اربعین، مدنیّت و بربریّت 🔹تمدن (Civilization) واژه‌ای است که غربی‌ها به هر جامعه‌ ‌پیچیده‌ای که دارای ساختارهای یکجانشینی و طبقه‌بندی‌های پیچیده باشد اطلاق می‌کنند و بر همین اساس، هرچه مناسبات آن جامعه پیچیده‌تر باشد متمدن‌تر است؛ به همین دلیل است که کلانشهر را متمدن‌تر از شهر و مدینه، و شهر و مدینه را متمدن‌تر از روستا و قریه می‌دانند. به نحوی که منتهای تمدن و مدنیّت را که در برابر بربریّت تعریف می‌کنند در کلانشهرهایی جستجو می‌کنند که دارای پیچیده‌ترین و گسترده‌ترین روابط اجتماعی و غیر اجتماعی است و هرچه مظاهر پیچیدگی همچون آسمانخراشها و برجها و پلها و غیره در آن نمود بیشتری داشته باشد، مدنیت بیشتری دارد و متمدن‌تر است. با چنین تعریفی، متمدن‌ترین‌ جغرافیاها را بایستی در شهرهایی همچون نیویورک و پاریس و لندن و غیره جستجو نمود. به همین دلیل است که غربی‌ها اساسا مهندسی عمران (civil engineering) را با واژه تمدن و civilization پیوند زده‌اند زیرا در چنین کلانشهرهای پیچیده و پر از برج و آسمانخراش و مظاهر پیچیده مادی و کالبدی است که مهندسی عمران نمود حداکثری می‌یابد. 🔹اما در ادبیات قرآنی، این صیرورت و حرکت الی الله است که به تمدن‌ها اصالت می‌دهد و نه یکجانشینی؛ کمااینکه نه ماده و کالبد، که این معناست که به تمدن‌ها ماهیت می‌دهد. چه بسا روستاهای بی‌بهره از هر نوع مظاهر مادی و کالبدی پیچیده‌ای که در فرهنگ قرآنی، بستر مدنیت و تمدن هستند و بالعکس، چه بسا کلانشهرهای غول آسایی که از منظر قرآنی، قریه‌ای بیش نیستند (قبلا در یادداشت شهر از منظر قرآن ادله این ادعا تقدیم گردید). طریق مشایه و ایام اربعین، بهترین شاهد مثال برای فهم این موضوع است. مسیری که در سرتاسر آن هیچ کلانشهر و شهر بزرگی دیده نمی‌شود و برخلاف تعریف تمدن از منظر غربی‌ها، پیوسته در شدن و حرکت تعریف شده است و نه در یکجانشینی‌های آنچنانی. ولی چنان از معانی متعالی مملو است که در هیچ کلانشهری از غرب تا شرق عالم نمی‌توان این حجم از جریان و سریان تمدن و مدنیت را مشاهده نمود. 🔹میلیونها زائر، با پای پیاده و در گرمای بالای ۴۰ درجه، چنان متمدن در کنار یکدیگر و برادرانه و خواهرانه زیست می‌کنند و چنان بدون هر نوع چشم‌داشت مادی و به دور از هر نوع سازماندهی پیچیده اجتماعی از یکدیگر میزبانی می‌نمایند که برای پروپاگاند پیچیده تمدن معاصر غرب، چاره‌ای جز بایکوت گسترده‌ی حاصل از حیرت تام و تمام آنها باقی نگذاشته است. البته حق هم دارند که چنین حیران باشند، چون برخلاف باورهای آنها و برخلاف آنچه سالها در مقالات و کتابهایشان نوشته‌اند اینجا تمدنی نمود یافته است که دلیل گردآمدن انسانها در کنار یکدیگر، نه رفع نیازهای اقتصادی و تبادلات مادی است و نه مبادلات محصولات ‌کشاورزی و غیره؛ بلکه اینجا مفهوم متمایز و