#شبهه «انسانيت» دين من است. 🔴متن شبهه آیا بهتر نیست «انسانیت» را جایگزین ادیان مختلفی کنیم که با دستورات و اختلافات خود، دردهای بشر را زیاد می کنند❓ ما با رعایت اخلاق و محبت به هم نوعان خود، می توانیم جامعه را مدیریت کنیم، دیگر چه نیازی به دین و انجام یک سری اعمال بدون فکر و از روی عادت است❓ 🔵پاسخ شبهه 👇 👇 👇 👇 👇 1⃣فرضیه ای که در این شبهه به نام (دین انسانیت ) مطرح شده در واقع جایگزین شدن دین با روابط انسانی و اخلاقی است، و عنوان بسیار جالب توجهی به نظر می رسد که می تواند بسیاری از اذهان را به طرف خودش بکشاند. تصور اینکه مردم بدون ترس از عقوبت یا به امید پاداش های اخروی، کارهای نیک را صرفاً به خاطر انسانیت و حس درونی نیکوکاری انجام دهند، تصوری است بسیار ایده آل. 2⃣تحقق چنین ایده ای که در محافل علمی گاهی از آن با عناوینی چون «اخلاق سکولار» یا «دین انسانیت» تعبیر می شود با پرسش های اساسی روبه روست: 👈ملاک استخراج دستورهای اخلاقی کلی چیست؟ اگر ملاک، عقل باشد، می پرسیم چگونه می توان به عقلِ ناقص بشر اکتفا کرد در حالی که علم هنوز به طور کامل پیشرفت نکرده و خیلی از مسائل برای بشر لاینحل باقی مانده و انسان، فلسفه خیلی مسائل را نمی داند؟ از آن گذشته همه مردم از کمال عقل برای تشخیص چنین ملاک هایی برخوردار نیستند. حتی در صورت برخورداری از آن، تحت تأثیر عوامل روانی و محیطی و جلب منافع و مصلحت ها، ممکن است تصمیم هایی بر خلاف آن ملاک ها بگیرند. بنابراین هر کسی ممکن است بعضی کارها را درست و بعضی دیگر را غلط بداند، غافل از اینکه شخصی دیگر در تشخیص آن ملاک های اخلاقی برعکس او عمل می کند. یعنی عقل محدود انسانی، خودش عامل اختلاف و تضاد و کشمکش است. 👈 دیدگاه (دین انسانیت )، چه ضمانت اجرایی دارد؟ در نظام های اخلاقی سکولار(= بی دین) در توجیه بی دینی و ارائه نظریه "دین من انسانیت است "، گفته می شود: یکی از مهم ترین ضمانت ها، فهم این موضوع است که نفع من در نفع دیگران است. اما چنین چیزی قابل قبول نیست. زیرا در شرایطی که میزان قدرت افراد جامعه در مقایسه با یکدیگر نامتوازن باشد، این دیدگاه به هیچ وجه، ضمانت اجرایی نخواهد داشت؛ زیرا زورمندان می توانند نفعی نامرتبط با نفع دیگران تعریف کنند و با ستمگری، منافع خود را _ که در تضاد با منافع سایر مردم است _ تامین کنند . 👈 دین داری چه مخالفت و تضادی با انسانیت و «زیست اخلاقی» دارد که ما فقط مجاز به انتخاب یکی از آنها باشیم؟! دینداری نه تنها با اخلاق نیک مخالفتی ندارد، بلکه دین دار واقعی حتما دارای «اخلاق نیک» یا به تعبیری «انسانیت» است. مخصوصاً با توجه به جایگاه والایی که در متون دینی برای «حسن خلق» بیان شده است،شکی باقی نمی ماند که دین با اخلاق در تضاد نیست . بنابراین طرفداران تئوری «دین انسانیت» تا وقتی که پاسخ های قانع کننده و منطقی ای به این پرسش ها ندهند، کمتر کسی را می توانند قانع کنند که به دین آنها درآید. 3⃣متون دینی به اندازه ای درباره اخلاق فراوان هستند که کسی در اهمیت اخلاق شک ندارد .مثلاً پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) می فرمایند : «أَوَّلُ مَا يُوضَعُ فِي مِيزَانِ الْعَبْدِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حُسْنُ خُلقِه »:(نخستین چیزی كه روز قیامت در ترازوی اعمال بنده گذاشته می شود حُسن خلق اوست). 📚قرب الإسناد، حميرى، عبد الله بن جعفر، ج1،ص 46. از امام صادق(علیه السلام) نیز نقل شده که فرمود: «إِنَّ الْخُلُقَ الْحَسَنَ يَمِيثُ الْخَطِيئَةَ كَمَا تَمِيثُ الشَّمْسُ الْجَلِيد»: (خوش خویى گناه را ذوب مى كند همچنان كه آفتاب یخ را). 