🕸پ) دعوى قائميت
نكته مهم در حاشيه چنين دعوتى، توجه به اعترافات شوقى افندى در كتاب: قرن بديع مى باشد كه اذعان داشت: «فرازهاى مهيج كتاب تفسير سوره يوسف على محمد شيرازى بود كه جنگجويان طبرسى و نيريز و زنجان را به آن نبردها واداشته بود» [۱] و در فصول گذشته از كتاب تفسير سوره يوسف على محمد شيرازى يادها كرديم كه در اين تفسير دعوى بابيت واثبات قائميت و غيبت حضرت محمد بن الحسن العسكرى مى باشد.
از اين رو، وقايعى كه توسط مريدان على محمد شيرازى در خارج از قلاع ماكو و چهريق مى گذشت، مبتنى بر دفاع از دعوت بابيت على محمد شيرازى بوده است، چنانچه آواره در كتاب، كواكب الدرية [۲] صريحاً مى نويسد: ملا حسين بشرويه ئى در
گيرودار وقايع مازندران نماز جماعت برپا مى ساخته است و به گفته فاضل مازندرانى در كتاب: ظهور الحق در ايام مذكور و در مقام اعتراض به مهاجمين ملاحسين بشرويه ئى مى گفته است: «مگر ما حلال خدا را حرام يا حرامى را حلال كرده ايم؟ » و ايضاً در كتاب: كواكب الدريه. [۳] مى خوانيم كه «حجت زنجانى نيز در جنگ زنجان هر روز نماز جماعت مى خوانده» و سيد يحيى دارابى در آغاز وقايع نيريز، به مأخذ صفحه ۲۰۴ از جلد اول كواكب الدريه گفته بود: «مگر كدام حلالى را حرام كرده و كدام حرامى را حلال شمردهام كه مرا باعث ضلال مى دانيد. »
📗[۱]: قرن بديع، جزء اول.
📗[۲]: ج ۱، ص ۱۳۴.
📗[۳]: همان، ص ۱۹۵
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،صص۲۱۰-۲۱۱
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫
🕸پ) دعوى قائميت
با چنين زمينه اى كه در واقع مبين اعتقاد به اسلام و قائميت يازدهمين فرزند على بن ابى طالب است، دعوى قائميت على محمد شيرازى به گوش مريدان رسيد!
ملا عبدالخالق يزدى كه از گروندگان اوليه على محمد شيرازى بود، و از نظر گاه بابيه مقام بزرگى داشته است و على محمد شيرازى در نامه اى كه به محمد شاه قاجار نوشت، مقام ملا عبدالخالق يزدى را چنين توصيف نمود «كه از آنجائى كه خداوند در دنيا از براى هر امرى دو شاهد قرار داده عرفا و علماى دوست بسيارند. ولى آنهائى كه معروف حضورند طلبيده مثل جناب آقا سيد يحيى و جناب آخوند ملا عبدالخالق و از بينات اين امر سؤال فرموده تا آنكه آيات و نوشتجات را به حضور آورده كما هو حقه بيان نمايند....
اين هر دو يكى قبل از ظهور امر مرا شناخته و يكى بعد از ظهور امر و هر دو از خَلق و خُلق من مطلعند». [۱]
----------
📗[۱]: مطالع الانوار، ص ۱۹۹، همچنين مراجعه شود به كتاب: مذاهب ملل متمدنه، مسيونيكلاى فرانسوى ص ۴۰۱.
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،ص۲۱۱
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫
🕸پ) دعوى قائميت
و حسينعلى ميرزا در جزء هفتم كتاب: مائده آسمانى [۱] مى نويسد: «حضرت اعلى روح ماسواه فداه بر اثبات حقيقتشان در آخر تفسيرها [۲] به شهادت دو عالم استدلال فرموده اند: ملا عبدالخالق و حاج ملا محمد على برقانى قزوينى مى فرمايند قوله جل و عز و كفى بشهادتهما فى حق على ذلك الامر شهيد انتهى».
