بسم الله #بازیباییهای_نهج، شماره3: 🌾🍃🌻🌴🍃🌻🌴 #خطبه207 : امْلِكُوا عَنِّي هَذَا الْغُلَامَ لَا يَهُدَّنِي فَإِنَّنِي أَنْفَسُ بِهَذَيْنِ يَعْنِي الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ (عليهما السلام) عَلَى الْمَوْتِ لِئَلَّا يَنْقَطِعَ بِهِمَا نَسْلُ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله عليه و آله و سلم) جلوی این جوان(امام مجتبی ع) را بگیرید تا مرا (با مرگ خویش) درهم نشکند که من [نسبت به از دست دادنِ] این دو (حسنین) بخیل هستم چون با [از دست رفتنِ] اینها نسل پیامبر ص قطع می‌شود. 👈👈شناسنامه خطبه: در جنگ صفین، امام حسن(ع) بی مهابا بر لشکر دشمن می‌تاخت. حضرت امیر(ع) که بر جان حجت پس از خویش بیمناک شده بودند، فرمودند: «امْلِكُوا عَنِّي هَذَا الْغُلَامَ لَا يَهُدَّنِي» یعنی سید رضی گفته است که « امْلِكُوا عَنِّي هَذَا الْغُلَامَ» از عالی‌ترین و فصیح‌ترین کلمات است. 👈عنصر زیباشناختی: مجاز مرسل در لفظ املکوا/ ظرافت خیره کننده در کاربست حرف «عن»/ مجاز در تعبیر «انفس» 👈مجاز جمله اول: هر مولایی می‌تواند مملوک خویش را از انجام عملی منع کند یعنی مالکیت، سبب ممانعت و جلوگیری از انجام عمل است. در این کلام شریف، سبب (املکوا) ذکر شده ولی مسبب (جلوگیری از ورود به کانون خطر) اراده شده است (مجاز مرسل) و از همینجاست که «املکوا»، متضمن معنای "دور کردن امام حسن(ع)" از حضرت امیر(ع) - که در خط مقدم کارزار قرار داشتند- است. 👈مجاز در جمله دوم: کلمه «انفس» به معنای بخل ورزیدن است. حضرت می‌خواستند شدت علاقه خود به «بقای عمر حسنین ع» را بیان کنند، فرمودند: «انفس بهذین علی الموت» (من به مرگ این دو جوان خیلی بخیل هستم) مجاز در اینجا رخ داده است که «بخل ورزیدن» که مربوط به مال است ذکر شده ولی «شدت علاقه به بقای حسنین ع» اراده شده است. 👈تعلیل در جمله سوم: امام ع با اعزام فرزند دیگرشان، محمدبن حنفیه، به نقاط حساس جنگ مشکلی نداشتند اما از اعزام حسنین ع خودداری می‌کردند، چون مامور بودند که نسل رسول الله را حفظ کنند(لِئَلَّا يَنْقَطِعَ بِهِمَا نَسْلُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله و سلم) سرانجام همان کسانی در روز عاشورا خنجر به حنجر حسین ع نهادند که این سخن را در صفین از علی ع شنیده بودند....! لعنة الله علی القوم الظالمین! . #مجاز #امام_حسن ع #امام_حسین ع #عاشورا #صفین @banahjolbalaghe

بسم الله 🔵آیا نامه31 نهج به امام حسن ع نوشته شده؟⬇️ 📣 محدثان در مورد اینکه مخاطب نامه31، #امام_حسن مجتبی ع است یا محمد بن حنفیه، با هم اختلاف دارند. کلینی، ابن شعبه و سید رضی از کسانی هستند که مخاطب این نامه را امام مجتبی ع می‌دانند اما شیخ طوسی، نجاشی و صدوق معتقدند که امام علی ع این نامه را خطاب به فرزند دیگرشان، #محمد_بن_حنفیه نوشته‌اند. 📝علامه شوشتری که افزون بر شرح نهج البلاغه (بهج الصباغة) در دانش حدیث نیز شخصیت کم‌نظیری است، در شرح این نامه نوشته است هرچند طرقی که مخاطب نامه را امام حسن ع می‌دانند، به پنج طریق می‌رسد و در مقابل تنها یک طریق داریم که مخاطب نامه را محمد بن حنفیه میداند اما دقت در متن نامه نشان می‌دهد که این نامه خطاب به امام مجتبی ع نوشته نشده است👇 ⬅️چون اولا برخی از نصایح مطرح شده در نامه با مقام عصمت امام ع سازگاری ندارد و ثانیا نامه پس از جنگ صفین و در 37سالگی امام حسن ع نوشته شده در حالیکه امام علی ع در متن نامه خطاب به مخاطبشان نوشته‌اند تا نوجوان هستی و قلب نوجوان مانند زمین خالی است میخواهم نصیحتت کنم. 📖علامه #شوشتری نهایتاً نتیجه گرفته است که مخاطب نامه محمد بن حنفیه است با این حال این احتمال را نیز مطرح کرده است که شاید امام علی ع نامه دیگری به امام مجتبی ع نوشته بوده‌اند که با این نامه آمیخته شده باشد. #مخاطب_نامه31 #شوشتری #مناسبتی، شماره9 @banahjolbalaghe