📚 الكافی، كلينى، محمد بن يعقوب، ج 2، ص 100 از همین رو پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) تکمیل مکارم اخلاق را غرض بعثت خویش شمرده اند: «بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ» 📚 بحارالانوار، مجلسی، محمدباقر، ج 67، ص 372. 💡بنابراین دین و اخلاق از هم جدا نیست. کسی که با ایمان باشد، هم اخلاق مدار است و هم سایر دستورات دینی مانند نماز و روزه و زکات و... را با آگاهی و بصیرت انجام می دهد. منبع 🔶 https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=44&lid=0&mid=412702&catid=6172 🏴🍊 @baharnarenj251

#شبهه کربلا، حماسه بود یا خودکشی ❓❗ 🔴متن شبهه آيا امام حسين (ع) می دانستند که اگر به سمت کوفه بروند، در کربلا به شهادت خواهند رسيد؟! اگر می‌دانستند، پس چرا رفتند؟! آیا این کار، خودکشی نیست؟ مگر قرآن نفرموده خود را به هلاکت نیندازید؟ 🔵 پاسخ شبهه 👇 👇 👇 👇 👇 در این شبهه دو فرض هست و دو هدف در آن دنبال شده : ☝اگر پاسخ دادید: «امام (ع) نمی‌دانستند»، علم امامت را زیر سؤال می برند. ✌و اگر پاسخ دادید: «می‌دانستند»، می گویند: خود‌کشی بوده یا کار اشتباهی بوده است که با 72 نفر به قتلگاه بروند! ☝در پاسخ به فرض اول این شبهه، باید توجه داشت که: 1⃣ قطعاً امام حسین علیه السلام بر اساس علم امامت، نه تنها به حوادث پیش‌روی خود علم داشتند، بلکه به حوادث جهان و آثار آن تا آخر الزمان علم داشتند. حتی امام حسین علیه السلام از شهادت خویش سخن گفته است. برای مثال، ایشان پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را در خواب دید که می‌فرمود: «وظیفۀ تو، حرکت به سوی کربلا و عراق است و خداوند تبارک و تعالی، خواسته است تا تو را کشته ببیند» 📚 سید بن طاووس،ترجمه ی لهوف، ص 85 2⃣علم نسبت به ماجراهای کربلا و عاشورا و پس از آن، منحصر به امام حسین (ع) نبود، بلکه اکثر مسلمین نسبت به آن آگاه بودند. زیرا پیامبر اکرم (ص) مکرر بدان اشاره نموده و به مردم هشدار داده بودند و هم چنین حضرت امیرالمؤمنین (ع) و فاطمه‌ی زهرا (ع) و امام حسن (ع) و شخص امام حسین (ع) مکرر به آن وقایع اشاره نموده بودند. پس ممکن نیست که همگان بدانند، ولی شخص امام معصوم که علوم جهان نزد ایشان است، ندانند. ✌در پاسخ به فرض دوم شبهه که گفته اگر می‌دانستند، پس چرا رفتند؟ 1⃣باید گفت این سؤالی است که پاسخش در درونش وجود دارد. و پاسخ این است که «چون می‌دانستند و علم داشتند، رفتند». توجه به این نکته ضروری است که در القای افکار و باورهای انحرافی، همیشه سعی کرده اند به صورت مستقیم و غیر مستقیم به اذهان عمومی تلقین کنند که اگر انسان نادانسته و اتفاقی به کار خوبی دست بزند ارزش دارد ولی اگر دانسته کار خوبی بکند ،بی ارزش است ❗❗ در صورتی که برعکس است، یعنی اگر انسان آگاهانه و با اختیار، به علمِ خود عمل نماید ارزشمند است. ارزش در «عمل به علم» است، نه در عمل بر اساس جهل و نادانی. 2⃣بنا نیست امام علیه السلام چون علم غیب دارند، خواست خدا را تغییر دهند؛ بلکه باید با رنج‌ها و مصیبت‌ها رو به رو شوند. طبق حکمت پروردگار، او نیز همچون انسان‌های دیگر، باید آزمایش شود، مصیبت ببیند و زخمی یا شهید شود. 3⃣امام دارای علم غیب است؛ ولی از سوی دیگر، رهبر و راهنمای مردم هم هست. بنابراین باید به گونه‌ای زندگی کند که دیگران بتوانند، او را سرمشق خود قرار بدهند. اگر بنا بود آن حضرت و سایر امامان، برای حل مشکلات و موانع، از چیزی کمک بگیرند که مردم، آن را در اختیار ندارند، دیگر نمی‌توانستند الگویی برای زندگی پیروانشان باشند و آنان را به بردباری، تلاش، جهاد و ... فرا بخوانند. بنابراین، پیشوایان معصوم، همواره از ابزارهای طبیعی بهره می‌برند و از امور خاصی،مثل علم غیب خود، برای پیروزی کمک نمی‌گیرند؛ مگر در موارد استثنایی، مثل حفظ دین و عزت آن‌، حفظ ایمان مردم، هدایت انسان‌ها و... . 