على محمد شيرازى به چنين فرد متشخص در ميان بابيه، توقيعى مى نويسد، كه ضمن آن دعوى قائميت خود را چنين اعلام كرده بود: «إنّنى أنا القائم الّذى أنتم بظهوره توعدون». بنا به ذكر تاريخ نبيل زرندى و فاضل مازندرانى در صفحه ۱۷۳ كتاب: ظهور الحق، ملا عبدالخالق يزدى، چون توقيع دعوى قائميت على محمد شيرازى را خواند نامه مذكور را به زمين انداخت و فرياد زد كه اى داد پسرم به ناحق كشته شد.
📗[۱]: صص ۲۳۰- ۲۳۲.
📗[۲]: رساله اى كه خطاب به سيد يحيى كشفى نوشته است و به رساله الفين مشهور است.
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،صص۲۱۱-۲۱۲
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫
🕸پ) دعوى قائميت
حسينعلى ميرزا در اين خصوص به نقل از كتاب: قاموس توقيع [۱] مى نويسد:
«ملا عبدالخالق از مشايخ شيخيه بود در اول امر كه نقطه اولى روح ماسواه فداه در قميص بابيت ظاهر، اقبال نمود و عريضه معروض داشت از مصدر عنايت كبرى ذكرش نازل و بر حسب ظاهر كمال عنايت نسبت به او مشهود. تا آن كه لوحى مخصوص او ارسال فرمودند. در او اين كلمه عليا نازل قوله تعالى إنّنى أنا القائم الحق الذى أنتم بظهوره توعدون. بعد از قرائت صيحه زد و به اعراض تام قيام نمود و جمعى در ارض طاء (طهران) به سبب او اعراض نمودند. » چنانچه بنا به تصريح كتاب: تاريخ نبيل زرندى [۲] ملا محمد تقى هراتى، ملا محمد على براقانى و ملا جواد وليانى.... پس از شنيدن دعوى قائميت على محمد شيرازى اعراض كامل ابراز داشتند.
📗[۱]: ج ۲، ص ۵۱، در تشريح لوح شرق.
📗[۲]: ص ۱۹۸.
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،ص۲۱۲
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫
🕸پ) دعوى قائميت
چنين دعوتى را بر خلاف تمام آنچه را كه تا سال (۱۲۶۴ ه ق) نوشته و گفته و القاء كرده بود، اظهار داشت و حتى به آن هم بسنده نكرده و در موارد متعددى از كتاب بيان، خاصه در باب السابع من الواحد الثانى مدعى نبوت و رسالت شد و به دليل دعوى ظهور مستقل خود كه آن را در رديف ظهورات پيامبران گذشته در نظر مى آورده است، به نسخ قرآن و اسلام حكم داد و ميرزا جانى كاشانى تحت عنوان نسخ دين حضرت قائم جميع اديان را چنين نوشت: «و اينكه مى گويند «حلال محمد حلال إلى يوم القيامة و حرامه حرام إلى يوم القيامة» صحيح مى باشد». ولى مراد از قيامت نه قيامت كبرى است، بلكه
مراد از قيامت قيامت قائم مى باشد. [۱] و دقيقاً: بدين مناسبت است كه عباس افندى در كتاب مفاوضات [۲] و كتاب: مكاتيب [۳] على محمد شيرازى را پيغمبر دانسته است و تعجب بيشتر در اين است كه حسينعلى ميرزا در كتاب ايقان براى رفع تباين دعوى بابيت و قائميت على محمد شيرازى او را از ابتداى امر امام زمان دانسته و فاضل مازندرانى در صفحه ۱۷۳ كتاب: ظهور الحق، عقيده مذكور را جزء عقايد بهائيان قلمداد كرده است و به اين دليل تمامى آثار على محمد شيرازى از نظرگاه بهائيان بنا به نص و تصريح حسينعلى ميرزا دروغ محض بوده و آنچه را كه در لباس بابيت به دفاع از قائميت محمد بن الحسن العسكرى اظهار داشته بى اساس و واهى بشمار مى آيد.
