eitaa logo
بهانه
344 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
500 ویدیو
42 فایل
حوزه باید انقلابی بماند. همه در این باره مسئولیم و باید از قلم، زبان و نفس خود برای آن هزینه کنیم. و لا تأخذه فی الله لومة لائم @aliahmadimehr
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴نقدی بر سخنان شیخ مهدی مهریزی در لایو رمضانی بخش اول 🔹سخن از یکی از مهمترین بحثهای قابل طرحی است که برای شناخت دین و مشخص شدنِ تکلیف عملی، ثمرات زیادی بر آن مترتب است. رهبر معظم انقلاب در سخنرانی عید مبعث امسال (حدود دو ماه قبل) در سخنرانی تلویزیونی به تفصیل این بحث را مطرح کرده و یکی از مهمترین اهداف پیامبران را اینگونه بیان می‌کنند: « پس با آمدن پیغمبر یک به وجود می‌آید، یعنی هدف این است که یک نظام سیاسی به وجود بیاید -حالا اینکه کدام پیغمبر توفیق پیدا کرد این کار را بکند و کدام توفیق پیدا نکرد بحث دیگری است، لکن هدف این است که یک به وجود بیاید- که بتواند این اهداف را با تشکیل برنامه‌ها و مناسبات اجتماعی و مناسبات گوناگون بشری تحقّق ببخشد. » 🔸چندی قبل در یکی از لایوهای رمضانی ، آقای شیخ در بحثی با عنوان «نبوت و حکومت» به انکار مسئله حکومت و لزوم برپایی حکومت الهی پرداخت. وی برپایی حکومت برخی از پیامبران که در قرآن از آنان نام برده شده را «زائیده بستر و شرایط اجتماعی» و «خلق و خوی فردی» آن پیامبران دانسته و تفاوتهای شخصیتی پیامبران با یکدیگر و بیان و آنها را سرمنشأ این اختلاف نمایاند: «می‌توان گفت حکومت پیامبران، مولود رسالت و نبوت آنان نیست بلکه زائیده بستر و شرایط اجتماعی و خلق و خوی فردی آن‌هاست.» 🔸در بخشی دیگر از این سخنان مطلوبیتها و بایسته هایی برای بعضی حکومت‌هایی که در قرآن ذکر شده بیان میکند، ملاکِ مطلوبیت را «صِرف انسانی و اخلاقی بودن» قرار میدهد نه جنسیت و َ را. 🔸او این بحث را نه بعنوان صِرف مطالعات تاریخی و قرآنی بر سیره پیامبران، بلکه به عنوان مشخص شدن در مسئله برپایی حکومت اسلامی، مطرح کرده است و میگوید: « در ، مهم‌ترین منبع قرآن کریم است. این کتاب آسمانی گرچه به صورت واضح در باب بسیاری از مسائل اظهارنظر شفاف نکرده، اما ایده‌هایی بی‌نهایت در آن موجود است که برای بسیاری از مسئله‌ها می‌توان از آن بهره جست و رویکرد استخراج کرد. به نظر می‌رسد مسئله دین و حکومت نیز از این قاعده مستثنی نیست. یکی از راه‌هایی که می‌تواند در این عرصه به کمک گرفته شود، تحلیل و بررسی رابطه در قرآن است. بررسی اینکه در این کتاب آسمانی رابطه نبوت و حکومت چگونه ترسیم شده است؟ » 🔹امام خمینی(ره) وظیفه‌ی برپایی حکومت توسط انبیاء را اینگونه بیان میکنند: «وظیفه انبیا(ع) برقرار کردن یک از طریق اجرای قوانین و احکام است که البته با بیان احکام و نشر تعالیم و عقاید الهی ملازمه دارد»(امام خمینی(ره)، ولایت فقیه، (حکومت اسلامی)، ص 70). 