ماوراییِ "حُب" به بهانه‌ای برای گردآوردن میلیونها انسان و شکل‌گیری تمدنی متمایز تبدیل شده است؛ آن هم خاص‌ترین و خواستنی‌ترین حُب؛ "حب الحسین یجمعنا" کلید فهم تمدن اربعین است و طریق مشایه در ایام اربعین بهترین تمرین مدنیت است اما نه مدنیّت پیچیده‌ و ماده محوری که در مدینه‌ها و آرمانشهرهای غربی برایمان تعریف کرده‌اند بلکه مدنیّت بسیط و معنامحوری که جز با قواعد بعد از ظهور، نمی‌توان به فهم تمام و کمال آن نائل آمد. #تمدن_اسلامی #اربعین بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

معماری و جنگ تمدن‌ها! 🔹به نحوه بهره‌گیری تمدن معاصر غرب از سبکهای مختلف معماری برای انتقال مفاهیم مد نظرش در جنگ تمام عیار ترکیبی و تمدنی دقت کرده‌اید؟ برای مثال، به این تصویر که یک اثر معماری در سبک معماری فولدینگ است بنگرید؛ از ویژگی‌های این سبک، مواردی همچون نفی سلسله مراتب و نفی مرکزگرایی است به نحوی که با چرخش‌های متعدد بین سقف و دیوار و کف، نمی‌توان مرز دقیقی بین اینها تشخیص داد که این نوع استحاله سقف در کف و بالعکس، ترجمانی معمارانه است برای برخی مفاهیم تمدن معاصر غرب همچون نسبیت و عدم قطعیت، تساهل و تسامح و غیره. 🔹مفاهیمی همچون نسبیت، پلورالیسم و غیره، که تجلی معمارانه آنها را می‌توان در نفی سلسله مراتب فضایی و نفی مرکزگرایی دید، مفاهیمی هستند که دقیقا در مقابل بنیانهای تمدن اسلامی قرار دارند. برای مثال، نفی مرکزگرایی و یا نفی سلسله مراتب دقیقا در تقابل با مفهوم ولایت است؛ کمااینکه نسبیت و عدم قطعیت نیز دقیقا در تقابل با مفاهیمی همچون حق و باطل و یا خیر و شر است. لذا اگر دقیقتر بنگریم، معماری غربی، ابزاری است برای انعکاس مبانی و مفاهیم تمدن معاصر غربی در میدان جنگ تمام عیار با تمدن اسلامی. 🔹اما آنچه جای تعجب دارد این است که در دانشکده‌های هنر و معماری ما، غالبا این نوع سبکهای معماری بدون توجه به مبانی و مفاهیمی که در پس آنها وجود دارد، چنان با به‌به و چه‌چه به دانشجویان ما آموزش داده می‌شود که فرزندان از همه جا بی‌خبر ما، ناآگاهانه به سربازهایی رایگان برای پیشبرد تمدن معاصر غرب در جبهه هنر و معماری تبدیل می‌شوند! #تمدن_اسلامی #تمدن_غربی @baladetayyeb

بسیار خوشبینم که انشاالله هوشیاری مردم انقلابی، در این دوره از انتخابات مجلس، تهدید سراهای ناایرانی را به فرصت تبدیل کند! این سه دقیقه را مشاهده بفرمایید. #انتخابات #سرای_ایرانی #تمدن_اسلامی #منان_رئیسی @baladetayyeb