📗[۱]: ص ۱۵۱
📗[۲]: ص ۱۲۴
📗[۳]: ج ۲، ص ۲۶۶
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،صص۲۱۲-۲۱۳
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫
🕸پ) دعوى قائميت
از اين روى، در برابر بهائيت دو مسئله مهم قرار گرفت يكى از منابع موثق شيعه و ديگرى تناقضات موجود در آثارشان.
حسينعلى ميرزا، براى منابع موثق شيعه چنانچه در مبحث: «غيبت قائم» نگاشتيم راه حلى بجز آنكه اساساً به زعم او ريشه تمام منابع موثق شيعه را در باب قائم آل محمد، بى هيچ دليل و مدركى ذهناً بسوزاند، چاره اى ديگر نمى ديد، بدين خاطر در كتاب:
اشراقات [۱] در برابر شبهات مربوط به عدم تطابق منابع موثق شيعه با دعوى على محمد شيرازى كه بعدها اساس دعوى خدائى او شد! مى نويسد: «راضى نشويد مجدداً ناحيه كذبه و بئر موهومه و جابلقا و جابلصاى ظنونه بميان آيد و ناس بيچاره را گمراه سازد به افق اعلى ناظر باشيد. »
و عباس افندى به نقل از كتاب: مصابيح هدايت [۲] مى نويسد: «در خصوص امام ثانى عشر استفسار نموده بوديد، اين تصور از اصل در عالم جسم وجود نداشته... » و در واقع كتابهاى تفسير سوره بقره، صحيفه عدليه رساله بين الحرمين، رساله مخزومه و... على
محمد شيرازى كه اساس گرويدن بعضى از شاگردان سيد كاظم رشتى به او گرديد و چنانچه گذشت به تصريح شوقى افندى موجد و موجب وقايع قلعه طبرسى نيريز و زنجان.... شد. حاوى مطالبى بى اساس و واهى يا به عبارت ديگر حوادث چهارسال اول زندگانى على محمد شيرازى معلول نشر مطالبى بود كه به اعتراف ميرزا حسينعلى و عباس افندى حقيقت نداشت و حتى مطالب كاذبانه به شمار مى آمد و به اعتقاد و اعتراف على محمد شيرازى درباب سابع، على محمد شيرازى در زمان دعوى قائميت درست به اين نتيجه رسيد كه دعوى بابيت او دروغ بوده.
----------
📗[۱]: ص ۱۴۷
📗[۲]: ج ۱، ص ۲۶۲
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،ص۲۱۴
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫
🕸پ) دعوى قائميت
قائم آل محمد او است! و حسينعلى ميرزا وعباس افندى به اين حقيقت دستيابى پيدا كردند كه چنانچه شخص على محمد شيرازى در «باب السّابع من الواحد الثانى» كتاب:
«بيان فارسى» اظهار و اعتراف كرده بود؛ از همان شب پنجم جمادى الاولى ۱۲۶۰ ه ق به مقام نبوت و رسالت نايل و سرآغاز نسخ قرآن و اسلام بوده. دعاوى بابيت و قائميت از همان سال نخست دعوى بابيت، بى اساس و دروغ بوده است و اساساً به زعمشان ابواب و نواب و قائميت در تشيّع معلول روايات كذب و نوابى كاذب بوده است!
با اين همه بهائيت به طى سريع چنين مدارجى اكتفاء نكرد و تصريحات على محمد شيرازى را كه در كتاب: «لوح هيكل الدين» [۱] مبنى بر ادعاى خدائى على محمد شيرازى با اين بيان «إن على قبل نبيل ذات اللَّه وكينونيه» را مورد تأييد قرار داد. ميرزا حسينعلى بهاء در كتاب: بديع الوهيت على محمد شيرازى را چنين تأييد و تصويب كرد:
«اينكه نوشته همان حضرت باب كه شما او را رب اعلى مى دانيد از اين كلمه معلوم
مى شود كه شما رب اعلى نمى دانيد و يا تقيه نموده ايد مثل مرشدين شما كه در بعضى از مواضع انكار مى نمايند و تبرّى مى جويند و به اطراف پشته پشته كتب مجعوله در اثبات حقيقت خود مى فرستند و شما و كل من فى السموات و الارض جميعاً بدانند.