📕( مطالعه ی بیشتر در کتاب: علم غیب (آگاهی سوم) ، جعفر سبحانی ) 4⃣امام حسین (ع) که انسان کامل و امام معصوم هستند ، بهتر و بیشتر از هر انسان دیگری می‌دانستند که چه جایگاه و وظایفی در مقابله با ظلم، بیداری اذهان عمومی در طی قرن های متوالی، احیای اسلام راستین و ... بر عهده دارند، و نتیجه و برکات این حرکتشان چه خواهد بود؟ از این رو بر اساس علم و آگاهی خود عمل نمودند. 💠مطالعه ی #ضمیمه_پاسخ_شبهه توصیه می شود منبع 🔶http://www.x-shobhe.com/shobhe/67.html 🔶 https://www.porseman.com/ 🏴🍊 @baharnarenj251

#شبهه پیاده روی اربعین 🔴 متن شبهه آیا پیاده روی اربعین، نوعی افراط و زیاده روی نیست❓ آیا این همه راه را پیاده رفتن، نوعی خود آزاری به حساب نمی آید و از طرفی باعث اختلاط زن و مرد نیست❓ اینکه امسال تعطیل شده، خودش به معنای پیشگیری از افراط است. 🔵پاسخ شبهه 👇 👇 👇 👇 👇 1⃣ابتدا باید خود آزاری را تعریف کنیم. خود آزاری به عملی گفته می‌شود که باعث ضرر به نفس، شکنجه و اذیت خود است، که عملی غیر عقلانی و نابخردانه شمرده می‌شود. بر اساس هیچ یک از معیارهای عقلانی و عرفی، پیاده‌روی مصداق خودآزاری نیست. بلکه فایده‌ها و محسنات فراوانی در سلامتی انسان دارد. پزشکان از قدیم برای معالجه بعضی بیماری‌ها، پیاده‌روی 🚶را به بیماران تجویز می‌کردند. خودآزاری در جایی معنا دارد که طرف مجبور باشد به خاطر شرایط خاص، خود را به رنج و اذیت وادارد تا به مقاصد مادی و امیال خاص برسد، در حالی‌که پیاده‌روی 🚶اربعین هرگز با این مفاهیم سازگار نیست، زیرا پشتوانه اختیار و انتخاب عاشقانه دارد. هیچ یک از افرادی که در اربعین شرکت می‌کنند به اجبار در این وادی گام نگذاشته‌اند بلکه همه از سر صدق، عشق، علاقه و شوق به پیاده‌روی اقدام کرده‌اند. پس هیچ وقت نمی‌توان این عمل عاشقانه را خودآزاری یا افراط نامید. 2⃣ اختلاط زن و مرد در محیط بسته معنا پیدا می‌کند و در محیط باز و آزاد و در حال حرکت، اختلاط، مصداقی ندارد. هر فردی در کنار خانواده خود و بانوان با حفظ حجاب اسلامی و پوشش کامل 🧕🏻در کنار همسر و فرزندان خود در این اجتماع باشکوه شرکت می‌کند. اینجا اختلاط نیست. بلکه اجتماعی است با شکوه، با حفظ شرایط شرعی. ورودی حرم مطهر برای بانوان جداست. مشترک بودن راه، دلیل مختلط بودن یا به معنای اختلاط در یک محل نیست. این نوع از اختلاط، مصداق اختلاط حرام نیست و هیچ یک از علما، فتوا به منع نداده‌اند. اختلاطی که از ازدحام ناشی می‌شود مثل اختلاط در مراسم حج، نماز جمعه، نماز اعیاد فطر و قربان و پیاده‌روی برای زیارت امام حسین(ع) و ازدحام داخل حرم شریف خود به خود حرام نیست، بلکه نظر فقها، اجتناب از اختلاطی است که منجر به عمل حرام شود. پیاده‌روی اربعین هدفی مشروع و مقصدی مقدس دارد و از ناهنجاری‌های غیرشرعی به دور است. 3⃣پیاده روی اربعین، امسال تعطیل نشده. بلکه برای حفظ سلامتی مردم، مقامات عراق تصمیم گرفته اند که آن را فقط برای مردم کشور خود برگزار کنند تا مانع از ازدحام و سرایت بیماری شوند. 🏴🍊 @baharnarenj251

چه کسی را باید برای ریاست جمهوری انتخاب کنیم❓ ملاک تشخیص فرد مناسب برای این مسئولیت حساس چیه❓ 🤔چطوری از بین نامزدهای انتخاباتی بهترین گزینه را انتخاب کنیم❓ پاسخش را در کلیپ 🎥 ببینید. #شبهه 🍊 @baharnarenj251