🔹دیروز یکی از انبوه‌سازان باسابقه کشور تماس گرفت و ار حقیر گلایه کرد که چرا در برنامه ثریا، انبوه‌سازی را نقد کرده‌ام. فرمود نقد انبوه‌سازی مثل این است که کارخانه‌‌سازی را نقد کنیم؛ آیا کارخانه‌سازی بد است؟! خیلی صریح و شفاف پاسخ دادم که بله!! 🔹برادران و خواهران گرامی، اگر می‌گوییم که مردمی‌سازی رمز تحقق تمدن نوین اسلامی است بایستی تعارف را کنار بگذاریم و مواضعمان را هرچند خوشایند برخی از سرمایه‌داران و ذینفعان نباشد شفاف بگوییم. از منظر تمدن اسلامی، هرنوع صنعت بزرگ مقیاس که لازمه‌اش کارگری و اجیر شدن اکثریت برای اقلیت باشد مطلوبیت ندارد (به جز برخی استثنائاتی که گریزی از آنها نباشد). به جایش آنچه مطلوب است، توسعه کارگاه‌ها و کسب و کارهای خُرد است تا مردم به جای آنکه مواجب بگیر عده‌ای سرمایه‌دار باشند و کارگریِ آنها را بکنند، آقای خودشان باشند و برای خودشان کار کنند. اگر انبوه تسهیلاتی که با رانتهای مختلفِ اصحاب ثروت و قدرت، به مگا کارخانه‌ها و صنایع بزرگ تزریق شده است (که دقیقا در راستای مفهوم انباشت سرمایه و اصول نظام سرمایه‌داری است) به کارگاه‌ها و کسب و کارهای خُرد تزریق شده بود اکنون به مراتب وضعیت اقتصادی عادلانه‌تری داشتیم. 🔹اما آیا لزوما این به معنای تحجّر و بازگشت به قرون گذشته است؟! خیر، هنر حاکمیت این است که بتواند بدون تصدی‌گری، اما با تکمیل زنجیره ارزشِ این کسب و کارهای خُرد، همان محصول نهایی مگا کارخانه‌ها را با شکستن انحصار و با راهبرد مردمی‌سازی به دست بیاورد. این همان تجربه‌ای است که برخی کشورهای دیگر، حتی در تولید محصولات خاصی نظیر خودرو نیز با موفقیت به آن مبادرت کرده‌اند. 🔹پی‌نوشت: در تکمیل عرایض فوق، به این جملات آیت الله جوادی آملی عنایت بفرمایید: "ملت را با شغل و کارگری و با مزدوری اداره کردن مکروه است؛ هرگز دین نمی‌خواهد ملت مزدور باشد... مکروه است انسان مزدور باشد، هر کس باید برای خود کار کند" (۱۳۹۳/۲/۱۸). این همان چیزی است که رهبر معظم انقلاب نبز با بیان دیگری بر آن تاکید دارند: "تمدّن اسلامی، جز با حضور مردم، جز با توجّه و مبادرت مردم امکان‌پذیر نیست. باید مردم بخواهند، مردم بیایند، مردم اقدام کنند" (۱۴۰۲/۱۰/۲۶). می‌دانم که چنین یادداشتهایی خوشایند سرمایه‌دارانی همچون انبوه‌سازان (که راهبرد آنها دقیقا در تقابل با مردمی‌سازی است) نیست اما قاعدتا از حقیر انتظار می‌رود تا مدافع حقوق مردم باشم و نه مجیزگوی سرمایه‌داران و انبوه‌سازان. #تمدن_اسلامی #مردمی_سازی 🔸بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

اربعین، مدنیّت و بربریّت 🔹تمدن (Civilization) واژه‌ای است که غربی‌ها به هر جامعه‌ ‌پیچیده‌ای که دارای ساختارهای یکجانشینی و طبقه‌بندی‌های پیچیده باشد اطلاق می‌کنند و بر همین اساس، هرچه مناسبات آن جامعه پیچیده‌تر باشد متمدن‌تر است؛ به همین دلیل است که کلانشهر را متمدن‌تر از شهر و مدینه، و شهر و مدینه را متمدن‌تر از روستا و قریه می‌دانند. به نحوی که منتهای تمدن و مدنیّت را که در برابر بربریّت تعریف می‌کنند در کلانشهرهایی جستجو می‌کنند که دارای پیچیده‌ترین و گسترده‌ترین روابط اجتماعی