بسم الله 🔵آخرین افطارهای امام علی علیه السلام #ابن_ابی_الحدید (ج19 ص 187) نوشته است:✍️ امام علی علیه السلام شبهای آخر را یک شب در خانه #امام_حسن علیه السلام، یک شب در خانه #امام_حسین علیه السلام و یک شب در خانه عبدالله بن جعفر افطار میکردند و افطاریشان هم بیش از سه لقمه نمیشد. وقتی به ایشان گفته میشد که چرا کم غذا میخورند، میفرمودند: فقط چند شب دیگر مانده است تا با شکم خالی پیمان خداوند را درک کنم. به مناسبت ایام پیش از #ضربت_خوردن_امام_علی علیه السلام #مناسبتی، شماره21 https://telegram.me/banahjolbalaghe

بسم الله 📢#آشنایی_با_خطبه 8 1️⃣فضای صدور خطبه در آستانه #جنگ_جمل #زبیر و #طلحه به شدت از نظر افکار عمومی حتی در میان طرفداران خودشان با این اشکال مواجه بودند که وقتی با علی بیعت کرده‌اند چرا بیعت‌شکنی می‌کنند؟ زبیر برای توجیه این بیعت‌شکنی گفته بود که من با قلبم بیعت نکرده‌ام فقط با دستم و به اکراه بیعت کرده‌ام. امام این سخن را در پاسخ به این ادعای او و برای مقابله با جریان #تحریف بیان کرده‌اند. ➕البته بعد از جنگ #عبدالله_بن_زبیر نیز برای نجات پدرش از فشار افکار عمومی باز همان ادعای پدرش را تکرار می‌کرد که حضرت علی ع فرزندشان امام مجتبی ع را مأمور کردند که خطبه‌ای در ردّ سخن عبدالله بن زبیر ایراد کند. #امام_حسن در خطبه خود این سخن پدر (خطبه 8) را نیز اقتباس کرد (کتاب الجَمَل شیخ مفید) خطبه امام حسن علیه‌السلام آنقدر گیرا بود که فورا شاعری در مدح ایشان قصیده‌ای سرود. (کتاب الجمل ابی‌مِخْنَف) 2️⃣اهمیت خطبه 1.اهتمام به جلوگیری از فریب افکار عمومی. 2.حساسیت به تحریف حقایق. 3.ارائه نمونه ای از برخورد منطقی و مستدل برای ابطال استدلالی که دستمایه فریب افکار عمومی است. 2️⃣مضامین خطبه این خطبه، پاسخی منطقی و حقوقی به زبیر است. وی در جریان جنگ جمل، در توجيه پیمان شکنی خود که امری ناپسند در میان عرب بود، ادعا می کرد که: «من تنها با دست خود بيعت كردم، نه با دل». امام علیه السلام در پاسخ می فرمایند: «او بايد قرينه قابل قبولى كه بر اين امر گواهى دهد اقامه كند در غير اين صورت بايد دوباره به آنچه از آن خارج شده باز گردد و نسبت به بيعتش وفادار باشد». سخن زبیر، تركيبى است از اقرار به بیعت و ادّعای عدم موافقت قلبی با بیعت، اقرارش مسموع و مقبول است و امّا در مورد ادّعا بايد اقامه دليل كند. کلام امام مبتنی بر دو اصل پذیرفته شده حقوقی است که عبارتند از: «إقرار العقلاء علی أنفسهم جائز» و «البینة علی المدعی»، دو اصلی که در همه جوامع حقوقی و قضائی دنیا مورد پذیرش است. 3️⃣مصادر #خطبه_8 الجَمَل شیخ مفید/ الجَمَل واقدی ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ ✍️استاد علی رحیمی ؛ حوزه علمیه شیراز https://eitaa.com/banahjolbalaghe