----------
[۱]: ص ۵، ضميمه كتاب بيان عربى، همچنين مراجعه شود به «رساله للثّمرة»، ص ۱۵، على محمد شيرازى در آغاز اين رساله خطاب به صبح ازل چنين مى نويسد: للثمرة بسم اللَّه الازل الازل انّنى انا اللَّه لااله الا انا الوحاد الوحيد اننى انا اللَّه لااله الا انا الاحاد الاحيد اننى انا اللَّه لااله الا انا الصماد الصميد اننى انا اللَّه لا اله إلا انا الفراد الفريد اننى انا اللَّه لا اله الا انا السراج السريج اننى انا اللَّه لا اله الا انا الجذاب الجذيب اللَّه اكبر تكبيراً كبيراً هذا كتاب من عند اللَّه المهيمن القيوم الى اللَّه المهيمن القيوم، اللَّه اقدس بسم اللَّه الرحمن الرحيم بسم اللَّه الاله ذى الالهين قل اللهم انك انت سبحانك السموات و الارض و بينها.... بسم اللَّه الا منع الاقدس سبحانك اللهمّ يا الهى لاشهدنك و كل شي ء على انك انت اللَّه لا اله الا انت!
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،ص۲۱۵
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫
🕸پ) دعوى قائميت
انا كنا موقناً معترفاً مذعناً ناطقاً ذاكراً قائلًا منادياً مضجاً مصرخاً مصيحاً متكلماً مبلغاً معجاً باعلى الصوت بانه هورب الاعلى و سدرة المنتهى و ملكوت العلى و جبروت العلياء ولاهوت البقاء و روح البهاء و سرالاعظم و كلمة الاتم و مظهر القدم و هيكل الاكرم و رمز المنمنم و رب الامم و البحر المعظم و مطلع الصمدية لولاه ماظهر الوجود و ماعرف المقصود و ما برز جمال المعبود تاللَّه باسمه قد خلقت السماء و مافيها و الارض وما عليها و به موجت البحار و جرت الانهار و اثمرت الاشجار و به حققت الاديان و ظهر جمال الرحمن فواللَّه لويصفه الى آخر الذى لاآخر له لن يسكن فؤادى من عطش حب ذكر أسمائه و صفاته فكيف نفسه المقدس العزيز الجميل».
و عباس افندى در كتاب: تاريخ صدر الصدور [۱] مقام على محمد شيرازى را طبق سياق جمله ذيل: «الوهيت شهودى» خواند: «مقام حضرت اعلى الوهيت شهودى.... و رتبه اين عبد عبوديت حقيقى و هيچ تفسير و تأويل ندارد. »
و از اين روى بر همه تصريحات بابيت و بهائيت كه على محمد شيرازى: باب، قائم، پيامبر بوده است خط بطلان كشيد. چنين راهى كه بابيت و بهائيت طى كرد، كاملًا با عقيده تشيع و عقل سليم و فطرت پاك منطبق است كه بنا به اعتقاد با بيان و بهائيان على محمد شيرازى نه «باب» بود نه «قائم» و نه «پيامبر» و «صاحب شريعت».
ولى در مورد خدائى او نظرى ندارد. زيرا جهت معرفى خصوصيات روحى وخبط دماغ على محمد شيرازى و عفت قلم بابيان و بهائيان ادعاى نهائى، مبنى بر خدائى على محمد شيرازى را مى پذيرد!...