و غیر اجتماعی است و هرچه مظاهر پیچیدگی همچون آسمانخراشها و برجها و پلها و غیره در آن نمود بیشتری داشته باشد، مدنیت بیشتری دارد و متمدن‌تر است. با چنین تعریفی، متمدن‌ترین‌ جغرافیاها را بایستی در شهرهایی همچون نیویورک و پاریس و لندن و غیره جستجو نمود. به همین دلیل است که غربی‌ها اساسا مهندسی عمران (civil engineering) را با واژه تمدن و civilization پیوند زده‌اند زیرا در چنین کلانشهرهای پیچیده و پر از برج و آسمانخراش و مظاهر پیچیده مادی و کالبدی است که مهندسی عمران نمود حداکثری می‌یابد. 🔹اما در ادبیات قرآنی، این صیرورت و حرکت الی الله است که به تمدن‌ها اصالت می‌دهد و نه یکجانشینی؛ کمااینکه نه ماده و کالبد، که این معناست که به تمدن‌ها ماهیت می‌دهد. چه بسا روستاهای بی‌بهره از هر نوع مظاهر مادی و کالبدی پیچیده‌ای که در فرهنگ قرآنی، بستر مدنیت و تمدن هستند و بالعکس، چه بسا کلانشهرهای غول آسایی که از منظر قرآنی، قریه‌ای بیش نیستند (قبلا در یادداشت شهر از منظر قرآن ادله این ادعا تقدیم گردید). طریق مشایه و ایام اربعین، بهترین شاهد مثال برای فهم این موضوع است. مسیری که در سرتاسر آن هیچ کلانشهر و شهر بزرگی دیده نمی‌شود و برخلاف تعریف تمدن از منظر غربی‌ها، پیوسته در شدن و حرکت تعریف شده است و نه در یکجانشینی‌های آنچنانی. ولی چنان از معانی متعالی مملو است که در هیچ کلانشهری از غرب تا شرق عالم نمی‌توان این حجم از جریان و سریان تمدن و مدنیت را مشاهده نمود. 🔹میلیونها زائر، با پای پیاده و در گرمای بالای ۴۰ درجه، چنان متمدن در کنار یکدیگر و برادرانه و خواهرانه زیست می‌کنند و چنان بدون هر نوع چشم‌داشت مادی و به دور از هر نوع سازماندهی پیچیده اجتماعی از یکدیگر میزبانی می‌نمایند که برای پروپاگاند پیچیده تمدن معاصر غرب، چاره‌ای جز بایکوت گسترده‌ی حاصل از حیرت تام و تمام آنها باقی نگذاشته است. البته حق هم دارند که چنین حیران باشند، چون برخلاف باورهای آنها و برخلاف آنچه سالها در مقالات و کتابهایشان نوشته‌اند اینجا تمدنی نمود یافته است که دلیل گردآمدن انسانها در کنار یکدیگر، نه رفع نیازهای اقتصادی و تبادلات مادی است و نه مبادلات محصولات ‌کشاورزی و غیره؛ بلکه اینجا مفهوم متمایز و ماوراییِ "حُب" به بهانه‌ای برای گردآوردن میلیونها انسان و شکل‌گیری تمدنی متمایز تبدیل شده است؛ آن هم خاص‌ترین و خواستنی‌ترین حُب؛ "حب الحسین یجمعنا" کلید فهم تمدن اربعین است و طریق مشایه در ایام اربعین بهترین تمرین مدنیت است اما نه مدنیّت پیچیده‌ و ماده محوری که در مدینه‌ها و آرمانشهرهای غربی برایمان تعریف کرده‌اند بلکه مدنیّت بسیط و معنامحوری که جز با قواعد بعد از ظهور، نمی‌توان به فهم تمام و کمال آن نائل آمد. #تمدن_اسلامی #اربعین بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb