eitaa logo
فرقه های بابیت و بهائیت
15.9هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
2هزار ویدیو
44 فایل
✳️برای رزرو تبلیغات در مجموعه اَسرا بر روی لینک زیر کلیک کنید👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2186347655C6187e57a27 🔴تبادل نظر https://eitaayar.ir/anonymous/vi5.b53
مشاهده در ایتا
دانلود
🕸ج) میرزا حسین علی نوری بهاییان دین خود را به سید علی محمد باب نسبت می دهند و موضوع «من یظهره اللهی» بهاءالله را بشارتی از سوی باب می دانند. مورخ بهایی، نبیل زرندی به دستور باب برای ادای احترام به کشته شدگان قلعه طبرسی، به مازندران و از آنجا به تهران نزد میرزا حسین علی رفته است. وی در کتاب خود می نویسد: وقتی که سیّاح می خواست از تهران برود، حضرت بهاءاللّه به اسم میرزا یحیی مراسله ای مرقوم فرمودند و به سیّاح دادند. پس از چندی ورقه ای به خطّ حضرت باب واصل شد. در آن ورقه حضرت باب، میرزا یحیی را امر کرده بودند که در ظلّ حفظ و صیانت حضرت بهاءاللّه درآید و در سایه تعلیم و تربیت آن بزرگوار قرار گیرد. معرضین بیان بعدها این لوح مبارک را تغییر دادند و آن را دلیل صدق گفتارهای خویش و دعاوی مبالغه آمیز خود نسبت به میرزا یحیی قرار دادند با آنکه در اصل بیان مبارک، کوچک ترین اشاره ای هم به مقام موهومی که میرزا یحیی و اتباعش قائل بودند، وجود نداشت و از این ادعاهای عریض و طویل معرضین بیان، به هیچ وجه در بیانات مبارکه اثری مشهود نبود، بلکه حضرت باب در ضمن آن بیانات، مقصودشان تمجید حضرت بهاءاللّه بود، ولی پیروان یحیی چنین پنداشتند که این بیان حضرت باب اشاره به مقام میرزا یحیی است. (۱) از سوی دیگر، عبدالبهاء، فرزند میرزا حسین علی نوری، میرزا یحیی را پیش مرگ بهاء الله معرفی و چنان وانمود می کند که گزینش میرزا یحیی به جانشینی باب، طرح خود میرزا حسین علی بوده است «که افکار متوجه شخص غایبی شود و به این وسیله بهاءالله از تعرض ناس محفوظ ماند». (۲) بر اساس سندهای تأیید شده ای که از سید علی محمد باب باقی مانده، وی برای «من یظهره الله» ویژگی ها - و حتی سال ظهور او را - بیان کرده است که میرزا حسین علی هیچ یک را نداشت. 📗۱)مطالع الانوار، ص۴۰۲. 📗۲)عباس اقتدی، مقاله شخصی سیاح، تهران، مؤسسه مطبوعات امری آلمان سال ۲۰۰۱، ۱۳۴۱، ۱۱۹بدیع، صص ۶۷ و ۶۸. 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۵۸-۵۹ 🚫@bahaiyat🚫
🕸ج) میرزا حسین علی نوری فاصله میان زمانه باب تا ظهور او را آیین بیان پوشش می داد. بنابراین، باب هرگز بشارت دهنده کسی به نام بهاءالله نبود و بابیان نیز هرگز منتظر چنین کسی نبودند که آیین جدیدشان را در یک دوره کوتاه نه ساله، تمام شده بداند و آن را مقدمه ادعای خود قرار دهد. بر همین اساس، قاطعانه می توان گفت که میان باب و میرزا حسین علی نوری بهاءالله هیچ رابطه ای وجود نداشته است، بلکه بهاءالله مهم ترین کتاب باب؛ یعنی بیان را نابود کرده است و این دو حتی دیداری هم با هم نکرده اند. در کواکب الدریه که متن آن را عبدالبهاء نیز تأیید کرده، آمده است: «حضرت بهاءالله با حضرت نقطه اولی قطعیاًّ ملاقات نفرموده اند». (۱) ازاین رو، ازلیان در ردّ ادعای جانشینی بهاءالله و وابستگی او به سید باب و دیگر ادعاهای او و فرزندش، عباس افندی و دیگران، بحث های مهمی دارند که مشروعیت بهاییان را به طور جدّی زیر سؤال می برد. میرزا حسین علی چهارده سال از برادرش، یحیی بزرگ تر بود و هنگامی که یحیی نوزده سال داشت، به نمایندگی از او زمام کارها را در دست گرفت و رفته رفته اوضاع را به نفع خود تغییر داد تا در نهایت، توانست ازل را کنار زند و خود، رهبری فرقه را بر عهده گیرد. بهاءالله از مدت ها پیش، یعنی از همان دوران که به اتهام مشارکت در قتل شاه در زندان به سر می برد، اندیشه ریاست بر گروهک بابی را در سر می پرورانید. او در لوح ابن ذئب می نویسد: در ایام و لیالی در سجن مذکور در اعمال و احوال و حرکات حزب بابی تفکر می نمودیم و بعد این مظلوم اراده نمود که بعد از خروج از سجن، به تمام همت در تهذیب آن نفوس قیام نماید. (۲) و در همان لوح مدعی می شود: در شبی از شب ها در عالم رؤیا از جمیع جهات این کلمه علیا اصغا شد: «اِنّا نُنصِرُک بِکَ و بِقَلَمِک.» (۳)(یعنی «من تو را و قلمت را یاری می کنم). و در صفحه پنج رساله ای که به مناسبت صدمین سالگرد مرگ بهاءالله به سفارش بیت العدل انتشار یافته، آمده است: رسالت حضرت بهاءاللّه در آگوست ۱۸۵۳ در زندانی زیرزمینی که مشهور به سیاه چال بود، آغاز گردید. (۴) 📗۱)- عبدالحسین آواره، کواکب الدریّه فی مآثر البهاییه، قاهره، چاپخانه سعادت، ۱۳۴۲ه . ق برابر با ۱۹۲م، ج ۱، ص ۹۶. 📗۲)- . لوح خطاب شیخ محمد تقی مجتهد اصفهانی (لوح شیخ نجفی)، لانگهاین، ۱۳۸ بدیع، ص ۱۵. 📗۳)- . همان 📗۴- . A Statement prepared by The Baha’i International Community, Office of Public Information New York Persian edition, Translated from the original English 1992 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۵۹-۶۰ 🚫@bahaiyat🚫
🕸۱. زندگی نامه میرزا حسین علی نوری (بهاءالله) الف) تولد میرزا حسین علی نوری، ملقب به ب-هاءالله که بهاییان شهرت خود را وی گرفته اند و او را پیامبر آیین خود می شمارند، در دوم محرم سال ۱۲۳۳ه- .ق/ ۱۸۱۷م. در خانه میرزا عباس نوری، از منشیان دربار قاجار در تهران به دنیا آمد. ب) تحصیلات وی آموزش های مقدماتی ادب فارسی و عربی را زیر نظر پدر و مربیان خود گذراند، گرچه خود مدعی است هرگز تحصیلاتی نداشته است و در نامه ای به ناصرالدین شاه می نویسد: من تحصیل علم نکرده ام و در مدارس وارد نشده ام. می توانید از [مردم] شهری که در آن ساکن بوده ام، سؤال کنید.(۱) 📗۱)- نک: مقاله شخصی سیاح، ص ۶۲. 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، ص۶۱ 🚫@bahaiyat🚫
ج) فعالیت های مذهبی و اجتماعی وی پس از ادعای بابیت سید علی محمد شیرازی، به واسطه ملاحسین بشرویه ای و میرزا محمد، معلم خود، در شمار نخستین گروندگان به باب درآمد (۱)و از فعال ترین افراد بابی شد که بابی گری را به ویژه در نور و مازندران ترویج می کرد. برخی از برادرانش، از جمله برادر کوچک ترش، میرزا یحیی معروف به «صبح ازل» نیز بر اثر تبلیغ او به این مکتب پیوستند. (۲) بهاءالله به دلیل تلاش برای رهایی قرهالعین، تنها زن عضو «حروف حی» از زندان، که به اتهام قتل عمویش ملامحمد برغانی قزوینی در زندان به سر می برد و نیز تأمین مخارج اجتماع بدشت (۳)که در محلی به همین نام گرد هم آمده بودند،(۴) جایگاهی معتبر نزد اجتماع کنندگان یافت. پس از اعدام سید علی محمد باب، امیرکبیر برای فرونشاندن قیام ها و شورش بابیان، از برخی آنها از جمله میرزا حسین علی خواست ایران را ترک کند و به کربلا برود. او در شعبان ۱۲۶۷ ه- .ق به کربلا رفت،(۵) ولی چند ماه بعد، پس از برکناری و قتل امیرکبیر در ربیع الاول ۱۲۶۸ه- .ق و به وزارت رسیدن میرزا آقاخان نوری، به دعوت وی به تهران بازگشت. در تیراندازی بابیان به ناصرالدین شاه در شوال ۱۲۶۸ه- .ق بار دیگر - و البته بسیار شدیدتر - دستگیری و اعدام بابی ها آغاز شد. (۶) حکومت مرکزی بر اساس شواهدی که نشان می داد میرزا حسین علی نوری در طراحی این سوء قصد شرکت داشته است، او را دستگیر کرد.(۷) بهاءالله در لوح شیخ نجفی، خود را از دخالت در ماجرای ترور ناصرالدین شاه تبرئه می کند،(۸) ولی منابع بابی مخالف بهاءالله، از جمله خواهر او این مشارکت را تأیید می کنند. (۹) 📗۱)- نک: ح.م. بالیوزی، بهاءالله شمس حقیقت، ترجمه از انگلیسی: مینو ثابت، صص۴۸ - ۵۱، George Roland Publisher.1980. 📗۲- نک: همان، صص ۸۵ - ۹۱ 📗۳- نک: همان، صص ۲۵۹ و ۲۶۰. 📗۴- نک: نقطه الکاف، صص ۲۴۰ و ۲۴۱. 📗۵- نک: مطالع الانوار، صص ۵۸۰، ۵۸۴و ۵۸۵. 📗۶- . نک: همان، صص ۵۹۰ - ۵۹۲ 📗۷- . زعیم الدوله تبریزی، مفتاح باب الابواب، ص ۱۹۵. . نک: لوح شیخ نجفی، ص۱۵ 📗۸- نک: عزیه خانم نوری، تنبیه النائمین، (رساله عمه)، منتشره از سوی مؤمنین به بیان، صص ۵ و ۶. 📗۹- نک: شوقی افندی، قرن بدیع، ج ۱، ص ۳۱۸. 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۶۲-۶۳ 🚫@bahaiyat🚫