🔹شهید صدر نیز در باره حکومت انبیا میگوید: «انبیای الهی هر یک به نحوی در مأموریت عظیم خود برای بنای یک دولت شایسته کوشش نمودند، گروهی از آن ها مانند داوود و سلیمان نبی(ع) خود عهده دار حکومت شدند. و موسی(ع) سرتاسر حیات خود را در بر پا کردن این امر گذراند. پیامبر اسلام، کوشش های انبیای گذشته را به بهترین صورت در قالب پاک ترین دولت تاریخ در آورد، دولت اسلام نقطه ی عطفی در تاریخ بشریت است که در آن تمام ویژگی های یک حکومت شایسته به صورت کامل نمایان است». (لمحة فقهیة تمهیدیة عن مشروع دستور الجمهوریة الإسلامیة في ایران) 🔹آیت الله جوادی آملی نیز در این باره میفرماید : «رفع اختلاف و اصلاح جامعه با تعلیم و ارشاد و محقق نمی‌شود، بلکه انبیا تنها در پرتو ایجاد می‌توانند به این هدف عالی برسند» https://b2n.ir/a85887 در یادداشت بعد، به نقدِ سخنان شیخ در انکار لزوم برپایی توسط انبیاء و رسالت آنان در این باره میپردازیم. @bahaneee
هدایت شده از بهانه
🔴نقدی بر سخنان شیخ مهدی مهریزی در لایو رمضانی بخش اول 🔹سخن از یکی از مهمترین بحثهای قابل طرحی است که برای شناخت دین و مشخص شدنِ تکلیف عملی، ثمرات زیادی بر آن مترتب است. رهبر معظم انقلاب در سخنرانی عید مبعث امسال (حدود دو ماه قبل) در سخنرانی تلویزیونی به تفصیل این بحث را مطرح کرده و یکی از مهمترین اهداف پیامبران را اینگونه بیان می‌کنند: « پس با آمدن پیغمبر یک به وجود می‌آید، یعنی هدف این است که یک نظام سیاسی به وجود بیاید -حالا اینکه کدام پیغمبر توفیق پیدا کرد این کار را بکند و کدام توفیق پیدا نکرد بحث دیگری است، لکن هدف این است که یک به وجود بیاید- که بتواند این اهداف را با تشکیل برنامه‌ها و مناسبات اجتماعی و مناسبات گوناگون بشری تحقّق ببخشد. » 🔸چندی قبل در یکی از لایوهای رمضانی ، آقای شیخ در بحثی با عنوان «نبوت و حکومت» به انکار مسئله حکومت و لزوم برپایی حکومت الهی پرداخت. وی برپایی حکومت برخی از پیامبران که در قرآن از آنان نام برده شده را «زائیده بستر و شرایط اجتماعی» و «خلق و خوی فردی» آن پیامبران دانسته و تفاوتهای شخصیتی پیامبران با یکدیگر و بیان و آنها را سرمنشأ این اختلاف نمایاند: «می‌توان گفت حکومت پیامبران، مولود رسالت و نبوت آنان نیست بلکه زائیده بستر و شرایط اجتماعی و خلق و خوی فردی آن‌هاست.» 🔸در بخشی دیگر از این سخنان مطلوبیتها و بایسته هایی برای بعضی حکومت‌هایی که در قرآن ذکر شده بیان میکند، ملاکِ مطلوبیت را «صِرف انسانی و اخلاقی بودن» قرار میدهد نه جنسیت و َ را. 🔸او این بحث را نه بعنوان صِرف مطالعات تاریخی و قرآنی بر سیره پیامبران، بلکه به عنوان مشخص شدن در مسئله برپایی حکومت اسلامی، مطرح کرده است و میگوید: « در ، مهم‌ترین منبع قرآن کریم است. این کتاب آسمانی گرچه به صورت واضح در باب بسیاری از مسائل اظهارنظر شفاف نکرده، اما ایده‌هایی بی‌نهایت در آن موجود است که برای بسیاری از مسئله‌ها می‌توان از آن بهره جست و رویکرد استخراج کرد. به نظر می‌رسد مسئله دین و حکومت نیز از این قاعده مستثنی نیست. یکی از راه‌هایی که می‌تواند در این عرصه به کمک گرفته شود، تحلیل و بررسی رابطه در قرآن است. بررسی اینکه در این کتاب آسمانی رابطه نبوت و حکومت چگونه ترسیم شده است؟ » 🔹امام خمینی(ره) وظیفه‌ی برپایی حکومت توسط انبیاء را اینگونه بیان میکنند: «وظیفه انبیا(ع) برقرار کردن یک از طریق اجرای قوانین و احکام است که البته با بیان احکام و نشر تعالیم و عقاید الهی ملازمه دارد»(امام خمینی(ره)، ولایت فقیه، (حکومت اسلامی)، ص 70). 🔹شهید صدر نیز در باره حکومت انبیا میگوید: «انبیای الهی هر یک به نحوی در مأموریت عظیم خود برای بنای یک دولت شایسته کوشش نمودند، گروهی از آن ها مانند داوود و سلیمان نبی(ع) خود عهده دار حکومت شدند. و موسی(ع) سرتاسر حیات خود را در بر پا کردن این امر گذراند. پیامبر اسلام، کوشش های انبیای گذشته را به بهترین صورت در قالب پاک ترین دولت تاریخ در آورد، دولت اسلام نقطه ی عطفی در تاریخ بشریت است که در آن تمام ویژگی های یک حکومت شایسته به صورت کامل نمایان است». (لمحة فقهیة تمهیدیة عن مشروع دستور الجمهوریة الإسلامیة في ایران) 🔹آیت الله جوادی آملی نیز در این باره میفرماید : «رفع اختلاف و اصلاح جامعه با تعلیم و ارشاد و محقق نمی‌شود، بلکه انبیا تنها در پرتو ایجاد می‌توانند به این هدف عالی برسند» https://b2n.ir/a85887 در یادداشت بعد، به نقدِ سخنان شیخ در انکار لزوم برپایی توسط انبیاء و رسالت آنان در این باره میپردازیم. @bahaneee
🔰 ریشه سلطنت سلطان عدل و جور در شناخت ناصواب از است. 🔹پیامبران الهی هرکدام برای رسالتی به پیامبری مبعوث شدند و هدف همه آنان سعادت دنیا و آخرت انسان‌ها بوده است. 🔸 یکی از لوازم قطعیه لازم برای اجرای احکام الهی توسط انبیاء است. برخی از انبیاء موفق به تشکیل حکومت الهی شدند و برخی دیگر به خاطر شرایط زمانی و موقعیت تاریخی موفق به تشکیل حکومت نشدند. 🔴مرور کوتاهی بر برخی از تعابیر علمای بزرگ در باب توسط : 🔻امام خمینی (ره) : «وظیفه انبیاء برقرار کردن یک از طریق اجرای قوانین و احکام است که البته با بیان احکام و نشر تعالیم و عقاید الهی ملازمه دارد»(امام خمینی(ره)، ولایت فقیه، (حکومت اسلامی)، ص 70). 🔻شهید صدر (ره): «انبیای الهی هر یک به نحوی در مأموریت عظیم خود برای بنای یک دولت شایسته کوشش نمودند، گروهی از آن ها مانند داوود و سلیمان نبی(ع) خود عهده دار حکومت شدند. و موسی(ع) سرتاسر حیات خود را در بر پا کردن این امر گذراند. پیامبر اسلام، کوشش های انبیای گذشته را به بهترین صورت در قالب پاک ترین دولت تاریخ در آورد، دولت اسلام نقطه ی عطفی در تاریخ بشریت است که در آن تمام ویژگی های یک حکومت شایسته به صورت کامل نمایان است». (لمحة فقهیة تمهیدیة عن مشروع دستور الجمهوریة الإسلامیة في ایران) 🔻آیت الله جوادی آملی (حفظه الله): «رفع اختلاف و اصلاح جامعه با تعلیم و ارشاد و محقق نمی‌شود، بلکه انبیا تنها در پرتو ایجاد می‌توانند به این هدف عالی برسند» https://b2n.ir/a85887 🔹این مسئله مهم اگر به خوبی فهم می‌شد دیگر کسی حکومت را امری زمینی نمی‌پنداشت. معنای بعثت پیامبر اکرم اگر به درستی فهمیده می‌شد کار به حوادث تلخ بعد از وفات پیامبر اکرم کشیده نمی‌شد. اگر تشکیل و اداره حکومت، یکی از شئونات پیامبری است که از طرف خدا انتخاب شده باشد، چگونه میتوان گفت همین حکومت در زمان بعد از پیامبر دیگر نیازی به انتخاب از جانب خدا ندارد؟! 🔸در زمان سقیفه عملا وانمود شد که حکومت امری زمینی است و یا حداقل، شئونات حاکمیتی نبوّت با وفات پیامبر(ص) دیگر زمانش گذشته است. 🔶 ریشه سلطنت و نیز از سقیفه شروع شد؛ عملا شئونات حاکمیتی پیامبر را آنقدری با اهمیت تصور نمی‌کردند که شخصی مانند امیرالمومنین(ع) برای این منصب مهم انتخاب شود. 🔷 کم کم مسئله غدیر و ضرورت انتخاب حاکم از جانب خدا به فراموشی سپرده شد و به مرور زمان حکومت به عنوان امری دنیایی و بدون دخالت شرع در آن، معرفی گردید. امر به گونه ای جا افتاده بود که وقتی مردم با کسی بیعت می‌کنند امرش مطاع بوده و حاکم است. @bahaneee