----------
📗[۱]: ص ۲۰۷
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،ص۲۱۵
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫
🕸ت) مبشر من يظهره اللَّه
على محمد شيرازى، ظهور خود را، در رديف ظهورات سابقه، مانند حضرت موسى، حضرت عيسى، و حضرت محمد بن عبداللَّه صلى الله عليه و آله قرار داده! و معتقد است كه با ظهورش دين جديدى به نام بيان تحقق پذيرفته است.
كيفيت چنين ادعائى از نظر على محمد شيرازى در باب السابع من الواحد الثانى از كتاب بيان فارسى [۱] چنين مورد شناسائى قرار گرفته شده است:
«الواحد الثانى فى بيان يوم القيمة»، خلاصه اين باب آنكه «مراد از يوم قيامت ظهور شجره حقيقت است و مشاهده نمى شود كه احدى از شيعه يوم قيامت را فهميده باشد بلكه همه موهوماً امرى را توهم نموده كه عنداللَّه حقيقت ندارد و آنچه عنداللَّه و عند عرف اهل حقيقت مقصود از يوم قيامت است اين است كه از وقت ظهور شجره حقيقت در هر زمان به هر اسم الى حين غروب آن يوم قيامت است؛ مثلًا از يوم بعثت عيسى تا يوم عروج آن قيامت موسى بود كه ظهور اللَّه در آن زمان ظاهر بود به ظهور آن حقيقت كه جزا داد هر كس مؤمن به موسى بود به قول خود و هر كس مؤمن نبود جزا داد به قول خود زيرا كه ما شهد اللَّه در آن زمان ماشهداللَّه فى الانجيل بود، و بعد يوم بعثت رسول اللَّه تا يوم عروج آن قيامت عيسى بود كه شجره حقيقت ظاهر شده در هيكل محمديه و جزا داد هر كس مؤمن به عيسى بود و عذاب فرمود به قول خود هر كس كه مؤمن به آن نبود و از حين ظهور شجره بيان الى ما يغرب قيامت رسول اللَّه است كه در قرآن خداوند وعده فرموده كه اول آن بعد از دو ساعت و يازده دقيقه از شب پنجم جمادى الاول (صح الاولى) سنه هزار و دويست و شصت كه سنه هزار و دويست و هفتاد بعثت مى شود اول يوم قيامت قرآن بوده و الى غروب شجره حقيقت قيامت قرآن است زيرا كه شى ء تا به مقام كمال نرسد قيامت آن نمى شود و كمال دين اسلام الى اول ظهور منتهى شد و از اول ظهور تا حين غروب آغاز شجره اسلام آنچه هست ظاهر مى شود. و قيامت بيان در ظهور من يظهره اللَّه هست زيرا كه امروز بيان در مقام نطفه است و در اول ظهور من
يظهره اللَّه آخر كمال بيان است. ظاهر مى شود كه ثمرات اشجارى كه غرس كرده بچيند چنانچه ظهور قائم آل محمد بعينه همان ظهور رسول اللَّه هست ظاهر نمى شود الا آنكه اخذ ثمرات اسلام را از آيات قرآنيه كه در افئده مردم غرس فرموده نمايد و اخذ ثمره اسلام نيست الّا ايمان به او و تصديق به او و حال كه ثمره بر عكس بخشيد و در بحبوحه اسلام ظاهر شده و كل به نسبت او اظهار اسلام مى كنند و او را به غير حق در جبل ماكو ساكن مى كنند. »
----------
[۱]: نسخه سال ۱۱۳۰ ه ق.
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،صص۲۱۶-۲۱۷
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫
🕸ت) مبشر من يظهره اللَّه
بر اين اساس على محمد شيرازى معتقد است: هر ظهورى قيامت ظهور قبلى است:
و شى ء تا به مقام كمال نرسد قيامت آن نمى شود.
