع بـشریت در انـتـظارش بود رسید و وحدت و آزادگی شعارش بود چو حُسن خلق سلاحی دراختیارش بود محـمد آمد و آورد هرچه خوبی بود کتاب او در حکمت به روی خلق گشود کجاست غیرت عمار و عزم سلمانش که زنده گشت مدائن ز عدل و ایمانش کجاست منطق بوذر عـلیه عثمانش که کُشت دشمن دین را به تیغ بُرهانش اگر به راه بـزرگـان دین برآمـده‌ایم به کـاخ های مجـلـل چرا در آمده‌ایم مدیـنه از تو به بیت الحـرام می‌نازد حرم ز فیض تو بر هر مقام می‌نازد خـدا ز بـنـدگـیـت بر انـام مـی‌نـازد عرب ز نام تو بر خاص و عام می‌نازد ولی دریغ که این افتخار پوشالی است تمام دعوی اهل حجاز تو خالی است ازاین قبیله که بر خاص و عام حمله کند گهی به کوفه وگاهی به شام حمله کند به مسلمین یمن صبح و شام حمله کند بعید نیست به بیت الحرام حمله کند خدای قدرت خود را کشیده بر رُخشان مدافـعـان حـرم می ‌دهـند پـاسخـشان مـدافـعـان حـرم بـاور عـلـی دارنـد به پیش دیده ى خود خـیـبر عـلی دارند‌ جهاد نامـه‌ای از دخـتر عـلی دارند امید مرحمت از هـمسر عـلی دارند قسم به فاطمه محبوب قلب فاطمه‌اند مدافــعان حـرم زینبی تر از همه‌اند 🔸شاعر: _______________________________
نور اقرأ تابد از آیینه ام کیست در غار حرای سینه ام رگ رگم پیغام احمد می دهد سینه ام روی محمد می دهد گل دمد از آتش تاب و تبم معجز روح القدس دارد لبم من سخن گویم ولی من نیستم این منم یا او ندانم کیستم جبرئیل امشب دمد در نای من قدسیان خوانند با آوای من ای بتان کعبه در هم بشکنید با من امشب از محمد دم زنید دم زنید از دوست، خواموشی چرا؟ ای فراموشان فراموشی چرا گوش تا اوای احمد بشنوید بانک اقرأ یا محمد بشنوید از حرا گلبانگ تحلیل امده دیده بگشایید جبرئیل آمده اینک از بیدادها یاد آورید با امین وحی فریاد آورید لاله های جامه از قم چاک چاک ژاله های خفته در دامان خاک بردگان برده بار ظلم و زور دختران زنده رفته زیر گور کعبه ای بیت خدا عز وجل تابکی در دامنت لات و هبل مکه تا کی مرکز نا اهل ها پایمال چکمه ی بوجهل ها اوس و خزرج قتل و خونریزی بس است ظلم و جور وشهوت انگیزی بس است تا به کی با تیغ یکدیگر قتیل دست بردارید کامد جبرئیل مکه دریای فروغ وحی شد بت پرستان بت پرستی نهی شد کاروان نور را بانک در است یک جهان خورشید در غار حراست دوست می خواند شما را بشنوید بشنوید اینک خدا را بشنوید روز ، روز مرگ ظلم و ظالم است بانک اضرب مردف اقرأ حاکم است این صدای من نه ، آوای خداست آی انسانها محمد مقتداست یا محمد منجی عالم تویی این مبارک نامه را خاتم تویی یا محمد تو به خلقت رهبری اولین نور، آخرین پیغمبری انبیا مشعل ز تو افروختند وز دمت پیغمبری آموختند یا محمد آفرینش گشته گوش غرشی از بحر سرتاپا خروش مردگان را گو که صبح زندگی است بردگان را گو که روز بندگی است عدل را بر مرگ ظلم اعلام کن ظلم رابا دست عدل اعدام کن یا محمد این بود پیغام دوست عالمت در انتظار (تفلحوا)ست ای به شام جهل و ظلمت آفتاب از حرا بر قله ی هستی بتاب جسم بی جان بشر را جان تویی این پریشان گله را چوپان تویی ای حیات جان کلامت، دم بزن تاج عزت بر سر آدم بزن کعبه را ز آلایش بت پاک کن بت گران را همنشین با خاک کن اینکه گفتمیت رسول آخری تا قیامت خلق را پیغمبری ختم شد بر قامتت پیغمبری این تو را باشد دلیل برتری خط پایان را تو میپویی وبس حرف آخر را تو می گویی و بس غیرت و مردانگی ایین تو است عزت زن در حجاب دین توست چند باید سرکشان را سر کشید چند با نامردمی دختر کشید بر همه اعلامن کن زن برده نیست برده ی مردان تن پرورده نیست باغ زیبایی کجا و زاغ زشت دیو شهوت را برون کن از بهشت ای تورا هم مهر و هم قهر خدا تابکی ابلیس در شهر خدا با علی بت های چوبین را بکش وین خدایان دروغین را بکش می نشاید با گل توحید، خس گو فقط الله الله است و بس تا شود خاموش باطل از سخن ای زبان حق تو از حق دم بزن تو نه تنهایی که خود ما با توئیم با توئیم آنسان که گویی ما توئیم اولیا در محضرت استاده اند انبیا پشت سر استاده اند تیر از ما و کمان در دست تو است اختیار آسمان در دست تو است خاتم توحید در انگشت تو است حق به پیش روی و حیدر پشت تو است مشعل تو تا ابد روشنگر است آتش بیدادگر خاکستر است دین اسلامت مسلمان پرورد بوذر و مقداد و سلمان پرورد مکتب تو مکتب عمارهاست این کلاس میثم تمارهاست ما تو را زهرای اطهر داده‌ایم شیر مردی مثل حیدر داده ایم ما تو را داده ایم در بین همه یک خدیجه ،یک علی ، یک فاطمه تا قیامت جاودان آیین تو است فاطمه رمز بقای دین تو است دست تو دست تو نه ، دست خداست دشمنت را تا ابد تبت یداست ای زمام آسمان در مشت تو مه دو نیمه از سر انگشت تو جای تو دیگر نه در غار حراست در دل امواج طوفان بلاست خصم را با خلق خوش دنبال کن سنگ را با خنده استقبال کن دست رحمت از سر عالم مدار گر تو را خوانند ساحر غم مدار منجی عالم تو می باشی و بس ای همه فریاد رس فریاد رس یا محمد ای خرد پابست تو ای چراغ مهر و مه در دست تو حسن تصویر همه آیینه ها چلچراغ شام تار سینه ها هر زمانن گلواژه هایت تازه تر بلکه از هستی بلند آوازه تر ابر رحمت رحمتی بر ماببار باردیگر از حرا بانگی برآر ما کویر تشنه ، تو آب حیات ما غریقیم و تو کشتی نجات ما به قرآن دست بیعت دادهایم از ازل با مهر عترت زاده ایم عترت و قرآن چراغ راه ماست روشنی بخش دل آگاه ماست عترت و قرآن نجات عالمند چون دو انگشت محمد باهمند ایندو ، تا هستند با یک دیگر پشت هم تا پیش حوض کوثرند هردواند، از ابتدا نور و چراغ کی شوند از هم جدا نور و چراغ این دو یک بودند از بدو ظهور نور خورشید است و خورشید است نور شیعه با قرآن و عترت داده دست نسیت در قاموس او حرف از شکست شیعه قرآن از حسین آموخته شیعه پای این چراغ افروخته شیعه تا بار ولایت برده است مثل زهرا تازیانه خورده است 🔸شاعر: _______________________________