بنابراين قيامت ديانت يهود كه آن بلوغ و كمال ديانت يهود است، همانا ظهور عيسى بوده است و قيامت و كمال دين عيسى در ظهور محمد صلى الله عليه و آله و قيامت و كمال دين محمد در ظهور على محمد شيرازى يا صاحب بيان است و قيامت و كمال دين بيان به زعم على محمد شيرازى و بر اساس سند مذكور در ظهور من يظهره اللَّه خواهد بود!
بدين منوال و همانطور كه ادوارد براون تصريح كرده است: «در كمال وضوح مستفاد مى شود كه باب خود و «من يظهره اللَّه» را دو ظهور مستقل در رديف ظهورات سابقه تصور مى كرده است». [۱]
----------
[۱]: كتاب نقطة الكاف، ص ۲۳ كج، مقدمه ادوارد براون.
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،ص۲۱۷
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫
🕸ت) مبشر من يظهره اللَّه
از اين روى، على محمد شيرازى، خود را مبشر من يظهره اللَّه دانسته و در باب شانزدهم از واحد دوم از كتاب: بيان فارسى جهت مريدان خود چنين مى نويسد: «وصيت مى كنم اهل بيان را كه اگر در حين ظهور من يظهره اللَّه كل موفق به آن جنت عظيم و لقاى اكبر گرديد. طوبى لكم ثم طوبى لكم ثم طوبى لكم. »
پس اهل بيان مى بايست، در انتظار ظهور من يظهره اللَّه بنشينند و به محض ملاحظه چنين ظهورى دست اطاعت به سويش دراز كنند از اين جهت و چنانچه على محمد شيرازى خود تصريح مى كند: بيان ميزان حق است الى يوم من يظهره اللَّه و هر نفسى كه
مؤمن به من يظهره اللَّه گردد مؤمن به بيان بوده؛ زيرا به عقيده على محمد شيرازى: احكام كثيره در بيان وضع شده است براى احترام و تذكر من يظهره اللَّه.
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،ص۲۱۸
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫
🕸ت) مبشر من يظهره اللَّه
با چنين مقدماتى بايد موعد ظهور من يظهره اللَّه و حقيقت مقام چنين ظهورى را از نظرگاه على محمد شيرازى مورد شناسائى قرار دهيم.
موعد ظهور من يظهره اللَّه، صريحاً در باب هفدهم از واحد دوم كتاب بيان فارسى چنين تعيين شده است: «اگر در عدد غياث ظاهر گردد و كل داخل شوند احدى در نار نمى ماند و اگر الى مستغاث رسد و كل داخل شوند احدى در نار نمى ماند الا آنكه كل مبدل مى گردد به نور. »
مطابق عدد ابجد كلمه غياث ظهور من يظهره اللَّه ۱۵۱۱ سال بعد از ظهور بيان مى باشد و يا مطابق عدد مستغاث ۲۰۰۱ سال پس از ظهور بيان خواهد بود و مطابق باب ۱۳ از واحد سوم از كتاب: بيان فارسى على محمد شيرازى در پيش خود موعد ظهور من يظهره اللَّه را قريب دو هزار سال بعد از عصر خود فرض مى كرده است.
حقيقت مقام چنين ظهورى از نظر گاه على محمد شيرازى در مواضع متعددى از كتاب بيان فارسى چنين توصيف شده است:
من يظهره اللَّه:
احق است از كل شى ء به كل شى ء از نفس كل شى ء.
و ماسو اى او ملك او هستند.
و اوست قائم به نفس خود باللَّه و كل شى ء قائم به اوست.
باب اول جنت و اسم اعظم ظاهر به الوهيت است
فضل كل امكان از شبح جود اوست
مبدأ اسماء و صفات الهى است
و... »
و به خاطر ظهور چنين خدائى است كه به زعم على محمد شيرازى در كتاب بيان:
كل ظهورات و ظهور قائم آل محمد از براى من يظهره اللَّه خلق شده.
اين است معنى قائميت زمينه من يظهره اللَّه از نظر بهائيان!
📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،ص۲۱۸
#بهائیت
#دعوی_قائم
🚫@bahaiyat🚫